ความรัก ความสัมพันธ์อย่างต่อเนื่อง

คำอธิษฐานขอความช่วยเหลือ และคำขอบพระคุณเพราะได้รับคำตอบ

ของดาวิด

¹ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์
 ศิลาของข้าพระองค์ ขออย่าทรงเงียบเฉยต่อข้าพระองค์
เกรงว่าถ้าพระองค์ทรงเงียบอยู่ต่อข้าพระองค์
 ข้าพระองค์จะเป็นเหมือนคนเหล่านั้นที่ลงไปยังหลุมมรณา
²ขอทรงฟังเสียงวิงวอนของข้าพระองค์
 ขณะเมื่อข้าพระองค์ทูลขอความช่วยเหลือจากพระองค์
ขณะเมื่อข้าพระองค์ชูมือทั้งคู่
 มายังอภิสุทธิสถานของพระองค์
³ขออย่าทรงกวาดข้าพระองค์ไปพร้อมกับคนอธรรม
 กับผู้ทำความชั่ว
ผู้พูดกับเพื่อนบ้านอย่างเป็นมิตร
 แต่การปองร้ายอยู่ในใจของเขา
⁴ขอทรงตอบสนองพวกเขาตามการงานของเขา
 และตามความชั่วแห่งกิจการของเขา
ขอทรงตอบสนองเขาตามผลงานของมือเขา
 และทรงตอบแทนเขาให้สาสม
⁵เพราะพวกเขาไม่นับถือพระราชกิจของพระยาห์เวห์
 หรือผลงานแห่งพระหัตถ์ของพระองค์
 พระองค์จะทรงพังเขาลง และไม่สร้างเขาขึ้นอีก
⁶สาธุการแด่พระยาห์เวห์
 เพราะพระองค์ทรงฟังเสียงวิงวอนของข้าพเจ้า
⁷พระยาห์เวห์ทรงเป็นกำลังและเป็นโล่ของข้าพเจ้า
 ข้าพเจ้าวางใจในพระองค์
ข้าพเจ้าจึงได้รับความอุปถัมภ์ และจิตใจของข้าพเจ้าก็ปีติยินดียิ่ง
 ข้าพเจ้าจะขอบพระคุณพระองค์ด้วยบทเพลงของข้าพเจ้า
⁸พระยาห์เวห์ทรงเป็นกำลังของประชากรของพระองค์
 พระองค์ทรงเป็นป้อมแห่งความรอดของผู้ที่พระองค์ทรงเจิม
⁹ขอทรงช่วยประชากรของพระองค์ให้รอด และขอทรงอวยพรมรดกของพระองค์
 ขอทรงเป็นผู้เลี้ยงดูพวกเขาดุจเลี้ยงแกะ และอุ้มชูเขาไปเป็นนิตย์

พระเยซูเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็มอย่างผู้พิชิต

 ¹เมื่อพระองค์กับพวกสาวกมาใกล้กรุงเยรูซาเล็ม ถึงหมู่บ้านเบธฟายี และหมู่บ้านเบธานีเชิงเขามะกอกเทศ พระองค์ทรงใช้สาวกสองคน ²สั่งว่า “จงเข้าไปในหมู่บ้านที่อยู่ตรงหน้าพวกท่าน ทันทีที่พวกท่านเข้าไป พวกท่านจะพบลูกลาตัวหนึ่งที่ยังไม่มีใครขึ้นขี่เลยผูกอยู่ จงแก้มันจูงมาเถิด ³ถ้ามีใครถามว่า ‘พวกท่านทำอย่างนี้ทำไม?’ จงบอกเขาว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าแปลได้อีกว่า เจ้านายต้องพระประสงค์ แล้วจะส่งกลับมาที่นี่โดยเร็ว’ ” ⁴สาวกสองคนนั้นจึงไป แล้วพบลูกลาตัวหนึ่งผูกอยู่นอกประตูที่ถนน พวกเขาจึงแก้มัน ⁵บางคนซึ่งยืนอยู่ที่นั่นถามพวกเขาว่า “แก้ลูกลานั้นทำไม?” ⁶พวกเขาก็ตอบตามพระดำรัสสั่งของพระเยซู แล้วคนเหล่านั้นก็ยอมให้เอาไป ⁷พวกเขาจึงจูงลูกลามาให้พระเยซู แล้วเอาเสื้อผ้าของตนปูลงบนหลังลา พระองค์จึงทรงลานั้น ⁸มีคนจำนวนมากเอาเสื้อผ้าของตนปูตามถนน และบางคนก็ตัดกิ่งไม้ใบไม้เขียวสดจากทุ่งนามาปู ⁹คนที่เดินไปข้างหน้ากับคนที่ตามมาข้างหลังก็โห่ร้องว่า
“โฮซันนา
ขอให้ท่านผู้เสด็จมาในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระเจริญ
¹⁰ความเจริญรุ่งเรืองจงมีแก่แผ่นดินที่จะมาตั้งอยู่ ซึ่งเป็นของดาวิดบรรพบุรุษของเรา
โฮซันนา ในที่สูงสุด”
¹¹แล้วพระเยซูเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็มและเข้าไปในบริเวณพระวิหาร เมื่อทอดพระเนตรทุกสิ่งจนทั่วแล้ว เวลาก็จวนค่ำ จึงเสด็จออกไปยังหมู่บ้านเบธานีกับสาวกสิบสองคนนั้น

การทรงสาปต้นมะเดื่อ

 ¹²รุ่งขึ้น เมื่อพระองค์กับพวกสาวกออกมาจากหมู่บ้านเบธานีแล้ว พระองค์ก็ทรงหิว ¹³พอทอดพระเนตรเห็นต้นมะเดื่อมีใบต้นหนึ่งแต่ไกล จึงเสด็จเข้าไปดูว่าจะมีผลหรือไม่ เมื่อมาถึงต้นนั้นแล้ว ไม่เห็นมีผล มีแต่ใบเท่านั้น เพราะยังไม่ถึงฤดูผลมะเดื่อ ¹⁴พระองค์จึงตรัสแก่ต้นนั้นว่า “ตั้งแต่นี้ไปจะไม่มีใครได้กินผลจากเจ้าอีก” เหล่าสาวกก็ได้ยินถ้อยคำที่พระองค์ตรัสนั้น

การทรงชำระพระวิหาร

 ¹⁵เมื่อมาถึงกรุงเยรูซาเล็ม พระองค์เสด็จเข้าไปในบริเวณพระวิหาร แล้วลงมือขับไล่บรรดาคนซื้อขายในบริเวณพระวิหารนั้น ทรงคว่ำโต๊ะของคนรับแลกเงินและคว่ำม้านั่งของคนขายนกพิราบ ¹⁶ทรงห้ามใครขนสิ่งใดๆ เดินลัดบริเวณพระวิหาร ¹⁷พระองค์ตรัสสอนว่า “มีพระวจนะเขียนไว้ไม่ใช่หรือว่า
‘นิเวศของเราจะได้ชื่อว่านิเวศอธิษฐานสำหรับประชาชาติทั้งหลาย’
แต่ท่านทั้งหลายได้ทำให้เป็นถ้ำของพวกโจร”
¹⁸เมื่อพวกหัวหน้าปุโรหิตและพวกธรรมาจารย์ทราบเรื่องนี้ จึงหาทางที่จะฆ่าพระองค์ เพราะพวกเขากลัวพระองค์ เนื่องจากฝูงชนทั้งหมดประหลาดใจในคำสั่งสอนของพระองค์ ¹⁹พอถึงเวลาเย็น พระองค์และสาวกก็ออกไปจากกรุง

คำสอนจากต้นมะเดื่อที่เหี่ยวแห้งไป

 ²⁰เมื่อถึงเวลาเช้า ขณะพระองค์กับพวกสาวกเดินผ่านที่นั่น ก็เห็นมะเดื่อต้นนั้นเหี่ยวแห้งไปจนถึงราก ²¹เปโตรจำได้จึงทูลพระองค์ว่า “พระอาจารย์ ดูต้นมะเดื่อที่พระองค์ทรงสาปไว้นั้นสิ มันเหี่ยวแห้งไปแล้ว” ²²พระเยซูจึงตรัสตอบพวกสาวกว่า “จงมีความเชื่อในพระเจ้า ²³เราบอกความจริงกับพวกท่านว่า ถ้าใครสั่งภูเขานี้ว่า ‘จงลอยลงทะเลไป’ และใจไม่สงสัย แต่เชื่อว่าจะเป็นไปตามที่สั่งนั้น ก็จะเป็นไปตามนั้นจริงๆ ²⁴เพราะเหตุนี้ เราบอกท่านทั้งหลายว่า เมื่อพวกท่านอธิษฐานขอสิ่งใด จงเชื่อว่าได้รับ แล้วพวกท่านจะได้รับสิ่งนั้น ²⁵และเมื่อพวกท่านยืนอธิษฐานอยู่ ถ้าพวกท่านมีเรื่องกับใคร จงยกโทษให้คนนั้น เพื่อว่าพระบิดาของพวกท่านผู้สถิตในสวรรค์ จะทรงยกโทษความผิดของพวกท่านด้วย”

กฎเกณฑ์เพิ่มเติม

 ¹¹“ต่อไปนี้เป็นกฎเรื่องเครื่องศานติบูชาซึ่งคนนำมาถวายแด่พระยาห์เวห์ ¹²ถ้าเขาถวายเพื่อขอบพระคุณ พร้อมกับเครื่องบูชาขอบพระคุณนี้ ให้เขาถวายขนมไร้เชื้อเคล้าน้ำมัน ขนมแผ่นไร้เชื้อทาน้ำมัน ขนมที่ทำจากแป้งอย่างดีเคล้าน้ำมันให้ดี ¹³พร้อมกันนี้ให้เขานำขนมปังใส่เชื้อหมายถึง เชื้อขนมมาถวายเป็นส่วนของเครื่องบูชา พร้อมกับสัตว์ซึ่งเป็นเครื่องศานติบูชาที่ถวายเพื่อขอบพระคุณ ¹⁴ให้เขาถวายเครื่องบูชาเหล่านี้อย่างละก้อนเป็นเครื่องถวายแด่พระยาห์เวห์ ซึ่งจะเป็นส่วนของปุโรหิตผู้เอาเลือดศานติบูชาประพรม ¹⁵ส่วนเนื้อสัตว์ซึ่งเป็นเครื่องศานติบูชาเพื่อขอบพระคุณนั้น เขาจะต้องรับประทานเสียในวันถวายบูชา ไม่ให้เหลือไว้จนถึงวันรุ่งขึ้น ¹⁶ถ้าเครื่องบูชานั้นเป็นเครื่องบูชาแก้บน หรือเป็นเครื่องบูชาตามใจสมัคร ให้เขารับประทานในวันถวายบูชา และในวันรุ่งขึ้นเขายังรับประทานส่วนที่เหลือได้ ¹⁷ส่วนเนื้อของเครื่องบูชาที่เหลือถึงวันที่สาม ให้เผาเสียด้วยไฟ ¹⁸ถ้าผู้ใดรับประทานเนื้อสัตว์ซึ่งเป็นเครื่องศานติบูชาในวันที่สาม ผู้ถวายนั้นจะไม่เป็นที่โปรดปราน และไม่ทรงถือว่า เครื่องบูชานั้นเป็นที่พอพระทัย เป็นการกระทำที่พึงรังเกียจ และผู้ที่รับประทานจะต้องได้รับโทษ
 ¹⁹“เนื้อที่ไปถูกของที่เป็นมลทินใดๆ ห้ามรับประทาน จงเผาเสียด้วยไฟ เนื้อส่วนอื่นนั้นบุคคลที่สะอาดทุกคนรับประทานได้ ²⁰ถ้าผู้ใดรับประทานเนื้อสัตวบูชาซึ่งเป็นศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์ โดยที่ตนยังมีมลทินติดตัวอยู่ ผู้นั้นจะต้องถูกขับออกจากชนชาติของตน ²¹ถ้าผู้ใดแตะต้องสิ่งที่เป็นมลทินไม่ว่าจะเป็นมลทินของคน หรือเป็นสัตว์ที่เป็นมลทิน หรือเป็นสิ่งพึงรังเกียจอันใดที่เป็นมลทิน และผู้นั้นมารับประทานเนื้อของศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์ ผู้นั้นจะต้องถูกขับออกจากชนชาติของตน”
 ²²พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ²³“จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ห้ามเจ้าทั้งหลายรับประทานไขมันของโค ของแกะ หรือของแพะ ²⁴ไขมันของสัตว์ที่ตายเอง และไขมันของสัตว์ที่ถูกสัตว์อื่นกัดตาย จะนำไปใช้อย่างอื่นก็ได้ แต่ห้ามรับประทานเป็นอันขาด ²⁵ทุกคนที่รับประทานไขมันของสัตว์ซึ่งเป็นเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ จะถูกขับออกจากชนชาติของตน ²⁶ยิ่งกว่านั้นอีกห้ามเจ้ารับประทานเลือดในที่ใดๆ ที่เจ้าอาศัยอยู่ ไม่ว่าเลือดนกหรือเลือดสัตว์ ²⁷ผู้ใดรับประทานเลือด ผู้นั้นจะถูกขับออกจากชนชาติของตน”
 ²⁸พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ²⁹“จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ผู้ใดจะถวายสัตวบูชาซึ่งเป็นศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์ ให้ผู้นั้นนำเครื่องบูชาของเขามาถวายแด่พระยาห์เวห์ จากสัตวบูชาซึ่งเป็นศานติบูชาของเขา ³⁰ให้เขานำเครื่องถวายบูชาด้วยไฟแด่พระยาห์เวห์มาด้วยตนเอง ให้เขานำไขมันมาพร้อมกับเนื้ออกนั้น เพื่อเอาเนื้ออกนั้นโบกถวายเป็นเครื่องโบกถวายแด่พระยาห์เวห์ ³¹ให้ปุโรหิตเผาไขมันเสียบนแท่นบูชา แต่เนื้ออกนั้นตกเป็นของอาโรนและบรรดาบุตรของเขา ³²แต่ขาขวาของสัตว์นั้น เจ้าจงให้ปุโรหิตเป็นเครื่องถวายจากเครื่องบูชาแห่งศานติบูชา ³³บุตรของอาโรนผู้ทำพิธีถวายเลือดแห่งศานติบูชาและไขมันจะได้รับขาขวาเป็นส่วนของเขา ³⁴เพราะว่าเนื้ออกที่โบกถวาย และเนื้อขาที่ถวายนั้น เราได้เอาจากคนอิสราเอลจากเครื่องศานติบูชาของเขา และเราได้มอบให้แก่อาโรนปุโรหิต และบรรดาบุตรของเขา เป็นส่วนได้อันถาวรจากคนอิสราเอล ³⁵นี่เป็นส่วนของอาโรนและบรรดาบุตรของเขาที่ได้จากเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ ซึ่งมอบหมายให้แก่เขาทั้งหลายในวันที่พวกเขาถูกถวายไว้เป็นปุโรหิตปรนนิบัติพระยาห์เวห์ ³⁶พระยาห์เวห์ทรงบัญชาคนอิสราเอลให้มอบสิ่งเหล่านี้แก่เขาทั้งหลาย ในวันที่พวกเขาได้รับการเจิมเป็นปุโรหิต เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเขาทั้งหลาย” ³⁷ทั้งหมดนี้ เป็นกฎเรื่องเครื่องบูชาเผาทั้งตัว เครื่องธัญบูชา เครื่องบูชาลบล้างบาป เครื่องบูชาชดใช้บาป เครื่องบูชาเพื่อการสถาปนา และเครื่องศานติบูชา ³⁸ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงบัญชาโมเสสบนภูเขาซีนาย ในวันที่พระองค์ทรงบัญชาคนอิสราเอลให้นำเครื่องบูชามาถวายแด่พระยาห์เวห์ ในถิ่นทุรกันดารซีนาย

เลวีนิติ 8

พิธีสถาปนา

 ¹พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ²“จงนำอาโรนและบรรดาบุตรของเขามาพร้อมกับเสื้อตำแหน่ง น้ำมันเจิม โคซึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป แกะผู้สองตัว และขนมปังไร้เชื้อตะกร้าหนึ่ง ³แล้วจงเรียกชุมนุมชนทั้งหมดให้ประชุมกันที่ประตูเต็นท์นัดพบ” ⁴โมเสสก็ทำตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาแก่ท่าน ชุมนุมชนก็ถูกเรียกให้ประชุมกันที่ประตูเต็นท์นัดพบ
 ⁵โมเสสกล่าวแก่ชุมนุมชนว่า “ต่อไปนี้เป็นสิ่งซึ่งพระยาห์เวห์ทรงบัญชาให้ทำ” ⁶โมเสสก็นำอาโรนและบุตรทั้งหลายของเขามาชำระกายด้วยน้ำ ⁷แล้วสวมเสื้อให้ คาดผ้าคาดเอวให้ สวมเสื้อคลุมให้ และสวมเอโฟดเป็นเสื้อไม่มีแขนและตัวสั้นคล้ายเสื้อกั๊ก ด้านหน้าประดับประดาด้วยอัญมณีมีค่า ซึ่งเป็นชุดที่จัดทำขึ้นเพื่อปุโรหิตเท่านั้นให้เขา เอาผ้าคาดเอวของเอโฟดที่ทออย่างวิจิตรคาดเอวให้ ผูกเอโฟดให้ติดเขาไว้ ⁸แล้วโมเสสสวมทับทรวงให้อาโรนและใส่อูริมกับทูมมิมอูริม กับ ทูมมิม คือ วัตถุสองชนิดที่ปุโรหิตใช้เพื่อแสวงหาพระประสงค์ของพระเจ้า เราไม่ทราบแน่ชัดว่ามีลักษณะรูปทรงอย่างไรไว้ในทับทรวงนั้น ⁹โพกผ้ามาลาบนศีรษะและคาดแผ่นทองคำเป็นมงกุฎบริสุทธิ์ที่ผ้ามาลาด้านหน้า ดังที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาโมเสสไว้นั้น
 ¹⁰โมเสสนำน้ำมันเจิมมาเจิมพลับพลาและทุกสิ่งที่อยู่ในนั้น ชำระให้บริสุทธิ์ ¹¹ท่านเอาน้ำมันเจิมประพรมบนแท่นบูชาเจ็ดครั้ง เจิมแท่นและเจิมภาชนะประจำแท่นทั้งหมด เจิมขันและพานรองขันเพื่อชำระให้บริสุทธิ์ ¹²ท่านเทน้ำมันเจิมบางส่วนลงบนศีรษะของอาโรน แล้วเจิมเขาไว้เพื่อชำระให้บริสุทธิ์ ¹³และโมเสสนำบรรดาบุตรของอาโรนเข้ามา สวมเสื้อแล้วคาดผ้าคาดเอวให้ และสวมผ้าโพกศีรษะให้ ดังที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาโมเสสไว้
 ¹⁴แล้วท่านนำโคที่เป็นเครื่องบูชาลบล้างบาปเข้ามา อาโรนและบุตรทั้งหลายของเขาก็เอามือของตนวางบนหัวของโค ที่เป็นเครื่องบูชาลบล้างบาปนั้น ¹⁵โมเสสก็ฆ่าโคตัวนั้นเสีย เอานิ้วจุ่มเลือดไปเจิมเชิงงอนทุกด้านของแท่น ชำระแท่นให้บริสุทธิ์ แล้วเทเลือดที่ฐานของแท่น ถวายแท่นไว้เป็นของถวายบริสุทธิ์ เพื่อลบมลทินของแท่นนั้น ¹⁶ท่านนำไขมันที่อยู่กับเครื่องในและไขของตับ ไตสองไต พร้อมกับไขมันมา แล้วโมเสสก็เผาสิ่งเหล่านี้เสียบนแท่น ¹⁷แต่โค หนังของโค กับเนื้อและมูลของมัน ท่านเผาเสียด้วยไฟภายนอกค่าย ดังที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาโมเสสไว้
 ¹⁸ท่านนำแกะตัวผู้ซึ่งเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวเข้ามา อาโรนกับบุตรทั้งหลายของเขาเอามือของตนวางบนหัวของแกะตัวผู้นั้น ¹⁹โมเสสฆ่าแกะนั้น เอาเลือดประพรมที่แท่นบูชาและทุกด้านของแท่น ²⁰เมื่อสับแกะเป็นท่อนๆ แล้ว โมเสสก็เผาพร้อมกับหัวและไขมัน ²¹เมื่อเอาน้ำล้างเครื่องในและขาแกะแล้ว โมเสสเผาแกะทั้งตัวบนแท่นบูชา เป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว เป็นกลิ่นที่พอพระทัย เป็นเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ ดังที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาโมเสส
 ²²ท่านนำแกะผู้อีกตัวหนึ่งเข้ามา คือแกะตัวที่เป็นเครื่องสถาปนา อาโรนและบุตรทั้งหลายของเขาเอามือของตนวางบนหัวแกะตัวผู้นั้น ²³โมเสสฆ่าแกะนั้น เอาเลือดเจิมปลายหูข้างขวา นิ้วหัวแม่มือขวา และที่นิ้วหัวแม่เท้าขวาของอาโรน ²⁴แล้วนำบุตรทั้งหลายของอาโรนเข้ามา โมเสสเอาเลือดเจิมปลายหูข้างขวา นิ้วหัวแม่มือข้างขวา นิ้วหัวแม่เท้าข้างขวาของพวกเขา โมเสสเอาเลือดประพรมแท่นบูชาและทุกด้านของแท่น ²⁵แล้วท่านจึงนำไขมัน และหางอ้วนใหญ่ ไขมันทั้งหมดที่อยู่บนเครื่องใน และไขของตับ และไตสองไตกับไขมันที่ติดอยู่ และขาข้างขวา ²⁶และท่านหยิบขนมไร้เชื้อหนึ่งก้อนจากตะกร้าขนมไร้เชื้อ ซึ่งอยู่เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ หยิบขนมปังเคล้าน้ำมันก้อนหนึ่ง ขนมแผ่นแผ่นหนึ่ง วางของเหล่านี้ไว้บนไขมัน บนขาข้างขวา ²⁷ท่านนำสิ่งเหล่านี้วางในมือของอาโรน และมือของบุตรทั้งหลายของเขา โบกถวายเป็นเครื่องโบกถวายแด่พระยาห์เวห์ ²⁸แล้วโมเสสก็นำของเหล่านั้นมาจากมือของเขาทั้งหลาย และเผาเสียบนแท่นบูชา พร้อมกับเครื่องบูชาเผาทั้งตัว เป็นเครื่องบูชาเพื่อการสถาปนา เป็นกลิ่นที่พอพระทัย เป็นเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ ²⁹โมเสสเอาเนื้ออกโบกถวาย เป็นเครื่องโบกถวายแด่พระยาห์เวห์ ส่วนนี้ของแกะเป็นส่วนของโมเสส เพื่อการสถาปนาตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาโมเสส
 ³⁰แล้วโมเสสนำน้ำมันเจิมและเลือดซึ่งอยู่บนแท่น ประพรมอาโรนและเสื้อตำแหน่งของเขา ประพรมบรรดาบุตรกับเสื้อตำแหน่งของพวกเขา โดยวิธีนี้แหละท่านก็ชำระอาโรนกับเสื้อตำแหน่งของเขา และบุตรทั้งหลายของเขากับเสื้อตำแหน่งของพวกเขาให้บริสุทธิ์ด้วย
 ³¹โมเสสสั่งอาโรนและบุตรทั้งหลายของเขาว่า “จงต้มเนื้อที่ประตูเต็นท์นัดพบ และรับประทานเสียที่นั่นกับขนมปังซึ่งอยู่ในตะกร้าเครื่องบูชาเพื่อการสถาปนา ดังที่เราบัญชาไว้ ให้อาโรนและบุตรทั้งหลายของเขารับประทาน ³²เนื้อและขนมปังที่เหลือนั้นท่านจงเผาด้วยไฟ ³³ห้ามท่านทั้งหลายออกไปนอกประตูเต็นท์นัดพบตลอดเจ็ดวัน จนกว่าวันกำหนดสถาปนาของท่านจะครบ เพราะที่จะสถาปนาท่านนั้น ก็กินเวลาเจ็ดวัน ³⁴สิ่งที่ได้ทำในวันนี้ พระยาห์เวห์ทรงบัญชาให้ทำเพื่อลบมลทินของท่าน ³⁵ท่านจงอยู่ที่ประตูเต็นท์นัดพบทั้งกลางวันและกลางคืนตลอดเจ็ดวัน ทำภารกิจที่พระยาห์เวห์ทรงกำชับไว้ เพื่อท่านจะไม่ต้องตาย เพราะนี่เป็นสิ่งที่ข้าพเจ้าได้รับพระบัญชามา” ³⁶อาโรนกับบุตรทั้งหลายของเขา ได้ทำตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาทางโมเสสทุกประการ