ทำไมต้องคริสต์มาส?

¹²เยรูซาเล็มเอ๋ย จงยกย่องพระยาห์เวห์
 ศิโยนเอ๋ย จงสรรเสริญพระเจ้าของเธอ
¹³เพราะพระองค์ทรงทำให้ดาลประตูของเธอแข็งแกร่ง
 พระองค์ทรงอวยพรบุตรทั้งหลายที่อยู่ภายในเธอ
¹⁴พระองค์ประทานสันติภาพในเขตแดนของเธอ
 ทรงให้เธออิ่มด้วยข้าวสาลีที่ดีที่สุด
¹⁵พระองค์ทรงใช้พระดำรัสของพระองค์ไปยังแผ่นดินโลก
 พระวจนะของพระองค์วิ่งไปอย่างรวดเร็ว
¹⁶พระองค์ประทานหิมะอย่างปุยขนแกะ
 ทรงโปรยน้ำค้างแข็งอย่างขี้เถ้า
¹⁷พระองค์ทรงโยนลูกเห็บของพระองค์เป็นก้อนๆ
 ใครจะทนทานความหนาวของพระองค์ได้?
¹⁸พระองค์ทรงใช้พระวจนะของพระองค์ไปละลายมันเสีย
 ทรงให้ลมของพระองค์พัดและน้ำก็ไหล
¹⁹พระองค์ทรงสำแดงพระวจนะของพระองค์แก่ยาโคบ
 กฎเกณฑ์และกฎหมายของพระองค์แก่อิสราเอล
²⁰พระองค์มิได้ทรงทำเช่นนี้แก่ประชาชาติอื่นใด
 พวกเขาไม่รู้จักกฎหมายของพระองค์

สรรเสริญพระยาห์เวห์

หญิงแพศยาตัวเอ้และสัตว์ร้าย

 ¹แล้วทูตสวรรค์องค์หนึ่งในเจ็ดองค์ที่ถือชามเจ็ดใบนั้น ก็มาและพูดกับข้าพเจ้าว่า “มานี่ซี เราจะให้ท่านดูการลงโทษหญิงแพศยาตัวเอ้ที่นั่งอยู่บนน้ำมากหลาย ²คือหญิงที่บรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินโลกล่วงประเวณีด้วย และคนทั้งหลายที่อยู่บนแผ่นดินโลกก็เมามายด้วยเหล้าองุ่นแห่งการล่วงประเวณีของนาง” ³แล้วท่านนำข้าพเจ้าเข้าไปในถิ่นทุรกันดารโดยพระวิญญาณ และข้าพเจ้าเห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่บนสัตว์ร้ายสีแดงเข้มตัวหนึ่ง ซึ่งเต็มไปด้วยชื่อที่เป็นคำหมิ่นประมาทพระเจ้า มันมีเจ็ดหัวและสิบเขา ⁴หญิงคนนั้นนุ่งห่มสวมชุดสีม่วงและสีแดงเข้ม และประดับด้วยทองคำ อัญมณีต่างๆ และไข่มุก ในมือของนางมีถ้วยทองคำที่เต็มไปด้วยสิ่งน่าสะอิดสะเอียนและของโสโครกจากการล่วงประเวณีของตน ⁵และบนหน้าผากของนางมีชื่อที่เป็นความลึกลับเขียนไว้ว่า “บาบิโลนมหานคร แม่ของหญิงแพศยาทั้งหลาย และแม่ของบรรดาสิ่งน่าสะอิดสะเอียนแห่งแผ่นดินโลก” ⁶และข้าพเจ้าเห็นหญิงนั้นเมามายด้วยโลหิตของพวกธรรมิกชนและโลหิตของบรรดาพยานของพระเยซู
 เมื่อข้าพเจ้าเห็นนางแล้วก็อัศจรรย์ใจอย่างยิ่ง ⁷ทูตสวรรค์องค์นั้นจึงถามข้าพเจ้าว่า “ทำไมท่านจึงอัศจรรย์ใจ? เราจะบอกให้ท่านรู้ความลึกลับของหญิงนั้น และของสัตว์ร้ายที่มีเจ็ดหัวและสิบเขาที่เป็นพาหนะของนาง ⁸สัตว์ร้ายที่ท่านเห็นนั้น มันเคยเป็นอยู่ แต่ไม่ได้เป็นอยู่ในปัจจุบัน มันจวนจะขึ้นมาจากบาดาลลึกเพื่อไปสู่ความพินาศแล้ว และคนทั้งหลายที่อยู่ในโลกซึ่งไม่มีชื่อจดไว้ในหนังสือแห่งชีวิตตั้งแต่แรกสร้างโลกก็จะอัศจรรย์ใจเมื่อเห็นสัตว์ร้ายซึ่งเคยเป็นอยู่ แต่ไม่ได้เป็นอยู่ในปัจจุบัน และจะมาอีกนั้น ⁹นี่ต้องใช้ความคิดอย่างมีปัญญา หัวทั้งเจ็ดนั้นคือเนินเขาเจ็ดยอดที่หญิงนั้นนั่งอยู่ และคือกษัตริย์เจ็ดองค์ ¹⁰ห้าองค์ล่วงไปแล้ว และองค์หนึ่งกำลังเป็นอยู่ ส่วนอีกองค์หนึ่งนั้นยังไม่มา และถ้ามาแล้วก็จะต้องอยู่เพียงระยะสั้นๆ ¹¹ส่วนสัตว์ร้ายที่เคยเป็นอยู่ แต่ไม่ได้เป็นอยู่ในปัจจุบันนั้นเป็นองค์ที่แปด แต่ก็ยังเป็นหนึ่งในเจ็ดองค์นั้น และกำลังไปสู่ความพินาศ ¹²เขาทั้งสิบเขาที่ท่านเห็นนั้น คือกษัตริย์สิบองค์ที่ยังไม่ได้รับราชอาณาจักร แต่จะรับสิทธิอำนาจเหมือนอย่างกษัตริย์ด้วยกันกับสัตว์ร้ายตัวนั้นหนึ่งชั่วโมง ¹³กษัตริย์เหล่านี้ทรงมีความเห็นอย่างเดียวกัน และจะทรงมอบแสนยานุภาพและสิทธิอำนาจของตนแก่สัตว์ร้ายนั้น ¹⁴พวกเขาจะต่อสู้กับพระเมษโปดก และพระเมษโปดกจะทรงชนะเขา เพราะว่าพระองค์ทรงเป็นเจ้านายเหนือเจ้านายทั้งหลาย และทรงเป็นกษัตริย์เหนือกษัตริย์ทั้งหลาย และพวกที่อยู่กับพระองค์นั้น ก็เป็นพวกที่ได้รับการทรงเรียกและได้รับการทรงเลือก และเป็นพวกที่ซื่อสัตย์”
 ¹⁵และทูตสวรรค์องค์นั้นบอกข้าพเจ้าว่า “น้ำมากหลายที่ท่านเห็นซึ่งหญิงแพศยานั่งอยู่นั้น คือชนชาติต่างๆ ฝูงชนต่างๆ ประชาชาติต่างๆ และภาษาต่างๆ ¹⁶เขาสิบเขาที่ท่านเห็นและสัตว์ร้ายนั้น จะพากันเกลียดชังหญิงแพศยานั้น พวกมันจะทำให้นางร้างเปล่าและเปลือยกาย และจะกินเนื้อของนาง และเอาไฟเผานาง ¹⁷เพราะว่าพระเจ้าทรงบันดาลใจพวกมันให้ทำตามพระดำริของพระองค์ โดยทรงทำให้พวกมันมีความเห็นอย่างเดียวกันในการมอบอาณาจักรให้แก่สัตว์ร้าย จนกว่าจะสำเร็จตามพระวจนะของพระเจ้า ¹⁸และผู้หญิงที่ท่านเห็นนั้นคือมหานครที่ครอบครองอยู่เหนือกษัตริย์ทั้งหลายของแผ่นดินโลก”

การจัดระบบงาน

 ¹แล้วเอลียาชีบมหาปุโรหิตลุกขึ้นพร้อมกับพี่น้องของท่านซึ่งเป็นปุโรหิต พวกเขาได้สร้างประตูแกะ และได้ชำระให้บริสุทธิ์และได้ตั้งบานประตู พวกเขาได้ทำพิธีชำระกำแพงให้บริสุทธิ์ จนถึงหอคอยศตพลไกลไปจนถึงหอคอยฮานันเอล ²และถัดท่านไป คนเยรีโคเป็นผู้สร้าง และถัดพวกเขาไป ศักเกอร์บุตรอิมรีเป็นผู้สร้าง ³และบุตรหลานของหัสเสนาอาห์ ได้สร้างประตูปลา เขาได้วางวงกบและได้ตั้งบานประตู ติดลูกสลักและดาลประตู ⁴ถัดพวกเขาไป เมเรโมทบุตรอุรียาห์ผู้เป็นบุตรฮักโขสได้ซ่อมแซม และถัดพวกเขาไป เมชุลลามบุตรเบเรคิยาห์ผู้เป็นบุตรเมเชซาเบลได้ซ่อมแซม และถัดพวกเขาไป ศาโดกบุตรบาอานาได้ซ่อมแซม ⁵และถัดพวกเขาไป ชาวเทโคอาได้ซ่อมแซม แต่พวกขุนนางของเขาไม่เต็มใจทำงานภายใต้พวกนายงานของเขา
 ⁶และโยยาดาบุตรปาเสอาห์ และเมชุลลามบุตรเบโสไดอาห์ได้ซ่อมแซมประตูเก่า พวกเขาวางวงกบและตั้งบานประตู ติดลูกสลักและดาลประตู ⁷และถัดพวกเขาไปคนที่ซ่อมแซมคือ เมลาติยาห์ชาวกิเบโอนและยาโดนชาวเมโรโนท คนเมืองกิเบโอนและเมืองมิสปาห์ ซึ่งอยู่ใต้การปกครองของเจ้าเมืองฟากตะวันตกของแม่น้ำยูเฟรติส ⁸ถัดพวกเขาไปคือ อุสซีเอลบุตรฮารฮายาห์พวกช่างทองได้ซ่อมแซม ถัดเขาไปคือ ฮานันยาห์คนหนึ่งในพวกผู้ปรุงเครื่องหอมได้ซ่อมแซม พวกเขาบูรณะเยรูซาเล็มไกลไปจนถึงกำแพงกว้าง ⁹ถัดพวกเขาไปคือ เรไฟยาห์บุตรเฮอร์ ผู้ปกครองแขวงครึ่งหนึ่งของเยรูซาเล็มได้ซ่อมแซม ¹⁰ถัดพวกเขาไปคือ เยดายาห์บุตรฮารุมัฟได้ซ่อมแซมตรงข้ามกับบ้านของเขา และถัดเขาไปคือ ฮัทธัชบุตรฮาชับเนยาห์ได้ซ่อมแซม ¹¹มัลคิยาห์บุตรฮาริม และหัสชูบบุตรปาหัทโมอับได้ซ่อมแซมอีกส่วนหนึ่ง และหอคอยเตาอบ ¹²ถัดเขาไปคือ ชัลลูมบุตรฮัลโลเหช ผู้ปกครองแขวงครึ่งหนึ่งของเยรูซาเล็มได้ซ่อมแซม ทั้งตัวเขาและพวกบุตรหญิงของเขา
 ¹³ฮานูนและชาวเมืองศาโนอาห์ได้ซ่อมแซมประตูหุบเขา พวกเขาสร้างประตูขึ้นใหม่และตั้งบานประตู ติดลูกสลักและดาลประตู และซ่อมแซมกำแพงระยะ 440 เมตรไกลไปจนถึงประตูกองขยะ  ¹⁴มัลคิยาห์บุตรเรคาบ ผู้ปกครองแขวงเบธฮัคเคเรม ได้ซ่อมประตูกองขยะ เขาสร้าง และตั้งบานประตู ติดลูกสลักและดาลประตู
 ¹⁵ชัลลูมบุตรคลโฮเซห์ ผู้ปกครองแขวงมิสปาห์ได้ซ่อมแซมประตูน้ำพุ เขาได้สร้างและมุงหลังคา และตั้งบานประตู ติดลูกสลักและดาลประตู เขาได้สร้างกำแพงสระเช-ลาห์ถึงพระราชอุทยานไกลไปจนถึงบันไดซึ่งทอดลงไปจากนครดาวิด ¹⁶ถัดเขาไป เนหะมีย์บุตรอัสบูก ผู้ปกครองแขวงเบธซูร์ครึ่งหนึ่งได้ซ่อมแซมไปจนถึงที่ตรงข้ามกับอุโมงค์ฝังศพของดาวิด ถึงสระขุดและถึงค่ายทหาร ¹⁷ถัดเขาไป คนเลวีได้ซ่อมแซม คือ เรฮูมบุตรบานี ถัดเขาไปคือ ฮาชาบิยาห์ ผู้ปกครองแขวงเคอีลาห์ครึ่งหนึ่งได้ซ่อมแซมส่วนของเขา ¹⁸ถัดเขาไป พี่น้องของพวกเขาได้ซ่อมแซม คือบินนุยบุตรเฮนาดัด ผู้ปกครองแขวงเคอีลาห์ครึ่งหนึ่ง ¹⁹ถัดเขาไปคือ เอเซอร์บุตรเยชูอา ผู้ปกครองเมืองมิสปาห์ได้ซ่อมแซมอีกส่วนหนึ่ง ตรงข้ามกับทางขึ้นไปยังคลังอาวุธตรงหัวมุมกำแพง ²⁰ถัดเขาไปคือ บารุคบุตรศับบัยได้ซ่อมแซมอย่างร้อนใจอีกส่วนหนึ่ง ตั้งแต่หัวมุมกำแพงจนถึงประตูบ้านของเอลียาชีบมหาปุโรหิต ²¹ถัดเขาไปคือ เมเรโมทบุตรอุรียาห์ ผู้เป็นบุตรฮักโขส ได้ซ่อมแซมอีกส่วนหนึ่งตั้งแต่ประตูบ้านของเอลียาชีบถึงท้ายบ้านของเอลียาชีบ ²²ถัดเขาไปคือ บรรดาปุโรหิตผู้ที่อยู่รอบๆ ได้ซ่อมแซม ²³ถัดพวกเขาไปคือ เบนยามิน และหัสชูบได้ซ่อมแซมตรงข้ามกับบ้านของพวกเขา ถัดพวกเขาไปอาซาริยาห์บุตรมาอาเสยาห์ผู้เป็นบุตรอานานิยาห์ได้ซ่อมแซมข้างบ้านของเขาเอง ²⁴ถัดเขาไปคือ บินนุยบุตรเฮนาดัดได้ซ่อมแซมอีกส่วนหนึ่ง ตั้งแต่บ้านของอาซาริยาห์ถึงหัวมุมกำแพง ²⁵ปาลาลบุตรอุซัยได้ซ่อมแซมที่ตรงข้ามกับหัวมุม และหอคอยที่ยื่นจากพระราชวังชั้นบนที่ลานทหารรักษาพระองค์ ถัดเขาไปคือ เปดายาห์บุตรปาโรช ²⁶และบ่าวไพร่ประจำพระวิหารซึ่งอยู่ที่โอเฟล ได้ซ่อมแซมไปจนถึงที่ตรงข้ามกับประตูน้ำทางด้านตะวันออกและหอคอยที่ยื่นออกไป ²⁷ถัดเขาไป ชาวเทโคอา ได้ซ่อมแซมอีกส่วนหนึ่งตรงข้ามกับหอคอยใหญ่ที่ยื่นออกไปไกลไปจนถึงกำแพงของโอเฟล
 ²⁸บรรดาปุโรหิตได้ซ่อมแซมเหนือประตูม้าขึ้นไป ต่างก็ซ่อมที่ตรงข้ามกับบ้านของตน ²⁹ถัดพวกเขาไป ศาโดกบุตรอิมเมอร์ ได้ซ่อมแซมที่ตรงข้ามกับบ้านของเขา ถัดเขาไป เชไมยาห์ บุตรเชคานิยาห์คนเฝ้าประตูตะวันออกได้ซ่อมแซม ³⁰ถัดเขาไป ฮานันยาห์บุตรเชเลมิยาห์ และฮานูนบุตรคนที่หกของศาลาฟ ได้ซ่อมแซมอีกส่วนหนึ่ง ถัดเขาไปคือ เมชุลลามบุตรเบเรคิยาห์ได้ซ่อมแซมตรงข้ามกับห้องของเขา ³¹ถัดเขาไป มัลคิยาห์ช่างทองคนหนึ่งได้ซ่อมแซมไกลไปจนถึงบ้านของบ่าวไพร่ประจำพระวิหารและของพ่อค้า ตรงข้ามกับประตูตรวจพลจนถึงห้องชั้นบนตรงหัวมุม ³²และระหว่างห้องชั้นบนตรงหัวมุมกับประตูแกะนั้น บรรดาช่างทองและพ่อค้าได้ซ่อมแซม

เนหะมีย์ 4

ปรปักษ์วางแผนการขัดขวาง

 ¹ต่อมาเมื่อสันบาลลัทได้ยินว่า เรากำลังก่อสร้างกำแพง เขาโกรธและเดือดดาลมาก และเขาเยาะเย้ยพวกยิว ²และเขาพูดต่อหน้าพวกพ้องของเขาและต่อหน้ากองทัพของสะมาเรียว่า “พวกยิวที่อ่อนแอเหล่านี้ทำอะไรกัน? พวกเขาจะซ่อมแซมเพื่อตัวเองหรือ? เขาจะถวายสัตวบูชาหรือ? เขาจะทำงานให้เสร็จในวันเดียวหรือ? เขาจะกู้เอาหินที่ถูกเผาจากกองขยะมาใช้อีกหรือ?” ³โทบีอาห์คนอัมโมนอยู่ข้างๆ เขา และพูดว่า “เออ สิ่งที่พวกเขากำลังสร้างอยู่นั้น ถ้าสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งวิ่งขึ้นไป มันจะพังกำแพงหินของเขาลงมา” ⁴ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย ขอทรงฟัง เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายถูกดูหมิ่น ขอทรงหันการเยาะเย้ยของพวกเขาให้ตกบนศีรษะของเขาเอง และขอทรงมอบเขาไว้ให้ถูกปล้นบนแผ่นดินที่เขาจะไปเป็นเชลยนั้น ⁵ขออย่าทรงปกปิดกรรมชั่วของพวกเขาไว้ และขออย่าทรงลบล้างบาปของเขาจากเบื้องพระพักตร์พระองค์ เพราะพวกเขาได้ยั่วเย้าให้กริ้วต่อหน้าบรรดาผู้ก่อสร้าง
 ⁶เราจึงสร้างกำแพงขึ้น และกำแพงทั้งสิ้นก็ต่อกันสูงครึ่งหนึ่งแล้ว เพราะประชาชนมีใจที่จะทำงาน
 ⁷แต่เมื่อสันบาลลัทและโทบีอาห์กับคนอาหรับ คนอัมโมนและคนอัชโดด ได้ยินว่าการซ่อมแซมกำแพงเยรูซาเล็มนั้นกำลังก้าวหน้าต่อไป และมีการอุดรอยแตกต่างๆ เขาทั้งหลายก็โกรธมาก ⁸และพวกเขาทั้งหมดจึงวางแผนกันจะมาสู้รบกับเยรูซาเล็ม และก่อการโกลาหลขึ้นในนั้น ⁹แต่พวกเราได้อ้อนวอนต่อพระเจ้าของเรา และวางยามป้องกันพวกเขาทั้งกลางวันและกลางคืน
 ¹⁰แต่คนยูดาห์กล่าวว่า “เรี่ยวแรงของคนที่ขนของก็กำลังทรุดลง และมีสิ่งปรักหักพังมาก เราไม่สามารถซ่อมกำแพงได้” ¹¹และศัตรูของเราก็กล่าวว่า “เขาจะไม่ทันรู้ไม่ทันเห็นจนกระทั่งเราจะเข้ามาท่ามกลางเขา และฆ่าเขากับยับยั้งงานของเขา” ¹²เมื่อพวกยิวที่อยู่ใกล้เขาทั้งหลายมา ก็ได้บอกเราตั้งสิบครั้งว่า “พวกเขาจะลุกขึ้นมาต่อสู้เราจากทุกแห่งที่พวกเขาอยู่” ¹³ข้าพเจ้าจึงตั้งประชาชนไว้ในส่วนที่ต่ำที่สุดข้างหลังกำแพง ในส่วนที่ยังเปิดอยู่ ตามตระกูลของเขา โดยให้ถือดาบ หอก และคันธนู ¹⁴ข้าพเจ้ามองดู แล้วลุกขึ้นพูดกับขุนนางและเจ้าหน้าที่ทั้งหลาย กับคนนอกนั้นว่า “อย่ากลัวเขาเลย จงระลึกถึงองค์เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่และน่ายำเกรง และต่อสู้เพื่อพี่น้องของท่าน ลูกชายลูกสาวของท่าน ภรรยาและบ้านของท่าน”
 ¹⁵ต่อมาเมื่อศัตรูของเราได้ยินว่าเราทราบเรื่องแล้ว และพระเจ้าได้ทรงทำลายแผนงานของพวกเขา พวกเราต่างก็มายังกำแพงที่งานของตนทุกคน ¹⁶ตั้งแต่วันนั้นมา ผู้รับใช้ของข้าพเจ้าครึ่งหนึ่งทำการก่อสร้าง อีกครึ่งหนึ่งถือหอก โล่ คันธนู และเสื้อเกราะ บรรดาประมุขหนุนหลังพวกยูดาห์ ¹⁷ผู้ที่ก่อสร้างกำแพง และบรรดาผู้ที่ขนของก็ยกของขึ้น ทุกคนมือหนึ่งทำงาน อีกมือหนึ่งถืออาวุธไว้ ¹⁸ผู้ก่อสร้างทุกคนมีดาบคาดอยู่ที่สีข้างขณะที่เขาสร้าง ชายที่เป่าเขาสัตว์อยู่ข้างข้าพเจ้า ¹⁹ข้าพเจ้าพูดกับขุนนางและเจ้าหน้าที่ทั้งปวงกับคนนอกนั้นว่า “การงานก็ใหญ่โตและกระจายกันไปมาก เพราะเราแยกกันอยู่บนกำแพงห่างจากกัน ²⁰เมื่อพวกท่านได้ยินเสียงเป่าเขาสัตว์อยู่ตรงไหน จงวิ่งกรูกันไปหาพวกเราที่นั่น พระเจ้าของเราทั้งหลายจะทรงต่อสู้เพื่อพวกเรา”
 ²¹เราจึงทำงานกัน พวกเราครึ่งหนึ่งถือหอกตั้งแต่เช้ามืดจนดาวขึ้น ²²ครั้งนั้นข้าพเจ้าพูดกับประชาชนอีกว่า “ขอให้ผู้ชายทุกคนกับคนใช้ของเขาด้วย ค้างคืนเสียภายในเยรูซาเล็มเพื่อเขาจะเป็นยามให้เราในกลางคืนและทำงานกลางวัน” ²³ข้าพเจ้า พี่น้องของข้าพเจ้า หรือคนใช้ของข้าพเจ้า หรือคนยามผู้ติดตามข้าพเจ้าก็ดี ไม่มีใครถอดเครื่องแต่งกายออก ต่างก็ถืออาวุธไว้