เหตุผลและวิธีการนมัสการพระเจ้า

การเก็บเกี่ยวด้วยความชื่นบาน

บทเพลงใช้แห่ขึ้น
¹เมื่อพระยาห์เวห์ทรงให้ศิโยนกลับสู่สภาพดี
 เราก็เป็นเหมือนคนที่ฝันไป
²ปากของเราได้หัวเราะเต็มที่
 และลิ้นของเราได้เปล่งเสียงโห่ร้องยินดี
แล้วมีการพูดกันท่ามกลางบรรดาประชาชาติว่า
 “พระยาห์เวห์ทรงกระทำการมโหฬารให้พวกเขา”
³พระยาห์เวห์ทรงกระทำการมโหฬารให้เรา
 เราจึงมีความยินดี
⁴ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายกลับสู่สภาพดี
 อย่างทางน้ำไหลที่ในเนเกบ
⁵ผู้ที่หว่านด้วยน้ำตา
 จะได้เก็บเกี่ยวด้วยเสียงโห่ร้องยินดี
⁶ผู้ที่ร้องไห้ออกไป
 โดยหอบเมล็ดพืชเพื่อจะหว่าน
จะกลับบ้านด้วยเสียงโห่ร้องยินดี
 โดยหอบฟ่อนข้าวมาด้วย

คำเตือนไม่ให้ปฏิเสธพระคุณพระเจ้า

 ¹⁴จงมุ่งมั่นที่จะได้อยู่อย่างสงบสุขกับทุกคนและที่จะได้ความบริสุทธิ์ เพราะถ้าปราศจากความบริสุทธิ์แล้ว ก็จะไม่มีใครได้เห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าเลย ¹⁵จงระวังให้ดี อย่าให้ใครขาดจากพระคุณของพระเจ้า และอย่าให้มีรากขมขื่นงอกขึ้นมา ก่อความยุ่งยากให้และทำให้หลายคนเป็นมลทิน ¹⁶อย่าให้ใครเป็นคนที่ประพฤติผิดทางเพศ หรือเป็นคนไม่นับถือพระเจ้าเหมือนอย่างเอซาว ผู้ขายสิทธิของบุตรหัวปี เพราะเห็นแก่อาหารเพียงมื้อเดียว ¹⁷เพราะพวกท่านก็รู้อยู่แล้วว่า ต่อมาภายหลังเมื่อเอซาวอยากได้รับพรนั้นเป็นมรดก เขาก็ถูกปฏิเสธ และไม่พบหนทางแก้ไข แม้ว่าเขาได้แสวงหาพรนั้นจนน้ำตาไหล
 ¹⁸พวกท่านไม่ได้มาถึงภูเขาที่จะถูกต้องด้วยมือได้ หรือมาถึงไฟที่ไหม้ หรือมาถึงความมืด หรือมาถึงที่มืดมิด หรือมาถึงลมพายุ ¹⁹หรือมาถึงเสียงแตร หรือมาถึงพระสุรเสียงตรัส ที่คนเหล่านั้นเมื่อได้ยินแล้วก็อ้อนวอนขอไม่ให้ตรัสกับพวกเขาอีก ²⁰เพราะพวกเขาทนข้อความที่ทรงบัญญัติไว้นั้นไม่ได้ คือที่ว่า “แม้แต่สัตว์ที่แตะต้องภูเขานั้นก็จะถูกขว้างด้วยก้อนหินจนตาย” ²¹สิ่งที่เห็นนั้นน่ากลัวจริงๆ จนโมเสสเองก็กล่าวว่า “ข้าพเจ้ากลัวจนตัวสั่น”
 ²²แต่ไม่ใช่อย่างนั้น ท่านทั้งหลายมาถึงภูเขาศิโยน และมาถึงนครของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่ คือนครเยรูซาเล็มแห่งสวรรค์ และมาถึงที่ชุมนุมรื่นเริงของทูตสวรรค์มากมายเหลือที่จะนับได้ ²³และมาถึงคริสตจักรของบรรดาบุตรหัวปีผู้มีชื่อจารึกไว้ในสวรรค์แล้ว และมาถึงพระเจ้าผู้ทรงพิพากษาทุกคน และมาถึงจิตวิญญาณของคนชอบธรรมซึ่งถึงความสมบูรณ์แล้ว ²⁴และมาถึงพระเยซูคนกลางแห่งพันธสัญญาใหม่ และมาถึงพระโลหิตประพรมที่กล่าวถึงสิ่งที่ดีกว่าเสียงโลหิตของอาเบล
 ²⁵จงระวังให้ดี อย่าปฏิเสธพระองค์ผู้ตรัสอยู่นั้น เพราะถ้าเขาเหล่านั้นไม่พ้นโทษเพราะปฏิเสธพระองค์ผู้ทรงเตือนพวกเขาบนโลก พวกเราผู้เมินหน้าจากพระองค์ผู้ทรงเตือนจากสวรรค์ ก็จะไม่พ้นโทษมากกว่านั้นอีก ²⁶พระสุรเสียงของพระองค์ในเวลานั้นทำให้แผ่นดินสั่นสะเทือน แต่บัดนี้พระองค์ตรัสสัญญาว่า “อีกครั้งหนึ่งเราจะทำให้แผ่นดินไหว อีกทั้งฟ้าสวรรค์ด้วย” ²⁷และพระดำรัสที่ตรัสว่า “อีกครั้งหนึ่ง”นั้น แสดงว่าสิ่งที่สั่นสะเทือนอันได้แก่สิ่งที่ทรงสร้างแล้วนั้นจะถูกเอาออกไป เพื่อให้สิ่งที่ไม่สั่นสะเทือนดำรงอยู่ ²⁸เหตุฉะนั้นเมื่อเราได้รับอาณาจักรที่ไม่สั่นสะเทือนแล้ว ก็ให้เรามีใจขอบพระคุณ โดยเหตุนี้เราจึงนมัสการอย่างที่ชอบพระทัยของพระเจ้า ด้วยความเคารพและด้วยความยำเกรง ²⁹เพราะว่าพระเจ้าของเรานั้นทรงเป็นเพลิงที่เผาผลาญ

เผยพระวจนะต่อสู้กษัตริย์ไทระ

 ¹พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า ²“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงกล่าวแก่เจ้าผู้ครองไทระว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า

เพราะใจของเจ้าผยองขึ้น
 และเจ้าได้กล่าวว่า ‘ข้าเป็นพระเจ้า
ข้านั่งบนที่นั่งของพระเจ้า
 ในใจกลางของทะเล’
แต่เจ้าเป็นเพียงมนุษย์ ไม่ใช่พระเจ้า
 แม้เจ้าถือว่าความคิดเจ้าเหมือนความคิดพระเจ้า
³ดูสิ เจ้าฉลาดกว่าดาเนียลหรือ?
 ไม่มีความลับใดซ่อนพ้นจากเจ้าได้หรือ?
⁴ด้วยสติปัญญาและความเข้าใจของเจ้า
 เจ้าหาทรัพย์สมบัติมาสำหรับตน
และเจ้าได้รวบรวมทองคำและเงิน
 มาไว้ในคลังของเจ้า
⁵ด้วยปัญญามากมายในการค้าขายของเจ้า
 เจ้าได้เพิ่มพูนทรัพย์สมบัติของเจ้าขึ้น
 และใจของเจ้าก็ผยองขึ้นในทรัพย์สมบัติของเจ้า
⁶ดังนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า
 เพราะเจ้าถือว่าความคิดเจ้า
 เป็นเหมือนความคิดพระเจ้า
⁷ดังนั้น ดูสิ เราจะนำคนต่างด้าวมาต่อสู้เจ้า
 เป็นพวกทารุณที่สุดในบรรดาประชาชาติ
เขาจะชักดาบออกสู้กับความงามแห่งปัญญาของเจ้า
 และลบหลู่สง่าราศีของเจ้า
⁸พวกเขาจะผลักเจ้าลงไปในหลุมมรณะ
 แล้วเจ้าจะตายอย่างคนถูกฆ่าที่ใจกลางทะเล
⁹เจ้ายังจะกล่าวอีกหรือว่า ‘ข้าเป็นพระเจ้า’
 ต่อหน้าคนที่ฆ่าเจ้า?
และเจ้าจะเป็นเพียงมนุษย์ ไม่ใช่พระเจ้า
 ในมือของคนที่แทงเจ้า
¹⁰เจ้าจะตายอย่างการตายของคนไม่เข้าสุหนัต
 ด้วยมือของพวกคนต่างด้าว
 เพราะเราได้ลั่นวาจาแล้ว” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ

บทคร่ำครวญเรื่องกษัตริย์ไทระ

 ¹¹พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า ¹²“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงกล่าวบทคร่ำครวญเพื่อกษัตริย์ไทระ และจงกล่าวกับเขาว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า

เจ้าเป็นแบบอย่างของความสมบูรณ์
 เต็มด้วยสติปัญญาและมีความงามพร้อม
¹³เจ้าอยู่ในสวนเอเดน พระอุทยานของพระเจ้า
 อัญมณีทุกอย่างเป็นเครื่องแต่งกายของเจ้า
คือคาร์เนเลียน เพอริโด เพชร
 เบริล โอนิกซ์ และแจสเพอร์
ไพลิน เทอร์คอยซ์ และมรกต
 อัญมณีเหล่านี้ฝังในทองคำ
ที่แกะสลักเป็นลวดลาย
 สิ่งเหล่านั้นจัดเตรียมไว้แล้ว
 ในวันที่เจ้าถูกสร้างขึ้นมา
¹⁴เราแต่งตั้งเจ้าไว้โดยมีเครูบเป็นผู้พิทักษ์
 เจ้าอยู่บนภูเขาบริสุทธิ์ของพระเจ้า
 และเจ้าเดินอยู่ท่ามกลางศิลาเพลิง
¹⁵เจ้าปราศจากตำหนิในวิถีทางของเจ้า
 ตั้งแต่วันที่เจ้าถูกสร้างขึ้น
 จนเมื่อพบบาปชั่วในตัวเจ้า
¹⁶ในการค้ามากมายของเจ้านั้น
 เจ้าเต็มไปด้วยการทารุณ และเจ้าทำบาป เราขับเจ้าไปจากภูเขาของพระเจ้าอย่างไร้เกียรติ
 และเครูบผู้พิทักษ์นั้นก็ขับเจ้าออกไป
 จากท่ามกลางศิลาเพลิง
¹⁷ใจเจ้าผยองขึ้นเพราะความงามของเจ้า
 เจ้าทำให้ปัญญาของเจ้าวิปริตไป เนื่องด้วยความสง่างามของเจ้า
เราเหวี่ยงเจ้าลงบนดินแล้ว
 เราให้เจ้าถูกกษัตริย์ทั้งหลายมองอย่างดูแคลน
¹⁸เจ้าทำให้สถานนมัสการของเจ้าเสื่อมเกียรติ
 ด้วยความผิดบาปมากมายในการค้าอธรรมของเจ้า
เราจึงนำไฟมาจากท่ามกลางเจ้า
 ไฟก็เผาผลาญเจ้า
เราทำให้เจ้ากลายเป็นเถ้าถ่านบนพื้นโลก
 ในสายตาของทุกคนที่เห็นเจ้า
¹⁹ทุกคนที่รู้จักเจ้าท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย
 ต่างก็ตกตะลึงเพราะเจ้า
เจ้าสูญสิ้นไปอย่างน่าครั่นคร้าม
 และจะไม่ดำรงต่อไปเป็นนิตย์”
 การเผยพระวจนะต่อสู้เมืองไซดอน

 ²⁰พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า ²¹“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงมุ่งหน้าของเจ้าต่อสู้ไซดอน และเผยพระวจนะต่อสู้เมืองนั้น ²²และกล่าวว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า

นี่แน่ะ ไซดอน เราเป็นปฏิปักษ์กับเจ้า
 เราจะรับเกียรติท่ามกลางเจ้า
และพวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์
 เมื่อเรานำการพิพากษามายังเมืองนั้น
 และสำแดงความบริสุทธิ์ของเราในเมืองนั้น
²³และเราจะส่งโรคระบาดมาในเมืองนั้น
 และส่งโลหิตเข้ามาในถนนของเมืองนั้น
คนที่ถูกฆ่าจะล้มลงในเมืองนั้น
 ด้วยดาบที่ต่อสู้เมืองนั้นจากทุกด้าน
 แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์
²⁴“ส่วนพงศ์พันธุ์อิสราเอลนั้น จะไม่มีหนามที่แทง หรือหนามใหญ่ที่ทิ่มให้ปวดอีก ซึ่งมาจากพวกที่อยู่รอบๆ พวกเขาทั้งหมดซึ่งเคยดูหมิ่นเขา แล้วพวกเขาจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์องค์เจ้านาย”

การอวยพรอิสราเอลในอนาคต

 ²⁵พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า “เมื่อเรารวบรวมพงศ์พันธุ์อิสราเอลจากท่ามกลางชนชาติทั้งหลายที่พวกเขาถูกกระจายไปอยู่นั้น เราจะสำแดงความบริสุทธิ์ของเราท่ามกลางพวกเขาต่อหน้าต่อตาประชาชาติทั้งหลาย แล้วพวกเขาจะได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินของเขาเอง ซึ่งเราได้ให้แก่ยาโคบผู้รับใช้ของเรา ²⁶เขาทั้งหลายจะอาศัยอยู่ที่นั่นอย่างปลอดภัย เออ เขาจะสร้างบ้านเรือนและปลูกสวนองุ่น พวกเขาจะอาศัยอยู่อย่างปลอดภัยเมื่อเราทำการพิพากษาทุกคนที่อยู่รอบๆ เขาและได้ดูหมิ่นเขา แล้วเขาทั้งหลายจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเขา”

เอเสเคียล 29

การเผยพระวจนะต่อสู้อียิปต์

 ¹ในวันที่ 12 เดือนที่ 10 ปีที่ 10 พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า ²“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงมุ่งหน้าต่อสู้ฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ จงเผยพระวจนะต่อสู้กษัตริย์และต่อสู้อียิปต์ทั้งหมด ³พูดไปเถิดและกล่าวว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า

นี่แน่ะ เราเป็นปฏิปักษ์กับเจ้า
 ฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์
ผู้เป็นจระเข้ยักษ์ที่ยิ่งใหญ่
 นอนอยู่กลางลำธารทั้งหลายของมัน
ผู้กล่าวว่า ‘แม่น้ำไนล์ของข้าก็เป็นของข้าเอง
 ข้าสร้างมันขึ้นเพื่อตัวเอง’
⁴แต่เราจะเอาเบ็ดเกี่ยวขากรรไกรเจ้า
 และทำให้ปลาในลำธารของเจ้าติดกับเกล็ดของเจ้า
แล้วเราจะลากเจ้าขึ้นมาจากกลางลำธารทั้งหลายของเจ้า
 พร้อมกับปลาในลำธารทั้งหลายของเจ้า
 ซึ่งติดอยู่กับเกล็ดของเจ้า
⁵เราจะเหวี่ยงเจ้าเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร
ทั้งตัวเจ้าและปลาในลำธารทั้งหลายของเจ้า
 เจ้าจะตกลงไปบนพื้นทุ่ง
เจ้าจะไม่ถูกเก็บหรือรวบรวมไว้
 เรามอบเจ้าไว้ให้เป็นอาหาร
 ของสัตว์บนดินและนกในอากาศ
⁶แล้วคนที่อยู่ในอียิปต์ทั้งหมดจะรู้ว่า
 เราคือยาห์เวห์ เพราะเจ้าเป็นไม้เท้าจากต้นอ้อ
 สำหรับพงศ์พันธุ์อิสราเอล
⁷เมื่อพวกเขาเอามือของเขายึดเจ้า เจ้าก็แตกออก
 และบาดบ่าของเขาทุกคน
และเมื่อเขาทั้งหลายพิงเจ้า เจ้าก็หัก
 เมื่อพยุงให้พวกเขายืน เอวก็ยอก

 ⁸“ดังนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราจะนำดาบมาเหนือเจ้าและฟันมนุษย์และสัตว์ให้ขาดจากเจ้าเสีย ⁹แผ่นดินอียิปต์จะเป็นที่ร้างเปล่าและเป็นซากปรักหักพัง แล้วเขาทั้งหลายจะทราบว่า เราคือยาห์เวห์ เพราะเจ้ากล่าวว่า ‘แม่น้ำไนล์เป็นของข้า และข้าสร้างมัน’ ¹⁰เพราะฉะนั้น ดูสิ เราเป็นปฏิปักษ์กับเจ้าและลำธารทั้งหลายของเจ้า เราจะทำให้แผ่นดินอียิปต์ย่อยยับหมดและร้างเปล่า ตั้งแต่มิกดลถึงสิเอเน ไกลไปจนถึงพรมแดนของคูช ¹¹จะไม่มีเท้ามนุษย์ข้ามแผ่นดินนั้น และไม่มีเท้าสัตว์ข้ามแผ่นดินนั้น จะไม่มีใครอาศัยอยู่ถึง 40 ปี ¹²และเราจะทำให้แผ่นดินอียิปต์เป็นที่รกร้างท่ามกลางประเทศร้างเปล่าทั้งหลาย และเมืองต่างๆ ของอียิปต์จะร้างเปล่าอยู่ 40 ปีท่ามกลางเมืองที่รกร้างทั้งหลาย เราจะให้คนอียิปต์กระจัดกระจายไปท่ามกลางประชาชาติ และกระจายพวกเขาไปตามประเทศต่างๆ
 ¹³“ถึงกระนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เมื่อสิ้น 40 ปีแล้ว เราจะรวบรวมคนอียิปต์จากท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย ซึ่งเขากระจัดกระจายไปอยู่นั้น ¹⁴และเราจะให้อียิปต์กลับจากการถูกกวาดเป็นเชลยและนำพวกเขากลับมายังแผ่นดินปัทโรสซึ่งเป็นแผ่นดินดั้งเดิมของเขา และเขาทั้งหลายจะเป็นอาณาจักรต่ำต้อยที่นั่น ¹⁵จะเป็นอาณาจักรที่ต่ำต้อยที่สุดในอาณาจักรทั้งหลาย และจะไม่อาจยกตนขึ้นเหนือประชาชาติทั้งหลายอีกเลย และเราจะทำให้พวกเขาเป็นอาณาจักรเล็กจนไม่สามารถปกครองประชาชาติอื่นได้ ¹⁶และจะไม่เป็นที่วางใจของพงศ์พันธุ์อิสราเอลอีก ซึ่งจะทำให้สำนึกถึงความผิดบาปของพวกเขาที่หันไปพึ่งพาอียิปต์ แล้วพวกเขาจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์องค์เจ้านาย”

บาบิโลนจะปล้นอียิปต์

 ¹⁷เมื่อวันที่ 1 เดือนที่ 1 ในปีที่ 27 พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า ¹⁸“บุตรมนุษย์เอ๋ย เนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลน ได้ขับเคลื่อนกองทัพมาต่อสู้กับไทระอย่างหนัก ศีรษะทุกศีรษะก็ล้าน และบ่าทุกบ่าก็ถลอก ถึงกระนั้นเขาเองหรือกองทัพของเขาก็ไม่ได้อะไรไปจากไทระ เป็นค่าแรงที่เขาได้ต่อสู้กับเมืองนั้น ¹⁹เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะมอบแผ่นดินอียิปต์แก่เนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์บาบิโลน แล้วเขาจะขนทรัพย์สมบัติไป ปล้นของปล้น และริบเอาของริบไป และสิ่งเหล่านี้จะเป็นค่าแรงกองทัพของเขา ²⁰เราได้มอบแผ่นดินอียิปต์แก่เขาเพื่อเป็นค่าจ้างในการต่อสู้ซึ่งเขาทั้งหลายได้ทำให้เรา พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
 ²¹“ในวันนั้นเราจะทำให้เขาสัตว์งอกขึ้นมาแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอล และเราจะให้เจ้าอ้าปากพูดท่ามกลางเขาทั้งหลาย แล้วเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์”