ความยิ่งใหญ่และความดีของพระเจ้า

บทเพลงสรรเสริญของดาวิด
¹ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ผู้ทรงเป็นกษัตริย์ ข้าพระองค์จะยกย่องพระองค์
 ข้าพระองค์จะถวายสาธุการแด่พระนามของพระองค์เป็นนิตย์นิรันดร์
²ทุกๆ วัน ข้าพระองค์จะถวายสาธุการแด่พระองค์
 ข้าพระองค์จะสรรเสริญพระนามของพระองค์เป็นนิตย์นิรันดร์
³พระยาห์เวห์นั้นยิ่งใหญ่ และสมควรจะสรรเสริญอย่างยิ่ง
 ความใหญ่ยิ่งของพระองค์นั้นเหลือจะหยั่งรู้ได้
⁴คนรุ่นหนึ่งจะยกย่องพระราชกิจของพระองค์ ให้คนอีกรุ่นหนึ่งฟัง
 และจะประกาศกิจการอันทรงอานุภาพของพระองค์
⁵ข้าพระองค์จะตรึกตรองถึงความยิ่งใหญ่ในศักดิ์ศรีอันสูงส่งของพระองค์
 และตรึกตรองถึงการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์
⁶มนุษย์จะกล่าวถึงอานุภาพแห่งกิจการอันน่าเกรงขามของพระองค์
 และข้าพระองค์จะเล่าถึงความยิ่งใหญ่ของพระองค์
⁷เขาทั้งหลายจะเล่าขานถึงคุณความดีอันอุดมของพระองค์ออกมา
 และจะร้องเพลงด้วยความยินดีถึงความชอบธรรมของพระองค์

พยานทั้งสอง

 ¹แล้วข้าพเจ้าได้รับมอบไม้อ้อท่อนหนึ่งรูปร่างเหมือนไม้วัด และได้รับคำสั่งว่า “จงลุกขึ้น และไปวัดพระวิหารของพระเจ้า และแท่นบูชา และคำนวณคนที่นมัสการในนั้น ²แต่ลานชั้นนอกของพระวิหารนั้นให้เว้นไว้ไม่ต้องวัด เพราะว่าที่นั่นได้มอบให้กับคนต่างชาติแล้ว และเขาจะเหยียบย่ำวิสุทธินครตลอดสี่สิบสองเดือน ³เราจะให้ฤทธานุภาพแก่พยานทั้งสองของเรา และทั้งสองจะเผยพระวจนะตลอดหนึ่งพันสองร้อยหกสิบวันโดยแต่งตัวด้วยผ้ากระสอบ
 ⁴“พยานทั้งสองนั้นคือต้นมะกอกสองต้นและคันประทีปสองอันที่ตั้งอยู่เฉพาะพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งแผ่นดินโลก ⁵ถ้าใครคิดจะทำร้ายพยานทั้งสอง ไฟก็จะพลุ่งออกจากปากของทั้งสองและเผาผลาญศัตรูเหล่านั้น ใครที่คิดทำร้ายพยานทั้งสองก็จะต้องตายอย่างนั้น ⁶พยานทั้งสองมีสิทธิอำนาจที่จะปิดท้องฟ้าได้ เพื่อไม่ให้ฝนตกในระหว่างวันเหล่านั้นที่เขากำลังเผยพระวจนะ และมีสิทธิอำนาจเหนือน้ำที่จะเปลี่ยนมันเป็นเลือดได้ และมีสิทธิอำนาจกระหน่ำแผ่นดินโลกด้วยภัยพิบัติทุกอย่างกี่ครั้งก็ได้ตามที่ต้องการ ⁷และเมื่อเขาทั้งสองเสร็จสิ้นการเป็นพยานแล้ว สัตว์ร้ายที่ขึ้นมาจากบาดาลลึกก็จะต่อสู้กับเขา มันจะชนะและฆ่าเขาทั้งสองเสีย ⁸และศพของเขาทั้งสองจะอยู่บนถนนในมหานครนั้น ที่เรียกตามภาษาอุปไมยว่าโสโดม และอียิปต์ซึ่งเป็นเมืองที่องค์พระผู้เป็นเจ้าของเขาถูกตรึงกางเขน ⁹คนจากชนชาติต่างๆ เผ่าต่างๆ ภาษาต่างๆ และประชาชาติต่างๆ จะมองดูศพเขาทั้งสองตลอดสามวันครึ่ง และไม่ยอมให้เอาศพไปวางไว้ในอุโมงค์เลย ¹⁰คนทั้งหลายที่อยู่บนแผ่นดินโลกจะยินดีด้วยเรื่องเขาทั้งสอง พวกเขาจะรื่นเริงและจะให้ของขวัญแก่กันและกัน เพราะว่าผู้เผยพระวจนะทั้งสองคนนี้ได้ทรมานคนทั้งหลายที่อยู่ในโลก” ¹¹หลังจากนั้นสามวันครึ่ง ลมปราณจากพระเจ้าก็เข้าสู่ศพของเขา และเขาทั้งสองก็ลุกขึ้นยืนด้วยขาตัวเอง คนทั้งหลายที่เห็นก็ตกอยู่ในความกลัวอย่างยิ่ง ¹²แล้วเขาทั้งสองได้ยินเสียงดังจากสวรรค์กล่าวว่า “จงขึ้นมาที่นี่เถิด” พวกศัตรูก็เห็นเขาทั้งสองขึ้นสู่สวรรค์ด้วยเมฆ ¹³และในเวลานั้นเองก็เกิดแผ่นดินไหวใหญ่ยิ่ง เมืองนั้นก็ถล่มลงมาเสียหนึ่งส่วนสิบ มีคนตายเพราะแผ่นดินไหวเจ็ดพันคน และคนที่เหลืออยู่นั้นก็เกิดความหวาดกลัว และถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าแห่งสวรรค์ ¹⁴วิบัติอย่างที่สองผ่านไปแล้ว นี่แน่ะ วิบัติอย่างที่สามก็จะมาถึงในเร็วๆ นี้

แตรคันที่เจ็ด

 ¹⁵แล้วทูตสวรรค์องค์ที่เจ็ดก็เป่าแตรขึ้น และมีเสียงหลายๆ เสียงกล่าวขึ้นดังๆ ในสวรรค์ว่า

“อาณาจักรของโลกนี้กลับกลายเป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้าของเราแล้ว
 และเป็นของพระคริสต์ของพระองค์
 และพระองค์จะทรงครอบครองตลอดไปเป็นนิตย์”

 ¹⁶และผู้อาวุโสยี่สิบสี่คนซึ่งนั่งอยู่บนบัลลังก์ของตนเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า ก็ทรุดตัวซบหน้าลงนมัสการพระเจ้า ¹⁷และทูลว่า

“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุด
  ผู้ที่ทรงเป็นอยู่และผู้ที่ทรงเคยเป็นอยู่
 พวกข้าพระองค์ขอบพระคุณพระองค์
เพราะพระองค์ทรงถือครองฤทธานุภาพอันยิ่งใหญ่ของพระองค์แล้ว
 และทรงเริ่มครอบครอง
¹⁸บรรดาประชาชาติมีความโกรธแค้น
 แต่พระพิโรธของพระองค์มาถึงแล้ว
ถึงเวลาที่พระองค์จะทรงพิพากษาคนทั้งหลายที่ตายไป
 และถึงเวลาที่จะประทานบำเหน็จแก่บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์
  คือพวกผู้เผยพระวจนะและพวกธรรมิกชน
และแก่คนทั้งหลายที่ยำเกรงพระนามของพระองค์
 ทั้งคนเล็กน้อยและคนใหญ่โต
 และถึงเวลาแล้ว ที่พระองค์จะทรงทำลายพวกที่ทำลายแผ่นดินโลก”

 ¹⁹แล้วพระวิหารของพระเจ้าในสวรรค์ก็เปิดออก และหีบพันธสัญญาของพระองค์ก็ปรากฏในพระวิหารนั้น แล้วก็เกิดฟ้าแลบ เสียงครืนๆ ฟ้าร้อง และแผ่นดินไหว ทั้งลูกเห็บก็ตกอย่างหนัก

ขัดขวางการสร้างเยรูซาเล็มขึ้นใหม่

 ⁶และในรัชกาลอาหสุเอรัสต้นรัชกาลของพระองค์ พวกเขาได้เขียนฟ้องชาวยูดาห์ และเยรูซาเล็ม
 ⁷และในสมัยของอารทาเซอร์ซีส บิชลาม มิทเรดาท และทาเบเอล และผู้ร่วมงานคนอื่นๆ ของเขาได้เขียนไปทูลอารทาเซอร์ซีส กษัตริย์แห่งเปอร์เซีย จดหมายนั้นได้เขียนขึ้นเป็นภาษาอาราเมคและอธิบายด้วยภาษาอาราเมค ⁸เรฮูมผู้บังคับบัญชา และชิมชัยอาลักษณ์ได้เขียนหนังสือปรักปรำเยรูซาเล็ม ถวายกษัตริย์อารทาเซอร์ซีสดังต่อไปนี้ ⁹แล้วเรฮูมผู้บังคับบัญชา ชิมชัยอาลักษณ์ กับผู้ร่วมงานคนอื่นๆ ของท่านคือพวกผู้พิพากษา พวกผู้ตรวจราชการ ข้าราชการ ชาวเปอร์เซีย คนเอเรก ชาวบาบิโลน ชาวสุสา คือคนเอลาม ¹⁰และคนของประชาชาติอื่นๆ ผู้ซึ่งโอสนัปปาร์ เจ้านายผู้ใหญ่ได้ส่งมาให้อาศัยอยู่ในเมืองของสะมาเรีย และในส่วนอื่นๆ ของมณฑลทางฟากแม่น้ำข้างตะวันตก ¹¹และนี่เป็นสำเนาจดหมายที่พวกเขาส่งไปถึงพระองค์ “กราบทูลกษัตริย์อารทาเซอร์ซีส จากข้าราชการของพระองค์ คือคนของมณฑลฟากแม่น้ำข้างตะวันตก ¹²ขอพระองค์ทรงทราบว่า พวกยิวซึ่งมาจากพระองค์มาหาข้าพระองค์นั้นได้ไปยังเยรูซาเล็ม พวกเขากำลังก่อสร้างเมืองที่มักกบฏและชั่วร้ายขึ้นใหม่ เขากำลังจะทำกำแพงเมืองเสร็จและซ่อมแซมรากฐาน ¹³บัดนี้ขอกษัตริย์ทรงทราบว่า ถ้าเมืองนี้ถูกสร้างขึ้นใหม่และกำแพงเมืองเสร็จแล้ว เขาจะไม่ส่งบรรณาการ ค่าธรรมเนียม หรือภาษี และเงินรายได้ของหลวงก็จะขาดไป ¹⁴เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายกตัญญูและภักดีต่อราชบัลลังก์ จึงไม่สมควรที่ข้าพระองค์ทั้งหลายจะมองดูการเสื่อมเกียรติของกษัตริย์ ฉะนั้นข้าพระองค์ทั้งหลายจึงส่งมากราบทูลแก่กษัตริย์ ¹⁵เพื่อจะได้ทรงค้นดูในหนังสือบันทึกของบรรพบุรุษของพระองค์ พระองค์จะพบในหนังสือบันทึกว่า เมืองนี้เป็นเมืองมักกบฏ เป็นอันตรายต่อบรรดากษัตริย์และมณฑลทั้งหลายและได้มีการปลุกปั่นขึ้นจากสมัยก่อน ดังนั้นเมืองนี้จึงถูกทิ้งร้าง ¹⁶ข้าพระองค์ทั้งหลายขอกราบทูลให้กษัตริย์ทรงทราบว่า ถ้าเมืองนี้ได้สร้างใหม่เสร็จและกำแพงเมืองก็สำเร็จแล้ว พระองค์จะไม่มีกรรมสิทธิ์ในมณฑลฟากแม่น้ำข้างตะวันตก”
 ¹⁷กษัตริย์ทรงส่งพระราชสารตอบไปว่า “ถึงเรฮูม ผู้บังคับบัญชาและชิมชัยอาลักษณ์ และผู้ร่วมงานคนอื่นๆ ของเขาที่อาศัยในสะมาเรีย และในส่วนอื่นของมณฑลทางฟากแม่น้ำข้างตะวันตก ขอคำนับมา ¹⁸บัดนี้จดหมายที่ท่านส่งไปยังเราได้ให้อ่านและแปลต่อหน้าเรา ¹⁹และเราได้ออกคำสั่ง และได้ค้นดูแล้ว พบว่าเมืองนี้ แต่ก่อนได้ลุกขึ้นต่อสู้กษัตริย์ และมีการกบฏและการปลุกปั่นเกิดขึ้นในเมืองนี้ ²⁰เคยมีกษัตริย์ผู้ทรงอำนาจได้ครองเยรูซาเล็ม เป็นผู้ทรงปกครองมณฑลทั้งสิ้นฟากแม่น้ำข้างตะวันตกซึ่งเขาถวายบรรณาการ ค่าธรรมเนียม และภาษีให้ ²¹เพราะฉะนั้น ท่านทั้งหลายจงออกคำสั่งว่า ให้คนเหล่านี้หยุดและไม่ต้องสร้างเมืองนี้ใหม่ จนกว่าเราจะออกกฤษฎีกา ²²และระวังอย่าหย่อนในเรื่องนี้ ทำไมจะให้ความเสื่อมเสียเกิดขึ้นเป็นภยันตรายต่อกษัตริย์”
 ²³แล้วเมื่อได้อ่านสำเนาราชสารของกษัตริย์อารทาเซอร์ซีสต่อหน้าเรฮูมและชิมชัยอาลักษณ์ และผู้ร่วมงานคนอื่นๆ ของท่าน พวกเขาจึงรีบไปหายิวที่เยรูซาเล็ม และใช้กำลังและอำนาจทำให้เขาหยุด ²⁴งานพระนิเวศแห่งพระเจ้า ซึ่งอยู่ในเยรูซาเล็มจึงหยุดจนถึงปีที่สองแห่งรัชกาลดาริอัสกษัตริย์แห่งเปอร์เซีย

เอสรา 5

สร้างพระวิหารขึ้นใหม่

 ¹ส่วนผู้เผยพระวจนะฮักกัย และเศคาริยาห์บุตรอิดโด ได้เผยพระวจนะแก่พวกยิวผู้อยู่ในยูดาห์และเยรูซาเล็มในพระนามของพระเจ้าแห่งอิสราเอลผู้สถิตเหนือพวกเขา ²แล้วเศรุบบาเบลบุตรเชอัลทิเอลและเยชูอาบุตรโยซาดัก ได้เริ่มต้นสร้างพระนิเวศแห่งพระเจ้าซึ่งอยู่ในเยรูซาเล็มขึ้นใหม่ และผู้เผยพระวจนะของพระเจ้าได้อยู่กับท่าน ช่วยเหลือท่าน
 ³ในเวลาเดียวกันนั้นทัทเธนัย ผู้ว่าราชการมณฑลฟากแม่น้ำข้างตะวันตกและเชธาร์โบเซนัย และผู้ร่วมงานของเขาได้มาหาท่าน และพูดกับท่านดังนี้ว่า “ใครที่ให้กฤษฎีกาแก่ท่าน ให้สร้างพระนิเวศและโครงร่างนี้จนสำเร็จ” ⁴เขาถามท่านอย่างนี้ด้วยว่า “ผู้ที่กำลังสร้างตึกนี้นั้นมีชื่อใครบ้าง? ” ⁵แต่พระเนตรของพระเจ้าของเขาทั้งหลายอยู่เหนือพวกผู้ใหญ่ของพวกยิว และเขาก็ยับยั้งเขาทั้งหลายไม่ได้จนกว่าเรื่องนี้จะทราบถึงดาริอัส และมีคำตอบเป็นหนังสือเกี่ยวกับเรื่องนี้มา
 ⁶สำเนาจดหมายซึ่งทัทเธนัยผู้ว่าราชการมณฑลฟากแม่น้ำข้างตะวันตก และเชธาร์โบเซนัย และผู้ร่วมงานของท่านซึ่งเป็นผู้ตรวจราชการอยู่ในมณฑลฟากแม่น้ำข้างตะวันตกส่งไปทูลกษัตริย์ดาริอัส ⁷ท่านทั้งหลายได้ส่งหนังสือซึ่งมีข้อความต่อไปนี้ “กราบทูลกษัตริย์ดาริอัสขอทรงพระเจริญ ⁸ขอพระองค์ทรงทราบว่าพวกข้าพระบาทไปยังมณฑลยูดาห์ ถึงพระนิเวศของพระเจ้ายิ่งใหญ่ ซึ่งกำลังสร้างขึ้นด้วยหิน และวางไม้ไว้บนผนัง งานนี้ได้ดำเนินไปอย่างขยันขันแข็ง และเจริญขึ้นในมือของเขา ⁹แล้วพวกข้าพระบาทได้ถามพวกผู้ใหญ่เหล่านั้นว่า ‘ใครให้กฤษฎีกาแก่ท่านให้สร้างพระนิเวศและทำกำแพงนี้จนสำเร็จ’ ¹⁰พวกข้าพระบาทได้ถามชื่อของเขาด้วย เพื่อกราบทูลให้ฝ่าพระบาททรงทราบเพื่อข้าพระบาทจะได้เขียนชื่อบุคคลเหล่านั้น ที่เป็นหัวหน้าของเขาลงไว้ ¹¹และนี่เป็นคำตอบของเขาแก่ข้าพระบาท ‘เราเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก และเรากำลังสร้างพระนิเวศซึ่งได้สร้างมาหลายปีแล้วขึ้นใหม่ ซึ่งกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ของอิสราเอลได้ทรงสร้างให้สำเร็จ ¹²แต่เพราะว่าบรรพบุรุษของเราได้ทำให้พระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์กริ้ว พระองค์ทรงมอบท่านเหล่านั้นไว้ในพระหัตถ์ของเนบูคัดเนสซาร์ กษัตริย์แห่งบาบิโลน คนเคลเดีย ผู้ทรงทำลายพระนิเวศนี้ และทรงกวาดเอาประชาชนไปยังบาบิโลน ¹³อย่างไรก็ตามในปีแรกแห่งรัชกาลไซรัสกษัตริย์แห่งบาบิโลน พระองค์ทรงออกกฤษฎีกาให้สร้างพระนิเวศหลังนี้ของพระเจ้าขึ้นใหม่ ¹⁴และเครื่องใช้ทองคำและเงินของพระนิเวศของพระเจ้า ซึ่งเนบูคัดเนสซาร์ได้ทรงกวาดไปจากพระวิหารซึ่งอยู่ในเยรูซาเล็ม และทรงนำไปยังพระวิหารของบาบิโลนนั้น สิ่งเหล่านี้กษัตริย์ไซรัสทรงนำออกมาจากพระวิหารของบาบิโลน และทรงมอบไว้กับคนหนึ่งชื่อเชชบัสซาร์ ผู้ซึ่งพระองค์ได้ทรงตั้งให้เป็นผู้ว่าราชการเมือง ¹⁵และพระองค์ตรัสกับท่านดังนี้ว่า “จงรับเครื่องใช้เหล่านี้ไปเก็บไว้ในพระวิหารซึ่งอยู่ในเยรูซาเล็ม และจงสร้างพระนิเวศของพระเจ้าขึ้นใหม่ในที่เดิมนั้น” ¹⁶แล้วเชชบัสซาร์คนนี้ได้มาวางรากพระนิเวศของพระเจ้า ซึ่งอยู่ในเยรูซาเล็มและตั้งแต่เวลานั้นจนบัดนี้ก็กำลังสร้างอยู่และยังไม่สำเร็จ’ ¹⁷เพราะฉะนั้น ถ้ากษัตริย์ทรงเห็นดีก็ขอทรงให้ค้นดูในคลังราชทรัพย์ที่ในบาบิโลน เพื่อดูว่ากษัตริย์ไซรัส ทรงออกกฤษฎีกาให้สร้างพระนิเวศหลังนี้ของพระเจ้าขึ้นใหม่ในเยรูซาเล็มหรือไม่? และขอพระองค์รับสั่งแก่พวกข้าพระบาท ตามพระทัยของพระองค์ในเรื่องนี้”