ทัศนคติของความกตัญญู

¹²ข้าพเจ้าจะเอาอะไรตอบแทนพระยาห์เวห์?
 สำหรับความดีทั้งสิ้นของพระองค์ที่มีต่อข้าพเจ้า
¹³ข้าพเจ้าจะยกถ้วยแห่งความรอด
 และร้องออกพระนามพระยาห์เวห์
¹⁴ข้าพเจ้าจะแก้บนแด่พระยาห์เวห์
 ต่อหน้าประชาชนทั้งปวงของพระองค์
¹⁵ความตายของผู้จงรักภักดีต่อพระองค์
 สำคัญในสายพระเนตรพระยาห์เวห์
¹⁶ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์เป็นผู้รับใช้ของพระองค์
 ข้าพระองค์เป็นผู้รับใช้ของพระองค์ เป็นบุตรชายของหญิงคนใช้ของ   พระองค์
 พระองค์ทรงถอดโซ่ตรวนของข้าพระองค์
¹⁷ข้าพระองค์จะถวายเครื่องบูชาขอบพระคุณแด่พระองค์
 และร้องออกพระนามพระยาห์เวห์
¹⁸ข้าพเจ้าจะแก้บนแด่พระยาห์เวห์
 ต่อหน้าประชาชนทั้งปวงของพระองค์
¹⁹ในบริเวณพระนิเวศของพระยาห์เวห์
 ในท่ามกลางเยรูซาเล็ม
 สรรเสริญพระยาห์เวห์

การทักทาย

 ¹เปาโล อัครทูตของพระเยซูคริสต์ตามพระทัยของพระเจ้า และทิโมธีน้องชาย
 ²เรียน บรรดาธรรมิกชนและพี่น้องที่เชื่อในพระคริสต์ในเมืองโคโลสี
 ขอให้พระคุณและสันติสุขจากพระเจ้าพระบิดาของเราอยู่กับพวกท่าน

เปาโลขอบพระคุณพระเจ้าเพราะคริสตชนชาวโคโลสี

 ³เราขอบพระคุณพระเจ้าพระบิดาของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราเสมอเมื่ออธิษฐานเผื่อพวกท่าน ⁴เพราะเราได้ยินเรื่องความเชื่อของท่านทั้งหลายในพระเยซูคริสต์ และเรื่องความรักที่พวกท่านมีต่อธรรมิกชนทุกคน ⁵เพราะความหวังที่เก็บไว้เพื่อพวกท่านในสวรรค์ ซึ่งท่านเคยได้ยินมาแล้วในถ้อยคำแห่งความจริงคือข่าวประเสริฐ ⁶ที่มาถึงท่านทั้งหลาย ข่าวประเสริฐกำลังเกิดผลและเจริญขึ้นทั่วโลก เช่นเดียวกับที่เป็นอยู่ในพวกท่านตั้งแต่วันที่ท่านได้ยินและเข้าใจพระคุณของพระเจ้าในความจริงนั้น ⁷ตามที่พวกท่านได้เรียนจากเอปาฟรัส เพื่อนร่วมงานที่รักของเรา เขาเป็นผู้ปรนนิบัติที่ซื่อสัตย์ของพระคริสต์เพราะเห็นแก่ท่านสำเนาโบราณบางฉบับว่า เห็นแก่เรา ⁸และเขาได้แจ้งให้เราทราบถึงความรักของท่านทั้งหลายในพระวิญญาณ

พระลักษณะและพระราชกิจของพระคริสต์

 ⁹เพราะเหตุนี้ นับตั้งแต่วันที่เราได้ยินเรื่องนี้ เราก็ไม่ได้หยุดอธิษฐานและทูลขอเพื่อท่านทั้งหลาย เพื่อให้ท่านเต็มเปี่ยมด้วยความรู้เรื่องพระประสงค์ของพระองค์โดยสรรพปัญญาและความเข้าใจฝ่ายจิตวิญญาณ ¹⁰เพื่อพวกท่านจะดำเนินชีวิตอย่างสมควรต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า และจะเป็นที่ชอบพระทัยของพระองค์ทุกประการ คือให้ท่านเกิดผลในการดีทุกอย่าง และเจริญขึ้นในความรู้ถึงเรื่องพระเจ้า ¹¹ให้พวกท่านมีกำลังด้วยฤทธานุภาพทั้งสิ้นตามอานุภาพแห่งพระสิริของพระองค์ เพื่อให้ท่านมีความทรหดอดทน และมีความอดทนในทุกสิ่ง พร้อมทั้งมีความยินดี ¹²และให้ท่านขอบพระคุณพระบิดาผู้ทรงทำให้พวกท่านสำเนาโบราณบางฉบับว่า ทำให้เราสามารถมีส่วนในมรดกของธรรมิกชนในความสว่าง ¹³พระองค์ทรงช่วยเราให้พ้นจากอำนาจของความมืด และทรงย้ายเราเข้ามาไว้ในอาณาจักรของพระบุตรที่รักของพระองค์ ¹⁴ในพระบุตรนั้นเราได้รับการไถ่ คือการยกโทษจากบาปทั้งหลาย
 ¹⁵พระคริสต์ทรงเป็นพระฉายาของพระเจ้าผู้ไม่ทรงปรากฏแก่ตา ทรงเป็นบุตรหัวปีเหนือทุกสิ่งที่ทรงสร้าง ¹⁶เพราะว่าโดยพระองค์ทุกสิ่งได้รับการทรงสร้างขึ้น ทั้งสิ่งที่อยู่บนท้องฟ้าและบนแผ่นดินโลก ทั้งสิ่งที่มองเห็นและสิ่งที่มองไม่เห็น ไม่ว่าจะเป็นบัลลังก์แห่งพวกภูตผี หรือพวกภูตผีที่ปกครอง หรือพวกภูตผีที่ครอบครอง หรือพวกภูตผีที่มีอำนาจ ทุกสิ่งถูกสร้างขึ้นโดยพระองค์และเพื่อพระองค์ ¹⁷พระองค์ทรงดำรงอยู่ก่อนทุกสิ่ง และทุกสิ่งถูกยึดเข้าด้วยกันโดยพระองค์ ¹⁸พระองค์ทรงเป็นศีรษะของกายคือคริสตจักร พระองค์ทรงเป็นปฐม ทรงเป็นผู้แรกที่เป็นขึ้นจากตาย เพื่อว่าพระองค์จะทรงเป็นเอกในทุกสิ่ง ¹⁹เพราะว่าพระเจ้าพอพระทัยที่จะให้ความบริบูรณ์ทั้งหมดดำรงอยู่ในพระองค์ ²⁰และโดยพระองค์ พระเจ้าทรงให้ทุกสิ่งคืนดีกับพระองค์เอง ไม่ว่าสิ่งนั้นจะอยู่บนแผ่นดินโลกหรืออยู่บนสวรรค์ โดยทรงทำให้เกิดสันติภาพโดยพระโลหิตแห่งกางเขนของพระองค์
 ²¹และเมื่อก่อนนี้พวกท่านถูกตัดขาดจากพระเจ้า และเป็นศัตรูในใจโดยการทำชั่วต่างๆ ²²แต่บัดนี้พระเจ้าโปรดให้คืนดีกับพระองค์เองโดยความตายของพระกายที่เป็นเนื้อหนังของพระคริสต์ เพื่อจะถวายพวกท่านเป็นผู้บริสุทธิ์ ไร้มลทิน และปราศจากตำหนิเฉพาะพระพักตร์ของพระองค์ ²³แต่ท่านทั้งหลายต้องดำรงอยู่ในความเชื่ออย่างแน่วแน่ มั่นคงและไม่โยกย้ายไปจากความหวังในข่าวประเสริฐที่ท่านได้ยิน ซึ่งได้ประกาศแก่มนุษย์ทุกคนทั่วใต้ฟ้า และข้าพเจ้าเปาโลเป็นผู้ปรนนิบัติของข่าวประเสริฐนี้

 ³⁰“พงศ์พันธุ์ของยูดาห์ได้ทำความชั่วในสายตาของเรา” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ “พวกเขาได้วางสิ่งน่าสะอิดสะเอียนไว้ในนิเวศซึ่งเรียกตามชื่อของเรา ทำให้มีมลทิน ³¹และได้สร้างปูชนียสถานสูงของโทเฟท ซึ่งอยู่ในหุบเขาเบนฮินโนม เพื่อเผาบุตรชายและบุตรสาวของพวกเขาเสียด้วยไฟ ซึ่งเราไม่ได้บัญชา และไม่เคยมีขึ้นในใจของเรา ³²เพราะฉะนั้น นี่แน่ะ วันเวลาจะมาถึง” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ “เมื่อเขาจะไม่เรียกที่นั้นอีกว่าโทเฟท หรือหุบเขาเบนฮินโนม แต่จะเรียกว่า หุบเขาแห่งการฆ่าฟันกัน เพราะเขาจะฝังกันไว้ในโทเฟท จนไม่มีที่ฝังแล้ว ³³และศพของประชาชนนี้จะเป็นอาหารของนกในอากาศ และของสัตว์บนแผ่นดินโลก และไม่มีใครจะขับไล่มันไปเสียได้ ³⁴เราจะทำให้เสียงบันเทิงและเสียงรื่นเริง เสียงของเจ้าบ่าวและเสียงของเจ้าสาว ขาดไปเสียจากเมืองต่างๆ ของยูดาห์ และจากถนนหนทางแห่งเยรูซาเล็ม เพราะว่าแผ่นดินนั้นจะต้องเป็นที่ทิ้งร้าง”

เยเรมีย์ 8

 ¹พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ในครั้งนั้น กระดูกของบรรดากษัตริย์ยูดาห์ กระดูกของเจ้านายของยูดาห์ กระดูกของปุโรหิต กระดูกของผู้เผยพระวจนะ และกระดูกของชาวเมืองเยรูซาเล็ม จะมีคนเอาออกมาจากอุโมงค์ฝังศพของพวกเขา ²และเขาจะกระจายกระดูกเหล่านั้นออกต่อหน้าดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และบริวารแห่งฟ้าสวรรค์ทั้งสิ้น ซึ่งพวกเขารักและปรนนิบัติ ซึ่งเขาได้ติดสอยห้อยตาม ซึ่งเขาได้แสวงหาและนมัสการ จะไม่มีใครรวบรวมหรือฝังกระดูกเหล่านี้ แต่จะเป็นเหมือนมูลสัตว์บนพื้นแผ่นดิน ³บรรดาคนที่เหลืออยู่จากครอบครัวชั่วร้ายนี้ ซึ่งตกค้างอยู่ตามสถานที่ต่างๆ ซึ่งเราได้ขับไล่เขาไป จะเลือกความตายดีกว่ามีชีวิตอยู่” พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ

ความวิปริตร้ายแรงของทั้งชนชาติ

⁴“เจ้าจงพูดกับเขาทั้งหลายว่า
 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า
เมื่อมนุษย์ล้มลง เขาจะไม่ลุกขึ้นอีกหรือ?
 ถ้าคนหนึ่งคนใดหันไป เขาจะไม่หันกลับมาหรือ?
⁵ทำไมชนชาตินี้คือเยรูซาเล็มจึงได้หันไป
 กลับสัตย์อยู่เสมอ?
เขายึดการหลอกลวงไว้มั่น
 พวกเขาปฏิเสธไม่ยอมหันกลับ
⁶เราได้ตั้งใจและคอยฟัง
 แต่พวกเขาก็ไม่ได้พูดสิ่งที่ถูก
ไม่มีใครกลับใจจากความชั่วของตน
 กล่าวว่า ‘ฉันได้ทำอะไรลงไปหรือ?’
ทุกคนหันไปตามทางของเขาเอง
 เหมือนม้าวิ่งหัวทิ่มเข้าไปในสงคราม
⁷แม้ว่านกกระสาดำบนฟ้า
 ยังรู้จักเวลากำหนดของมัน
และนกเขา นกนางแอ่น และนกกรอด
 ได้รักษาเวลามาของมัน
แต่ประชากรของเรา
 ไม่รู้จักกฎหมายของพระยาห์เวห์
⁸“เจ้าจะพูดได้อย่างไรว่า ‘เรามีปัญญา
 และธรรมบัญญัติของพระยาห์เวห์ก็อยู่กับเรา?’
แต่ดูสิ ปากกาหลอกลวงของพวกอาลักษณ์
 ได้ทำให้กลายเป็นคำหลอกลวง
⁹พวกคนมีปัญญาจะต้องอับอาย
 พวกเขาจะคร้ามกลัวและถูกจับตัวไป
นี่แน่ะ พวกเขาได้ปฏิเสธพระวจนะของพระยาห์เวห์
 และในตัวเขามีปัญญาอย่างไรเล่า?
¹⁰เพราะฉะนั้น เราจะให้ภรรยาของพวกเขาตกไปเป็นของคนอื่น
 ให้ไร่นาของเขาตกแก่ผู้ที่จะยึดเอา
เพราะว่าตั้งแต่คนต่ำต้อยที่สุดถึงคนใหญ่โตที่สุด
 ทุกคนโลภอยากได้กำไรที่ไม่ยุติธรรม
ตั้งแต่ผู้เผยพระวจนะถึงปุโรหิต
 ทุกคนต่างฉ้อฉล ¹¹เขาได้รักษาแผลแห่งประชากรของเราเพียงผิวเผิน
 กล่าวว่า ‘สวัสดิภาพ สวัสดิภาพ’
 เมื่อไม่มีสวัสดิภาพเสียเลย
¹²เมื่อเขาทำการน่าเกลียดน่าชังเขาอับอายหรือเปล่า?
 เปล่า เขาไม่อับอายเลย
เขาไม่รู้จักอาย
 เพราะฉะนั้น เขาจะล้มลงท่ามกลางพวกที่ล้มแล้ว
เมื่อเราลงโทษเขา เขาจะล้มคว่ำ”
 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
¹³พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “เมื่อเราจะรวบรวมเขา
 ก็เห็นว่าเถาองุ่นไม่มีผล
หรือต้นมะเดื่อไม่มีผล
 แม้แต่ใบก็เหี่ยวแห้งไป
 และอะไรที่เราให้เขาก็อันตรธานไปจากเขา”
¹⁴‘ทำไมพวกเราจึงนั่งนิ่งๆ
 จงพากันมา ให้พวกเราเข้าไปในบรรดาเมืองที่มีป้อม
และพินาศเสียที่นั่นเถิด
 เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราจะทรงให้เราพินาศ
และประทานน้ำมีพิษให้เราดื่ม
 เพราะพวกเราได้ทำบาปต่อพระยาห์เวห์
¹⁵พวกเรามองหาสวัสดิภาพ แต่ไม่มีสิ่งดีอะไรมาเลย
 พวกเรามองหาเวลาแห่งการรักษาให้หาย แต่ดูสิความสยดสยอง
¹⁶“เสียงคะนองแห่งม้าของเขาก็ได้ยินมาจากเมืองดาน
 แผ่นดินทั้งสิ้นก็สั่นสะเทือน
ด้วยเสียงร้องของเหล่าอาชาของเขา
 พวกมันมากินแผ่นดินและสิ่งทั้งปวงที่อยู่บนนั้นจนหมด
 ทั้งเมืองและผู้ที่อาศัยอยู่ในเมือง
¹⁷เพราะนี่แน่ะ เรากำลังส่งงูเข้ามาท่ามกลางพวกเจ้า
 คืองูทับทาง ซึ่งจะผูกด้วยมนตร์ไม่ได้
และมันจะกัดเจ้าทั้งหลาย”
 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
 ผู้เผยพระวจนะคร่ำครวญเพื่อประชาชน
¹⁸ความทุกข์ของข้าพเจ้านี้เกินจะรักษาได้
 จิตใจของข้าพเจ้าก็ป่วยอยู่
¹⁹ฟังสิ เสียงร้องแห่งประชากรของข้าพเจ้า
 จากทั่วทั้งแผ่นดิน
“พระยาห์เวห์ไม่ได้สถิตในศิโยนหรือ?
 กษัตริย์ของเมืองนั้นไม่อยู่ในนั้นหรือ?”
“ทำไมพวกเขายั่วยุเราให้โกรธด้วยรูปเคารพของพวกเขา
 และด้วยพระต่างด้าวของพวกเขา?”
²⁰“ฤดูเกี่ยวก็ผ่านไป ฤดูแล้งก็สิ้นสุดแล้ว
 และเราทั้งหลายก็ไม่รอด”
²¹เพราะความเจ็บปวดแห่งประชากรของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงเจ็บปวด
 ข้าพเจ้าเศร้าหมอง และความหวาดหวั่นก็ยึดข้าพเจ้าไว้มั่น
²²ไม่มียารักษาในกิเลอาดหรือ?
 ไม่มีแพทย์ที่นั่นหรือ?
ทำไมสุขภาพแห่งบุตรีประชากรของข้าพเจ้า
 จึงไม่กลับสู่สภาพเดิม?

เยเรมีย์ 9

¹หากศีรษะของข้าพเจ้าเป็นแหล่งน้ำ
 และตาของข้าพเจ้าเป็นบ่อน้ำตาก็จะดี
เพื่อข้าพเจ้าจะได้ร้องไห้ทั้งกลางวันและกลางคืน
 เพราะประชากรของข้าพเจ้าถูกเข่นฆ่า
²หากข้าพเจ้ามีที่พักสำหรับคนเดินทาง
 อยู่ในถิ่นทุรกันดารก็จะดี
เพื่อข้าพเจ้าจะได้ไปจากชนชาติของข้าพเจ้า  และไปให้พ้นพวกเขาเสีย
เพราะพวกเขาทั้งหมดเป็นคนล่วงประเวณี  และเป็นหมู่คนที่มักทรยศ
³“พวกเขางอลิ้นของเขาเหมือนคันธนูยิงความเท็จออกมา
 ไม่ใช่โดยสัจจะที่พวกเขาแข็งแรงขึ้นในแผ่นดิน
เพราะพวกเขาออกจากความชั่วอย่างหนึ่งไปสู่ความชั่วอีกอย่างหนึ่ง
 และเขาไม่รู้จักเรา”
 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
⁴“ขอให้ทุกคนระวังเพื่อนบ้านของตน
 และอย่าวางใจในพี่น้องคนใดเลย
เพราะพี่น้องทุกคนเป็นคนเจ้าเล่ห์
 และเพื่อนบ้านทุกคนก็เที่ยวไปพูดให้ร้ายผู้อื่น
⁵ทุกคนล่อลวงเพื่อนบ้านของตัว
 ไม่มีใครพูดความจริงสักคนเดียว
เขาได้สอนลิ้นของเขาให้พูดมุสา
 เขาได้ทำบาปชั่วและกลับใจอีกไม่ได้แล้ว
⁶เป็นการบีบบังคับซ้อนการบีบบังคับ และการล่อลวงซ้อนการล่อลวง
 เขาปฏิเสธที่จะรู้จักเรา”
 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
⁷เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า
 “นี่แน่ะ เราจะถลุงเขาและทดลองเขา
 เพราะเขาเป็นประชากรของเรา เราจะทำอย่างอื่นได้อย่างไร?
⁸ลิ้นของเขาเป็นลูกศรมรณะ
 มันพูดมารยา ปากของเขาพูดอย่างสันติกับเพื่อนบ้าน
 แต่ในใจของเขา เขาคอยดักซุ่มโจมตีอยู่”
⁹พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า
 “ไม่ควรที่เราจะลงโทษเขาเพราะสิ่งเหล่านี้หรือ?
 ไม่ควรที่เราจะแก้แค้นชนชาติที่เป็นอย่างนี้หรือ?”
¹⁰ข้าพเจ้าจะร้องไห้และครวญครางเพราะภูเขานั้น
 และคร่ำครวญเพราะทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดาร
เพราะว่ามันถูกทิ้งร้าง ไม่มีใครผ่านไปมา
 ไม่ได้ยินเสียงสัตว์เลี้ยงร้อง
ทั้งนกในอากาศและสัตว์
 ได้หนีไปเสียแล้ว
¹¹“เราจะทำให้เยรูซาเล็มเป็นกองสิ่งปรักหักพัง
 เป็นที่อยู่ของหมาป่า
และเราจะทำให้เมืองต่างๆ ของยูดาห์เป็นที่รกร้าง
 ไม่มีคนอาศัย”

 ¹²ใครเป็นคนมีปัญญาที่จะเข้าใจความนี้ได้? และมีใครที่พระโอษฐ์ของพระยาห์เวห์ได้ตรัสกับเขา เขาจึงประกาศความนั้นได้? ทำไมแผ่นดินจึงพังทลายและทิ้งไว้ว่างเปล่า เหมือนถิ่นทุรกันดารไม่มีใครผ่านไปมา? ¹³และพระยาห์เวห์ตรัสว่า “เพราะเขาทั้งหลายทอดทิ้งธรรมบัญญัติของเราซึ่งเราได้ตั้งไว้ต่อหน้าเขา และไม่ได้เชื่อฟังเสียงของเราหรือดำเนินตามนั้น ¹⁴แต่ได้ดื้อดึงดำเนินตามใจของตนเอง และติดตามพวกพระบาอัลอย่างที่บรรพบุรุษของพวกเขาได้สั่งสอนเขาไว้ ¹⁵ฉะนั้น พระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าแห่งอิสราเอลจึงตรัสว่า นี่แน่ะ เราจะเลี้ยงชนชาตินี้ด้วยบอระเพ็ด และให้เขาดื่มน้ำดีหมี ¹⁶เราจะกระจายเขาไปท่ามกลางบรรดาชนชาติที่ตัวเขาเอง และบรรพบุรุษของเขาไม่รู้จัก และเราจะส่งดาบให้ไล่ตามเขาทั้งหลาย จนกว่าเราจะผลาญเขาสิ้น”