พระเจ้าอยู่ที่ไหน?

ที่ประทับถาวรของพระเจ้าในศิโยน

บทเพลงใช้แห่ขึ้น

¹ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงระลึกถึงดาวิด
 และความลำบากทั้งสิ้นของท่าน
²คือท่านได้ปฏิญาณต่อพระยาห์เวห์
 และได้บนตัวไว้ต่อองค์ผู้ทรงฤทธิ์ของยาโคบว่า
³“ข้าพระองค์จะไม่เข้าบ้าน
 หรือเข้านอน
⁴ข้าพระองค์จะไม่ให้ดวงตาข้าพระองค์หลับ
 หรือให้หนังตาหย่อน ⁵จนกว่าข้าพระองค์จะหาสถานที่สำหรับพระยาห์เวห์ได้
 คือที่ประทับขององค์ผู้ทรงฤทธิ์ของยาโคบ”
⁶นี่แน่ะ พวกเราได้ยินเรื่องนี้ในเอฟราธาห์
 ได้พบสิ่งนี้ในนาของยาอาร
⁷“ให้เราไปยังที่ประทับของพระองค์
 ให้เรานมัสการที่แท่นรองพระบาทของพระองค์”
⁸ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงลุกขึ้นเสด็จไปยังที่พำนักของพระองค์
 ทั้งพระองค์และหีบแห่งอานุภาพของพระองค์
⁹ขอให้ปุโรหิตของพระองค์สวมความชอบธรรม
 และให้ผู้จงรักภักดีของพระองค์โห่ร้องด้วยความยินดี
¹⁰เพราะเห็นแก่ดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์
 ขออย่าเมินพระพักตร์หนีจากผู้ที่พระองค์ทรงเจิมไว้นั้น
¹¹พระยาห์เวห์ทรงปฏิญาณกับดาวิด อันเป็นสัจจะ
 ซึ่งพระองค์จะไม่ทรงหันกลับว่า
“เราจะตั้งลูกในไส้ของเจ้า
 ไว้บนบัลลังก์ของเจ้า
¹²ถ้าลูกทั้งหลายของเจ้าปฏิบัติตามพันธสัญญา
 และพระโอวาทซึ่งเราจะสอนพวกเขา
แล้วลูกทั้งหลายของพวกเขา
 จะนั่งบนบัลลังก์ของเจ้าเป็นนิตย์”
¹³เพราะพระยาห์เวห์ทรงเลือกศิโยน
 พระองค์มีพระประสงค์จะให้เป็นที่ประทับของพระองค์
¹⁴ตรัสว่า “นี่เป็นที่พำนักของเราเป็นนิตย์
 เราจะอยู่ที่นี่ เพราะเราปรารถนาเช่นนั้น
¹⁵เราจะอวยพรอย่างมากมายแก่เสบียงของเมืองนี้
 เราจะให้คนจนของเมืองนี้อิ่มด้วยอาหาร
¹⁶เราจะเอาความรอดห่มปุโรหิตของเมืองนี้
 และผู้จงรักภักดีของเมืองนี้จะโห่ร้องด้วยความยินดี
¹⁷ณ ที่นั้น เราจะทำให้มีเขาหนึ่งงอกขึ้นมาสำหรับดาวิด
 เราได้เตรียมตะเกียงดวงหนึ่งสำหรับผู้รับการเจิมของเรา
¹⁸เราจะเอาความอายห่มศัตรูของท่าน
 แต่มงกุฎของท่านจะแวววับอยู่บนท่าน”

 ⁴จงมาหาพระองค์ พระศิลาที่มีชีวิต ที่แม้ถูกมนุษย์ปฏิเสธแล้ว แต่กลับเป็นศิลาที่ทรงเลือกสรร และล้ำค่าในสายพระเนตรพระเจ้า ⁵และพวกท่านเองเป็นดังศิลาที่มีชีวิต จงรับการสร้างขึ้นเป็นพระนิเวศฝ่ายวิญญาณ เพื่อเป็นปุโรหิตบริสุทธิ์ เพื่อถวายเครื่องบูชาฝ่ายวิญญาณ อันเป็นที่ชอบพระทัยของพระเจ้าโดยทางพระเยซูคริสต์ ⁶เพราะมีคำกล่าวไว้ในพระคัมภีร์แล้วว่า

“นี่แน่ะ เราวางศิลาก้อนหนึ่งลงในศิโยน
 เป็นศิลาหัวมุมที่เลือกสรรอันล้ำค่า
 และใครที่เชื่อในพระองค์ก็จะไม่ผิดหวัง ”

 ⁷เพราะฉะนั้น พระองค์ทรงมีค่ามหาศาลสำหรับพวกท่านที่เชื่อ แต่สำหรับคนทั้งหลายที่ไม่เชื่อนั้น

ศิลาที่ช่างก่อสร้างปฏิเสธไม่เอาแล้ว
 ศิลานี้กลับกลายเป็นศิลามุมเอก

⁸และ

เป็นศิลาที่ทำให้คนสะดุด
 และเป็นหินที่ทำให้คนหกล้ม

ที่พวกเขาสะดุดนั้น เพราะพวกเขาไม่เชื่อฟังพระวจนะ ตามที่พวกเขาถูกกำหนดให้ทำเช่นนั้น
 ⁹แต่พวกท่านเป็นพงศ์พันธุ์ที่ทรงเลือกสรร เป็นพวกปุโรหิตหลวง เป็นชนชาติบริสุทธิ์ เป็นประชากรอันเป็นกรรมสิทธิ์ของพระเจ้า เพื่อให้พวกท่านประกาศพระเกียรติคุณของพระองค์ ผู้ได้ทรงเรียกพวกท่านให้ออกมาจากความมืด เข้าไปสู่ความสว่างอันมหัศจรรย์ของพระองค์

¹⁰เมื่อก่อนพวกท่านไม่ใช่ประชากร
 แต่บัดนี้พวกท่านเป็นประชากรของพระเจ้าแล้ว
เมื่อก่อนพวกท่านไม่ได้รับพระเมตตา
 แต่บัดนี้พวกท่านได้รับพระเมตตาแล้ว
 จงดำเนินชีวิตอย่างผู้รับใช้ของพระเจ้า

 ¹¹ท่านที่รักทั้งหลาย ข้าพเจ้าขอร้องพวกท่าน ผู้เป็นคนแปลกถิ่นและคนต่างด้าว ให้เว้นจากตัณหาของเนื้อหนัง ซึ่งต่อสู้กับวิญญาณจิต ¹²จงรักษาความประพฤติอันดีของพวกท่านไว้ในหมู่คนต่างชาติ เพื่อว่าเมื่อพวกเขาใส่ร้ายพวกท่านว่าประพฤติชั่ว พวกเขาจะได้เห็นคุณความดีของพวกท่าน และจะได้สรรเสริญพระเจ้าในวันที่พระองค์เสด็จมาเยือน
 ¹³พวกท่านจงยอมเชื่อฟังผู้มีสิทธิอำนาจ เพราะเห็นแก่องค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็นจักรพรรดิผู้มีอำนาจ ¹⁴หรือจะเป็นบรรดาผู้ว่าราชการเมืองที่จักรพรรดิส่งไปให้ลงโทษผู้ทำชั่วและยกย่องผู้ทำดี ¹⁵เพราะพระเจ้าทรงประสงค์จะให้พวกท่านระงับความโง่ของคนโฉดเขลาด้วยการทำดี ¹⁶จงดำเนินชีวิตอย่างคนมีเสรีภาพ แต่อย่าใช้เสรีภาพนั้นเป็นข้ออ้างเพื่อทำความชั่ว แต่จงดำเนินชีวิตอย่างผู้รับใช้ของพระเจ้า ¹⁷จงให้เกียรติทุกคน จงรักพวกพี่น้อง จงยำเกรงพระเจ้า จงถวายเกียรติแด่จักรพรรดิ

พระคริสต์ทรงเป็นแบบอย่างของการทนทุกข์

 ¹⁸พวกท่านที่เป็นคนใช้ จงยอมอยู่ใต้บังคับนายของพวกท่านด้วยความยำเกรงทุกอย่าง ไม่ใช่เฉพาะนายที่เป็นคนใจดีและเห็นอกเห็นใจเท่านั้น แต่ทั้งนายที่ร้ายด้วย ¹⁹เพราะว่าสิ่งนี้เป็นที่พอพระทัย ก็ต่อเมื่อคนหนึ่งคนใดด้วยเห็นแก่พระเจ้ายอมแบกรับความเจ็บปวดต่างๆ โดยทนทุกข์อย่างไร้ความเป็นธรรม ²⁰เพราะจะเป็นความดีความชอบอย่างไร ถ้าพวกท่านสู้ทนเมื่อถูกเฆี่ยนเพราะการทำชั่วนั้น? แต่ถ้าพวกท่านทำดีและต้องทนทุกข์ลำบาก สิ่งนี้ก็จะเป็นที่พอพระทัยของพระเจ้า ²¹เพราะพระเจ้าทรงเรียกพวกท่านเพื่อจุดประสงค์นี้ เพราะว่าพระคริสต์ทรงทนทุกข์เพื่อพวกท่าน พระองค์ทรงวางแบบอย่างแก่พวกท่าน เพื่อท่านจะได้ดำเนินตามรอยพระบาทของพระองค์
²²พระองค์ไม่ได้ทรงทำบาปเลย
และไม่พบการล่อลวงในพระโอษฐ์ของพระองค์เลย

 ²³เมื่อเขากล่าวคำหยาบคายต่อพระองค์ พระองค์ไม่ได้ทรงกล่าวตอบเขาด้วยคำหยาบคายเลย เมื่อพระองค์ทรงทนทุกข์ พระองค์ไม่ได้ทรงขู่อาฆาต แต่ทรงมอบพระองค์เองไว้แก่พระเจ้าผู้ทรงพิพากษาอย่างยุติธรรม ²⁴พระองค์เองได้ทรงรับแบกบาปทั้งหลายของเราไว้ในพระกายของพระองค์ ที่ต้นไม้นั้น เพื่อว่าเราจะตายต่อบาปได้ และดำเนินชีวิตเพื่อความชอบธรรม ด้วยบาดแผลของพระองค์ พวกท่านจึงได้รับการรักษาให้หาย ²⁵เพราะว่าพวกท่านได้หลงเจิ่นไปเหมือนแกะ แต่เดี๋ยวนี้ได้กลับมาหาพระผู้เลี้ยงและผู้ดูแลวิญญาณจิตของพวกท่านแล้ว

พระสิริของพระเจ้ากลับมายังพระนิเวศ

 ¹แล้วท่านนำข้าพเจ้ามายังประตู คือประตูที่หันหน้าไปทิศตะวันออก ²และ ดูสิ พระสิริของพระเจ้าแห่งอิสราเอลมาจากทิศตะวันออก และพระสุรเสียงของพระองค์ก็เหมือนเสียงน้ำไหลแรง และแผ่นดินก็สว่างด้วยพระสิริของพระองค์ ³และนิมิตที่ข้าพเจ้าเห็นนั้นมีลักษณะเหมือนนิมิตซึ่งข้าพเจ้าเห็นเมื่อพระองค์เสด็จมาทำลายเมืองนั้น และมีลักษณะเหมือนนิมิตซึ่งข้าพเจ้าได้เห็นที่ริมแม่น้ำเคบาร์ แล้วข้าพเจ้าก็ซบหน้าลงถึงดิน ⁴เมื่อพระสิริของพระยาห์เวห์เข้าไปในพระนิเวศทางประตูที่หันไปทางทิศตะวันออก ⁵พระวิญญาณก็ยกข้าพเจ้าขึ้น และนำข้าพเจ้ามาที่ลานชั้นใน และดูสิ พระสิริของพระยาห์เวห์ก็เต็มพระนิเวศ
 ⁶ขณะที่ชายคนนั้นยังยืนอยู่ข้างข้าพเจ้า ข้าพเจ้าได้ยินพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าดังออกมาจากพระนิเวศ ⁷และพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย บัลลังก์ของเราและสถานที่วางเท้าของเราอยู่ที่นี่ เป็นที่ที่เราจะอยู่ท่ามกลางชนชาติอิสราเอลเป็นนิตย์ และพงศ์พันธุ์อิสราเอลจะไม่ทำให้นามบริสุทธิ์ของเราเป็นที่ลบหลู่อีก ไม่ว่าโดยตัวเขาทั้งหลายเองหรือกษัตริย์ของเขา ด้วยการเล่นชู้ของเขาและด้วยศพของบรรดากษัตริย์ของเขาที่ตายไป ⁸โดยการวางธรณีประตูของเขาทั้งหลายไว้ข้างธรณีประตูของเรา และโดยตั้งเสาประตูของเขาไว้ข้างเสาประตูของเรา มีเพียงผนังกั้นไว้ระหว่างเรากับเขาเท่านั้น พวกเขาได้ทำให้นามบริสุทธิ์ของเราเป็นมลทินด้วยสิ่งน่าสะอิดสะเอียนของเขาที่เขาได้ทำไป ดังนั้น เราจึงเผาผลาญเขาเสียด้วยความกริ้วของเรา ⁹บัดนี้ให้พวกเขาทิ้งการเล่นชู้ทั้งหลายของเขา และให้ศพของบรรดากษัตริย์ของเขาห่างไกลจากเรา แล้วเราจะอยู่ท่ามกลางเขาทั้งหลายเป็นนิตย์
 ¹⁰“เจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย เจ้าจงบรรยายแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลให้รับรู้ถึงพระนิเวศ และให้เรียนรู้แบบของพระนิเวศนั้น เพื่อว่าพวกเขาจะได้ละอายในเรื่องบาปชั่วของเขา ¹¹และเมื่อเขาละอายในสิ่งทั้งหลายที่เขาทำมาแล้ว จงแสดงแบบแผนของการจัดวางต่างๆ ทางออกทางเข้า และจงให้พวกเขารู้แบบแผนทั้งหมด กฎเกณฑ์ทั้งหมด และธรรมบัญญัติทั้งหมดของพระนิเวศนั้น จงเขียนลงไว้ต่อหน้าต่อตาของเขา เพื่อเขาจะได้รักษาและทำตามแบบแผนและกฎเกณฑ์ทั้งหมดของพระนิเวศ ¹²นี่เป็นธรรมบัญญัติของพระนิเวศ คือบริเวณโดยรอบที่อยู่บนยอดภูเขาจะเป็นที่บริสุทธิ์ที่สุด ดูสิ นี่เป็นธรรมบัญญัติของพระนิเวศ”

แท่นบูชา

 ¹³ต่อไปนี้เป็นขนาดของแท่นบูชาวัดเป็นเมตร (ตามมาตรฐานการวัด) รอบฐานมีร่องลึก 50 เซนติเมตร และกว้าง 50 เซนติเมตร ริมร่องด้านนอกนั้นยกริมเป็นขอบสูง 25 เซนติเมตร ส่วนความสูงของแท่นบูชาเป็นดังนี้ ¹⁴จากพื้นร่องถึงฐานชั้นที่สองนั้นสูง 1 เมตร ฐานชั้นแรกมีส่วนกว้างที่ยื่นยาวกว่าชั้นสองข้างละ 50 เซนติเมตร จากพื้นของฐานชั้นที่สองถึงพื้นของฐานชั้นสามนั้นสูง 2 เมตร ฐานชั้นสองก็มีส่วนกว้างที่ยื่นยาวกว่าชั้นสามข้างละ 50 เซนติเมตร ¹⁵และชั้นสามที่เป็นเตาแท่นบูชานั้นสูง 2 เมตร และจากแท่นเตามีเชิงงอนยื่นขึ้นไป 4 เชิงงอน ¹⁶ตัวเตาแท่นบูชานั้นเป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัสยาว 6 เมตร กว้าง 6 เมตร ¹⁷ฐานชั้นสองก็เป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัสยาว 7 เมตร กว้าง 7 เมตร ยกริมโดยรอบเป็นขอบสูง 25 เซนติเมตร มีร่องกว้าง 50 เซนติเมตรโดยรอบ บันไดแท่นบูชาหันหน้าไปทางทิศตะวันออก
 ¹⁸และท่านพูดกับข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เหล่านี้เป็นกฎเกณฑ์ของแท่นบูชา ในวันที่สร้างเสร็จแล้ว เพื่อจะถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัว และจะพรมด้วยเลือด ¹⁹เจ้าจงมอบโคหนุ่มตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาปแก่ปุโรหิตคนเลวีจากเชื้อสายศาโดก ผู้ซึ่งเข้ามาใกล้เพื่อปรนนิบัติเรา พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ ²⁰เจ้าจงเอาเลือดโคนั้นเล็กน้อยทาไว้ที่เชิงงอนทั้งสี่ของแท่น และมุมทั้งสี่ของชั้นข้างเตา และที่ยกริมโดยรอบ ทำดังนี้แล้วเจ้าจะได้ชำระแท่นและทำการลบมลทินของแท่นนั้นไว้ ²¹เจ้าจงเอาโคผู้ซึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป และเจ้าจงเผามันเสียภายนอกสถานบริสุทธิ์ในที่ที่กำหนดไว้ ซึ่งเป็นของพระนิเวศ ²²และในวันที่สองเจ้าจงถวายแพะตัวผู้ที่ปราศจากตำหนิเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป และชำระแท่นบูชาอย่างที่ชำระด้วยโคหนุ่ม ²³เมื่อเจ้าได้ชำระแท่นเสร็จแล้ว เจ้าจงถวายโคหนุ่มปราศจากตำหนิ และแกะตัวผู้ที่ปราศจากตำหนิจากฝูง ²⁴เจ้าจงนำมาถวายเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และปุโรหิตจะเอาเกลือโรยลงบนนั้น และถวายเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวแด่พระยาห์เวห์ ²⁵เจ้าจงถวายแพะผู้ตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาปทุกวันจนครบเจ็ดวัน และจงถวายโคหนุ่มและแกะผู้ที่ปราศจากตำหนิจากฝูงด้วย ²⁶เขาทั้งหลายจะต้องทำการลบมลทินแท่นบูชาอยู่ 7 วันจึงจะชำระเสร็จ และถวายให้เป็นสิ่งบริสุทธิ์ ²⁷และเมื่อครบตามวันที่กำหนดแล้ว ตั้งแต่วันที่ 8 เป็นต้นไป ปุโรหิตจะต้องถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวของพวกเจ้า และเครื่องศานติบูชาของพวกเจ้าบนแท่นนั้น แล้วเราจะโปรดปรานเจ้าทั้งหลาย” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ

เอเสเคียล 4

ประตูที่ถูกปิดไว้

 ¹แล้วท่านก็นำข้าพเจ้ากลับมาที่ประตูด้านนอกของสถานบริสุทธิ์ซึ่งหันหน้าไปทางตะวันออก และประตูนั้นปิดอยู่ ²แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “ประตูนี้จะปิดอยู่เรื่อยไป อย่าให้เปิดและไม่ให้ใครเข้าไปทางนี้ เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของอิสราเอลได้เสด็จเข้าไปทางนี้ จึงต้องปิดไว้ ³เฉพาะเจ้านายเท่านั้นที่จะนั่งรับประทานอาหารเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ในประตูนี้ได้ แต่เขาจะต้องเข้ามาทางมุขของหอประตูและต้องออกไปตามทางเดียวกัน”

การเข้าไปยังพระนิเวศ

 ⁴แล้วท่านก็นำข้าพเจ้ามาตามทางของประตูเหนือ มาที่ข้างหน้าพระนิเวศ แล้วข้าพเจ้ามองดู และดูสิ พระสิริของพระยาห์เวห์ก็เต็มพระนิเวศของพระยาห์เวห์ แล้วข้าพเจ้าก็ซบหน้าลง ⁵และพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงตั้งใจให้ดี จงดูด้วยตาของเจ้า และฟังด้วยหูของเจ้าในทุกสิ่งที่เราจะบอกเจ้า เกี่ยวกับกฎเกณฑ์ทั้งหมดของพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และธรรมบัญญัติทั้งหมดของพระนิเวศนั้น และจงจดจำเรื่องผู้ที่จะเข้าพระนิเวศ และพวกที่ห้ามเข้าสถานบริสุทธิ์ไว้ให้ดี ⁶แล้วจงบอกพงศ์พันธุ์มักกบฏ คือพงศ์พันธุ์อิสราเอลว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย ขอให้การน่าสะอิดสะเอียนทั้งหมดของพวกเจ้าสิ้นสุดเสียที ⁷คือการยินยอมให้คนต่างด้าวที่ไม่เข้าสุหนัตทางใจและไม่เข้าสุหนัตทางร่างกายเข้ามาในสถานนมัสการของเรา ซึ่งเป็นการลบหลู่พระนิเวศเรา เมื่อเจ้าถวายอาหารของเราแก่เรา คือไขมันและเลือด พวกเจ้าได้ทำลายพันธสัญญาของเราด้วยการน่าสะอิดสะเอียนทุกอย่างของพวกเจ้า ⁸และพวกเจ้าไม่ได้รักษาหน้าที่ในสิ่งบริสุทธิ์ทั้งหลายของเรา แต่เจ้าได้ตั้งคนนอกให้รักษาหน้าที่แทนตัวเจ้า ซึ่งเรามอบให้เจ้าในสถานนมัสการของเรา
 ⁹“พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า อย่าให้คนต่างด้าว ที่ไม่เข้าสุหนัตทางใจและไม่เข้าสุหนัตทางกายเข้าไปในสถานนมัสการของเรา คือคนต่างด้าวทั้งหมดที่อยู่ท่ามกลางชนชาติอิสราเอล ¹⁰ส่วนคนเลวีที่ห่างไกลจากเราคือได้หลงจากเราไปติดตามรูปเคารพของเขา เมื่อคนอิสราเอลหลงไปนั้น จะต้องได้รับโทษความผิดบาปของตน ¹¹แต่พวกเขายังอาจปรนนิบัติอยู่ในสถานนมัสการของเรา โดยตรวจตราดูอยู่ที่ประตูพระนิเวศ และปฏิบัติอยู่ในพระนิเวศ เขาจะฆ่าเครื่องบูชาเผาทั้งตัวและเครื่องสัตวบูชาให้ประชาชน และเขาจะต้องยืนอยู่ต่อหน้าประชาชน เพื่อจะรับใช้เขาทั้งหลาย ¹²เพราะพวกเขาเคยปรนนิบัติประชาชนอยู่หน้ารูปเคารพของประชาชน จึงกลายเป็นสิ่งสะดุดให้พงศ์พันธุ์อิสราเอลทำความผิดบาป เพราะฉะนั้น เราจึงได้ปฏิญาณด้วยเรื่องเขาทั้งหลายว่า ‘เขาทั้งหลายจะต้องได้รับโทษของเขา’ พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ ¹³ห้ามพวกเขาเข้ามาใกล้เรา เพื่อจะรับใช้เราในตำแหน่งปุโรหิต หรือเข้ามาใกล้ของบริสุทธิ์ทั้งหลายของเรา หรือของที่บริสุทธิ์ที่สุดนั้น แต่เขาต้องทนรับความอับอายขายหน้า เพราะการน่าสะอิดสะเอียนที่เขาได้ทำ ¹⁴ถึงกระนั้นเราจะให้เขาทำหน้าที่ในพระนิเวศ คือให้ทำการบริการทั้งหมดและทำทุกสิ่งที่ต้องทำในพระนิเวศนั้น

บรรดาปุโรหิตชาวเลวี

 ¹⁵“แต่ปุโรหิตคนเลวี ผู้เป็นเชื้อสายของศาโดก ผู้ที่ยังคงรักษาหน้าที่ในสถานนมัสการของเรา ครั้งเมื่อคนอิสราเอลหลงไปจากเรานั้น ให้พวกเขาเข้ามาใกล้เราเพื่อปรนนิบัติเรา และให้ยืนอยู่ต่อหน้าเราที่จะถวายไขมันและเลือด พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ ¹⁶พวกเขาจะเข้ามาในสถานนมัสการของเราได้ และให้เขาเข้ามาใกล้โต๊ะของเราเพื่อจะปรนนิบัติเรา และให้เขารักษาคำกำชับของเรา ¹⁷เมื่อพวกเขาเข้าประตูลานชั้นในนั้น ให้เขาสวมเสื้อผ้าป่าน ห้ามมีสิ่งใดที่ทำด้วยขนแกะบนตัวเขา ขณะเมื่อปรนนิบัติอยู่ที่ประตูลานชั้นใน และอยู่ข้างใน ¹⁸ให้เขาโพกผ้าป่านไว้บนศีรษะ และสวมกางเกงผ้าป่านเพียงเอว อย่าให้เขาคาดตัวด้วยสิ่งใดที่ทำให้มีเหงื่อ ¹⁹และเมื่อพวกเขาออกไปยังลานชั้นนอก คือไปหาประชาชนยังลานชั้นนอก ให้เขาถอดเสื้อผ้าชุดที่ใช้ปรนนิบัตินั้นออกเสีย และวางไว้ในห้องบริสุทธิ์ แล้วจึงสวมเสื้อผ้าอื่น เกรงว่าเขาจะนำความบริสุทธิ์ไปแตะต้องประชาชนด้วยเสื้อผ้าของเขา ²⁰ห้ามเขาโกนศีรษะหรือปล่อยให้ผมยาว แต่ให้เขาขลิบผมบนศีรษะเขาเท่านั้น ²¹ห้ามปุโรหิตทุกคนที่จะเข้าไปในลานชั้นในดื่มเหล้าองุ่น ²²ห้ามพวกเขาแต่งงานกับหญิงม่ายหรือหญิงที่ถูกหย่าแล้ว แต่ให้แต่งงานกับหญิงพรหมจารีที่สืบเชื้อสายจากพงศ์พันธุ์อิสราเอล หรือหญิงม่ายซึ่งเป็นหญิงม่ายของปุโรหิต ²³เขาจะต้องสั่งสอนประชากรของเราถึงความแตกต่างระหว่างของบริสุทธิ์และของสามัญ และทำให้พวกเขารู้ว่าอะไรเป็นมลทินและอะไรไม่เป็นมลทิน ²⁴ถ้ามีคดีความกัน ปุโรหิตจะต้องทำหน้าที่ผู้พิพากษา และเขาจะต้องพิพากษาตามกฎหมายของเรา เขาจะต้องรักษาธรรมบัญญัติและกฎเกณฑ์ของเราเรื่องงานเทศกาลตามกำหนดของเรานั้น ทั้งจะต้องรักษาวันสะบาโตของเราให้บริสุทธิ์ ²⁵พวกเขาต้องไม่ทำตัวให้เป็นมลทินด้วยการเข้าไปแตะต้องคนตาย แต่ถ้าเป็นบิดาหรือมารดา หรือบุตรชายหรือบุตรหญิง หรือพี่น้องผู้ชายหรือพี่น้องผู้หญิงที่ยังไม่มีสามี ก็จะให้เป็นมลทินได้ ²⁶หลังจากที่ได้รับการชำระแล้ว เขายังต้องรออีก 7 วัน ²⁷ในวันที่พวกเขาเข้าไปในสถานนมัสการ คือที่ลานชั้นในเพื่อจะปรนนิบัติอยู่ในสถานนมัสการนั้น เขาจะต้องถวายเครื่องบูชาลบล้างบาปเสียก่อน พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
²⁸“เราเองจะเป็นมรดกของพวกปุโรหิต และพวกเจ้าไม่ต้องให้เขาถือกรรมสิทธิ์ใดๆ ในอิสราเอล เราเองจะเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา ²⁹ให้พวกเขากินเครื่องธัญบูชา เครื่องบูชาลบล้างบาป และเครื่องบูชาชดใช้บาป รวมทั้งทุกสิ่งที่ถวายไว้ในอิสราเอลจะเป็นของเขา ³⁰และผลดีที่สุดของผลรุ่นแรกทุกชนิด และของถวายทุกอย่างจากเครื่องถวายทั้งหมดของพวกเจ้า จะเป็นของบรรดาปุโรหิต เจ้าจงมอบแป้งอย่างดีที่สุดของเจ้าให้แก่ปุโรหิต เพื่อว่าการอวยพรจะอยู่เหนือครัวเรือนของเจ้า ³¹ห้ามปุโรหิตกินนกหรือสัตว์ใดๆ ที่ตายเองหรือถูกกัดตาย