กุญแจ 4 ดอกในการเอาชนะความกลัว

การขอบพระคุณและการสรรเสริญพระเจ้า

ของดาวิด

¹ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์จะยกย่องพระองค์ด้วยสุดใจ
 ข้าพระองค์จะร้องเพลงสดุดีพระองค์ต่อหน้าพระทั้งหลาย
²ข้าพระองค์จะกราบลงตรงมายังพระวิหารบริสุทธิ์ของพระองค์
 และจะยกย่องพระนามของพระองค์
เนื่องด้วยความรักมั่นคงและความซื่อสัตย์ของพระองค์
 เพราะพระองค์ทรงเชิดชูพระนามและพระดำรัสของพระองค์เหนือสิ่งสารพัด
³ในวันที่ข้าพระองค์ร้องทูล พระองค์ได้ทรงตอบข้าพระองค์
 พระองค์ทรงให้ข้าพระองค์กล้าหาญโดยประทานกำลังแก่จิตใจของข้าพระองค์ ⁴ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระราชาทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลกจะยกย่องพระองค์
 เพราะท่านเหล่านั้นได้ยินพระดำรัสจากพระโอษฐ์ของพระองค์ ⁵และท่านเหล่านั้นจะร้องเพลงถึงพระมรรคาของพระยาห์เวห์
 เพราะพระสิริของพระยาห์เวห์นั้นใหญ่ยิ่ง
⁶เพราะพระยาห์เวห์แม้สูงส่ง พระองค์ก็ทรงดูแลคนต่ำต้อย
 แต่พระองค์ทรงรู้จักคนโอหังได้แต่ไกล ⁷แม้ข้าพระองค์เดินอยู่กลางความยากลำบาก
 พระองค์ทรงรักษาชีวิตข้าพระองค์ไว้
พระองค์เหยียดพระหัตถ์ออกต่อต้าน ความกริ้วของศัตรูของข้าพระองค์
 และพระหัตถ์ขวาของพระองค์ก็ช่วยข้าพระองค์ให้รอด
⁸พระยาห์เวห์จะทรงให้พระประสงค์ของพระองค์สำเร็จเพื่อข้าพระองค์
 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์
 ขออย่าทรงละทิ้งผลงานแห่งพระหัตถ์ของพระองค์

พระเจ้าทรงเป็นความรัก

 ⁷ท่านที่รักทั้งหลาย ขอให้เรารักกันและกัน เพราะว่าความรักมาจากพระเจ้า และทุกคนที่รักก็เกิดจากพระเจ้า และรู้จักพระเจ้า ⁸ผู้ที่ไม่รักก็ไม่รู้จักพระเจ้า เพราะว่าพระเจ้าทรงเป็นความรัก ⁹ความรักของพระเจ้าก็เป็นที่ประจักษ์แก่เราโดยข้อนี้ คือพระเจ้าทรงใช้พระบุตรองค์เดียวของพระองค์เข้ามาในโลก เพื่อเราจะได้ดำรงชีวิตโดยพระบุตร ¹⁰ความรักที่ข้าพเจ้าพูดถึงนี้ไม่ใช่ที่เรารักพระเจ้า แต่ที่พระองค์ทรงรักเรา และทรงใช้พระบุตรของพระองค์มา เพื่อเป็นเครื่องบูชาลบบาปของเรา ¹¹ท่านที่รักทั้งหลาย ถ้าพระเจ้าทรงรักเราอย่างนั้น เราก็ควรจะรักกันและกันด้วย ¹²ไม่มีใครเคยเห็นพระเจ้า ถ้าเรารักกันและกัน พระเจ้าก็สถิตอยู่ในเรา และความรักของพระองค์ก็สมบูรณ์อยู่ในเรา
 ¹³เช่นนี้แหละ เราจึงรู้ว่าเราอยู่ในพระองค์และพระองค์ทรงอยู่ในเรา เพราะพระองค์ประทานพระวิญญาณของพระองค์เองแก่เรา ¹⁴และเราได้เห็นและเป็นพยานว่า พระบิดาได้ทรงใช้พระบุตรมาเป็นพระผู้ช่วยโลกให้รอด ¹⁵ผู้ที่ยอมรับว่าพระเยซูเป็นพระบุตรของพระเจ้า พระเจ้าทรงอยู่ในคนนั้น และคนนั้นอยู่ในพระเจ้า ¹⁶ฉะนั้นเราจึงรู้ และวางใจในความรักที่พระเจ้าทรงมีต่อเรา พระเจ้าทรงเป็นความรัก และผู้ที่อยู่ในความรักก็อยู่ในพระเจ้า และพระเจ้าก็ทรงอยู่ในคนนั้น ¹⁷ความรักของเราจึงสมบูรณ์ในข้อนี้ เพื่อเราจะมีความมั่นใจในวันพิพากษา เพราะว่าพระองค์ทรงเป็นเช่นไร เราในโลกนี้ก็เป็นเช่นนั้น ¹⁸ในความรักนั้นไม่มีความกลัว แต่ความรักที่สมบูรณ์นั้นก็ขับไล่ความกลัวออกไปเสีย เพราะความกลัวเกี่ยวข้องกับการลงโทษ และผู้ที่กลัวก็ยังไม่มีความรักที่สมบูรณ์ ¹⁹เรารัก ก็เพราะพระองค์ทรงรักเราก่อน ²⁰ถ้าใครกล่าวว่า “ข้าพเจ้ารักพระเจ้า” แต่ใจยังเกลียดชังพี่น้องของตน เขาเป็นคนพูดมุสา เพราะว่าผู้ที่ไม่รักพี่น้องของตนที่มองเห็นแล้ว จะรักพระเจ้าที่มองไม่เห็นไม่ได้ ²¹พระบัญญัตินี้เราได้มาจากพระองค์ คือให้คนที่รักพระเจ้านั้นรักพี่น้องของตนด้วย

 ²“และบัดนี้ เราจะสำแดงความจริงแก่ท่านคือ จะมีพระราชาอีกสามองค์ขึ้นครองเปอร์เซีย และองค์ที่สี่จะมั่งคั่งยิ่งกว่าองค์อื่นทั้งหมด เมื่อท่านมีอำนาจด้วยความมั่งคั่งของท่านแล้ว ท่านก็จะปลุกปั่นให้ทุกคนต่อสู้กับราชอาณาจักรกรีก ³แล้วจะมีพระราชาผู้เก่งกล้าขึ้นมา ท่านจะปกครองด้วยราชอำนาจยิ่งใหญ่ และทำตามความพอใจของตนเอง ⁴และเมื่อท่านขึ้นมาแล้ว ราชอาณาจักรของท่านจะแตก และแบ่งแยกออกไปตามทางลมทั้งสี่แห่งฟ้าสวรรค์ แต่จะไม่ตกอยู่กับทายาทของท่าน และจะไม่มีราชอำนาจอย่างที่ท่านปกครองอยู่ เพราะว่าราชอาณาจักรของท่านจะถูกถอน และตกไปเป็นของผู้อื่น
 ⁵“แล้วพระราชาแห่งถิ่นใต้จะเข้มแข็ง แต่แม่ทัพของท่านคนหนึ่งจะเข้มแข็งกว่าท่าน และขยายอำนาจครอบครองมากกว่าท่าน ⁶ต่อมาอีกหลายปี พระราชาทั้งสองจะเป็นพันธมิตรกัน และพระธิดาของพระราชาแห่งถิ่นใต้จะมาหาพระราชาแห่งถิ่นเหนือ เพื่อทำสัญญาไมตรี แต่เธอจะไม่รักษากำลังอำนาจของเธอ และอำนาจของพระราชาจะไม่ยั่งยืน เธอจะถูกทรยศ รวมทั้งบรรดาผู้ที่นำเธอมา ผู้ที่ให้กำเนิดเธอ และผู้ที่สนับสนุนเธอในเวลานั้น
 ⁷“คนหนึ่งจากเชื้อสายของเธอจะขึ้นมาแทนที่พระราชาแห่งถิ่นใต้ ท่านจะยกมาต่อสู้กับกองทัพ และเข้าในป้อมของพระราชาแห่งถิ่นเหนือ และจะรบกับพวกเขาและจะชนะ ⁸ท่านจะขนเอาบรรดาพระ พร้อมทั้งรูปหล่อโลหะของพระทั้งหลาย และภาชนะมีค่าที่ทำด้วยเงินและทองคำ ไปเป็นของริบยังอียิปต์ และท่านจะอยู่ห่างจากพระราชาแห่งถิ่นเหนือหลายปี ⁹แล้วพระราชาแห่งถิ่นเหนือจะเข้ามาในเขตพระราชาแห่งถิ่นใต้ แต่ก็จะกลับไปยังแผ่นดินของตนเอง
 ¹⁰“บุตรทั้งหลายของเขาจะก่อสงครามและรวบรวมกำลังรบเป็นอันมากไว้ ซึ่งจะยกมาเหมือนน้ำท่วมและผ่านไป และจะทำสงครามอีกไกลไปจนถึงป้อมปราการของท่าน ¹¹แล้วพระราชาแห่งถิ่นใต้จะโกรธมาก จะยกออกมาต่อสู้กับพระราชาแห่งถิ่นเหนือผู้ซึ่งจะจัดกองทัพเป็นอันมาก แต่พลมากมายนั้นก็จะถูกมอบไว้ในมือของศัตรู ¹²และเมื่อกองทัพเหนือถูกรวบไปแล้ว จิตใจของพระราชาแห่งถิ่นใต้ก็ผยองขึ้น และท่านจะทำลายคนเป็นหมื่นๆ แต่การชนะนั้นจะไม่ถาวร ¹³เพราะว่าพระราชาแห่งถิ่นเหนือจะจัดกองทัพเป็นอันมาก ใหญ่โตกว่าครั้งก่อน ต่อมาอีกหลายปี เขาจะยกกองทัพใหญ่นั้นมาพร้อมกับเสบียงอุดมสมบูรณ์
 ¹⁴“ในกาลนั้น หลายกลุ่มจะยกขึ้นต่อสู้กับพระราชาแห่งถิ่นใต้ และพวกหัวรุนแรงท่ามกลางชนชาติของท่านเองก็จะยกตัวขึ้นเพื่อจะทำให้นิมิตสำเร็จ แต่พวกเขาจะล้มเหลว ¹⁵แล้วพระราชาแห่งถิ่นเหนือจะมาล้อมและก่อเชิงเทินและยึดเมืองที่มีป้อมแข็งแรงได้เมืองหนึ่ง ส่วนกำลังกองทัพของถิ่นใต้จะสู้ไม่ไหว แม้ว่ากองทัพที่คัดเลือกแล้วก็ยังสู้ไม่ได้ เพราะไม่มีกำลังยืนหยัดอยู่ได้ ¹⁶แต่ผู้ยกมาต่อสู้กับท่านจะทำตามความพอใจของเขาเอง จึงไม่มีใครต่อสู้เขาได้ และเขาจะยั่งยืนอยู่ในแผ่นดินอันรุ่งโรจน์ และตลอดทั้งแผ่นดินก็จะตกอยู่ในอำนาจของเขา ¹⁷เขาจะมุ่งหน้ามาด้วยกำลังทั้งหมดแห่งราชอาณาจักร และเขาจะนำหลักสันติภาพมาเสนอและทำตาม และเขาจะยกธิดาคนหนึ่งให้พระราชาแห่งถิ่นใต้ เพื่อให้ทำลายราชอาณาจักรนั้น แต่เธอจะไม่มั่นคงและไม่เป็นประโยชน์แก่เขาแต่อย่างใด ¹⁸ภายหลังเขาจะมุ่งหน้าไปตามเมืองชายฝั่งทะเล และจะยึดได้หลายเมือง แต่แม่ทัพคนหนึ่งจะกำจัดความผยองของเขาเสีย และจะเอาความผยองนั้นมาสนองเขา ¹⁹แล้วเขาจะหันหน้ามุ่งตรงไปยังบรรดาป้อมปราการแห่งแผ่นดินของเขาเอง แต่เขาก็จะสะดุดและล้มลง หาตัวไม่พบอีกต่อไป
 ²⁰“แล้วจะมีผู้หนึ่งขึ้นมาแทนที่เขา ผู้นี้จะส่งเจ้าพนักงานเก็บส่วยให้ไปทั่วราชอาณาจักรอันรุ่งโรจน์ แต่ไม่กี่วันเขาก็ประสบหายนะ ไม่ใช่ด้วยความโกรธหรือสงคราม ²¹จะมีคนน่าเกลียดคนหนึ่งตั้งตัวขึ้นแทนที่ โดยไม่มีผู้ใดมอบราชสมบัติให้ เขาจะยกเข้ามาโดยไม่บอกกล่าว แล้วชิงเอาราชอาณาจักรนั้นด้วยเล่ห์กล ²²กองทัพทั้งหลายจะถูกกวาดไปหมดให้พ้นหน้าเขา และถูกทำลาย ส่วนมหาปุโรหิตจะถูกทำลายด้วย ²³ตั้งแต่เวลาที่เป็นพันธมิตรกับเขา เขาจะทำการล่อลวงอยู่เสมอ และเขาจะเข้มแข็งขึ้นด้วยคนจำนวนน้อย ²⁴เขาจะยกเข้ามาในส่วนของมณฑลซึ่งอุดมที่สุดโดยไม่บอกกล่าว และเขาจะทำสิ่งที่ปู่ทวดหรือบรรพบุรุษของเขาไม่ทำ เขาจะเอาทรัพย์ที่ปล้นมา ของที่ริบมาได้ และข้าวของต่างๆ มาแจกกัน เขาจะออกอุบายต่อสู้กับที่กำบังเข้มแข็ง แต่ก็ชั่วเวลาหนึ่งเท่านั้น ²⁵และเขาจะปลุกปั่นกำลังของเขาและความกล้าหาญของเขาด้วยกองทัพมหึมา ยกไปสู้กับพระราชาแห่งถิ่นใต้ และพระราชาแห่งถิ่นใต้จะทำสงครามด้วยกองทัพเข้มแข็งมหึมายิ่งนัก แต่ท่านก็สู้ไม่ได้เพราะจะมีการปองร้ายท่าน ²⁶ถึงแม้ว่าผู้ร่วมรับประทานอาหารชั้นสูงของเขาก็จะหักหลังเขา กองทัพของเขาก็จะถูกกวาดไป ที่ถูกฆ่าฟันล้มตายจะมีมาก ²⁷ส่วนพระราชาสององค์นั้น จิตใจต่างคิดปองร้าย เขาจะนั่งร่วมโต๊ะและพูดมุสากัน แต่ก็ไม่ได้ผล เพราะวาระสุดท้ายก็จะมาตามเวลากำหนด ²⁸แล้วพระราชาแห่งถิ่นเหนือก็จะกลับเข้าบ้านเข้าเมืองพร้อมกับทรัพย์สมบัติมากมาย แต่จิตใจก็มุ่งร้ายต่อพันธสัญญาบริสุทธิ์ เขาจะลงมือทำตามใจชอบ และกลับเมืองของตน
 ²⁹“พอถึงเวลากำหนด เขาจะกลับมาที่ถิ่นใต้ แต่ครั้งนี้เหตุการณ์จะไม่เป็นไปอย่างครั้งก่อน ³⁰เพราะว่ากองทัพเรือของเมืองคิทธิมจะมาปะทะกับเขา เขาจะกลัวและกลับไป และจะเกรี้ยวกราดต่อพันธสัญญาบริสุทธิ์ และลงมือปฏิบัติงาน เขาจะหันกลับมาสนใจบรรดาผู้ทิ้งพันธสัญญาบริสุทธิ์ ³¹กองทัพของเขาจะยกมาทำให้สถานนมัสการคือป้อมปราการเป็นมลทิน และจะให้เลิกเครื่องเผาบูชาเนืองนิตย์นั้นเสีย และพวกเขาจะตั้งสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียน ซึ่งทำให้เกิดการร้างเปล่าขึ้น ³²เขาจะใช้เล่ห์กลล่อลวงผู้ละเมิดพันธสัญญา แต่บรรดาประชาชนที่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าของตนจะยืนหยัดต่อสู้ ³³และคนเหล่านั้นที่ฉลาดจะทำให้คนเป็นอันมากเข้าใจ แม้ว่าเขาจะล้มลงด้วยดาบหรือด้วยเปลวไฟ ด้วยการเป็นเชลยหรือด้วยถูกปล้นสักระยะเวลาหนึ่งก็ตาม ³⁴เมื่อเขาล้มลงนั้น เขาจะได้รับความช่วยเหลือเล็กน้อย และจะมีคนจำนวนมากที่เข้าร่วมอย่างไม่จริงใจ ³⁵คนฉลาดบางคนจะล้มลงเพื่อพวกเขาจะถูกถลุงและชำระให้หมดจด จนกว่าจะถึงวาระสุดท้าย เพราะวาระก็จะมาตามเวลากำหนด