¹¹มาเถิด ลูกเอ๋ย มาฟังเรา
 เราจะสอนเจ้าถึงความยำเกรงพระยาห์เวห์
¹²ผู้ใดปรารถนาชีวิต
 และอยากมีอายุยืนเพื่อจะได้เห็นสิ่งดี?
¹³ก็จงระวังลิ้นของเจ้าจากความชั่ว
 และอย่าให้ริมฝีปากพูดล่อลวง
¹⁴จงหันจากความชั่ว และจงทำความดี
 จงแสวงหาสันติภาพ และจงติดตามมันไป
¹⁵พระเนตรของพระยาห์เวห์เฝ้าดูคนชอบธรรม
 และพระกรรณของพระองค์สดับคำอ้อนวอนของเขา
¹⁶แต่พระพักตร์ของพระยาห์เวห์ตั้งต่อสู้ผู้ทำความชั่ว
 เพื่อจะตัดอนุสรณ์ของพวกเขาเสียจากแผ่นดินโลก
¹⁷เมื่อคนชอบธรรมร้องทูล พระยาห์เวห์ทรงสดับ
 และทรงช่วยกู้เขาให้พ้นจากความยากลำบากทั้งสิ้น
¹⁸พระยาห์เวห์ทรงอยู่ใกล้ผู้ที่ใจแตกสลาย
 และทรงช่วยผู้สิ้นหวัง
¹⁹คนชอบธรรมอาจมีความทุกข์ใจหลายอย่าง
 แต่พระยาห์เวห์ทรงช่วยกู้เขาออกมาให้พ้นหมด
²⁰พระองค์ทรงปกป้องกระดูกทุกชิ้นของเขา
 ไม่หักสักซี่เดียว
²¹ความชั่วจะสังหารคนอธรรม
 และบรรดาผู้ที่เกลียดชังคนชอบธรรมจะถูกลงโทษ
²²พระยาห์เวห์ทรงไถ่ชีวิตผู้รับใช้ของพระองค์
 ทุกคนที่เข้าลี้ภัยในพระองค์จะไม่ถูกลงโทษ

การกำเนิดของยอห์นผู้ให้บัพติศมา

 ⁵⁷เมื่อถึงเวลาที่นางเอลีซาเบธจะคลอดบุตร นางก็คลอดบุตรชาย ⁵⁸เมื่อเพื่อนบ้านและญาติพี่น้องของนางได้ยินว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำแดงพระเมตตาแก่นางอย่างมาก เขาทั้งหลายก็พากันชื่นชมยินดี ⁵⁹พอถึงวันที่แปด เขาก็พากันมาให้ทารกนั้นเข้าสุหนัตพิธีตัดหนังปลายองคชาต ผู้ชายเข้าศาสนายิวโดยพิธีนี้ และเขาจะตั้งชื่อทารกว่าเศคาริยาห์ตามชื่อบิดา ⁶⁰แต่มารดาตอบว่า “ไม่ได้ ต้องตั้งชื่อว่ายอห์น” ⁶¹พวกเขาตอบนางว่า “ไม่มีใครในพวกญาติของท่านที่มีชื่ออย่างนั้น” ⁶²แล้วพวกเขาจึงทำบุ้ยใบ้กับบิดาถามว่าท่านอยากจะให้บุตรนั้นชื่ออะไร ⁶³บิดาจึงขอกระดานชนวนมา เขียนว่า “ชื่อของเขาคือยอห์น” คนทั้งหลายก็ประหลาดใจ ⁶⁴ทันใดนั้นปากและลิ้นของท่านก็กลับเป็นปกติพูดได้อีก แล้วท่านกล่าวสรรเสริญพระเจ้า ⁶⁵เพื่อนบ้านของท่านก็เกิดความกลัว และเหตุการณ์เหล่านี้ก็เลื่องลือไปทั่วแถบภูเขาแคว้นยูเดีย ⁶⁶บรรดาคนที่ได้ยินก็จดจำไว้ในใจ และกล่าวว่า “ทารกคนนั้นจะเป็นอย่างไรต่อไปข้างหน้านะ?” เพราะว่าพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่กับเขา

คำพยากรณ์ของเศคาริยาห์

 ⁶⁷เศคาริยาห์ผู้เป็นบิดาก็เต็มเปี่ยมด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์และกล่าวพยากรณ์ว่า
 ⁶⁸“สาธุการแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้เป็นพระเจ้าของอิสราเอล
เพราะว่าพระองค์ทรงเยี่ยมเยียนและทรงไถ่ชนชาติของพระองค์
 ⁶⁹และทรงให้ผู้ช่วยทรงฤทธิ์เกิดมาเพื่อเรา
ในเชื้อวงศ์ของดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์
 ⁷⁰ตามที่พระองค์ตรัสไว้ตั้งแต่โบราณ โดยปากของผู้เผยพระวจนะบริสุทธิ์ของพระองค์
 ⁷¹คือทรงให้เรารอดพ้นจากพวกศัตรูและพ้นจากเงื้อมมือของทุกคนที่เกลียดชังเรา
 ⁷²ดังนั้นพระองค์จึงทรงสำแดงพระกรุณาตามที่ทรงสัญญาแก่บรรพบุรุษของเรา
และทรงระลึกถึงพันธสัญญาบริสุทธิ์ของพระองค์
 ⁷³คือคำปฏิญาณที่พระองค์ทรงทำไว้กับอับราฮัมบรรพบุรุษของเราว่า
 ⁷⁴เมื่อเราพ้นจากเงื้อมมือของพวกศัตรูแล้ว
จะโปรดให้เราปรนนิบัติพระองค์โดยปราศจากความกลัว ⁷⁵ด้วยความบริสุทธิ์และด้วยความชอบธรรม
เฉพาะพระพักตร์พระองค์ตลอดชีวิต
 ⁷⁶ทารกเอ๋ย เขาจะเรียกเจ้าว่าผู้เผยพระวจนะของผู้สูงสุด
เพราะว่าเจ้าจะนำหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าและจัดเตรียมมรรคา
 ⁷⁷เพื่อจะให้ชนชาติของพระองค์รู้ถึงความรอด
ซึ่งมาทางการทรงยกโทษบาปเขาเหล่านั้น
 ⁷⁸โดยพระทัยเมตตาของพระเจ้าของเรา
แสงอรุณจากเบื้องสูงจึงมาเยี่ยมเยียนเรา
 ⁷⁹ส่องสว่างแก่คนทั้งหลายที่อยู่ในความมืด และในเงาของความมรณา เพื่อจะนำเท้าของเราไปในทางสันติสุข”
 ⁸⁰ทารกน้อยนั้นก็เจริญวัยขึ้น และจิตวิญญาณก็มีกำลังทวีขึ้น ท่านไปอาศัยอยู่ในถิ่นทุรกันดารจนถึงวันที่ท่านมาปรากฏแก่ชนชาติอิสราเอล

วงศ์วานโคฮาท

 ¹พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสและอาโรนว่า ²“จงทำสำมะโนครัววงศ์วานโคฮาทจากเผ่าพันธุ์เลวีตามตระกูล และตามสกุล ³ตั้งแต่คนที่มีอายุ 30 ปีขึ้นไปจนถึง 50 ปี คือทุกคนที่ทำหน้าที่ได้ เพื่อทำงานในเต็นท์นัดพบ ⁴นี่เป็นงานที่วงศ์วานโคฮาททำในเต็นท์นัดพบซึ่งเกี่ยวข้องกับสิ่งบริสุทธิ์ที่สุด ⁵คือเมื่อจะเคลื่อนย้ายค่าย ให้อาโรนและลูกๆ ของเขาเข้าไปข้างในและปลดม่านกำบังออก แล้วนำมาคลุมหีบแห่งสักขีพยานไว้ ⁶จากนั้นเอาหนังอย่างดีหนังอย่างดีคลุม และเอาผ้าสีฟ้าล้วนปูบนนั้น พร้อมทั้งสอดคานหาม ⁷ให้พวกเขาเอาผ้าสีฟ้าปูลงบนโต๊ะขนมปังเฉพาะพระพักตร์ แล้ววางจาน ชามเล็ก อ่าง และคนโทรินเครื่องดื่มบูชาลงบนนั้น ทั้งขนมปังตั้งถวายเนืองนิตย์ก็ให้วางอยู่บนนั้นด้วย ⁸แล้วเอาผ้าสีแดงปูทับ และเอาหนังอย่างดีคลุมบนนั้นอีกทีหนึ่ง พร้อมทั้งสอดคานหาม ⁹ให้พวกเขาเอาผ้าสีฟ้าคลุมคันประทีปที่ใช้ส่องแสง ตะเกียง ตะไกรตัดไส้ตะเกียง ถาด และภาชนะใส่น้ำมันเติมตะเกียงทุกชิ้นที่ใช้กับคันประทีป ¹⁰และเอาหนังอย่างดีห่อคันประทีปและชิ้นส่วนทั้งหมด แล้วใส่ไว้บนโครงหาม ¹¹ให้พวกเขาเอาผ้าสีฟ้าปูบนแท่นบูชาทองคำ แล้วเอาหนังอย่างดีคลุมทับไว้ พร้อมทั้งสอดคานหาม ¹²และให้พวกเขาเอาภาชนะทั้งหมดสำหรับการปรนนิบัติที่ใช้อยู่ในสถานนมัสการไปวางบนผ้าสีฟ้าและคลุมด้วยหนังอย่างดีแล้วใส่ไว้บนโครงหาม ¹³ทั้งให้พวกเขาเอาขี้เถ้าออกจากแท่นบูชา แล้วเอาผ้าสีม่วงปูบนแท่นนั้น ¹⁴และให้เอาภาชนะทั้งหมดของแท่นที่พวกเขาใช้ในการปรนนิบัตินั้น ซึ่งมีกระถาง ไฟ ส้อม พลั่ว อ่าง และภาชนะทั้งหมดของแท่นวางไว้บนแท่น แล้วเอาหนังอย่างดีคลุม พร้อมทั้งสอดคานหาม
 ¹⁵“ในการเคลื่อนย้ายค่าย ให้อาโรนและบุตรชายคลุมสถานนมัสการและเครื่องใช้ทุกอย่างของสถานนมัสการให้เสร็จก่อน หลังจากนั้นวงศ์วานโคฮาทจึงเข้ามาหาม แต่ไม่ให้พวกเขาแตะต้องของบริสุทธิ์เพื่อจะไม่ต้องตาย สิ่งเหล่านี้เป็นของในเต็นท์นัดพบที่วงศ์วานของโคฮาทจะต้องหาม
 ¹⁶“เอเลอาซาร์บุตรชายของปุโรหิตอาโรนจะต้องดูแลน้ำมันสำหรับจุดตะเกียง เครื่องหอม เครื่องธัญบูชาเนืองนิตย์ และน้ำมันเจิม รวมทั้งดูแลพลับพลาทั้งหมดกับทุกสิ่งในนั้น คือสถานนมัสการและเครื่องใช้”
 ¹⁷พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสและอาโรนว่า ¹⁸“อย่าทำให้เผ่าพันธุ์ตระกูลของโคฮาทถูกทำลาย ¹⁹แต่จงทำเช่นนี้ต่อพวกเขาเพื่อให้พวกเขามีชีวิตอยู่และไม่ต้องตาย คือในขณะที่เขาทั้งหลายเข้าใกล้ของบริสุทธิ์ที่สุด ให้อาโรนและลูกๆ ของอาโรนเข้าไปด้วย และตั้งพวกเขาแต่ละคนไว้ตามหน้าที่และความรับผิดชอบของเขา ²⁰แต่ห้ามตระกูลโคฮาทเข้าไปมองของบริสุทธิ์แม้แต่แวบเดียว เพื่อว่าพวกเขาจะไม่ต้องตาย” วงศ์วานเกอร์โชนและเมรารี
 ²¹พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ²²“จงทำสำมะโนครัววงศ์วานเกอร์โชนตามสกุล และตามตระกูลของเขาด้วย ²³เจ้าจงนับคนที่มีอายุตั้งแต่ 30 ปีขึ้นไปจนถึง 50 ปี คือทุกคนที่เข้าไปทำหน้าที่ได้เพื่อทำงานในเต็นท์นัดพบ ²⁴นี่เป็นงานของตระกูลเกอร์โชน ทั้งงานปรนนิบัติและงานขนย้าย ²⁵ให้เขาทั้งหลายขนม่านของพลับพลา และขนเต็นท์นัดพบพร้อมกับผ้าคลุมและหนังอย่างดีที่คลุมอยู่ข้างบน และขนผ้าม่านสำหรับบังประตูเต็นท์นัดพบ ²⁶ม่านบังลาน บังตาของทางเข้าประตูลานซึ่งอยู่รอบพลับพลาและแท่นบูชา เชือกโยง และเครื่องใช้ทั้งหมดสำหรับการปรนนิบัติ ให้พวกเขาทำงานทุกอย่างที่ต้องทำ ²⁷ให้อาโรนและบรรดาบุตรชายของเขาบัญชาวงศ์วานเกอร์โชนเกี่ยวกับทุกสิ่งที่ต้องขนและงานทุกอย่างที่ต้องทำ และเจ้าจะต้องกำหนดทุกสิ่งที่ต้องหามให้เป็นงานของพวกเขา ²⁸นี่เป็นงานของตระกูลแห่งวงศ์วานเกอร์โชนในเต็นท์นัดพบภายใต้อิธามาร์บุตรชายของปุโรหิตอาโรน
 ²⁹“ส่วนวงศ์วานของเมรารีนั้น เจ้าจงนับพวกเขาตามตระกูล ตามสกุล ³⁰จงนับคนที่มีอายุ 30 ปีขึ้นไปจนถึง 50 ปี คือทุกคนที่เข้าไปทำหน้าที่ได้เพื่อทำงานในเต็นท์นัดพบ ³¹และนี่คืองานเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องขน ซึ่งเป็นงานทั้งหมดของพวกเขาในเต็นท์นัดพบ ได้แก่กรอบไม้พลับพลา ไม้กลอน ไม้เสา และฐานรอง ³²เสารอบๆ ลานพร้อมกับฐานรอง หลักหมุดและเชือกโยง รวมทั้งอุปกรณ์ทั้งหมดและทุกสิ่งที่เกี่ยวกับการใช้งานของเสา เจ้าจงระบุชื่อของสิ่งที่พวกเขาต้องหาม ³³นี่เป็นงานของตระกูลแห่งวงศ์วานเมรารี เป็นงานทั้งหมดของพวกเขาในเต็นท์นัดพบ ภายใต้การดูแลของอิธามาร์บุตรชายของปุโรหิตอาโรน”

การทำสำมะโนครัวคนเลวี

 ³⁴โมเสส อาโรน และบรรดาผู้นำชุมนุมชนได้นับวงศ์วานของโคฮาทตามตระกูล และตามสกุลของพวกเขา ³⁵ที่มีอายุตั้งแต่ 30 ปีขึ้นไปจนถึง 50 ปี คือทุกคนที่เข้าไปทำหน้าที่ได้เพื่อทำงานในเต็นท์นัดพบ ³⁶จำนวนของเขาตามตระกูลของพวกเขาคือ 2,750 คน ³⁷นี่เป็นจำนวนคนในตระกูลของโคฮาท คือทุกคนที่ทำงานในเต็นท์นัดพบ ซึ่งโมเสสและอาโรนนับไว้ตามพระดำรัสที่พระยาห์เวห์ตรัสผ่านโมเสส
 ³⁸จำนวนคนในวงศ์วานเกอร์โชนตามตระกูล ตามสกุลของพวกเขา ³⁹ที่มีอายุตั้งแต่ 30 ปีขึ้นไปจนถึง 50 ปี คือทุกคนที่เข้าไปทำหน้าที่ได้เพื่อทำงานในเต็นท์นัดพบ ⁴⁰จำนวนของเขาตามตระกูล ตามสกุลของพวกเขาคือ 2,630 คน ⁴¹นี่เป็นจำนวนคนในตระกูลแห่งบุตรหลานของเกอร์โชน คือทุกคนที่ทำงานในเต็นท์นัดพบ ซึ่งโมเสสและอาโรนนับไว้ตามพระดำรัสของพระยาห์เวห์
 ⁴²จำนวนคนในตระกูลแห่งวงศ์วานเมรารีตามตระกูล ตามสกุล ⁴³ซึ่งมีอายุตั้งแต่ 30 ปีขึ้นไปจนถึง 50 ปี คือทุกคนที่เข้าไปทำหน้าที่ได้เพื่อทำงานในเต็นท์นัดพบ ⁴⁴จำนวนของเขาตามตระกูลคือ 3,200 คน ⁴⁵นี่เป็นจำนวนคนในตระกูลแห่งวงศ์วานเมรารี ซึ่งโมเสสและอาโรนนับไว้ตามพระดำรัสที่พระยาห์เวห์ตรัสผ่านโมเสส
 ⁴⁶จำนวนคนเลวีทั้งหมดที่โมเสส อาโรนและบรรดาผู้นำของคนอิสราเอลนับไว้ตามตระกูล ตามสกุลของพวกเขา ⁴⁷ซึ่งมีอายุตั้งแต่ 30 ปีขึ้นไปจนถึง 50 ปี ที่เข้าไปทำงานในงานปรนนิบัติและทำงานขนสัมภาระได้ในเต็นท์นัดพบ ⁴⁸จำนวนคนที่นับได้คือ 8,580 คน ⁴⁹เขาทั้งหลายถูกแต่งตั้งตามพระดำรัสที่พระยาห์เวห์ตรัสผ่านทางโมเสส ให้แต่ละคนทำงานปรนนิบัติหรือทำงานขนของตนเอง ดังนั้นโมเสสได้นับเขาทั้งหลายไว้ตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาท่าน

กันดารวิถี 5

ผู้ที่เป็นมลทิน

 ¹พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ²“จงบัญชาคนอิสราเอลให้ย้ายทุกคนที่เป็นโรคเรื้อน ทุกคนที่มีสิ่งไหลออก และทุกคนที่เป็นมลทินเพราะถูกต้องซากศพออกไปนอกค่าย ³ให้ย้ายทั้งผู้ชายและผู้หญิงออกไปนอกค่าย เพื่อจะไม่ทำให้ค่ายของพวกเขาซึ่งเราสถิตท่ามกลางนั้นเป็นมลทิน” ⁴คนอิสราเอลก็ทำตาม และย้ายคนเหล่านี้ออกไปนอกค่าย คนอิสราเอลก็ทำตามที่พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสส

การสารภาพบาปและการชดใช้

 ⁵และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ⁶“จงบอกคนอิสราเอลว่า ผู้ชายหรือผู้หญิงก็ดีที่ทำบาปต่อกัน อันเป็นการทำผิดต่อพระยาห์เวห์ คนนั้นจึงมีความผิด ⁷ให้คนนั้นสารภาพความบาปที่ได้ทำ และให้เขาชดใช้การทำผิดของเขาอย่างเต็มที่พร้อมกับเพิ่มอีกหนึ่งส่วนห้า แล้วมอบให้แก่คนที่เขาได้ล่วงละเมิด ⁸ถ้าคนนั้นไม่มีญาติสนิทที่จะรับค่าชดใช้ ก็ให้ถวายค่าชดใช้นั้นแด่พระยาห์เวห์สำหรับปุโรหิต พร้อมทั้งแกะผู้สำหรับลบมลทินบาป ซึ่งจะลบมลทินบาปของเขา ⁹นอกจากนี้เครื่องถวายที่บริสุทธิ์ของคนอิสราเอลซึ่งนำมาให้แก่ปุโรหิตต้องเป็นของปุโรหิต ¹⁰สิ่งของบริสุทธิ์ของแต่ละคนให้เป็นของปุโรหิต และทุกสิ่งที่นำไปให้ปุโรหิตก็ต้องเป็นของปุโรหิต”