เพลิดเพลินกับพระเจ้าอย่างไร

สรรเสริญพระผู้ทรงพิพากษาโลก

เพลงสดุดี

¹จงร้องเพลงบทใหม่ถวายแด่พระยาห์เวห์
 เพราะพระองค์ได้ทรงทำการอัศจรรย์ต่างๆ
พระหัตถ์ขวาและพระกรบริสุทธิ์ของพระองค์
 ได้ให้ชัยชนะแก่พระองค์
²พระยาห์เวห์ทรงให้ชัยชนะของพระองค์ประจักษ์
 พระองค์ทรงเปิดเผยความชอบธรรมของพระองค์ต่อสายตาบรรดาประชาชาติ
³พระองค์ทรงระลึกถึงความรักมั่นคงและความซื่อสัตย์ของพระองค์
 ต่อวงศ์วานอิสราเอล
 ที่สุดปลายแผ่นดินโลกทั้งสิ้นได้เห็นชัยชนะของพระเจ้าของเรา
⁴แผ่นดินโลกทั้งสิ้นเอ๋ย จงโห่ร้องด้วยความชื่นบานถวายแด่พระยาห์เวห์
 จงโห่ร้องด้วยความยินดีและร้องเพลงสดุดี
⁵จงร้องเพลงสดุดีพระยาห์เวห์ด้วยพิณเขาคู่
 ด้วยพิณเขาคู่ คลอด้วยเสียงเพลง
⁶ด้วยเสียงแตรและเสียงเป่าเขาสัตว์
 จงโห่ร้องด้วยความชื่นบานเฉพาะพระพักตร์พระมหากษัตริย์ คือพระยาห์เวห์
⁷ให้ทะเลกับทุกอย่างที่อยู่ในนั้นคำราม
 อีกทั้งพิภพกับบรรดาผู้อาศัยอยู่ในนั้น
⁸ให้กระแสน้ำตบมือของมัน
 ให้บรรดาเนินเขาร้องเพลงด้วยความยินดีด้วยกัน
⁹เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์
 เพราะพระองค์เสด็จมาพิพากษาโลก
พระองค์จะทรงพิพากษาโลกด้วยความชอบธรรม
 และจะทรงพิพากษาชนชาติทั้งหลายด้วยความเที่ยงธรรม

การคลุมศีรษะในการนมัสการ

 ²ข้าพเจ้าขอชมท่านทั้งหลายเพราะท่านระลึกถึงข้าพเจ้าในทุกเรื่อง และรักษาคำสอนสืบทอดต่างๆ ตามที่ข้าพเจ้ามอบไว้กับท่าน ³แต่ข้าพเจ้าต้องการให้พวกท่านเข้าใจว่า พระคริสต์ทรงเป็นศีรษะของชายทุกคน และชายเป็นศีรษะของหญิง และพระเจ้าเป็นพระเศียรของพระคริสต์ ⁴ผู้ชายทุกคนที่อธิษฐานหรือเผยพระวจนะโดยมีผ้าบนศีรษะ ก็ทำความอับอายแก่ศีรษะของเขา ⁵แต่ผู้หญิงทุกคนที่อธิษฐานหรือเผยพระวจนะโดยไม่คลุมศีรษะ ก็ทำความอับอายแก่ศีรษะของเธอ เพราะเหมือนกับว่าเธอได้โกนผมเสียแล้ว 6เพราะว่าถ้าผู้หญิงไม่คลุมศีรษะ ก็ควรจะตัดผมเสีย แต่ถ้าการตัดผมหรือโกนผมเป็นเรื่องน่าอับอายของผู้หญิง จงคลุมศีรษะเสีย ⁷ผู้ชายไม่สมควรคลุมศีรษะเพราะว่าผู้ชายเป็นพระฉายาและพระรัศมีของพระเจ้า ส่วนผู้หญิงนั้นเป็นรัศมีของผู้ชาย ⁸(เพราะว่าผู้ชายไม่ได้มาจากผู้หญิง แต่ผู้หญิงมาจากผู้ชาย ⁹และไม่ได้ทรงสร้างผู้ชายเนื่องเพราะผู้หญิง แต่ทรงสร้างผู้หญิงเนื่องเพราะผู้ชาย) ¹⁰เพราะเหตุนี้เอง ผู้หญิงจึงสมควรจะมีสัญลักษณ์แห่งภาษากรีกไม่มีคำว่า สัญลักษณ์แห่งสิทธิอำนาจนี้อยู่บนศีรษะ เพราะเห็นแก่พวกทูตสวรรค์ ¹¹(แต่อย่างไรก็ดี ในองค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้ชายก็ขาดผู้หญิงไม่ได้ และผู้หญิงก็ขาดผู้ชายไม่ได้ ¹²เพราะว่าเช่นเดียวกับที่ผู้หญิงมาจากผู้ชาย ผู้ชายก็มาโดยผู้หญิงเช่นกัน แต่ทุกสิ่งก็มาจากพระเจ้า) ¹³ท่านทั้งหลายจงตัดสินเองว่า การที่ผู้หญิงไม่คลุมศีรษะเมื่ออธิษฐานต่อพระเจ้านั้นสมควรหรือ? ¹⁴ธรรมชาติเองก็สอนท่านว่า ถ้าผู้ชายไว้ผมยาวก็เป็นเรื่องน่าอายของเขาไม่ใช่หรือ? ¹⁵แต่ถ้าผู้หญิงไว้ผมยาวก็เป็นศักดิ์ศรีของเธอ เพราะว่าผมเป็นสิ่งที่ประทานให้แก่เธอเพื่อคลุมศีรษะ ¹⁶แต่ถ้าใครคิดจะโต้แย้ง เราและคริสตจักรต่างๆ ของพระเจ้าก็ไม่รับธรรมเนียมดังกล่าวนี้

การถือพิธีมหาสนิทอย่างไม่ถูกต้อง

 ¹⁷ในการกำชับต่อไปนี้ ข้าพเจ้าชมพวกท่านไม่ได้ คือว่าการชุมนุมกันของท่านมักจะได้ผลเสียมากกว่าผลดี ¹⁸ประการแรก ข้าพเจ้าได้ยินว่า เมื่อมาชุมนุมกันในคริสตจักร พวกท่านมีการแตกแยกกัน และข้าพเจ้าเชื่อว่าคงมีส่วนที่เป็นจริง ¹⁹เพราะจะต้องมีการขัดแย้งกันในพวกท่าน เพื่อฝ่ายถูกในพวกท่านจะปรากฏ ²⁰เมื่อท่านทั้งหลายมาชุมนุมพร้อมกันนั้น จึงไม่ใช่การกินในงานเลี้ยงขององค์พระผู้เป็นเจ้า ²¹เพราะว่าในการกินอาหารนั้น แต่ละคนต่างกินอาหารของตนก่อน บ้างก็ยังหิวอยู่ และบ้างก็เมา ²²อะไรกันนี่ พวกท่านไม่มีบ้านที่จะกินและดื่มหรือ? หรือว่าท่านดูหมิ่นคริสตจักรของพระเจ้า และสร้างความอับอายให้กับคนที่ขัดสน จะให้ข้าพเจ้าพูดอย่างไร? จะให้ชมพวกท่านหรือ? ข้าพเจ้าไม่ขอชมท่านในเรื่องนี้เลย

การตั้งพิธีมหาสนิท

 ²³เพราะว่าเรื่องซึ่งข้าพเจ้ามอบไว้กับพวกท่านนั้น ข้าพเจ้าได้รับจากองค์พระผู้เป็นเจ้า คือในคืนที่เขาทรยศพระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงหยิบขนมปัง ²⁴เมื่อขอบพระคุณแล้วจึงทรงหัก และตรัสว่า “นี่เป็นกายของเรา ซึ่งให้แก่ท่านทั้งหลาย จงทำอย่างนี้เพื่อระลึกถึงเรา” ²⁵หลังจากรับประทานอาหารแล้ว พระองค์ทรงหยิบถ้วยด้วยอากัปกิริยาเดียวกัน ตรัสว่า “ถ้วยนี้คือพันธสัญญาใหม่ โดยโลหิตของเรา จงทำอย่างนี้ คือเมื่อใดที่พวกท่านดื่มจากถ้วยนี้ จงดื่มเพื่อระลึกถึงเรา” ²⁶เพราะว่าเมื่อใดที่พวกท่านกินขนมปังและดื่มจากถ้วยนี้ ท่านก็ประกาศการวายพระชนม์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า จนกว่าพระองค์จะเสด็จมา

การถือพิธีมหาสนิทอย่างไม่เหมาะสม

 ²⁷ฉะนั้นถ้าใครกินขนมปัง หรือดื่มจากถ้วยขององค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างไม่เหมาะสม เขาก็ทำผิดต่อพระกายและพระโลหิตขององค์พระผู้เป็นเจ้า ²⁸ทุกคนจงสำรวจตัวเอง แล้วจึงกินขนมปังและดื่มจากถ้วยนี้ ²⁹เพราะว่าคนที่กินและดื่มโดยไม่ได้ตระหนักถึงพระกายขององค์พระผู้เป็นเจ้า ก็กินและดื่มเป็นเหตุให้ตนเองถูกลงโทษ ³⁰เพราะเหตุนี้พวกท่านหลายคนจึงอ่อนแอและเจ็บป่วย และบ้างก็ล่วงหลับไป ³¹แต่ถ้าเราวินิจฉัยตัวเอง เราคงไม่ต้องถูกพิพากษา ³²เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพิพากษาเรานั้น พระองค์ทรงตีสอนเรา เพื่อไม่ให้เราถูกพิพากษาด้วยกันกับโลก
 ³³ฉะนั้นพี่น้องของข้าพเจ้า เมื่อท่านทั้งหลายมาชุมนุมกันเพื่อรับประทานอาหารนั้น จงรอกันและกัน ³⁴ถ้ามีใครหิว ก็ให้กินที่บ้านก่อน เพื่อว่าเมื่อมาชุมนุมกัน พวกท่านจะไม่ถูกลงโทษ ส่วนเรื่องอื่นๆ นั้น ข้าพเจ้าจะสั่งสอนเมื่อข้าพเจ้ามา

พระเจ้าทรงปรากฏต่อซาโลมอน ครั้งที่ 2

 ¹¹ดังนี้แหละ ซาโลมอนทรงสร้างพระนิเวศของพระยาห์เวห์และพระราชวังเสร็จ คือทุกอย่างซึ่งพระองค์ทรงดำริจะทำในเรื่องพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และพระราชวังของพระองค์ พระองค์ทรงทำให้สำเร็จ ¹²แล้วพระยาห์เวห์ทรงปรากฏแก่ซาโลมอนในเวลากลางคืนและตรัสกับพระองค์ว่า “เราได้ยินคำอธิษฐานของเจ้า และได้เลือกสถานที่นี้สำหรับเราให้เป็นนิเวศแห่งเครื่องสัตวบูชา ¹³ถ้าเราปิดฟ้าสวรรค์ไม่ให้ฝนตก หรือบัญชาตั๊กแตนให้มากินแผ่นดิน หรือส่งโรคระบาดมาท่ามกลางประชากรของเรา ¹⁴ถ้าประชากรของเราผู้ซึ่งเขาเรียกกันโดยนามของเรานั้นจะถ่อมตัวลง อธิษฐานและแสวงหาหน้าของเรา ทั้งหันเสียจากทางชั่วของพวกเขา เราก็จะฟังจากสวรรค์ และจะให้อภัยแก่บาปของเขาและจะรักษาแผ่นดินของเขาให้หาย ¹⁵และบัดนี้ตาของเราจะลืมอยู่และหูของเราจะฟังคำอธิษฐานซึ่งเขาทั้งหลายอธิษฐาน ณ สถานที่นี้ ¹⁶เพราะบัดนี้เราได้เลือกสรรและทำให้นิเวศนี้เป็นที่บริสุทธิ์เพื่อนามของเราจะอยู่ที่นั่นเป็นนิตย์ และตาของเรา ใจของเราจะอยู่ที่นั่นตลอดเวลา ¹⁷ส่วนเจ้า ถ้าเจ้าดำเนินต่อหน้าเราเหมือนอย่างดาวิดบิดาของเจ้าดำเนินนั้น และทำทุกอย่างตามที่เราได้บัญชาเจ้าไว้ ทั้งรักษากฎเกณฑ์และกฎหมายของเรา ¹⁸แล้วเราจะสถาปนาบัลลังก์ของเจ้า ดังที่เราได้ทำพันธสัญญาไว้กับดาวิดบิดาของเจ้าว่า ‘เจ้าจะไม่ขาดชายที่จะครอบครองเหนืออิสราเอล’
 ¹⁹“แต่ถ้าเจ้าทั้งหลายหันไปและละทิ้งกฎเกณฑ์และบัญญัติของเราซึ่งเราตั้งไว้ต่อหน้าพวกเจ้า และไปปรนนิบัติพระอื่นๆ และนมัสการพระเหล่านั้น ²⁰แล้วเราจะถอนเขาทั้งหลายจากแผ่นดินของเรา ซึ่งเราได้ให้แก่พวกเขาและเราจะเหวี่ยงนิเวศซึ่งเราทำให้บริสุทธิ์เพื่อนามของเราไปจากสายตาของเรา และเราจะทำให้เขาเป็นคำเปรียบเปรยและเป็นขี้ปากในหมู่ชนชาติทั้งหลาย ²¹และนิเวศนี้ซึ่งสูงส่ง ทุกคนที่ผ่านไปจะประหลาดใจ แล้วกล่าวว่า ‘ทำไมพระยาห์เวห์จึงทรงทำเช่นนี้แก่แผ่นดินนี้และพระนิเวศนี้?’ ²²แล้วพวกเขาจะตอบว่า ‘เพราะเขาทั้งหลายละทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเขา ผู้ทรงนำพวกเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์และไปยึดถือพระอื่นๆ อีกทั้งนมัสการและปรนนิบัติพระเหล่านั้น ฉะนั้นพระองค์จึงทรงนำเหตุร้ายทั้งหมดนี้มาเหนือเขาทั้งหลาย’ ”

2 พงศาวดาร 8

พระราชกิจอื่นๆ ของซาโลมอน

 ¹อยู่มาเมื่อสิ้นยี่สิบปี ที่ซาโลมอนใช้ทรงสร้างพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และพระราชวังของพระองค์ ²ซาโลมอนทรงบูรณะเมืองซึ่งกษัตริย์ฮีรามถวายแด่พระองค์ แล้วให้คนอิสราเอลอาศัยอยู่ในนั้น
 ³ซาโลมอนเสด็จไปยังฮามัทโศบาห์ และยึดเมืองนั้นไว้ ⁴พระองค์ทรงสร้างเมืองทัดโมร์ไว้ในถิ่นทุรกันดาร นอกเหนือจากเมืองคลังหลวงทั้งหมดที่พระองค์ทรงสร้างไว้ในฮามัท ⁵พระองค์ทรงสร้างเมืองเบธโฮโรนบนและเบธโฮโรนล่างด้วย (เป็นเมืองปราการที่มีกำแพง ประตูเมือง และดาลประตู) ⁶พระองค์ทรงสร้างเมืองบาอาลัท และเมืองคลังหลวงทั้งหมดที่ซาโลมอนทรงมีอยู่ นอกเหนือจากเมืองสำหรับรถรบ และเมืองสำหรับทหารม้าทั้งหมดของพระองค์ รวมทั้งสิ่งใดที่พระองค์ทรงประสงค์จะสร้างในเยรูซาเล็ม ในเลบานอน และในแผ่นดินทั้งหมดที่พระองค์ทรงครอบครองอยู่ ⁷ประชาชนทั้งหมดที่เหลืออยู่ในพวกคนฮิตไทต์ คนอาโมไรต์ คนเปริสซี คนฮีไวต์ และคนเยบุส ผู้ที่ไม่ใช่อิสราเอล ⁸จากเชื้อสายของพวกเขาที่เหลืออยู่ต่อมาในแผ่นดิน ซึ่งประชาชนอิสราเอลไม่ได้ทำลาย ซาโลมอนทรงให้ประชาชนเหล่านี้เป็นทาสแรงงานจนทุกวันนี้ ⁹แต่ส่วนคนอิสราเอลนั้นซาโลมอนไม่ได้ทรงทำให้เป็นทาสแรงงาน เขาทั้งหลายเป็นทหารและเป็นนายทหารของพระองค์ เป็นผู้บังคับบัญชารถรบ และทหารม้าของพระองค์ ¹⁰และคนพวกนี้เป็นเจ้าหน้าที่ชั้นผู้ใหญ่ของพระราชาซาโลมอนซึ่งมี 250 คน ที่เป็นผู้ปกครองประชาชน
 ¹¹ซาโลมอนทรงนำพระราชธิดาของฟาโรห์จากนครดาวิดหมายถึงกรุงเยรูซาเล็มมายังพระราชวังที่พระองค์ทรงสร้างไว้ให้พระนาง เพราะพระองค์ตรัสว่า “มเหสีของเราไม่ควรอยู่ในวังของดาวิดพระราชาแห่งอิสราเอล เพราะว่าสถานที่ต่างๆ ซึ่งหีบของพระยาห์เวห์ได้เข้าไปถึงนั้นล้วนบริสุทธิ์”
 ¹²แล้วซาโลมอนทรงถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวแด่พระยาห์เวห์บนแท่นบูชาของพระยาห์เวห์ ซึ่งซาโลมอนทรงสร้างไว้ที่หน้ามุข ¹³ตามหน้าที่ประจำวันที่ต้องทำคือการถวายบูชาตามบัญญัติของโมเสส ในวันสะบาโต ในวันขึ้นหนึ่งค่ำ และในเทศกาลเลี้ยงประจำปีสามเทศกาล คือเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อ เทศกาลสัปดาห์ และเทศกาลอยู่เพิง ¹⁴และตามกฎหมายของดาวิดพระราชบิดาของพระองค์ พระองค์ทรงแบ่งเวรของบรรดาปุโรหิตในการปรนนิบัติ และแบ่งเวรของบรรดาเลวีในหน้าที่ของการสรรเสริญ และการรับใช้ต่อหน้าปุโรหิตตามหน้าที่ประจำวันที่ต้องทำ และแบ่งคนเฝ้าประตูเป็นเวรเฝ้าประตู เพราะว่าดาวิดคนของพระเจ้าทรงบัญชาไว้อย่างนั้น ¹⁵และเขาทั้งหลายไม่ได้หันไปจากสิ่งที่พระราชาทรงบัญชาพวกปุโรหิตและคนเลวีไว้ ไม่ว่าในเรื่องใด รวมทั้งเรื่องการคลัง
 ¹⁶พระราชกิจทั้งหมดของซาโลมอนก็ลุล่วงตั้งแต่วันที่วางรากฐานพระนิเวศของพระยาห์เวห์ จนถึงวันที่งานเสร็จ พระนิเวศของพระยาห์เวห์ก็สำเร็จครบถ้วน ¹⁷แล้วซาโลมอนเสด็จไปยังเมืองเอซิโอนเกเบอร์และเมืองเอโลทที่ชายทะเลในดินแดนเอโดม ¹⁸และฮีรามก็ทรงให้ข้าราชการของพระองค์ส่งเรือ และส่งคนงานที่คุ้นเคยกับทะเลไปให้ซาโลมอน แล้วพวกเขาก็ไปกับคนงานของซาโลมอนถึงเมืองโอฟีร์ และนำเอาทองคำหนักประมาณ 15,000 กิโลกรัมจากที่นั่นมายังกษัตริย์ซาโลมอน

2 พงศาวดาร 9

พระราชินีแห่งเชบาเสด็จเยี่ยมซาโลมอน

 ¹เมื่อพระราชินีแห่งเชบาทรงได้ยินกิตติศัพท์ของซาโลมอน พระนางก็เสด็จมายังเยรูซาเล็ม เพื่อทดสอบพระองค์ด้วยปัญหายุ่งยากต่างๆ พร้อมด้วยข้าราชบริพารมากมาย กับฝูงอูฐบรรทุกเครื่องเทศทองคำเป็นอันมาก และอัญมณีล้ำค่า และเมื่อพระนางเสด็จมาถึงซาโลมอนแล้ว พระนางทูลเรื่องทุกอย่างในใจต่อพระองค์ ²และซาโลมอนตรัสตอบปัญหาทุกข้อของพระนาง ไม่มีสิ่งใดที่ซ่อนเร้นจากซาโลมอนที่พระองค์จะทรงตอบพระนางไม่ได้ ³และเมื่อพระราชินีแห่งเชบาทรงเห็นพระสติปัญญาของซาโลมอน และพระราชวังที่พระองค์ทรงสร้าง ⁴ทั้งอาหารที่โต๊ะเสวย กับที่นั่งของบรรดาข้าราชการ การปรนนิบัติของพวกมหาดเล็ก เครื่องแต่งกายของพวกเขา ทั้งพนักงานเชิญถ้วยเสวยของพระองค์ ตลอดจนเครื่องแต่งกายของพวกเขา รวมทั้งเครื่องบูชาเผาทั้งตัวของพระองค์ที่ทรงถวายบูชา พระทัยของพระนางก็ตื่นตะลึงอย่างยิ่ง
 ⁵พระนางทูลพระราชาว่า “ข่าวคราวซึ่งหม่อมฉันได้ยินในประเทศของหม่อมฉัน เกี่ยวกับพระราชกิจและพระสติปัญญาของฝ่าพระบาทเป็นความจริง ⁶แต่หม่อมฉันไม่เชื่อถ้อยคำเหล่านั้น จนกระทั่งหม่อมฉันได้มาเฝ้าและเห็นกับตาเอง ดูสิ ที่เขาบอกกับหม่อมฉันก็ไม่ถึงครึ่งหนึ่งของพระสติปัญญายิ่งใหญ่ของฝ่าพระบาท ฝ่าพระบาทเลิศล้ำยิ่งกว่าข่าวคราวที่หม่อมฉันได้ยินเสียอีก ⁷บรรดาคนของฝ่าพระบาทก็เป็นสุข บรรดาข้าราชการเหล่านี้ของฝ่าพระบาทก็เป็นสุข คือผู้ที่คอยปรนนิบัติเฉพาะพระพักตร์ฝ่าพระบาทเป็นประจำและฟังพระสติปัญญาของฝ่าพระบาท ⁸สาธุการแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของฝ่าพระบาท ผู้พอพระทัยในฝ่าพระบาทและทรงแต่งตั้งฝ่าพระบาทไว้บนบัลลังก์ เป็นพระราชาเพื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของฝ่าพระบาท เพราะพระเจ้าของฝ่าพระบาททรงรักอิสราเอลและจะสถาปนาอิสราเอลไว้เป็นนิตย์ พระองค์จึงทรงแต่งตั้งให้ฝ่าพระบาทเป็นพระราชาเหนือเขาทั้งหลาย เพื่อฝ่าพระบาทจะทรงอำนวยความยุติธรรมและความชอบธรรม” ⁹แล้วพระนางก็ถวายทองคำหนัก 4,000 กิโลกรัมแด่พระราชา ทั้งเครื่องเทศอีกเป็นจำนวนมาก และอัญมณีล้ำค่า ไม่เคยมีเครื่องเทศเหมือนอย่างที่พระราชินีแห่งเชบาถวายแด่พระราชาซาโลมอน
 ¹⁰ยิ่งกว่านั้นอีก ข้าราชการของฮีรามและข้าราชการของซาโลมอน ผู้ซึ่งนำทองคำมาจากโอฟีร์ ได้นำไม้ประดู่และอัญมณีล้ำค่ามาด้วย ¹¹แล้วพระราชาทรงใช้ไม้ประดู่ทำขั้นบันไดความหมายในภาษาฮีบรูไม่ชัดเจนพระนิเวศของพระยาห์เวห์และพระราชวังของพระราชา ทั้งทำพิณเขาคู่และพิณใหญ่สำหรับพวกนักร้อง ซึ่งไม่เคยเห็นมีอย่างนั้นมาก่อนในแผ่นดินยูดาห์
 ¹²พระราชาซาโลมอนประทานแก่พระราชินีแห่งเชบาทุกอย่างที่พระนางทรงประสงค์ตามที่ทูลขอ มากยิ่งกว่าสิ่งที่พระนางนำมาถวายพระราชา ดังนั้นพระนางก็เสด็จกลับไปยังแผ่นดินของพระนางพร้อมกับพวกข้าราชการ

ความมั่งคั่งของซาโลมอน

 ¹³น้ำหนักทองคำที่นำมาส่งซาโลมอนในปีหนึ่งนั้นหนัก 23,000 กิโลกรัม ¹⁴นอกเหนือจากทองซึ่งนักธุรกิจและพ่อค้านำมา และกษัตริย์ทั้งหมดแห่งอาระเบียและบรรดาเจ้าเมืองแห่งแผ่นดินก็ได้นำทองคำและเงินมายังซาโลมอน ¹⁵พระราชาซาโลมอนทรงให้เอาทองคำมาทุบเป็นโล่ใหญ่ 200 อัน โล่อันหนึ่งใช้ทองคำหนักประมาณ 7 กิโลกรัม ¹⁶และพระองค์ทรงให้เอาทองคำมาทุบเป็นโล่ 300 อัน โล่อันหนึ่งใช้ทองคำหนักประมาณ 3.5 กิโลกรัม และพระราชาทรงเก็บโล่ไว้ในพระตำหนักพนาเลบานอน ¹⁷พระราชาทรงทำพระที่นั่งงาช้างขนาดใหญ่ และทรงบุด้วยทองคำบริสุทธิ์ ¹⁸พระที่นั่งนั้นมีบันไดหกขั้นกับที่รองพระบาททำด้วยทองคำ ซึ่งติดอยู่กับพระที่นั่ง และสองข้างของพระที่นั่งมีที่วางพระหัตถ์ มีรูปสิงโตสองตัวยืนอยู่ข้างๆ ที่วางพระหัตถ์ ¹⁹และมีสิงโตอีกสิบสองตัวยืนอยู่บนข้างบันไดหกขั้นขั้นละสองตัว ไม่มีราชอาณาจักรใดๆ เคยทำสิ่งที่เหมือนอย่างนี้เลย ²⁰ถ้วยทั้งสิ้นของพระราชาซาโลมอนทำด้วยทองคำ และภาชนะทั้งสิ้นของพระตำหนักพนาเลบานอนทำด้วยทองคำบริสุทธิ์ เงินนั้นถือว่าเป็นของไม่มีค่าอะไรในสมัยของซาโลมอน ²¹เพราะเรือของพระราชาแล่นไปยังทารชิชพร้อมกับข้าราชการของฮีราม กองเรือเมืองทารชิชนำทองคำ เงิน งาช้าง ลิง และนกยูงแปลได้อีกว่า ลิงบาบูนมาสามปีต่อครั้ง
 ²²ดังนั้น พระราชาซาโลมอนจึงทรงยิ่งใหญ่กว่ากษัตริย์อื่นๆ ในโลกในเรื่องสมบัติและสติปัญญา ²³และพระราชาทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลกก็แสวงหาที่จะเข้าเฝ้าซาโลมอน เพื่อจะฟังพระสติปัญญาซึ่งพระเจ้าประทานไว้ในใจของพระองค์ ²⁴ทุกคนนำเครื่องบรรณาการของเขามา คือภาชนะเงินและภาชนะทอง เสื้อผ้า อาวุธ เครื่องเทศ ม้า และล่อ ตามจำนวนกำหนดทุกๆ ปี ²⁵และซาโลมอนทรงมีคอกสำหรับม้าและรถรบ 4,000 ช่อง และมีทหารม้า 12,000 คน ซึ่งพระองค์ทรงให้ประจำในเมืองรถรบและอยู่กับพระราชาที่กรุงเยรูซาเล็ม ²⁶และพระองค์ทรงครอบครองเหนือพระราชาทั้งหมดตั้งแต่แม่น้ำยูเฟรติสถึงแผ่นดินของคนฟีลิสเตีย และถึงพรมแดนของอียิปต์ ²⁷และพระราชาทรงทำให้เงินในกรุงเยรูซาเล็มเป็นเหมือนก้อนหิน และทำให้ไม้สนสีดาร์มีมากมายเหมือนต้นมะเดื่อที่เนินเชเฟลาห์ ²⁸และเขานำม้าเข้ามาถวายซาโลมอนจากอียิปต์ และจากดินแดนทุกแห่ง

การสิ้นพระชนม์ของซาโลมอน

 ²⁹ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของซาโลมอน ตั้งแต่ต้นจนจบได้บันทึกไว้ในหนังสือประวัติศาสตร์ของนาธันผู้เผยพระวจนะ และในคำเผยพระวจนะของอาหิยาห์ชาวชีโลห์ รวมทั้งในนิมิตของอิดโดผู้ทำนายเกี่ยวกับเยโรโบอัมบุตรเนบัทไม่ใช่หรือ? ³⁰ซาโลมอนครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็มเหนืออิสราเอลทั้งสิ้น 40 ปี ³¹และซาโลมอนทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของพระองค์ และเขาฝังพระศพไว้ในนครของดาวิดพระราชบิดาของพระองค์ และเรโหโบอัมพระราชโอรสของพระองค์ขึ้นครองราชย์แทน