การทรงสถิต

พระเจ้าทรงปกป้องนครของพระองค์

ถึงหัวหน้านักร้อง ของตระกูลโคราห์ ตามทำนองอาลาโมท บทเพลง

¹พระเจ้าทรงเป็นที่ลี้ภัยและเป็นกำลังของเรา
 เป็นความช่วยเหลือที่พร้อมอยู่ในยามยากลำบาก
²ฉะนั้นเราจะไม่กลัว แม้ว่าแผ่นดินโลกจะเปลี่ยนแปลงไป
 แม้ว่าภูเขาทั้งหลายจะโคลงเคลงลงสู่สะดือทะเล
³แม้ว่าน้ำทะเลคึกคะนองและฟองฟู
 แม้ว่าภูเขาสั่นสะเทือนเพราะทะเลอลวนนั้น
⁴มีแม่น้ำสายหนึ่งที่คลองระบายทำให้นครของพระเจ้ายินดี
 คือที่ประทับบริสุทธิ์ขององค์ผู้สูงสุด
⁵พระเจ้าสถิตกลางพระนคร นครนั้นจะไม่สั่นคลอน
 พอรุ่งอรุณพระเจ้าจะทรงช่วยนครนั้นไว้
⁶บรรดาประชาชาติก็อลหม่าน และราชอาณาจักรทั้งหลายก็คลอนแคลน
 พระองค์เปล่งพระสุรเสียง แผ่นดินโลกก็ละลายไป
⁷พระยาห์เวห์จอมทัพสถิตกับเราทั้งหลาย
 พระเจ้าของยาโคบทรงเป็นที่กำบังอันแข็งแกร่งของเรา
⁸มาเถิด มาดูพระราชกิจของพระยาห์เวห์
 ว่าพระองค์ทรงทำให้ร้างเปล่าในแผ่นดินโลกอย่างไร
⁹พระองค์ทรงให้สงครามสงบจนถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลก
 พระองค์ทรงหักคันธนูและฟันหอกเสีย
 พระองค์ทรงเผาโล่กลมด้วยไฟ
¹⁰“จงนิ่งเสีย และรู้เถิดว่า เราคือพระเจ้า
 เราเป็นที่ยกย่องท่ามกลางบรรดาประชาชาติ
เราเป็นที่ยกย่องในแผ่นดินโลก”
¹¹พระยาห์เวห์จอมทัพสถิตกับเราทั้งหลาย
 พระเจ้าของยาโคบทรงเป็นที่กำบังอันแข็งแกร่งของเรา

การทรงรักษาคนโรคเรื้อนสิบคนให้หายสะอาด

 ¹¹ตามทางไปกรุงเยรูซาเล็ม พระเยซูเสด็จเลียบระหว่างแคว้นสะมาเรียและแคว้นกาลิลี ¹²และขณะที่พระองค์กำลังเสด็จเข้าไปในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีคนโรคเรื้อนสิบคนมาพบพระองค์ พวกเขายืนอยู่แต่ไกล ¹³และส่งเสียงร้องว่า “เยซูนายเจ้าข้า โปรดเมตตาเราเถิด” ¹⁴เมื่อพระองค์ทอดพระเนตรเห็นแล้วจึงตรัสกับเขาว่า “จงไปสำแดงตัวแก่พวกปุโรหิตเถิด” เมื่อพวกเขากำลังเดินไปก็หายสะอาด ¹⁵คนหนึ่งในพวกนั้นเมื่อเห็นว่าตัวเองหายโรคแล้ว จึงกลับมาสรรเสริญพระเจ้าด้วยเสียงดัง ¹⁶และกราบลงที่พระบาทของพระเยซู ขอบพระคุณพระองค์ คนนั้นเป็นชาวสะมาเรีย ¹⁷พระเยซูจึงตรัสว่า “มีสิบคนหายสะอาดไม่ใช่หรือ? แต่เก้าคนนั้นอยู่ที่ไหน? ¹⁸ไม่มีใครกลับมาสรรเสริญพระเจ้านอกจากคนต่างชาติคนนี้หรือ?” ¹⁹แล้วพระองค์ตรัสกับคนนั้นว่า “จงลุกขึ้นและไปเถิด ความเชื่อของท่านทำให้ตัวท่านหายปกติแล้ว”

การปรากฏของแผ่นดินพระเจ้า

 ²⁰เมื่อพวกฟาริสีทูลถามพระองค์ว่าแผ่นดินของพระเจ้าจะมาถึงเมื่อไหร่ พระเยซูตรัสตอบเขาว่า “แผ่นดินของพระเจ้าจะไม่มาด้วยสิ่งที่จะสังเกตได้ ²¹และเขาจะไม่พูดกันว่า ‘มาดูนี่’ หรือ ‘ไปดูโน่น’ เพราะนี่แน่ะ แผ่นดินของพระเจ้านั้นอยู่ท่ามกลางพวกท่าน”
 ²²พระองค์ตรัสกับพวกสาวกว่า “คงจะมีเวลาหนึ่งเมื่อท่านทั้งหลายปรารถนาที่จะเห็นวันของบุตรมนุษย์ แต่จะไม่เห็น ²³เขาจะพูดกับพวกท่านว่า ‘มาดูนี่’ หรือ ‘ไปดูโน่น’ อย่าไป อย่าตามเขาเลย ²⁴เพราะว่าบุตรมนุษย์ ในวันของพระองค์นั้นจะเหมือนอย่างฟ้าแลบ เมื่อแลบออกจากฟ้าข้างหนึ่ง ก็ส่องสว่างไปถึงฟ้าอีกข้างหนึ่ง ²⁵แต่ก่อนหน้านั้นจำเป็นที่บุตรมนุษย์จะต้องทนทุกข์หลายอย่าง และคนในยุคนี้จะไม่ยอมรับท่าน ²⁶ในสมัยของโนอาห์ เหตุการณ์เคยเป็นมาแล้วอย่างไร ในสมัยของบุตรมนุษย์ก็จะเป็นไปอย่างนั้นด้วย ²⁷พวกเขากินและดื่ม สมรสกัน และยกให้เป็นสามีภรรยากัน จนกระทั่งถึงวันนั้นที่โนอาห์เข้าไปในเรือใหญ่ และน้ำมาท่วมล้างผลาญพวกเขาจนหมดสิ้น ²⁸ในสมัยของโลท ก็เหมือนกัน เขากินดื่ม ซื้อขาย หว่านปลูก ก่อสร้าง ²⁹แต่เมื่อถึงวันนั้นที่โลทออกไปจากเมืองโสโดม ไฟและกำมะถันก็ตกจากฟ้ามาเผาผลาญพวกเขาจนหมดสิ้น ³⁰ในวันที่บุตรมนุษย์จะมาปรากฏก็เป็นเหมือนอย่างนั้น ³¹ในวันนั้นคนที่อยู่บนดาดฟ้าหลังคาตึก อย่าลงมาเก็บของข้างใน และคนที่อยู่ตามทุ่งนาก็เช่นกัน อย่าวกกลับมาเอาของ ³²จงระลึกถึงภรรยาของโลทเถิด ³³คนที่พยายามเอาชีวิตของตนรอด คนนั้นจะเสียชีวิต แต่คนที่ยอมเสียชีวิต คนนั้นจะได้ชีวิตรอด³⁴เราบอกท่านทั้งหลายว่า ในคืนวันนั้นจะมีสองคนนอนเตียงเดียวกัน จะทรงรับไปคนหนึ่ง จะทรงละไว้คนหนึ่ง ³⁵ผู้หญิงสองคนจะโม่แป้งด้วยกัน จะทรงรับไปคนหนึ่ง จะทรงละไว้คนหนึ่ง” ³⁶สองคนจะอยู่ในทุ่งนา จะทรงรับไปคนหนึ่ง จะทรงละไว้คนหนึ่ง ³⁷พวกเขาจึงทูลถามพระองค์ว่า “จะเกิดขึ้นที่ไหนองค์พระผู้เป็นเจ้า?” พระองค์ตรัสตอบว่า “ซากศพอยู่ที่ไหน ฝูงนกแร้งจะรุมล้อมกันอยู่ที่นั่น”

ผลแรกและทศางค์

 ¹“เมื่อท่านเข้าไปในแผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่านเป็นมรดก และท่านเข้ายึดครอง และอาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้นแล้ว ²ท่านจงเอาผลแรกของพื้นดินทั้งหมดที่ท่านเก็บเกี่ยวมาจากแผ่นดินของท่าน ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน จงนำผลนั้นใส่กระจาด นำไปยังที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกไว้เพื่อให้พระนามของพระองค์ประทับที่นั่น ³ท่านจงไปหาปุโรหิตผู้ประจำการอยู่ในเวลานั้น และกล่าวแก่เขาว่า ‘ข้าพเจ้ายอมรับในวันนี้ต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านว่า ข้าพเจ้าได้เข้ามาในแผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์ทรงปฏิญาณแก่บรรพบุรุษของเราว่าจะประทานแก่เราทั้งหลาย’ ⁴แล้วปุโรหิตจะรับกระจาดไปจากมือของท่าน และวางไว้ที่หน้าแท่นบูชาแห่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน
 ⁵“และท่านจงทูลตอบเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านว่า ‘บิดาของข้าพระองค์เป็นชาวอารัมผู้เร่ร่อนไป ท่านลงไปอียิปต์และอาศัยอยู่ที่นั่นมีจำนวนน้อย ณ ที่นั่นท่านได้กลายเป็นประชาชาติหนึ่งซึ่งใหญ่โตเข้มแข็งและมีจำนวนมาก ⁶และชาวอียิปต์ทำความทุกข์ยากแก่เรา และข่มใจเรา และบังคับให้เราทำงานหนัก ⁷แล้วเราก็ร้องทูลต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเรา และพระยาห์เวห์ทรงฟังเสียงของเรา และทอดพระเนตรความทุกข์ใจของเรา ความลำบากของเรา และการถูกข่มเหงของเรา ⁸และพระยาห์เวห์ทรงนำเราออกจากอียิปต์ด้วยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ และด้วยพระกรที่เหยียดออก ด้วยความน่าเกรงขามอย่างยิ่ง โดยหมายสำคัญและการอัศจรรย์ ⁹พระองค์ได้ทรงนำเรามาที่นี่และประทานแผ่นดินนี้แก่เรา เป็นแผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์ ¹⁰ข้าแต่พระยาห์เวห์ บัดนี้ข้าพระองค์นำผลรุ่นแรกของพื้นดินซึ่งพระองค์ประทานแก่ข้าพระองค์มาแล้ว’ และท่านจงวางสิ่งนั้นถวายเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และนมัสการเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ¹¹ท่านจงยินดีด้วยของดีทุกสิ่งซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน และแก่ครอบครัวของท่าน ตัวท่านเอง คนเลวี และคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ท่ามกลางท่าน
 ¹²“เมื่อท่านถวายทศางค์จากผลิตผลของท่านเสร็จแล้ว ในปีที่สามซึ่งเป็นปีทศางค์ ท่านจงให้ทศางค์นั้นแก่คนเลวี และคนต่างด้าว ลูกกำพร้า และแม่ม่าย เพื่อพวกเขาจะได้รับประทานให้อิ่มหนำภายในเมืองของท่าน ¹³แล้วท่านจงทูลพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านว่า ‘ข้าพระองค์ยกส่วนศักดิ์สิทธิ์ออกจากบ้านของข้าพระองค์แล้ว และยิ่งกว่านั้น ข้าพระองค์ได้ให้แก่คนเลวี คนต่างด้าว ลูกกำพร้า และแม่ม่าย ตามพระบัญญัติซึ่งพระองค์ทรงบัญชาไว้แก่ข้าพระองค์ทุกประการ ข้าพระองค์ไม่ได้ละเมิดพระบัญญัติของพระองค์ และข้าพระองค์ไม่ได้ลืมเลย ¹⁴ข้าพระองค์ไม่ได้รับประทานทศางค์เมื่อไว้ทุกข์ ข้าพระองค์ไม่ได้ยกส่วนใดออกไปเมื่อข้าพระองค์เป็นมลทิน และไม่ได้อุทิศส่วนใดเพื่อผู้ตาย ข้าพระองค์ได้เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ได้ทำตามทุกสิ่งที่พระองค์ทรงบัญชาไว้ ¹⁵ขอพระองค์ทอดพระเนตรจากสถานประทับบริสุทธิ์ของพระองค์ คือจากสวรรค์ และขอทรงอวยพรแก่อิสราเอลประชากรของพระองค์ และแก่ที่ดินซึ่งพระองค์ประทานแก่ข้าพระองค์ทั้งหลาย ดังที่พระองค์ทรงปฏิญาณไว้กับบรรพบุรุษของพวกข้าพระองค์ เป็นแผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์’

การหนุนใจสุดท้าย

 ¹⁶“วันนี้พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงบัญชาท่านให้ทำตามกฎเกณฑ์และกฎหมายเหล่านี้ ฉะนั้นท่านจงระวังที่จะทำตามด้วยสุดจิตสุดใจของท่าน ¹⁷ในวันนี้ท่านได้ยอมรับแล้วว่า พระยาห์เวห์เป็นพระเจ้าของท่าน และท่านจะดำเนินตามพระมรรคาของพระองค์ และรักษากฎเกณฑ์ พระบัญญัติและกฎหมายของพระองค์ และจะเชื่อฟังพระสุรเสียงของพระองค์ ¹⁸และในวันนี้พระยาห์เวห์ทรงรับว่าท่านเป็นชนชาติที่เป็นของล้ำค่าของพระองค์ ดังที่พระองค์ทรงสัญญาไว้กับท่าน และว่าท่านจะรักษาพระบัญญัติทั้งสิ้นของพระองค์ ¹⁹และว่าพระองค์จะทรงตั้งท่านให้สูงเหนือบรรดาประชาชาติซึ่งพระองค์ได้ทรงสร้าง ในเรื่องการสรรเสริญ ชื่อเสียงและเกียรติยศ และให้ท่านเป็นชนชาติบริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ดังที่พระองค์ตรัสแล้ว”

เฉลยธรรมบัญญัติ 27

ศิลาจารึกและแท่นบูชาบนภูเขาเอบาล

 ¹โมเสสและพวกผู้ใหญ่ของคนอิสราเอลได้บัญชาประชาชนว่า “จงรักษาพระบัญญัติทั้งสิ้นซึ่งข้าพเจ้าบัญชาพวกท่านในวันนี้ ²ในวันที่พวกท่านจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนเข้าสู่แผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน จงตั้งศิลาก้อนใหญ่หลายก้อนขึ้น และเอาปูนโบกเสีย ³แล้วท่านจงเขียนทุกถ้อยคำของธรรมบัญญัตินี้ไว้บนนั้น เมื่อท่านข้ามไปเพื่อเข้าแผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน คือแผ่นดินซึ่งมีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์ ดังที่พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของท่านได้ทรงสัญญาไว้กับท่าน ⁴และเมื่อท่านข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปแล้ว จงตั้งศิลาเหล่านี้บนภูเขาเอบาลตามที่ข้าพเจ้าบัญชาท่านในวันนี้ แล้วจงโบกเสียด้วยปูน ⁵และจงสร้างแท่นบูชาแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านที่นั่น เป็นแท่นศิลา อย่าใช้เครื่องมือเหล็กสกัดศิลาเหล่านั้น ⁶จงสร้างแท่นบูชาแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านด้วยศิลาที่ไม่ต้องตกแต่ง และจงถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวบนแท่นนั้นแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ⁷และจงถวายศานติบูชา และรับประทานเสียที่นั่น และจงยินดีเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ⁸และจงจารึกทุกถ้อยคำของธรรมบัญญัตินี้บนศิลานั้นอย่างชัดเจน”
 ⁹โมเสสและปุโรหิตคนเลวีได้กล่าวแก่คนอิสราเอลทั้งสิ้นว่า “โอ อิสราเอล จงเงียบและฟัง วันนี้ท่านได้มาเป็นประชากรของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ¹⁰เพราะฉะนั้นท่านจงเชื่อฟังพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และรักษาพระบัญญัติและกฎเกณฑ์ของพระองค์ซึ่งข้าพเจ้าบัญชาท่านไว้ในวันนี้”

คำสาปแช่งสิบสองประการ

 ¹¹ในวันนั้นโมเสสกำชับประชาชนว่า ¹²“เมื่อพวกท่านยกข้ามแม่น้ำจอร์แดนนั้นแล้ว ให้คนเหล่านี้ยืนบนภูเขาเกริซิม กล่าวคำอวยพรแก่ประชาชน คือสิเมโอน เลวี ยูดาห์ อิสสาคาร์ โยเซฟ และเบนยามิน ¹³และให้คนเหล่านี้ยืนแช่งอยู่บนภูเขาเอบาลคือ รูเบน กาด อาเชอร์ เศบูลุน ดาน และนัฟทาลี ¹⁴และให้คนเลวีกล่าวประกาศแก่อิสราเอลทั้งสิ้นด้วยเสียงดังว่า
 ¹⁵“ ‘ผู้ที่ทำรูปเคารพเป็นรูปสลักหรือรูปหล่อ ซึ่งเป็นสิ่งพึงรังเกียจแด่พระยาห์เวห์ เป็นสิ่งที่ทำด้วยฝีมือช่าง และตั้งไว้อย่างลับๆ จะถูกสาปแช่ง’ และให้ประชาชนทั้งปวงตอบและกล่าวว่า ‘อาเมน’
 ¹⁶“ ‘ผู้ที่หมิ่นประมาทบิดาของตนหรือมารดาของตนอพย.20:12; ฉธบ.5:16จะถูกสาปแช่ง’ และให้ประชาชนทั้งปวงกล่าวว่า ‘อาเมน’
 ¹⁷“ ‘ผู้ที่ย้ายเสาเขตของเพื่อนบ้านฉธบ.19:14จะถูกสาปแช่ง’ และให้ประชาชนทั้งปวงกล่าวว่า ‘อาเมน’
 ¹⁸“ ‘ผู้ที่ทำให้คนตาบอดหลงทางลนต.19:14จะถูกสาปแช่ง’ และให้ประชาชนทั้งปวงกล่าวว่า ‘อาเมน’
 ¹⁹“ ‘ผู้ที่ทำให้เสียความยุติธรรมอันควรได้แก่คนต่างด้าว ลูกกำพร้า และแม่ม่าย จะถูกสาปแช่ง’ และให้ประชาชนทั้งปวงกล่าวว่า ‘อาเมน’
 ²⁰“ ‘ผู้ที่นอนกับภรรยาของบิดาตนจะถูกสาปแช่งลนต.18:8; 20:11; ฉธบ.22:30 เพราะเขาได้เปิดผ้าของบิดา’ และให้ประชาชนทั้งปวงกล่าวว่า ‘อาเมน’
 ²¹“ ‘ผู้ที่สมสู่กับสัตว์เดียรัจฉานชนิดใดๆ ก็ตามอพย.22:19; ลนต.18:23; 20:15จะถูกสาปแช่ง’ และให้ประชาชนทั้งปวงกล่าวว่า ‘อาเมน’
 ²²“ ‘ผู้ที่นอนกับพี่สาวหรือน้องสาวลนต.18:9; 20:17 จะเป็นบุตรสาวของบิดา หรือบุตรสาวของมารดาของตนก็ตาม จะถูกสาปแช่ง’ และให้ประชาชนทั้งปวงกล่าวว่า ‘อาเมน’
 ²³“ ‘ผู้ที่นอนกับแม่ยายของตนลนต.18:17; 20:14จะถูกสาปแช่ง’ และให้ประชาชนทั้งปวงกล่าวว่า ‘อาเมน’
 ²⁴“ ‘ผู้ที่ฆ่าเพื่อนบ้านของตนอย่างลับๆ จะถูกสาปแช่ง’ และให้ประชาชนทั้งปวงกล่าวว่า ‘อาเมน’
 ²⁵“ ‘ผู้ที่รับสินบนให้ฆ่าบุคคลที่ไม่ได้ทำผิดจะถูกสาปแช่ง’ และให้ประชาชนทั้งปวงกล่าวว่า ‘อาเมน’
 ²⁶“ ‘ผู้ที่ไม่รักษาถ้อยคำแห่งธรรมบัญญัตินี้โดยการทำตามกท.3:10จะถูกสาปแช่ง’ และให้ประชาชนทั้งปวงกล่าวว่า ‘อาเมน’

เฉลยธรรมบัญญัติ 28

พระพรของการเชื่อฟัง

 ¹“ถ้าท่านตั้งใจเชื่อฟังพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และระวังที่จะทำตามพระบัญญัติทั้งสิ้นของพระองค์ซึ่งข้าพเจ้าบัญชาท่านในวันนี้ พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงตั้งท่านไว้ให้สูงกว่าบรรดาประชาชาติทั่วโลก ²พระพรเหล่านี้ทั้งสิ้นจะลงมาเหนือท่านและตามทันท่าน ถ้าท่านฟังพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ³ท่านจะรับพระพรในเมือง ท่านจะรับพระพรในทุ่งนา ⁴พงศ์พันธุ์ของตัวท่านเอง ผลแห่งพื้นดินของท่านและพันธุ์แห่งสัตว์ของท่านจะรับพระพร คือลูกอ่อนของฝูงโคของท่าน ลูกอ่อนของฝูงแพะแกะของท่าน ⁵กระจาดของท่านและรางนวดแป้งของท่านจะรับพระพร ⁶ท่านจะรับพระพรเมื่อท่านเข้ามา และท่านจะรับพระพรเมื่อท่านออกไป
 ⁷“พระยาห์เวห์จะทรงทำให้ศัตรูผู้ลุกขึ้นต่อสู้ท่านพ่ายแพ้แก่ท่าน เขาจะออกมาต่อสู้ท่านทางเดียว และหนีจากท่านเจ็ดทาง ⁸พระยาห์เวห์จะทรงบัญชาพระพรให้แก่ฉางของท่าน และทุกสิ่งที่มือท่านทำ และพระองค์จะทรงอวยพรท่านในแผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน ⁹พระยาห์เวห์จะทรงตั้งท่านให้เป็นชนชาติบริสุทธิ์แด่พระองค์ ดังที่พระองค์ทรงปฏิญาณแก่ท่านแล้ว ถ้าท่านรักษาพระบัญญัติของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และดำเนินในพระมรรคาของพระองค์ ¹⁰และชนชาติทั้งหลายในโลกจะเห็นว่าเขาเรียกท่านตามพระนามพระยาห์เวห์ และเขาทั้งหลายจะเกรงกลัวท่าน ¹¹พระยาห์เวห์จะทรงทำให้ท่านอุดมสมบูรณ์ไปด้วยพงศ์พันธุ์ของตัวท่านเอง พันธุ์ของฝูงสัตว์ของท่านและผลแห่งพื้นดินของท่าน ในแผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์ทรงปฏิญาณแก่บรรพบุรุษของท่านว่าจะประทานแก่ท่าน ¹²พระยาห์เวห์จะทรงเปิดคลังฟ้าสวรรค์อันดีของพระองค์ประทานฝนแก่แผ่นดินของท่านตามฤดูกาล และทรงอวยพรแก่งานแห่งมือของท่าน และท่านจะให้หลายประชาชาติขอยืม แต่ท่านจะไม่ขอยืม ¹³ถ้าท่านเชื่อฟังพระบัญญัติของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ซึ่งข้าพเจ้าบัญชาท่านในวันนี้ และระวังที่จะทำตาม พระยาห์เวห์จะทรงทำให้ท่านเป็นหัวไม่ใช่เป็นหาง ทำให้สูงขึ้นเท่านั้นไม่ใช่ให้ต่ำลง ¹⁴และถ้าท่านไม่หันเหไปทางขวาหรือทางซ้าย จากบรรดาถ้อยคำซึ่งข้าพเจ้าบัญชาท่านในวันนี้ไปติดตามปรนนิบัติพระอื่น