พระเจ้าทรงดูแลสิ่งที่ได้ทรงสร้าง

¹จิตใจของข้าเอ๋ย จงถวายสาธุการแด่พระยาห์เวห์
 ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ พระองค์ใหญ่ยิ่งนัก
 พระองค์ทรงพระสิริและความสง่างามเป็นฉลองพระองค์
²ผู้ทรงคลุมพระองค์ด้วยแสงสว่างดุจอาภรณ์
 ผู้ทรงขึงฟ้าสวรรค์ออกดังขึงม่าน
³ผู้ทรงวางคานที่ประทับอันสูงของพระองค์ไว้ในน้ำ
 ผู้ทรงใช้เมฆเป็นราชรถ
 ผู้ประทับไปบนปีกของลม
⁴ผู้ทรงใช้ลมเป็นทูตสื่อสาร
 ทรงใช้ไฟที่ลุกโชนเป็นผู้รับใช้ของพระองค์
⁵พระองค์ทรงตั้งแผ่นดินโลกไว้บนรากฐานของมัน
 เพื่อมิให้มันสั่นคลอนเป็นนิตย์นิรันดร์
⁶พระองค์ทรงคลุมมันไว้ด้วยน้ำลึกอย่างคลุมด้วยเครื่องนุ่งห่ม
 น้ำอยู่เหนือภูเขา
⁷เมื่อพระองค์ทรงกำราบ น้ำนั้นก็หนีไป
 พอได้ยินเสียงฟ้าร้องของพระองค์ มันก็วิ่งไป
⁸ไหลขึ้นภูเขา ไหลลงหุบเขาไป
 ไหลไปยังที่ซึ่งพระองค์ทรงกำหนดไว้ให้อยู่นั้น
⁹พระองค์ทรงวางขอบเขตมิให้มันข้าม
 เพื่อมิให้มันคลุมแผ่นดินโลกอีก
¹⁰พระองค์ทรงทำให้น้ำพุพลุ่งขึ้นมาในหุบเขา
 น้ำนั้นก็ไหลไปตามหว่างเขา
¹¹ให้บรรดาสัตว์ป่าได้ดื่ม
 และให้ลาป่าดับความกระหายของมัน
¹²ที่ริมน้ำนั้น นกในอากาศจึงได้มีที่อาศัย
 มันร้องอยู่ท่ามกลางกิ่งไม้
¹³พระองค์ทรงรดน้ำภูเขาจากที่ประทับอันสูงของพระองค์
 แผ่นดินโลกก็อิ่มด้วยผลแห่งพระราชกิจของพระองค์
¹⁴พระองค์ทรงให้หญ้างอกมาเพื่อสัตว์เลี้ยง
 และให้ผักแก่มนุษย์ได้เพาะปลูก
 เพื่อเขาจะทำให้เกิดอาหารจากแผ่นดิน
¹⁵และเหล้าองุ่น ซึ่งให้ใจมนุษย์ยินดี
 น้ำมัน เพื่อทำให้หน้าของเขาทอแสง
 และอาหาร ซึ่งเสริมเรี่ยวแรงแก่ใจมนุษย์
¹⁶บรรดาต้นไม้ของพระยาห์เวห์ได้อิ่มหนำ
 คือต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอน ซึ่งพระองค์ได้ทรงปลูกไว้
¹⁷นกสร้างรังของมันอยู่ในนั้น
 ส่วนนกยางมีต้นสนสามใบเป็นบ้านของมัน
¹⁸ภูเขาสูงเป็นของเลียงผา
 หินเป็นที่ลี้ภัยของตัวกระจงผา

ความวิตกและความโล่งใจของเปาโล

 ¹²เมื่อข้าพเจ้าไปถึงเมืองโตรอัสเพื่อประกาศข่าวประเสริฐของพระคริสต์นั้น มีช่องทางเปิดให้กับข้าพเจ้าโดยองค์พระผู้เป็นเจ้า ¹³แต่ข้าพเจ้ายังไม่มีความสบายใจเลย เพราะไม่พบทิตัสน้องของข้าพเจ้าที่นั่น ข้าพเจ้าจึงอำลาพวกนั้นและเดินทางไปยังแคว้นมาซิโดเนีย
 ¹⁴แต่ขอบพระคุณพระเจ้า ผู้ทรงนำเราด้วยความมีชัยในขบวนฉลองชัยเสมอมาในพระคริสต์ และพระองค์ประทานกลิ่นหอมที่เกิดจากการรู้จักพระองค์ ให้ปรากฏทั่วทุกแห่งโดยเรา ¹⁵เพราะว่าเราเป็นกลิ่นหอมหวานที่พระคริสต์ถวายแด่พระเจ้าในหมู่คนที่กำลังจะรอด และในหมู่คนที่กำลังจะพินาศ ¹⁶สำหรับพวกหนึ่งเป็นกลิ่นของความตายที่นำไปสู่ความตาย และอีกพวกหนึ่งเป็นกลิ่นของชีวิตที่นำไปสู่ชีวิต ใครเล่าเหมาะสมกับพันธกิจที่กล่าวมานี้ ¹⁷เพราะว่าเราไม่เหมือนคนมากมายที่หากำไรจากพระวจนะของพระเจ้า แต่เรากล่าวโดยพึ่งพระคริสต์อย่างคนที่จริงใจ เหมือนอย่างคนที่มาจากพระเจ้า และอยู่เฉพาะพระพักตร์พระเจ้า

2 โครินธ์ 3

ผู้รับใช้แห่งพันธสัญญาใหม่

 ¹เราเริ่มจะยกย่องตัวเองอีกแล้วหรือ? หรือว่าเราต้องการจดหมายแนะนำตัวต่อพวกท่าน หรือมาจากพวกท่าน เหมือนอย่างคนบางคนหรือ? ²ท่านเองเป็นจดหมายแนะนำตัวของเราที่จารึกไว้ในดวงใจของเรา ให้ทุกคนรู้และอ่าน ³ท่านปรากฏเป็นจดหมายของพระคริสต์ ที่เราเป็นผู้ส่งและไม่ได้เขียนด้วยน้ำหมึก แต่ด้วยพระวิญญาณของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ ไม่ได้เขียนบนแผ่นศิลา แต่เขียนบนแผ่นดวงใจมนุษย์
 ⁴เรามีความมั่นใจเช่นนี้ในพระเจ้าโดยพระคริสต์ ⁵ไม่ใช่เพราะมีความสามารถในตัวเราเองที่จะถือว่าสิ่งหนึ่งสิ่งใดเกิดจากตัวเราเอง แต่ความสามารถนั้นมาจากพระเจ้า ⁶ผู้ประทานให้เราสามารถเป็นผู้ปรนนิบัติแห่งพันธสัญญาใหม่ ไม่ใช่เป็นไปตามตัวอักษรที่เขียนไว้แต่เป็นไปตามพระวิญญาณ ด้วยว่าตัวอักษรที่เขียนไว้นั้นทำให้ตาย แต่พระวิญญาณประทานชีวิต

รัชกาลอาโมน

 ²¹อาโมนมีพระชนมายุ 22 พรรษาเมื่อทรงเป็นกษัตริย์ และทรงครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 2 ปี ²²พระองค์ทรงทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ เหมือนมนัสเสห์พระราชบิดาของพระองค์ทรงกระทำ อาโมนถวายสัตวบูชาแก่รูปเคารพทั้งหมดที่มนัสเสห์พระราชบิดาของพระองค์ทรงสร้างขึ้น และทรงปรนนิบัติรูปเหล่านั้น ²³พระองค์ทรงไม่ได้ถ่อมตัวลงต่อพระยาห์เวห์ เหมือนอย่างที่มนัสเสห์พระราชบิดาของพระองค์ทรงถ่อมลงนั้น แต่อาโมนองค์นี้ทรงทำความชั่วมากยิ่งๆ ขึ้น ²⁴แล้วข้าราชการของพระองค์ก็ร่วมกันคิดกบฏต่อพระองค์ และปลงพระชนม์พระองค์ในพระราชวังของพระองค์ ²⁵แต่ประชาชนในแผ่นดินได้ฆ่าทุกคนที่ร่วมกันคิดกบฏต่อกษัตริย์อาโมน แล้วประชาชนในแผ่นดินตั้งโยสิยาห์พระราชโอรสของพระองค์ให้ครองราชย์แทนพระองค์

2 พงศาวดาร 34

รัชกาลโยสิยาห์

 ¹โยสิยาห์มีพระชนมายุ 8 พรรษา เมื่อทรงเป็นกษัตริย์ และทรงครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 31 ปี ²พระองค์ทรงทำสิ่งที่ถูกต้องในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ และทรงดำเนินในพระมรรคาของดาวิดบรรพบุรุษของพระองค์ และไม่ได้ทรงหันไปทางขวาหรือทางซ้าย
 ³เพราะในปีที่แปดของรัชกาลของพระองค์ เมื่อยังทรงพระเยาว์อยู่ พระองค์ทรงเริ่มแสวงหาพระเจ้าของดาวิดบรรพบุรุษของพระองค์ ต่อมาในปีที่สิบสองพระองค์ทรงเริ่มชำระยูดาห์และกรุงเยรูซาเล็มจากการมีปูชนียสถานสูง จากการมีบรรดาเสาอาเช-ราห์ รูปเคารพแกะสลักและรูปเคารพหล่อ ⁴และเขาทั้งหลายทำลายแท่นบูชาของพวกพระบาอัลเฉพาะพระพักตร์ของโยสิยาห์ และพระองค์ทรงพังแท่นเผาเครื่องหอมที่ตั้งอยู่บนนั้นลง แล้วพระองค์ทรงโค่นบรรดาเสาอาเช-ราห์รวมทั้งรูปเคารพแกะสลักและรูปเคารพหล่อ แล้วทรงบดเป็นผงและโรยบนหลุมศพของพวกที่ถวายสัตวบูชาแก่พระเหล่านั้น ⁵พระองค์ยังทรงเผากระดูกของพวกปุโรหิตบนแท่นบูชาของพวกเขา และทรงชำระยูดาห์และกรุงเยรูซาเล็ม ⁶ส่วนในเมืองต่างๆ ของเผ่ามนัสเสห์ เอฟราอิมและสิเมโอน จนไปถึงเผ่านัฟทาลี พระองค์ทรงสำรวจสิ่งก่อสร้าง ⁷และพระองค์ทรงทำลายแท่นบูชา และบรรดาเสาอาเช-ราห์ และทรงทุบพวกรูปเคารพให้เป็นผง และทรงพังแท่นเผาเครื่องหอมทั้งหมดทั่วแผ่นดินอิสราเอล แล้วพระองค์ก็เสด็จกลับกรุงเยรูซาเล็ม

พบหนังสือธรรมบัญญัติ

 ⁸ในปีที่สิบแปดของรัชกาลของพระองค์ เมื่อพระองค์ทรงชำระแผ่นดินและพระนิเวศ พระองค์ทรงใช้ชาฟานบุตรอาซาลิยาห์ มาอาเสยาห์ผู้ว่าราชการนคร และโยอาห์บุตรโยอาฮาส เจ้ากรมสารบรรณให้ไปซ่อมแซมพระนิเวศของพระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์ ⁹เขาทั้งหลายมาหาฮิลคียาห์มหาปุโรหิต และส่งมอบเงินที่คนทั้งหลายนำมายังพระนิเวศของพระเจ้า ซึ่งคนเลวีผู้เฝ้าประตูเก็บจากเผ่ามนัสเสห์ เผ่าเอฟราอิม จากคนที่เหลืออยู่ทั้งหมดของอิสราเอล และเก็บจากยูดาห์กับเบนยามินทั้งหมด รวมทั้งพวกที่อยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม ¹⁰เขาทั้งหลายมอบไว้ในมือของคนงาน ผู้ดูแลพระนิเวศของพระยาห์เวห์ แล้วคนงานผู้ทำงานอยู่ในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ก็ใช้เพื่อการปรับปรุงและซ่อมแซมพระนิเวศ ¹¹เขาทั้งหลายจึงมอบให้กับช่างไม้และช่างก่อสร้าง เพื่อซื้อหินที่สกัดแล้วและซื้อไม้ สำหรับทำประกับและทำคานของอาคาร ซึ่งบรรดาพระราชาแห่งยูดาห์ทรงปล่อยให้พังทลายไป ¹²และคนทั้งหลายก็ทำงานอย่างซื่อสัตย์ ภายใต้การคุมงานของยาหาทและโอบาดีห์คนเลวีซึ่งเป็นเชื้อสายของเมรารี และเศคาริยาห์กับเมชุลลัมเชื้อสายของโคฮาทเป็นผู้ดูแล ส่วนคนเลวีทุกคนที่ชำนาญเครื่องดนตรี ¹³เป็นผู้ดูแลคนทั้งหลายที่แบกหาม และทุกคนที่ทำงานปรนนิบัติในแต่ละงาน คนเลวีบางคนเป็นอาลักษณ์ เป็นเจ้าหน้าที่และเป็นคนเฝ้าประตู
 ¹⁴ขณะที่เขาทั้งหลายนำเงินที่ถวายมาในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ออกมา ฮิลคียาห์ปุโรหิตพบหนังสือธรรมบัญญัติของพระยาห์เวห์ซึ่งประทานผ่านโมเสส ¹⁵และฮิลคียาห์พูดกับชาฟานราชเลขาว่า “ข้าพเจ้าพบหนังสือธรรมบัญญัติในพระนิเวศของพระยาห์เวห์” และฮิลคียาห์ก็มอบหนังสือนั้นให้ชาฟาน ¹⁶และชาฟานนำหนังสือนั้นไปถวายพระราชา แล้วทูลรายงานพระราชาต่อไปว่า “ทุกๆ สิ่งที่พระองค์ทรงมอบหมายแก่ผู้รับใช้ของพระองค์นั้น พวกเขากำลังทำอยู่ ¹⁷เขาทั้งหลายเทเงินที่พบในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ออก และมอบไว้ในมือของผู้ดูแลและคนงาน” ¹⁸แล้วชาฟานราชเลขาทูลพระราชาว่า “ฮิลคียาห์ปุโรหิตมอบหนังสือแก่ข้าพระบาทม้วนหนึ่ง” แล้วชาฟานก็อ่านถวายพระราชา
 ¹⁹เมื่อพระราชาทรงสดับถ้อยคำของธรรมบัญญัตินั้น พระองค์ก็ทรงฉีกฉลองพระองค์ ²⁰แล้วพระราชาทรงบัญชาฮิลคียาห์ อาหิคัมบุตรชาฟาน อับโดนบุตรมีคาห์ ชาฟานราชเลขาและอาสายาห์คนรับใช้พระราชา ตรัสว่า ²¹“จงไปทูลถามพระยาห์เวห์ให้เรา และให้พวกที่เหลืออยู่ในอิสราเอลและในยูดาห์ เกี่ยวกับถ้อยคำในหนังสือที่ได้พบ เพราะว่าพระพิโรธของพระยาห์เวห์ซึ่งเทลงเหนือเรานั้นใหญ่หลวงนัก เพราะว่าบรรพบุรุษของเราไม่ได้รักษาพระวจนะของพระยาห์เวห์ เพื่อจะทำตามทุกสิ่งที่เขียนไว้ในหนังสือนี้”

การปรึกษาผู้เผยพระวจนะหญิงฮุลดาห์

 ²²ฮิลคียาห์และบรรดาคนที่พระราชาทรงใช้ไปนั้น จึงไปหาฮุลดาห์ผู้เผยพระวจนะหญิง ผู้เป็นภรรยาของชัลลูมบุตรทกหาทบุตรหัสราห์ซึ่งเป็นผู้ดูแลฉลองพระองค์ (นางอยู่ในเยรูซาเล็มเขตสอง) และพวกเขาพูดกับนางถึงเรื่องนั้น ²³และนางบอกพวกเขาว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ‘จงบอกคนที่ใช้พวกเจ้าให้มาหาเราว่า ²⁴พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะนำเหตุร้ายมายังสถานที่นี้ และมายังชาวเมืองนี้คือคำสาปทั้งหมดที่บันทึกไว้ในหนังสือซึ่งอ่านถวายพระราชาแห่งยูดาห์นั้น ²⁵เพราะว่าพวกเขาละทิ้งเราและเผาเครื่องหอมถวายพระอื่นๆ ซึ่งทำให้เราโกรธด้วยการกระทำทั้งหมดจากมือของเขา ดังนั้นเราจะเทความโกรธของเราลงบนสถานที่นี้ และจะดับไม่ได้ ²⁶ส่วนพระราชาแห่งยูดาห์ผู้ใช้พวกเจ้าให้มาทูลถามพระยาห์เวห์นั้น จงไปบอกเขาว่า พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เรื่องบรรดาถ้อยคำซึ่งเจ้าได้ยินนั้น ²⁷เพราะใจของเจ้าอ่อนลงและเจ้าถ่อมตัวลงเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า เมื่อเจ้าได้ยินถ้อยคำที่กล่าวโทษสถานที่นี้และชาวเมืองนี้ เจ้าได้ถ่อมตัวลงต่อเราและเจ้าได้ฉีกเสื้อผ้าของเจ้า ทั้งร้องไห้ต่อหน้าเรา เราเองก็ได้ยินเจ้าด้วย พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ ²⁸ดูสิ เราจะนำเจ้าไปไว้กับบรรพบุรุษของเจ้า และเจ้าจะถูกนำไปยังอุโมงค์ฝังศพอย่างสงบสุข และตาของเจ้าจะไม่เห็นเหตุร้ายทั้งสิ้นที่เราจะนำมาเหนือสถานที่นี้และชาวเมืองนี้’ ” และเขาทั้งหลายได้นำพระวจนะนั้นมาทูลพระราชา

การรื้อฟื้นพันธสัญญาขึ้นใหม่

 ²⁹แล้วพระราชาทรงใช้ให้ไปรวบรวมผู้ใหญ่ทั้งหมดของยูดาห์และเยรูซาเล็ม ³⁰พระราชาเสด็จขึ้นไปยังพระนิเวศของพระยาห์เวห์ พร้อมกับคนยูดาห์ทั้งหมดและชาวกรุงเยรูซาเล็ม รวมทั้งพวกปุโรหิตและคนเลวี กับประชาชนทั้งหมดทั้งใหญ่และเล็ก แล้วพระองค์ทรงอ่านถ้อยคำทั้งหมดในหนังสือพันธสัญญาที่พบในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ให้พวกเขาฟัง ³¹พระราชาทรงยืนอยู่ในที่ของพระองค์ และทรงทำพันธสัญญาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ว่าจะดำเนินตามพระยาห์เวห์ และจะรักษาพระบัญญัติ พระโอวาท และกฎเกณฑ์ของพระองค์ด้วยสุดพระจิตสุดพระทัย ทั้งจะทรงทำตามถ้อยคำของพันธสัญญาที่เขียนไว้ในหนังสือเล่มนี้ ³²แล้วพระองค์มีรับสั่งให้พวกที่อยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม และในเบนยามินให้มีส่วนในพันธสัญญานั้น แล้วชาวเยรูซาเล็มก็มีส่วนโดยทำตามพันธสัญญาของพระเจ้า คือพระเจ้าของบรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย ³³โยสิยาห์ก็เอาสิ่งน่าเกลียดน่าชังทั้งหมดออกจากดินแดนทุกแห่งที่เป็นของประชาชนอิสราเอล และทรงทำให้พวกที่อยู่ในอิสราเอลปรนนิบัติพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขา ตลอดรัชสมัยของพระองค์นั้น เขาทั้งหลายไม่ได้หันไปจากการติดตามพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย

2 พงศาวดาร 35

การถือเทศกาลปัสกา

 ¹โยสิยาห์ทรงถือเทศกาลปัสกาถวายแด่พระยาห์เวห์ในกรุงเยรูซาเล็ม พวกเขาฆ่าแกะปัสกาในวันที่สิบสี่เดือนที่หนึ่ง ²พระองค์ทรงแต่งตั้งปุโรหิตให้ประจำหน้าที่ และทรงสนับสนุนพวกเขาในงานปรนนิบัติแห่งพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ³และพระองค์ตรัสกับคนเลวี ผู้บริสุทธิ์เฉพาะพระยาห์เวห์ และเป็นผู้สอนอิสราเอลทั้งหมดว่า “จงวางหีบบริสุทธิ์ไว้ในพระนิเวศ ที่ซาโลมอนพระราชโอรสของดาวิดพระราชาของอิสราเอลทรงสร้างไว้ พวกเจ้าไม่ต้องหามไว้บนบ่าอีกต่อไป บัดนี้จงปรนนิบัติพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเจ้า และปรนนิบัติอิสราเอลประชากรของพระองค์ ⁴จงเตรียมตัวของพวกเจ้าตามครอบครัวบรรพบุรุษของพวกเจ้าเป็นกองๆ ตามพระบัญชาที่บันทึกไว้ของดาวิดพระราชาแห่งอิสราเอล และตามพระบัญชาที่บันทึกไว้ของซาโลมอนพระราชโอรสของพระองค์ ⁵และจงยืนประจำในสถานบริสุทธิ์ตามครอบครัวบรรพบุรุษต่างๆ ของพี่น้องของเจ้าที่เป็นประชาชน ให้มีคนเลวีในแต่ละสกุล ⁶จงฆ่าแกะปัสกา จงชำระตัวให้บริสุทธิ์ และจงตระเตรียมไว้ให้พี่น้องของเจ้า ให้ทำตามพระวจนะของพระยาห์เวห์ที่มาทางโมเสสนั้น”
 ⁷แล้วโยสิยาห์ประทานเครื่องปัสกาบูชาแก่ประชาชนสำหรับทุกคนซึ่งอยู่ที่นั่น คือแกะและลูกแพะจำนวน 30,000 ตัวจากฝูงแพะแกะ และวัวผู้ 3,000 ตัว สัตว์พวกนี้มาจากพระราชทรัพย์ของพระราชา ⁸และบรรดาเจ้านายของพระองค์ก็บริจาคด้วยความเต็มใจแก่ประชาชน แก่ปุโรหิตและแก่คนเลวี ฮิลคียาห์ เศคาริยาห์และเยฮีเอล ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ระดับหัวหน้าแห่งพระนิเวศของพระเจ้ามอบลูกแพะลูกแกะ 2,600 ตัวกับวัวผู้ 300 ตัวแก่พวกปุโรหิตให้เป็นเครื่องปัสกาบูชา ⁹ส่วนโคนานิยาห์และเชไมยาห์กับเนธันเอล น้องชายของเขา และฮาชาบิยาห์และเยอีเอล กับโยซาบาด หัวหน้าของคนเลวีมอบแพะแกะ 5,000 ตัวกับวัวผู้ 500 ตัวแก่คนเลวีเป็นเครื่องปัสกาบูชา
 ¹⁰เมื่อเตรียมการเรียบร้อยแล้วบรรดาปุโรหิตก็ยืนประจำที่ของตน และคนเลวีก็อยู่ตามกองของตนตามพระบัญชาของพระราชา ¹¹แล้วพวกคนเลวีก็ฆ่าแกะปัสกา และปุโรหิตก็เอาเลือดแกะจากมือของพวกเขามาประพรม ส่วนคนเลวีก็ถลกหนังสัตว์ ¹²แล้วเขาทั้งหลายก็แยกส่วนที่เป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวไว้ต่างหาก เพื่อแจกจ่ายตามกลุ่มๆ ตามครอบครัวบรรพบุรุษต่างๆ ของประชาชนเพื่อถวายแด่พระยาห์เวห์ ตามที่บันทึกไว้ในหนังสือของโมเสส และพวกเขาทำแบบเดียวกันกับวัวผู้ทั้งหลาย ¹³เขาทั้งหลายปิ้งแกะปัสกาด้วยไฟตามกฎหมาย และเขาทั้งหลายต้มเครื่องบูชาบริสุทธิ์ในหม้อ ในหม้อทะนน และในกระทะ แล้วรีบนำไปให้ประชาชนทั้งหมด ¹⁴หลังจากนั้นเขาทั้งหลายจึงเตรียมสำหรับตนเองและบรรดาปุโรหิต เพราะว่าปุโรหิตซึ่งเป็นบุตรหลานของอาโรนยุ่งอยู่กับการถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัว และส่วนที่เป็นไขมันจนถึงกลางคืน คนเลวีจึงเตรียมเพื่อตนเองและเพื่อปุโรหิตซึ่งเป็นบุตรหลานของอาโรน ¹⁵บรรดานักร้องซึ่งเป็นบุตรหลานของอาสาฟก็อยู่ประจำที่ของตนตามบัญชาของดาวิด อาสาฟ และเฮมาน กับเยดูธูนผู้ทำนายของพระราชา และพวกคนเฝ้าประตูก็อยู่ประจำทุกประตู เขาทั้งหลายไม่จำเป็นต้องละงานของตน เพราะคนเลวีพี่น้องของเขาเตรียมไว้ให้พวกเขา
 ¹⁶เขาทั้งหลายจึงเตรียมการปรนนิบัติทุกอย่างต่อพระยาห์เวห์ภายในวันเดียวนั้นเอง เพื่อถือปัสกาและถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวบนแท่นบูชาของพระยาห์เวห์ ตามพระบัญชาของกษัตริย์โยสิยาห์ ¹⁷และประชาชนอิสราเอลผู้อยู่ที่นั่นก็ถือปัสกาในเวลานั้น และถือเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อเจ็ดวัน ¹⁸ตั้งแต่สมัยของซามูเอลผู้เผยพระวจนะมา ไม่มีการถือปัสกาเหมือนอย่างนี้ในอิสราเอลเลย ไม่มีพระราชาองค์ใดในอิสราเอลซึ่งถือปัสกาเหมือนอย่างที่โยสิยาห์ทรงถือร่วมกับบรรดาปุโรหิต คนเลวี คนยูดาห์และอิสราเอลทั้งหมดซึ่งอยู่ที่นั่น รวมทั้งชาวกรุงเยรูซาเล็ม ¹⁹เขาทั้งหลายถือเทศกาลปัสกานี้ในปีที่สิบแปดของรัชกาลโยสิยาห์