สามสิ่งที่พระเจ้าทรงอยากจะประทานให้แก่คุณ

⁹คนเอฟราอิม พร้อมสรรพไปด้วยคันธนู
 ได้หันกลับในวันสงคราม
¹⁰เขาทั้งหลายมิได้รักษาพันธสัญญาของพระเจ้า
 และปฏิเสธที่จะเดินตามธรรมบัญญัติของพระองค์
¹¹พวกเขาลืมบรรดากิจการของพระองค์
 และลืมการอัศจรรย์ต่างๆ ซึ่งพระองค์ทรงสำแดงแก่พวกเขา
¹²พระองค์ทรงทำการอัศจรรย์ต่อหน้าต่อตาบรรพบุรุษของพวกเขา
 ในแผ่นดินอียิปต์ในไร่นาโศอัน
¹³พระองค์ทรงแยกทะเลและทรงให้พวกเขาเดินผ่านไป
 และทรงทำให้น้ำตั้งขึ้นเป็นพะเนิน
¹⁴ในกลางวันพระองค์ทรงนำพวกเขาด้วยเมฆ
 และด้วยแสงไฟตลอดคืนยังรุ่ง
¹⁵พระองค์ทรงแยกศิลาเป็นช่องในถิ่นทุรกันดาร
 และทรงให้พวกเขาดื่มน้ำอย่างมากมายเหมือนมาจากที่ลึก
¹⁶พระองค์ทรงทำให้ลำธารออกมาจากหิน
 และทรงทำให้น้ำไหลลงมาเหมือนแม่น้ำ

ความวุ่นวายในเธสะโลนิกา

 ¹เมื่อเปาโลกับสิลาสข้ามเมืองอัมฟีบุรีและเมืองอปอลโลเนียแล้วจึงมายังเมืองเธสะโลนิกา ที่นั่นมีธรรมศาลาของพวกยิว ²เปาโลจึงเข้าไปในธรรมศาลานั้นเช่นเคย และท่านอ้างข้อความในพระคัมภีร์ถกเถียงกับพวกเขาได้สามวันสะบาโต ³อธิบายและพิสูจน์ให้เห็นว่า จำเป็นที่พระคริสต์จะต้องทรงทนทุกข์และเป็นขึ้นจากตาย และกล่าวต่อว่า “พระเยซูองค์นี้ที่ข้าพเจ้าประกาศกับท่านทั้งหลายคือพระคริสต์” ⁴บางคนในพวกเขาเห็นด้วยและเข้าร่วมกับเปาโลและสิลาส รวมทั้งชาวกรีกที่นับถือพระเจ้าอีกหลายคนและสุภาพสตรีที่เป็นคนสำคัญๆ ก็มีไม่น้อย ⁵แต่พวกยิวมีความอิจฉาจึงไปคบคิดกับคนพาลตามตลาด รวมกันเป็นกลุ่มใหญ่ก่อการจลาจลในเมือง และบุกเข้าไปในบ้านของยาโสนเพื่อเอาตัวพวกท่านออกมาให้คนทั้งปวง ⁶เมื่อไม่พบ จึงฉุดลากยาโสนกับพวกพี่น้องบางคนไปหาคณะผู้ปกครองเมืองแล้วร้องว่า “พวกที่ก่อความวุ่นวายทั่วโลกภาษากรีกแปลตรงตัวว่า พวกคว่ำโลกมนุษย์ก็มาที่นี่ด้วย ⁷และยาโสนรับรองพวกเขาไว้ คนพวกนี้ล้วนฝ่าฝืนคำสั่งของซีซาร์ โดยสอนว่ามีกษัตริย์อีกองค์หนึ่งคือเยซู” ⁸เมื่อฝูงชนและคณะผู้ปกครองเมืองได้ยินอย่างนั้นก็ร้อนใจ ⁹จึงเรียกค่าประกันตัวจากยาโสนกับคนอื่นๆ แล้วปล่อยไป

เปาโลและสิลาสที่เมืองเบโรอา

 ¹⁰พอค่ำลงพวกพี่น้องจึงส่งเปาโลกับสิลาสไปยังเมืองเบโรอา เมื่อไปถึงแล้วท่านทั้งสองจึงเข้าไปในธรรมศาลาของพวกยิว ¹¹ยิวในเมืองนี้มีใจยอมรับมากกว่ายิวในเมืองเธสะโลนิกา เพราะพวกเขารับพระวจนะด้วยความอยากรู้และค้นดูพระคัมภีร์ทุกวัน หวังจะรู้ว่าข้อความเหล่านั้นจริงดังที่กล่าวหรือไม่ ¹²เพราะฉะนั้นมีหลายคนในพวกเขามาเชื่อถือ รวมทั้งบรรดาสตรีมีศักดิ์ชาวกรีกและบรรดาผู้ชายชาวกรีกอีกจำนวนไม่น้อย ¹³แต่เมื่อพวกยิวที่อยู่ในเมืองเธสะโลนิกาทราบว่าเปาโลกล่าวสั่งสอนพระวจนะของพระเจ้าในเมืองเบโรอาด้วย พวกเขาก็มายุยงฝูงชนที่นั่น ¹⁴พวกพี่น้องจึงส่งเปาโลออกทะเลทันที แต่สิลาสกับทิโมธียังคงอยู่ที่นั่น ¹⁵พวกที่ไปส่งเปาโลนั้นได้ส่งท่านถึงกรุงเอเธนส์ และเมื่อได้รับคำสั่งจากท่านถึงสิลาสกับทิโมธีว่าให้รีบไปหาท่านโดยเร็วแล้ว พวกเขาก็กลับไป

เปาโลที่กรุงเอเธนส์

 ¹⁶ขณะเปาโลกำลังคอยสิลาสกับทิโมธีอยู่ในกรุงเอเธนส์ ท่านมีความเดือดร้อนวุ่นวายใจเพราะเห็นรูปเคารพเต็มไปทั้งเมือง ¹⁷เพราะฉะนั้นท่านจึงถกปัญหากับพวกยิวและบรรดาคนที่นับถือพระเจ้าในธรรมศาลา และกับคนทั้งหลายที่มาพบท่านที่บริเวณตลาดนัดทุกวัน ¹⁸ปรัชญาเมธีบางคนในพวกเอปิคูเรียนและในพวกสโตอิกก็มาพบท่าน บางคนกล่าวว่า “คนเก็บเศษความรู้เล็กๆ น้อยๆ นี้กำลังจะพูดเรื่องอะไร” บางคนกล่าวว่า “ดูเหมือนเขาเป็นคนนำพระต่างประเทศเข้ามาเผยแพร่” เพราะเปาโลประกาศเรื่องพระเยซูและการเป็นขึ้นจากตาย ¹⁹พวกเขาจึงนำเปาโลไปยังสภาอาเรโอปากัสหรือ เนินเขาอาเรโอปากัสแล้วถามว่า “เราขอทราบได้หรือไม่ว่าคำสอนใหม่ที่ท่านกล่าวนั้นเป็นอย่างไร? ²⁰เพราะว่าท่านนำเรื่องแปลกประหลาดมาถึงหูของเรา เพราะฉะนั้นเราอยากทราบว่าเรื่องราวเหล่านี้มีความหมายอย่างไร” ²¹(เพราะชาวเอเธนส์กับชาวต่างประเทศซึ่งอาศัยอยู่ที่นั่นไม่สนใจเรื่องอะไรนอกจากจะกล่าวหรือฟังสิ่งใหม่ๆ)

เอลาห์ทรงปกครองอิสราเอล

 ⁸ในปีที่ยี่สิบหกแห่งรัชกาลอาสากษัตริย์ของยูดาห์ เอลาห์พระราชโอรสของบาอาชาทรงเริ่มครองอิสราเอลในเมืองทีรซาห์ และทรงครองอยู่สองปี ⁹แต่ศิมรีข้าราชการของพระองค์ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการกองรถรบครึ่งหนึ่งของพระองค์ ได้คิดกบฏต่อพระองค์ เมื่อพระองค์ประทับที่เมืองทีรซาห์ พระองค์ทรงดื่มจนเมาในบ้านของอารซา ผู้บัญชาการราชสำนักในเมืองทีรซาห์ ¹⁰ศิมรีได้เข้ามาฟันพระองค์ล้มลงและประหารพระองค์เสีย ในปีที่ยี่สิบเจ็ดแห่งรัชกาลอาสาพระราชาของยูดาห์ แล้วก็ขึ้นเป็นกษัตริย์แทน
 ¹¹และต่อมาเมื่อศิมรีทรงเป็นกษัตริย์ พอประทับบนบัลลังก์ ก็ทรงประหารราชวงศ์ของบาอาชาเสียสิ้น พระองค์ไม่ทรงเหลือชายสักคนเดียวที่เป็นญาติสนิท หรือมิตรสหายของบาอาชาไว้เลย ¹²ดังนั้นศิมรีทรงทำลายราชวงศ์ของบาอาชาจนสิ้น ตามพระวจนะของพระยาห์เวห์ซึ่งทรงกล่าวโทษบาอาชาโดยเยฮูผู้เผยพระวจนะ ¹³เพราะบาปทั้งสิ้นของบาอาชาและบาปของเอลาห์ พระราชโอรสของพระองค์ซึ่งได้ทรงกระทำ และทรงทำให้อิสราเอลทำบาปด้วย ทำให้พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลกริ้วด้วยเรื่องรูปเคารพ ¹⁴ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของเอลาห์ และทุกสิ่งซึ่งทรงกระทำ ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งอิสราเอลไม่ใช่หรือ?

ราชวงศ์ที่สาม : ศิมรีทรงครองอิสราเอล

 ¹⁵ในปีที่ยี่สิบเจ็ดแห่งรัชกาลอาสากษัตริย์แห่งยูดาห์ ศิมรีทรงครองราชย์ได้เจ็ดวันในเมืองทีรซาห์ ส่วนไพร่พลได้ตั้งค่ายรบกับเมืองกิบเบโธนของคนฟีลิสเตีย ¹⁶เมื่อไพร่พลซึ่งตั้งค่ายอยู่นั้นทราบข่าวว่า “ศิมรีได้กบฏและได้ปลงพระชนม์พระราชาเสียแล้ว” คนอิสราเอลทั้งสิ้นจึงตั้งอม-รีผู้บัญชาการกองทัพให้เป็นพระราชาเหนืออิสราเอลในวันนั้นที่ในค่าย ¹⁷อม-รีและคนอิสราเอลทั้งสิ้นได้ขึ้นไปจากเมืองกิบเบโธน เขาทั้งหลายเข้าล้อมเมืองทีรซาห์ ¹⁸และต่อมาเมื่อศิมรีทรงเห็นว่าเมืองนั้นแตกแล้ว ก็เสด็จเข้าไปในป้อมของพระราชวัง และทรงเผาพระราชวังเสียด้วยไฟ และสิ้นพระชนม์ ¹⁹เพราะบาปซึ่งพระองค์ทรงทำไว้ คือทรงทำชั่วในสายพระเนตรพระยาห์เวห์ ทรงดำเนินในทางของเยโรโบอัม และด้วยบาปซึ่งพระองค์ทรงทำ ทรงนำอิสราเอลทำบาปด้วย ²⁰ส่วนพระราชกิจนอกนั้นของศิมรี รวมทั้งการกบฏซึ่งพระองค์ทรงก่อ ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งอิสราเอลไม่ใช่หรือ?

ราชวงศ์ที่สี่ : อม-รีทรงปกครองอิสราเอล

 ²¹แล้วประชาชนอิสราเอลได้แบ่งออกเป็นสองส่วน ครึ่งหนึ่งของประชาชนติดตามทิบนีบุตรกีนัท และยกท่านขึ้นเป็นกษัตริย์ และอีกครึ่งหนึ่งติดตามอม-รี ²²แต่ประชาชนที่ติดตามอม-รีได้รบชนะประชาชนที่ติดตามทิบนีบุตรกีนัท ทิบนีจึงสิ้นชีวิต และอม-รีก็ขึ้นเป็นกษัตริย์ 23ในปีที่สามสิบเอ็ดแห่งรัชกาลอาสาพระราชาแห่งยูดาห์ อม-รีได้เริ่มครองอิสราเอล และทรงครองอยู่ 12 ปี พระองค์ทรงครองในเมืองทีรซาห์ 6 ปี

สะมาเรียเมืองหลวงใหม่

 ²⁴พระองค์ทรงซื้อภูเขาสะมาเรียจากเชเมอร์ด้วยเงินสองตะลันต์หนักประมาณ 70 กิโลกรัม และทรงสร้างเมืองบนภูเขานั้น และทรงขนานนามเมืองที่ทรงสร้างนั้นว่า สะมาเรีย ตามชื่อของเชเมอร์ผู้เป็นเจ้าของภูเขานั้น
 ²⁵อม-รีทรงทำสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรพระยาห์เวห์ และทรงทำชั่วยิ่งกว่าบรรดากษัตริย์ผู้อยู่ก่อนพระองค์ ²⁶เพราะพระองค์ทรงดำเนินตามทางทั้งสิ้นของเยโรโบอัมบุตรเนบัท และตามบาปของพระองค์ซึ่งทำให้อิสราเอลทำบาปด้วย ทำให้พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลกริ้วด้วยรูปเคารพทั้งหลายของพวกเขา ²⁷ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของอม-รีซึ่งทรงทำ และพระราชอำนาจซึ่งทรงสำแดง ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งอิสราเอลไม่ใช่หรือ? ²⁸และอม-รีทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของพระองค์ และเขาฝังพระศพไว้ในกรุงสะมาเรีย และอาหับพระราชโอรสของพระองค์ก็ขึ้นครองราชย์แทน

อาหับทรงปกครองอิสราเอล

 ²⁹ในปีที่สามสิบแปดแห่งรัชกาลอาสาพระราชาของยูดาห์ อาหับพระราชโอรสของอม-รีทรงเริ่มครองอิสราเอล และอาหับพระราชโอรสของอม-รีได้ทรงครองอิสราเอลในกรุงสะมาเรีย 22 ปี ³⁰และอาหับพระราชโอรสของอม-รีได้ทรงทำชั่วในสายพระเนตรพระยาห์เวห์ มากยิ่งกว่าบรรดาพระราชาที่อยู่ก่อนพระองค์

อาหับอภิเษกสมรสกับนางเยเซเบลและนมัสการพระบาอัล

 ³¹และต่อมา ดูเหมือนว่า การที่พระองค์ทรงดำเนินตามบาปของเยโรโบอัมบุตรเนบัทนั้นเป็นสิ่งเล็กน้อย พระองค์จึงทรงรับเยเซเบลพระราชธิดาของเอ็ทบาอัลพระราชาของชาวไซดอนมาเป็นมเหสี และไปปรนนิบัติพระบาอัล และนมัสการพระนั้น ³²พระองค์ทรงตั้งแท่นบูชาพระบาอัลในนิเวศของพระบาอัล ซึ่งพระองค์ได้ทรงสร้างไว้ในกรุงสะมาเรีย ³³และอาหับทรงสร้างพระอาเช-ราห์ อาหับทรงทำการที่ทำให้พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลทรงพระพิโรธ มากยิ่งกว่าพระราชาแห่งอิสราเอลทุกพระองค์ซึ่งอยู่ก่อนพระองค์ ³⁴ในรัชกาลของพระองค์ ฮีเอลชาวเบธเอลได้สร้างเมืองเยรีโค ท่านได้วางรากฐานเมืองนั้นโดยต้องเสียอาบีรัมบุตรหัวปีของท่าน และตั้งประตูเมืองโดยต้องเสียเสกุบบุตรสุดท้องของท่าน ตามพระวจนะของพระยาห์เวห์ ซึ่งตรัสทางโยชูวาบุตรนูน

1 พงศ์กษัตริย์ 17

เอลียาห์พยากรณ์ว่าจะเกิดความแห้งแล้ง

 ¹เอลียาห์ชาวทิชบีอาศัยอยู่ในกิเลอาดฉบับกรีกว่า เอลียาห์ผู้เผยพระวจนะชาวทิชบีแห่งเมืองทิชบีในกิเลอาด ได้ทูลอาหับว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล ผู้ซึ่งข้าพระบาทปรนนิบัติ ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด จะไม่มีน้ำค้างหรือฝนในปีเหล่านี้ฉันนั้น นอกจากตามคำของข้าพระบาท” ²แล้วพระวจนะของพระยาห์เวห์มายังท่านว่า ³“จงออกจากที่นี่ไปทางตะวันออก และซ่อนตัวข้างลำธารเครีท ซึ่งอยู่ทางตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน ⁴เจ้าจะดื่มน้ำจากลำธาร และเราได้สั่งฝูงกาให้เลี้ยงเจ้าที่นั่น” ⁵ท่านจึงไปและทำตามพระวจนะของพระยาห์เวห์ ท่านไปอาศัยอยู่ข้างลำธารเครีท ซึ่งอยู่ทางตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน ⁶ฝูงกาก็นำขนมปังและเนื้อมาให้ท่านในเวลาเช้า และนำขนมปังและเนื้อมาในเวลาเย็น และท่านก็ดื่มน้ำจากลำธาร ⁷และต่อมาอีกหลายวัน ลำธารก็แห้ง เพราะไม่มีฝนในแผ่นดิน

หญิงม่ายชาวศาเรฟัท

 ⁸แล้วพระวจนะของพระยาห์เวห์มายังเอลียาห์ว่า ⁹“จงลุกขึ้นไปยังเมืองศาเรฟัท ซึ่งขึ้นกับเมืองไซดอน และอาศัยอยู่ที่นั่น นี่แน่ะ เราได้สั่งหญิงม่ายคนหนึ่ง ที่นั่นให้เลี้ยงเจ้า” ¹⁰ท่านจึงลุกขึ้นไปยังเมืองศาเรฟัท และเมื่อมาถึงประตูเมือง นี่แน่ะ หญิงม่ายคนหนึ่งที่นั่นกำลังเก็บฟืน ท่านจึงเรียกนางว่า “ขอเอาน้ำใส่ภาชนะมาให้ฉันสักหน่อย เพื่อฉันจะได้ดื่ม” ¹¹ขณะเมื่อนางจะไปเอาน้ำมา ท่านก็เรียกนางแล้วบอกว่า “ขอนำขนมปังใส่มือมาให้ฉันสักหน่อยหนึ่ง” ¹²และนางตอบว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ดิฉันไม่มีขนมปังภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ขนมเค้กเลย มีแต่แป้งสักกำมือหนึ่งในหม้อ และน้ำมันเล็กน้อยในไห ดูสิ ดิฉันกำลังเก็บฟืนสองสามอัน เพื่อจะเข้าไปทำขนมสำหรับตัวเองและลูกชาย เพื่อเราจะได้กินแล้วก็ตาย” ¹³แต่เอลียาห์บอกนางว่า “อย่ากลัวเลย จงไปทำตามที่เธอพูด แต่จงทำขนมก้อนเล็กให้ฉันก่อน แล้วเอามาให้ฉัน ภายหลังจึงทำสำหรับตัวเธอและลูกของเธอ ¹⁴เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ‘แป้งในหม้อนั้นจะไม่ขาด และน้ำมันในไหนั้นจะไม่หมด จนกว่าจะถึงวันที่พระยาห์เวห์ทรงส่งฝนลงมายังพื้นดิน’ ” ¹⁵นางก็ไปทำตามคำของเอลียาห์ แล้วนางและครอบครัวกับเอลียาห์ก็รับประทานอยู่หลายวัน ¹⁶แป้งในหม้อก็ไม่ขาด และน้ำมันในไหก็ไม่หมด ตามพระวจนะของพระยาห์เวห์ซึ่งตรัสทางเอลียาห์

เอลียาห์ชุบชีวิตบุตรชายของหญิงม่าย

 ¹⁷และต่อมาหลังจากนี้ บุตรชายของหญิงนั้นผู้เป็นเจ้าของบ้านก็ล้มป่วย และมีอาการสาหัสมาก จนไม่มีลมหายใจเหลืออยู่แล้ว ¹⁸นางจึงกล่าวแก่เอลียาห์ว่า “โอ คนของพระเจ้า ดิฉันทำอะไรให้ท่าน? ท่านจึงมาหาดิฉัน เพื่อฟื้นความผิดของดิฉัน และทำให้ลูกของดิฉันตาย” ¹⁹แต่ท่านพูดกับนางว่า “เอาลูกของเธอมาให้ฉันเถิด” ท่านก็นำเขาไปจากอ้อมอกของนาง อุ้มขึ้นไปที่ห้องชั้นบนที่ท่านพักอยู่ และวางเขาบนที่นอนของท่านเอง ²⁰และท่านร้องทูลพระยาห์เวห์ว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ พระองค์ทรงนำเหตุร้ายมาเหนือหญิงม่ายที่ข้าพระองค์อาศัยอยู่ด้วยทีเดียวหรือ? โดยทรงประหารบุตรของนางเสีย” ²¹แล้วท่านก็เหยียดตัวลงทับเด็กนั้นสามครั้ง และร้องทูลพระยาห์เวห์ว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอชีวิตของเด็กคนนี้มาเข้าในตัวเขาอีก” ²²และพระยาห์เวห์ทรงฟังเสียงของเอลียาห์ และชีวิตของเด็กนั้นมาเข้าในตัวเขาอีก และเขาก็มีชีวิตอีก ²³และเอลียาห์ก็อุ้มเด็กนั้น นำลงมาจากห้องชั้นบนเข้าไปในบ้าน และมอบเขาให้มารดาของเด็กและเอลียาห์บอกว่า “ดูซิ ลูกของเธอมีชีวิตอยู่” ²⁴และหญิงนั้นพูดกับเอลียาห์ว่า “ตอนนี้ดิฉันทราบแล้วว่าท่านเป็นคนของพระเจ้า และพระวจนะของพระยาห์เวห์จากปากของท่านเป็นความจริง”

1 พงศ์กษัตริย์ 18

เอลียาห์กลับไปเฝ้าอาหับ

 ¹และหลายวันต่อมา พระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงเอลียาห์ในปีที่สามว่า “จงไปปรากฏตัวต่ออาหับ และเราจะส่งฝนลงมายังพื้นดิน” ²เอลียาห์ก็ไปปรากฏตัวต่ออาหับ เวลานั้นมีการกันดารอาหารอย่างหนักในสะมาเรีย ³และอาหับรับสั่งเรียกโอบาดีห์ผู้บัญชาการราชสำนัก (ฝ่ายโอบาดีห์นั้นยำเกรงพระยาห์เวห์ยิ่งนัก ⁴เมื่อเยเซเบลกำจัดผู้เผยพระวจนะของพระยาห์เวห์ โอบาดีห์ได้นำผู้เผยพระวจนะ 100 คนซ่อนไว้ตามถ้ำ แห่งละ 50 คน และเลี้ยงเขาทั้งหลายด้วยอาหารและน้ำ) ⁵และอาหับตรัสสั่งโอบาดีห์ว่า “จงไปให้ทั่วแผ่นดิน ไปยังธารน้ำพุทุกแห่ง และไปยังลำธารทุกสาย บางทีพวกเราจะพบหญ้า และรักษาชีวิตม้าและล่อให้คงอยู่ได้ และไม่ต้องกำจัดสัตว์บางตัวแปลได้อีกว่า และไม่ต้องสูญเสียสัตว์บางส่วนไป” ⁶ดังนั้น พวกเขาก็แบ่งพื้นที่กันเพื่อออกค้นหา อาหับเสด็จไปทางหนึ่ง โอบาดีห์ไปอีกทางหนึ่ง
 ⁷เมื่อโอบาดีห์กำลังไปตามทาง นี่แน่ะ เอลียาห์ได้พบเขา และโอบาดีห์ก็จำท่านได้ จึงซบหน้าลงพูดว่า “เอลียาห์ เจ้านายของข้าพเจ้า เป็นท่านเองจริงหรือ?” ⁸และท่านก็ตอบเขาว่า “ฉันเอง จงไปบอกเจ้านายของท่านว่า ‘นี่แน่ะ เอลียาห์อยู่ที่นี่’ ” ⁹และเขากล่าวว่า “ข้าพเจ้าได้ทำผิดอะไร? ท่านจึงมอบข้าพเจ้าผู้รับใช้ของท่านไว้ในพระหัตถ์ของอาหับให้ประหารเสีย ¹⁰พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ไม่มีประชาชาติหรือราชอาณาจักรใด ที่เจ้านายของข้าพเจ้าไม่ได้ส่งคนไปเสาะหาท่าน และเมื่อเขาทั้งหลายกราบทูลว่า ‘เขาไม่อยู่ที่นี่ พ่ะย่ะค่ะ’ พระองค์ก็ให้ประชาชาติหรือราชอาณาจักรสาบานว่า เขาทั้งหลายไม่ได้พบท่าน ¹¹และตอนนี้ท่านกล่าวว่า ‘จงไปบอกเจ้านายของท่านว่า “นี่แน่ะ เอลียาห์อยู่ที่นี่” ’ ¹²พอข้าพเจ้าไปจากท่านแล้ว พระวิญญาณของพระยาห์เวห์จะมาพาท่านไป ณ ที่ใดข้าพเจ้าก็ไม่ทราบ ฉะนั้น เมื่อข้าพเจ้าไปทูลกษัตริย์อาหับ และพระองค์ทรงหาท่านไม่พบ พระองค์ก็จะทรงประหารข้าพเจ้าเสีย แต่ข้าพเจ้าผู้รับใช้ของท่านยำเกรงพระยาห์เวห์ตั้งแต่หนุ่มๆ มา ¹³ไม่มีใครเรียนท่านภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า เจ้านายของข้าพเจ้า ในที่นี้หมายถึง เอลียาห์หรือว่า ข้าพเจ้าได้ทำอะไรเมื่อเยเซเบลประหารผู้เผยพระวจนะของพระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าได้ซ่อนผู้เผยพระวจนะของพระยาห์เวห์ 100 คนไว้ตามถ้ำ แห่งละ 50 คน และเลี้ยงเขาด้วยอาหารและน้ำ ¹⁴และตอนนี้ท่านบอกว่า ‘จงไปบอกเจ้านายของท่านว่า “นี่แน่ะ เอลียาห์อยู่ที่นี่” ’ พระองค์จะทรงประหารข้าพเจ้าเสีย” ¹⁵และเอลียาห์กล่าวว่า “พระยาห์เวห์จอมทัพผู้ที่ข้าพเจ้าปรนนิบัติ ทรงพระชนม์อยู่แน่นอนฉันใด ข้าพเจ้าจะปรากฏตัวแก่อาหับในวันนี้แน่นอนฉันนั้น”