จะหลีกเลี่ยงการติดเชื้อฝ่ายวิญญาณได้อย่างไร

¹³จงขอบพระคุณพระองค์ ผู้ทรงแยกทะเลแดงออกจากกัน
 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์
¹⁴และทรงให้อิสราเอลผ่านไปท่ามกลางทะเลนั้น
 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์
¹⁵แต่ทรงคว่ำฟาโรห์และกองทัพของท่านในทะเลแดง
 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์
¹⁶จงขอบพระคุณพระองค์ ผู้ทรงนำประชากรของพระองค์ไปในถิ่นทุรกันดาร
 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์
¹⁷จงขอบพระคุณพระองค์ ผู้ทรงสังหารพระมหาราชาทั้งหลาย
 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์
¹⁸และทรงประหารบรรดาพระราชาผู้เกรียงไกร
 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์
¹⁹มีสิโหน พระราชาของคนอาโมไรต์
 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์
²⁰และโอก พระราชาแห่งบาชาน
 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์
²¹แล้วพระองค์ประทานแผ่นดินของพวกเขาให้เป็นมรดก
 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์
²²ให้เป็นมรดกแก่อิสราเอลผู้รับใช้ของพระองค์
 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์
²³พระองค์ทรงระลึกถึงเราผู้อยู่ในฐานะต่ำต้อย
 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์
²⁴และทรงช่วยเราให้รอดพ้นจากคู่อริ
 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์
²⁵พระองค์ประทานอาหารแก่สิ่งมีชีวิตทั้งปวง
 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์
²⁶จงขอบพระคุณพระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์
 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์

¹²ลูกทั้งหลายเอ๋ย ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน
 เพราะว่าบาปของท่านได้รับการอภัยแล้ว ด้วยเห็นแก่พระนามของพระองค์
¹³ท่านทั้งหลายที่เป็นบิดา ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน
 เพราะท่านรู้จักพระองค์ผู้ทรงดำรงอยู่ตั้งแต่ปฐมกาล
ท่านทั้งหลายที่เป็นคนหนุ่ม ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน
 เพราะท่านได้ชนะมารร้ายนั้น
¹⁴ท่านทั้งหลายที่เป็นลูก ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน
 เพราะพวกท่านรู้จักพระบิดา
ท่านทั้งหลายที่เป็นบิดา ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน
 เพราะท่านรู้จักพระองค์ผู้ทรงดำรงอยู่ตั้งแต่ปฐมกาล
ท่านทั้งหลายที่เป็นคนหนุ่ม ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน
 เพราะพวกท่านมีกำลังมาก
และพระวจนะของพระเจ้าดำรงอยู่ในพวกท่าน
 และท่านชนะมารร้ายนั้นแล้ว
 ¹⁵อย่ารักโลกหรือสิ่งของในโลก ถ้าใครรักโลก ความรักของพระบิดาไม่ได้อยู่ในผู้นั้น ¹⁶เพราะว่าทุกสิ่งที่อยู่ในโลก คือตัณหาของเนื้อหนังและตัณหาของตา และความทะนงในลาภยศไม่ได้มาจากพระบิดา แต่มาจากโลก ¹⁷และโลกกับสิ่งยั่วยวนของโลกกำลังผ่านพ้นไป แต่คนที่ประพฤติตามพระทัยของพระเจ้าจะดำรงอยู่เป็นนิตย์

ศัตรูของพระคริสต์

 ¹⁸ลูกทั้งหลายเอ๋ย บัดนี้เป็นวาระสุดท้ายแล้ว และตามที่พวกท่านได้ยินได้ฟังมาว่าศัตรูของพระคริสต์จะมา เดี๋ยวนี้ศัตรูของพระคริสต์จำนวนมากก็มาแล้ว เพราะฉะนั้นเราจึงรู้ว่าบัดนี้เป็นวาระสุดท้ายแล้ว ¹⁹พวกเขาได้ออกไปจากเรา แต่เขาก็ไม่ได้เป็นของเรา เพราะว่าถ้าเขาเป็นของเรา เขาก็จะอยู่กับเราต่อไป แต่การที่เขาได้ออกไปนั้นแสดงให้เห็นชัดว่าเขาไม่ได้เป็นของเรา ²⁰แต่พวกท่านได้รับการชโลมจากพระองค์ผู้บริสุทธิ์แล้ว และท่านทุกคนก็มีความรู้ ²¹ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงพวกท่าน ไม่ใช่เพราะท่านไม่รู้ความจริง แต่เพราะท่านรู้แล้ว และรู้ว่าคำมุสาไม่ได้มาจากความจริง ²²ใครล่ะเป็นคนที่โกหก ไม่ใช่ใครอื่น นอกจากคนที่ปฏิเสธว่าพระเยซูไม่ใช่พระคริสต์ ผู้ที่ปฏิเสธพระบิดาและพระบุตร ผู้นั้นแหละเป็นศัตรูของพระคริสต์ ²³ทุกคนที่ปฏิเสธพระบุตร ไม่มีพระบิดา ผู้ที่ยอมรับพระบุตรก็มีพระบิดาด้วย ²⁴ท่านทั้งหลาย จงให้สิ่งที่ท่านได้ยินมาตั้งแต่ต้นนั้นดำรงอยู่กับท่านเถิด ถ้าสิ่งที่ท่านได้ยินตั้งแต่ต้นนั้นดำรงอยู่กับท่าน ท่านก็จะอยู่ในพระบุตรและในพระบิดาด้วย ²⁵นี่แหละเป็นสิ่งที่พระองค์ได้ทรงสัญญาไว้กับเรา คือชีวิตนิรันดร์
 ²⁶ข้าพเจ้าเขียนข้อความนี้ถึงพวกท่าน กล่าวถึงพวกที่พยายามหลอกลวงท่าน ²⁷ส่วนท่านทั้งหลาย การชโลมซึ่งท่านได้รับจากพระองค์นั้นก็ดำรงอยู่กับท่าน และไม่จำเป็นต้องมีใครสอนท่าน เพราะว่าการชโลมของพระองค์นั้นสอนท่านให้รู้ทุกสิ่ง และเป็นความจริง ไม่ใช่ความเท็จ การชโลมนั้นสอนพวกท่านแล้วอย่างไร ท่านจงอยู่ในพระองค์อย่างนั้น

ความฝันของดาเนียลถึงสัตว์ 4 ชนิด

 ¹ในปีที่หนึ่งแห่งรัชกาลเบลชัสซาร์กษัตริย์บาบิโลน ดาเนียลมีความฝันและนิมิตในศีรษะของท่าน เมื่อท่านนอนบนที่นอน ท่านจึงบันทึกความฝันนั้นไว้ และบรรยายเนื้อเรื่องนั้น ²ดาเนียลกล่าวว่า “ในนิมิตเวลากลางคืน ข้าพเจ้าได้เห็น นี่แน่ะ ลมทั้งสี่ของฟ้าสวรรค์ได้ปลุกปั่นทะเลใหญ่นั้น ³และสัตว์มหึมา 4 ตัวได้ออกมาจากทะเล มีลักษณะต่างกัน ⁴ตัวแรกเหมือนสิงโตมีปีกนกอินทรี เมื่อข้าพเจ้ามองดูนั้น ปีกก็ถูกฉีกออกไป และมันถูกยกขึ้นจากแผ่นดิน ให้ยืนสองเท้าเหมือนมนุษย์ และใจของมนุษย์ถูกมอบให้มัน ⁵แล้วมีสัตว์อีกตัวหนึ่งเป็นตัวที่สองเหมือนหมี มันขยับตัวข้างหนึ่งขึ้น มีกระดูกซี่โครงสามซี่อยู่ในปากของมันระหว่างซี่ฟัน มีเสียงบอกมันว่า ‘จงลุกขึ้นกินเนื้อให้มากๆ’ ⁶ต่อจากนั้น ข้าพเจ้าได้มองดู นี่แน่ะ สัตว์อีกตัวหนึ่งเหมือนเสือดาว บนหลังมีปีกนกสี่ปีก สัตว์นั้นมีหัวสี่หัว และอำนาจปกครองถูกมอบให้มัน ⁷ต่อจากนั้น ในนิมิตเวลากลางคืน ข้าพเจ้าได้เห็นสัตว์ตัวที่สี่มันร้ายกาจ น่ากลัว และแข็งแรงยิ่งนัก มันมีฟันเหล็กมหึมา มันกินและหักเป็นชิ้นๆ และกระทืบสิ่งที่เหลือกินนั้นเสีย มันต่างกับสัตว์อื่นทั้งหมดที่อยู่ก่อนมัน มันมีเขาสิบเขา ⁸ขณะที่ข้าพเจ้าพิเคราะห์เรื่องเขาเหล่านั้น นี่แน่ะ มีเขาเล็กๆ อีกเขาหนึ่งงอกขึ้นมาท่ามกลางเขาเหล่านั้น เขารุ่นแรกสามเขาได้ถูกถอนรากออกไปต่อหน้ามัน ในเขาอันนี้มีตาเหมือนตามนุษย์ มีปากพูดคุยโว

การพิพากษาต่อหน้าผู้เจริญด้วยวัยวุฒิ

⁹“ขณะที่ข้าพเจ้ายืนดูอยู่
 มีหลายบัลลังก์มาตั้งไว้
และผู้หนึ่งซึ่งเจริญด้วยวัยวุฒิมาประทับ
 ฉลองพระองค์ขาวอย่างหิมะ
พระเกศาบนพระเศียรเหมือนขนแกะขาวสะอาด
 พระบัลลังก์ของพระองค์เป็นเปลวเพลิง
 กงจักรของบัลลังก์นั้นเป็นไฟลุก
¹⁰ธารไฟพุ่งออก
 และไหลออกมาเฉพาะพระพักตร์พระองค์
คนนับแสนๆ ปรนนิบัติพระองค์
 คนนับล้านๆ เข้าเฝ้าพระองค์ ผู้พิพากษาก็ขึ้นนั่งบัลลังก์
 บรรดาหนังสือก็เปิดออก
 ¹¹“ข้าพเจ้าก็จ้องดู เพราะเขาเล็กนั้นคุยโว และเมื่อข้าพเจ้าจ้องดู สัตว์ตัวนั้นก็ถูกฆ่า และศพก็ถูกทำลายมอบให้เผาด้วยไฟ ¹²ส่วนเรื่องสัตว์ที่เหลืออยู่นั้น อำนาจปกครองของพวกมันก็ถูกถอนไปเสีย แต่ชีวิตของพวกมันให้ยืดต่อไปถึงฤดูหนึ่ง และวาระหนึ่ง
 ¹³ข้าพเจ้าเห็นในนิมิตเวลากลางคืน
 นี่แน่ะ มีท่านผู้หนึ่งเหมือนบุตรมนุษย์มา
พร้อมกับบรรดาเมฆของสวรรค์
 และท่านมาหาผู้เจริญด้วยวัยวุฒินั้น
 มีคนนำท่านมาเฝ้าเฉพาะพระพักตร์พระองค์
¹⁴ราชอำนาจ ศักดิ์ศรี กับราชอาณาจักร
 ทรงมอบไว้กับท่าน
เพื่อชนทุกชาติทุกเผ่าทุกภาษา  จะปรนนิบัติท่าน
ราชอาณาจักรของท่านเป็นราชอาณาจักรนิรันดร์
 ซึ่งจะไม่มีที่สิ้นสุด
และแผ่นดินของท่านเป็นแผ่นดิน
 ซึ่งจะไม่ถูกทำลายเลย

ทำนายฝันของดาเนียล

 ¹⁵“ส่วนข้าพเจ้าคือดาเนียล จิตใจข้าพเจ้าเป็นทุกข์ เพราะความฝันและนิมิตในศีรษะของข้าพเจ้าทำให้ข้าพเจ้าตกใจ ¹⁶ข้าพเจ้าเข้าไปใกล้ท่านผู้หนึ่งที่ยืนอยู่ที่นั่น และถามความจริงของเรื่องราวนี้ ท่านก็บอกข้าพเจ้า และให้ข้าพเจ้ารู้ความหมายของเรื่องเหล่านี้ ¹⁷‘สัตว์มหึมาทั้งสี่คือ กษัตริย์ 4 องค์ซึ่งเกิดมาจากแผ่นดินโลก ¹⁸แต่บรรดาผู้บริสุทธิ์ขององค์ผู้สูงสุดจะรับราชอาณาจักร และถือกรรมสิทธิ์ราชอาณาจักรนั้นสืบๆ ไปเป็นนิตย์นิรันดร์’
 ¹⁹“แล้วข้าพเจ้าก็อยากทราบความจริงเกี่ยวกับสัตว์ตัวที่สี่นั้นซึ่งผิดแปลกจากสัตว์อื่นๆ ทั้งสิ้น ร้ายกาจเหลือเกิน มีฟันเหล็กและเล็บเท้าทองสัมฤทธิ์ ซึ่งกินและฉีกเป็นชิ้นๆ และกระทืบสิ่งที่เหลือนั้นเสีย ²⁰และเกี่ยวกับเขาสิบเขา ซึ่งอยู่บนหัวของมัน และเขาอีกเขาหนึ่งซึ่งงอกขึ้นมาต่อหน้าเขารุ่นแรกสามเขาที่หลุดไป เขาซึ่งมีตาและมีปากที่พูดคุยโว และซึ่งดูเหมือนจะใหญ่โตกว่าเพื่อน ²¹เมื่อข้าพเจ้ามองดู เขานี้ทำสงครามกับบรรดาผู้บริสุทธิ์และชนะ ²²จนกว่าผู้เจริญด้วยวัยวุฒิเสด็จมาถึง การพิพากษาถูกมอบให้แก่บรรดาผู้บริสุทธิ์ขององค์ผู้สูงสุดนั้น และเวลากำหนดได้มาถึงที่บรรดาผู้บริสุทธิ์จะรับราชอาณาจักร
²³“ท่านผู้นั้นกล่าวดังนี้ว่า ‘เรื่องสัตว์ตัวที่สี่นั้น
 จะมีราชอาณาจักรที่สี่บนพิภพ
ซึ่งจะผิดกับราชอาณาจักรทั้งสิ้น
 และจะกินทั้งพิภพนี้เสีย
 และเหยียบพิภพลง และทำให้เป็นชิ้นๆ
²⁴ส่วนเรื่องเขาสิบเขานั้น
 จากราชอาณาจักรนี้จะมีกษัตริย์ 10 องค์เกิดขึ้น และมีกษัตริย์อีกองค์หนึ่งเกิดขึ้นภายหลัง
 แตกต่างจากกษัตริย์ที่มีมาก่อน และจะโค่นกษัตริย์เสีย 3 องค์
²⁵ท่านจะพูดคำกล่าวร้ายองค์ผู้สูงสุด
 และจะข่มเหงบรรดาผู้บริสุทธิ์ขององค์ผู้สูงสุดนั้น
และจะคิดเปลี่ยนแปลงวาระและธรรมบัญญัติต่างๆ
 และเขาทั้งหลายจะถูกมอบไว้ในมือของท่าน
 ตลอดหนึ่งวาระ สองวาระ กับครึ่งวาระ
²⁶แต่ผู้พิพากษาก็จะขึ้นนั่งบัลลังก์
 และจะทรงนำเอาราชอำนาจของท่านไป
 เพื่อจะทรงเผาผลาญและทำลายเสียให้สิ้นสุด
²⁷และราชอาณาจักรกับราชอำนาจ
 และความยิ่งใหญ่แห่งบรรดาราชอาณาจักรภายใต้สวรรค์ทั้งสิ้น
จะต้องถูกมอบไว้แก่บรรดาผู้บริสุทธิ์คือ ประชากรขององค์ผู้สูงสุดนั้น
 แผ่นดินของท่านเหล่านี้จะเป็นแผ่นดินนิรันดร์
 และราชอาณาจักรทั้งสิ้นจะปรนนิบัติและเชื่อฟังท่านเหล่านี้’
 ²⁸“เรื่องราวก็สิ้นสุดลงเพียงเท่านี้ ส่วนข้าพเจ้าคือดาเนียล ความคิดของข้าพเจ้าก็ทำให้ข้าพเจ้าตกใจมาก และหน้าของข้าพเจ้าก็ซีดไป แต่ข้าพเจ้าก็เก็บเรื่องราวนี้ไว้ในใจ”

ดาเนียล 8

นิมิตเรื่องแกะผู้และแพะผู้

 ¹ในปีที่สามแห่งรัชกาลกษัตริย์เบลชัสซาร์ มีนิมิตปรากฏแก่ข้าพเจ้าดาเนียล หลังจากนิมิตที่ปรากฏแก่ข้าพเจ้าครั้งแรกนั้น ²และในนิมิตนั้น ตามที่ข้าพเจ้าได้เห็น ปรากฏว่า ข้าพเจ้าอยู่ที่สุสาเมืองป้อม ซึ่งอยู่ในมณฑลเอลาม และข้าพเจ้าก็เห็นนิมิต ข้าพเจ้าอยู่ที่แม่น้ำอุลัย ³ข้าพเจ้าเงยหน้าดู และเห็นแกะผู้ตัวหนึ่งยืนอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำ มีเขาสองเขา เขาทั้งสองก็ยาว แต่ข้างหนึ่งยาวกว่าอีกข้างหนึ่ง และเขาที่ยาวนั้นงอกมาทีหลัง ⁴ข้าพเจ้าเห็นแกะผู้ตัวนั้นขวิดไปทางตะวันตก ทางเหนือ และทางใต้ ไม่มีสัตว์ตัวไหนสู้มันได้และไม่มีใครช่วยให้พ้นจากอำนาจของมันได้ มันทำตามใจชอบและก็พองตัวขึ้น
 ^5เมื่อข้าพเจ้ากำลังตรึกตรองอยู่ มีแพะผู้ตัวหนึ่งมาจากทิศตะวันตก เหาะข้ามพื้นพิภพมา ไม่แตะต้องพื้นดินเลย และแพะนั้นมีเขาเด่นอยู่ในระหว่างตาของมันเขาหนึ่ง ⁶มันมาหาแกะผู้ที่มีเขาสองเขา ซึ่งข้าพเจ้าเห็นยืนอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำ มันวิ่งเข้าใส่แกะผู้ตัวนั้นด้วยความโกรธเกรี้ยว ⁷ข้าพเจ้าเห็นมันเข้ามาใกล้แกะผู้ มันโกรธและเข้าชนแกะผู้ ทำให้เขาทั้งสองของมันหักไปและแกะผู้ก็ไม่มีกำลังสู้มันได้ มันเหวี่ยงแกะผู้ลงที่ดินและเหยียบเสีย และไม่มีใครช่วยแกะผู้ให้พ้นอำนาจของมันได้ ⁸แล้วแพะผู้ก็พองตัวขึ้นอย่างมาก แต่เมื่อมันแข็งแรงเต็มที่ เขาใหญ่ของมันก็หัก มีเขาเด่นอีกสี่เขางอกขึ้นแทนที่ หันไปทางทิศลมทั้งสี่ของฟ้าสวรรค์
 ⁹และมีเขาเล็กๆ เขาหนึ่งงอกออกมาจากเขาหนึ่งในบรรดาเขาเหล่านี้ ซึ่งงอกขึ้นใหญ่โตเหลือเกินขยายไปทางใต้ ไปทางตะวันออก และไปยังแผ่นดินอันรุ่งโรจน์นั้น ¹⁰มันงอกขึ้นใหญ่โตถึงบริวารแห่งฟ้าสวรรค์ และเหวี่ยงบริวารคือดาวบางดวงลงมายังพื้นดิน แล้วเหยียบย่ำเสีย ¹¹มันโตขึ้นอีกจนถึงเจ้านายแห่งบริวาร และเครื่องเผาบูชาเนืองนิตย์ก็ถูกชิงไปจากพระองค์ และสถานนมัสการของพระองค์ก็ถูกทำให้เสื่อม ¹²เนื่องจากการละเมิด บรรดาประชากรของพระองค์และเครื่องเผาบูชาเนืองนิตย์ก็ถูกยึด ความจริงก็ถูกเหวี่ยงลงพื้นดิน และเขานั้นก็เจริญขึ้นในกิจการของมัน ¹³แล้วข้าพเจ้าได้ยินผู้บริสุทธิ์ท่านหนึ่งพูดอยู่ ผู้บริสุทธิ์อีกท่านหนึ่งมาพูดกับท่านที่พูดอยู่นั้นว่า “นิมิตที่เกี่ยวกับเครื่องเผาบูชาเนืองนิตย์จะอยู่อีกนานเท่าไร ทั้งเรื่องการละเมิดที่ทำให้เกิดการร้างเปล่า และเรื่องการยกสถานนมัสการให้ไป และเรื่องบริวารที่ถูกเหยียบย่ำลง?” ¹⁴ท่านผู้นั้นตอบข้าพเจ้าว่า “อยู่นาน 2,300 เวลาเย็นและเวลาเช้า แล้วสถานนมัสการนั้นจะกลับสู่สภาพอันควร”