ทั้งหมดนี้เป็นของคุณ

บทบาทของปัญญาในการทรงสร้าง

²²“พระยาห์เวห์ทรงให้กำเนิดข้าพเจ้าแล้ว เมื่อทรงเริ่มงานของพระองค์
 ข้าพเจ้าเป็นสิ่งแรกในพระราชกิจโบราณของพระองค์
²³ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์มาแล้ว ข้าพเจ้าถูกสถาปนาไว้
 ตั้งแต่แรก ก่อนการเริ่มต้นของแผ่นดินโลก
²⁴เมื่อยังไม่มีมหาสมุทร ข้าพเจ้าถือกำเนิดมาแล้ว
 เมื่อไม่มีน้ำพุที่มีน้ำมากมาย
²⁵ก่อนภูเขาถูกวางราก
 ก่อนเนินเขา ข้าพเจ้าก็ถือกำเนิดมาแล้ว
²⁶ก่อนทรงสร้างแผ่นดินและไร่นา
 ทั้งก่อนผงคลีแรกของพิภพ
²⁷เมื่อทรงสถาปนาฟ้าสวรรค์ ข้าพเจ้าอยู่ที่นั่นแล้ว
 เมื่อทรงลากเส้นรอบวงบนพื้นมหาสมุทร
²⁸เมื่อทรงทำให้ฟ้าเบื้องบนมั่นคง
 เมื่อทรงสถาปนาน้ำพุของที่ลึก
²⁹เมื่อทรงกำหนดขอบเขตให้ทะเล
 เพื่อว่าน้ำจะไม่ละเมิดพระบัญชาของพระองค์
 เมื่อทรงปักรากฐานของแผ่นดินโลก
³⁰ข้าพเจ้าก็อยู่ข้างพระองค์แล้วเหมือนอย่างนายช่าง
 ข้าพเจ้าเป็นความปีติยินดีประจำวันของพระองค์
 เปรมปรีดิ์อยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์ทุกเวลา
³¹เปรมปรีดิ์ในพิภพของพระองค์
 และปีติยินดีในมนุษย์ทั้งหลาย

การทรงเลี้ยงคนห้าพันคน

 ¹⁰เมื่อบรรดาอัครทูตกลับมาแล้ว พวกเขาทูลพระเยซูถึงสิ่งที่ได้ทำนั้น พระองค์จึงพาเขาออกไปตามลำพังใกล้เมืองที่เรียกว่าเบธไซดา ¹¹แต่เมื่อฝูงชนรู้แล้วจึงตามพระองค์ไป พระองค์ทรงต้อนรับพวกเขา ตรัสสั่งสอนถึงแผ่นดินของพระเจ้า และทุกคนที่ต้องการหายโรคพระองค์ก็ทรงรักษา ¹²เมื่อกำลังจะใกล้ค่ำ สาวกสิบสองคนมาทูลพระองค์ว่า “ขอส่งฝูงชนไปตามหมู่บ้านต่างๆ ที่อยู่แถวนี้เพื่อหาที่พักและอาหาร เพราะที่ที่เราอยู่นี้เป็นที่เปลี่ยว” ¹³แต่พระองค์ตรัสกับเขาทั้งหลายว่า “พวกท่านจงเลี้ยงเขาเถิด” เขาทูลว่า “เราไม่มีอะไรมาก มีแค่ขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัว นอกเสียจากจะไปหาซื้ออาหารให้ประชาชนทั้งหมดนี้” ¹⁴เพราะมีผู้ชายอยู่ที่นั่นประมาณห้าพันคน พระองค์จึงสั่งพวกสาวกของพระองค์ว่า “จงให้พวกเขานั่งลงเป็นหมู่ๆ หมู่ละประมาณห้าสิบคน” ¹⁵สาวกก็ทำตาม คือให้ทุกคนนั่งลง ¹⁶เมื่อพระองค์ทรงรับขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวนั้นแล้ว ก็แหงนพระพักตร์ดูฟ้าสวรรค์ ขอพระพร แล้วทรงหักส่งให้พวกสาวกเอาไปแจกจ่ายฝูงชน ¹⁷พวกเขาก็ได้กินอิ่มกันทุกคน แล้วพวกสาวกยังเก็บเศษอาหารที่เหลือนั้นได้ถึงสิบสองตะกร้า

คำประกาศยอมรับของเปโตรเกี่ยวกับพระเยซู

 ¹⁸ขณะที่พระองค์กำลังอธิษฐานอยู่ตามลำพังโดยมีสาวกทั้งหลายอยู่ใกล้ๆ พระองค์ตรัสถามพวกเขาว่า “คนทั้งหลายพูดกันว่าเราเป็นใคร?” ¹⁹พวกเขาทูลตอบว่า “เป็นยอห์นผู้ให้บัพติศมา แต่บางคนว่าเป็นเอลียาห์ ส่วนคนอื่นๆ ก็ว่าเป็นหนึ่งในพวกผู้เผยพระวจนะโบราณที่กลับเป็นขึ้นมา” ²⁰พระองค์จึงตรัสถามเขาว่า “แล้วพวกท่านเองคิดว่าเราเป็นใคร?” เปโตรทูลตอบว่า “เป็นพระคริสต์ของพระเจ้า”

พระเยซูทรงพยากรณ์ถึงการสิ้นพระชนม์ และการคืนพระชนม์ของพระองค์

 ²¹พระองค์จึงกำชับสั่งพวกเขาไม่ให้บอกใครเรื่องนี้ ²²และตรัสว่า “บุตรมนุษย์จะต้องทนทุกข์หลายอย่าง พวกผู้ใหญ่ พวกหัวหน้าปุโรหิตและพวกธรรมาจารย์จะปฏิเสธท่าน และในที่สุดท่านจะต้องถูกประหารชีวิต แต่ในวันที่สาม พระเจ้าจะทรงให้ท่านเป็นขึ้นมาใหม่”
 ²³พระองค์จึงตรัสกับพวกเขาทุกคนว่า “ถ้าใครต้องการจะมาติดตามเรา ให้คนนั้นปฏิเสธตนเอง รับกางเขนของตนแบกทุกวันและตามเรามา ²⁴เพราะว่าใครต้องการจะเอาชีวิตรอด คนนั้นจะเสียชีวิต แต่ใครยอมเสียชีวิตเพราะเห็นแก่เรา คนนั้นจะได้ชีวิตรอด ²⁵เพราะเขาจะได้ประโยชน์อะไร ถ้าได้สิ่งของสิ้นทั้งโลกแต่ทำลายหรือสูญเสียตัวเองไป ²⁶ถ้าใครมีความอายเพราะเราและถ้อยคำของเรา บุตรมนุษย์ก็จะมีความอายเพราะคนนั้นเมื่อท่านมาด้วยพระรัศมีของท่าน และของพระบิดา และรัศมีของเหล่าทูตสวรรค์บริสุทธิ์ ²⁷แต่เราบอกความจริงกับพวกท่านว่า มีบางคนที่ยืนอยู่ที่นี่จะยังไม่พบความตายภาษากรีกแปลตรงตัวว่า ลิ้มรสความตายจนกว่าจะได้เห็นแผ่นดินของพระเจ้า”

ระยะการเดินทางของคนอิสราเอลเมื่อออกจากอียิปต์

 ¹ต่อไปนี้เป็นระยะต่างๆ ในการเดินทางของคนอิสราเอล เมื่อเขาทั้งหลายออกจากแผ่นดินอียิปต์เป็นหมวดหมู่ภายใต้การนำของโมเสสและอาโรน ²โมเสสบันทึกชื่อสถานที่ที่พวกเขาออกเดินทางทีละระยะตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์ ต่อไปนี้เป็นระยะในการเดินทางที่แบ่งตามสถานที่ที่พวกเขาออกเดินทาง ³เขาทั้งหลายออกเดินทางจากราเมเสสในเดือนแรก คือในวันที่สิบห้าของเดือนแรกนั้น หลังวันปัสกาหนึ่งวัน คนอิสราเอลออกมาอย่างอาจหาญต่อหน้าต่อตาชาวอียิปต์ทั้งหมด ⁴เวลานั้นชาวอียิปต์กำลังฝังศพบรรดาบุตรหัวปีของตน ซึ่งถูกพระยาห์เวห์ทรงประหารท่ามกลางพวกเขา พระยาห์เวห์ทรงลงโทษพวกเทพเจ้าของเขาทั้งหลายด้วย
 ⁵ดังนั้นคนอิสราเอลจึงออกเดินทางจากราเมเสส แล้วมาตั้งค่ายพักที่สุคคท
 ⁶และออกเดินทางจากสุคคท แล้วมาตั้งค่ายพักที่เอธามซึ่งอยู่ชายแดนถิ่นทุรกันดาร
 ⁷และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากเอธาม แต่กลับไปยังปิหะหิโรทที่อยู่ทางทิศตะวันออกของบาอัลเซโฟน แล้วมาตั้งค่ายพักที่หน้ามิกดล
 ⁸และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากหน้าปิหะหิโรท และเดินฝ่ากลางทะเลเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร และเดินตามทางในถิ่นทุรกันดารเอธามเป็นเวลาสามวัน แล้วมาตั้งค่ายพักที่มาราห์
 ⁹และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากมาราห์มาถึงเอลิม ที่เอลิมมีน้ำพุ 12 แห่งและต้นอินทผลัม 70 ต้น เขาจึงมาตั้งค่ายพักที่นั่น
 ¹⁰และเขาทั้งหลายออกเดินจากเอลิมแล้วมาตั้งค่ายพักที่ทะเลแดงทะเลแดง
 ¹¹และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากทะเลแดง แล้วมาตั้งค่ายพักอยู่ในถิ่นทุรกันดารสิน
 ¹²และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากถิ่นทุรกันดารสิน แล้วมาตั้งค่ายพักที่โดฟคาห์
 ¹³และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากโดฟคาห์ แล้วมาตั้งค่ายพักที่อาลูช
 ¹⁴และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากอาลูช แล้วมาตั้งค่ายพักที่เรฟีดิม (ที่นั่นไม่มีน้ำให้ประชาชนดื่ม)
 ¹⁵และเขาทั้งหลายออกเดินจากเรฟีดิม แล้วมาตั้งค่ายพักในถิ่นทุรกันดารซีนาย
 ¹⁶และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากถิ่นทุรกันดารซีนาย แล้วมาตั้งค่ายพักที่ขิบโรทหัทธาอาวาห์
 ¹⁷และเขาทั้งหลายออกเดินจากขิบโรทหัทธาอาวาห์ แล้วมาตั้งค่ายพักที่ฮาเซโรท
 ¹⁸และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากฮาเซโรท แล้วมาตั้งค่ายพักที่ริทมาห์
 ¹⁹และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากริทมาห์ แล้วมาตั้งค่ายพักที่ริมโมนเปเรศ
 ²⁰และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากริมโมนเปเรศ แล้วมาตั้งค่ายพักที่ลิบนาห์
 ²¹และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากลิบนาห์ แล้วมาตั้งค่ายพักที่ริสสาห์
 ²²และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากริสสาห์ แล้วมาตั้งค่ายพักที่เคเฮลาธาห์
 ²³และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากเคเฮลาธาห์ แล้วมาตั้งค่ายพักที่ภูเขาเชเฟอร์
 ²⁴และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากภูเขาเชเฟอร์ แล้วมาตั้งค่ายพักที่ฮาราดาห์
 ²⁵และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากฮาราดาห์ แล้วมาตั้งค่ายพักที่มักเฮโลท
 ²⁶และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากมักเฮโลท แล้วมาตั้งค่ายพักที่ทาหัท
 ²⁷และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากทาหัท แล้วมาตั้งค่ายพักที่เท-ราห์
 ²⁸และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากเท-ราห์ แล้วมาตั้งค่ายพักที่มิทคาห์
 ²⁹และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากมิทคาห์ แล้วมาตั้งค่ายพักที่ฮัชโมนาห์
 ³⁰และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากฮัชโมนาห์ แล้วมาตั้งค่ายพักที่โมเสโรท
 ³¹และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากโมเสโรท แล้วมาตั้งค่ายพักที่เบเนยาอะคัน
 ³²และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากเบเนยาอะคัน แล้วมาตั้งค่ายพักที่โฮร์ฮักกีดกาด
 ³³และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากโฮร์ฮักกีดกาด แล้วมาตั้งค่ายพักที่โยทบาธาห์
 ³⁴และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากโยทบาธาห์ แล้วมาตั้งค่ายพักที่อับโรนาห์
 ³⁵และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากอับโรนาห์ แล้วมาตั้งค่ายพักที่เอซิโอนเกเบอร์
 ³⁶และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากเอซิโอนเกเบอร์ แล้วมาตั้งค่ายพักในถิ่นทุรกันดารศิน (คือคาเดช)
 ³⁷และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากคาเดช แล้วมาตั้งค่ายพักที่ภูเขาโฮร์ ริมแผ่นดินเอโดม
 ³⁸และอาโรนปุโรหิตขึ้นไปยังภูเขาโฮร์ตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์และสิ้นชีวิตที่นั่น ในวันที่หนึ่งเดือนที่ห้าปีที่สี่สิบนับตั้งแต่วันที่คนอิสราเอลออกจากแผ่นดินอียิปต์ ³⁹เมื่ออาโรนสิ้นชีวิตที่ภูเขาโฮร์นั้น เขามีอายุ 123 ปี
 ⁴⁰กษัตริย์เมืองอาราดชาวคานาอัน ผู้ซึ่งอาศัยที่เนเกบในแผ่นดินคานาอันได้ยินข่าวว่าคนอิสราเอลยกมา
 ⁴¹และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากภูเขาโฮร์ แล้วมาตั้งค่ายพักที่ศัลโมนาห์
 ⁴²และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากศัลโมนาห์ แล้วมาตั้งค่ายพักที่ปูโนน
 ⁴³และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากปูโนน แล้วมาตั้งค่ายพักที่โอโบท
 ⁴⁴และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากโอโบท แล้วมาตั้งค่ายพักที่อิเยอาบาริมในดินแดนโมอับ
 ⁴⁵และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากไอยิม แล้วมาตั้งค่ายพักที่ดีโบนกาด
 ⁴⁶และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากดีโบนกาด แล้วมาตั้งค่ายพักที่อัลโมนดิบลาธาอิม
 ⁴⁷และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากอัลโมนดิบลาธาอิม แล้วมาตั้งค่ายพักในภูเขาอาบาริมที่หน้าเนโบ
 ⁴⁸และเขาทั้งหลายออกเดินทางจากภูเขาอาบาริมแล้วมาตั้งค่ายพัก ณ ที่ราบโมอับริมแม่น้ำจอร์แดนตรงข้ามเมืองเยรีโค
 ⁴⁹พวกเขาตั้งค่ายพักอยู่ริมแม่น้ำจอร์แดนตั้งแต่เบธเยชิโมทไกลไปจนถึงอาเบลชิทธิม ณ ที่ราบโมอับ

คำสั่งเกี่ยวกับการยึดดินแดนคานาอัน

 ⁵⁰และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสส ณ ที่ราบโมอับริมฝั่งแม่น้ำจอร์แดนตรงข้ามเมืองเยรีโคว่า ⁵¹“จงกล่าวกับคนอิสราเอลว่า เมื่อพวกเจ้าข้ามแม่น้ำจอร์แดนเข้าไปในแผ่นดินคานาอัน ⁵²จงขับไล่ชาวเมืองนั้นออกไปให้หมดต่อหน้าพวกเจ้า และทำลายรูปเคารพแบบแกะสลักของเขาให้หมด ทำลายรูปปั้นแบบหล่อของเขาให้หมด และทำลายบรรดาปูชนียสถานสูงของเขาทุกแห่ง ⁵³และเจ้าทั้งหลายจงยึดครองแผ่นดิน แล้วเข้าไปอาศัยอยู่ในนั้น เพราะเราได้ให้แผ่นดินนั้นเป็นกรรมสิทธิ์ของพวกเจ้า ⁵⁴เจ้าทั้งหลายจงแบ่งมรดกที่ดินนั้นด้วยฉลากตามตระกูลของเจ้า เผ่าใหญ่เจ้าจงให้มรดกก้อนใหญ่ เผ่าเล็กเจ้าจงให้มรดกก้อนเล็ก ที่ดินผืนไหนที่ฉลากตกกับใคร ก็ให้เป็นของคนนั้น เจ้าจงรับมรดกตามเผ่าของบรรพบุรุษของพวกเจ้า ⁵⁵ถ้าเจ้าทั้งหลายไม่ขับไล่ชาวแผ่นดินนั้นออกไปให้พ้นหน้าเจ้า พวกที่เจ้าให้เหลืออยู่นั้นก็จะเป็นเหมือนผงในตาของเจ้า และจะเป็นเหมือนหนามยอกอกของเจ้า และเขาทั้งหลายจะรังควานพวกเจ้าในแผ่นดินที่เจ้าเข้าไปอาศัยอยู่นั้น ⁵⁶และเราจะทำกับพวกเจ้า เหมือนดังที่เราคิดจะทำกับเขาทั้งหลาย”

กันดารวิถี 34

อาณาเขตของแผ่นดิน

 ¹พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ²“จงบัญชาคนอิสราเอลและกล่าวกับพวกเขาว่า เมื่อเจ้าทั้งหลายเข้าไปในแผ่นดินคานาอัน (แผ่นดินนี้จะตกเป็นมรดกของพวกเจ้า) อาณาเขตของแผ่นดินคานาอันทั้งหมดคือ ³บริเวณทางใต้ของเจ้าเริ่มจากถิ่นทุรกันดารศินไปตามด้านข้างของเอโดม อาณาเขตด้านใต้ของเจ้านั้นจะเริ่มจากปลายทะเลตายทางด้านตะวันออก ⁴และอาณาเขตของเจ้าจะเลี้ยวไปทางใต้ตรงเนินสูงอาครับบิมข้ามไปยังถิ่นทุรกันดารศินลงไปยังทางใต้สุดคือที่คาเดชบารเนีย และเลยไปถึงฮาซาอัดดาร์ แล้วผ่านเรื่อยไปถึงอัสโมน ⁵และอาณาเขตจะเลี้ยวจากอัสโมนไปยังลำธารอียิปต์แล้วไปสิ้นสุดที่ทะเล
 ⁶“อาณาเขตด้านตะวันตกเจ้าจะเป็นทะเลใหญ่คือทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและฝั่งทะเลนั้น นี่คืออาณาเขตด้านตะวันตกของเจ้า
 ⁷“และนี่จะเป็นอาณาเขตด้านเหนือของเจ้า คือ เจ้าจงขีดเครื่องหมายจากทะเลใหญ่เรื่อยไปถึงภูเขาโฮร์ ⁸จากภูเขาโฮร์เจ้าจงขีดเครื่องหมายเรื่อยไปจนถึงทางเข้าเมืองฮามัท และสุดปลายของอาณาเขตด้านนี้คือเศดัด ⁹แล้วอาณาเขตจะลงไปที่ศิโฟรน ไปสิ้นสุดที่ฮาซาเอนัน นี่คืออาณาเขตด้านเหนือของเจ้า ¹⁰“เจ้าจงทำเครื่องหมายอาณาเขตด้านตะวันออกของเจ้าจากฮาซาเอนันถึงเชฟาม ¹¹และอาณาเขตจะลงมาจากเชฟามถึงริบลาห์ทางตะวันออกของเมืองอายิน จากนั้นอาณาเขตจะลงมาถึงไหล่ทะเลคินเนเรทคือทะเลสาบกาลิลีทางด้านตะวันออก ¹²และอาณาเขตจะลงมาถึงแม่น้ำจอร์แดนไปสิ้นสุดที่ทะเลตาย นี่คืออาณาเขตโดยรอบของแผ่นดินของเจ้า”
 ¹³โมเสสบัญชาคนอิสราเอลกล่าวว่า “นี่เป็นแผ่นดินที่เจ้าทั้งหลายจะจับฉลากรับเป็นมรดก ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงบัญชาให้มอบแก่เก้าเผ่ากับอีกครึ่งเผ่า ¹⁴เพราะว่าคนเผ่ารูเบนตามสกุล คนเผ่ากาดตามสกุล และคนเผ่ามนัสเสห์ครึ่งเผ่าได้รับมรดกของพวกเขาแล้ว ¹⁵ทั้งสองเผ่าและครึ่งเผ่านั้นได้รับมรดกของเขาทั้งหลายที่ฟากแม่น้ำจอร์แดนด้านตรงข้ามเมืองเยรีโค คือด้านตะวันออกทางดวงอาทิตย์ขึ้น”

ผู้นำต่างๆ

 ¹⁶พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ¹⁷“ต่อไปนี้เป็นชื่อบุคคลที่จะแบ่งดินแดนแก่เจ้าทั้งหลายให้เป็นมรดก คือเอเลอาซาร์ปุโรหิต และโยชูวาบุตรนูน ¹⁸เจ้าจงนำผู้นำจากทุกเผ่าเผ่าละหนึ่งคนไปแบ่งดินแดนเพื่อเป็นมรดก ¹⁹ต่อไปนี้เป็นชื่อของคนเหล่านั้น คือคาเลบบุตรเยฟุนเนห์จากเผ่ายูดาห์
 ²⁰ซามูเอลบุตรอัมมีฮูดจากคนเผ่าสิเมโอน
 ²¹เอลีดาดบุตรคิสโลนจากเผ่าเบนยามิน
 ²²บุคคีบุตรโยกลี ผู้นำจากคนเผ่าดาน
 ²³จากพงศ์พันธุ์ของโยเซฟคือ ฮันนีเอลบุตรเอโฟด ผู้นำจากคนเผ่ามนัสเสห์
 ²⁴และ เคมูเอลบุตรชิฟทาน ผู้นำจากคนเผ่าเอฟราอิม
 ²⁵เอลีซาฟานบุตรปารนาค ผู้นำจากคนเผ่าเศบูลุน
 ²⁶ปัลทีเอลบุตรอัสซาน ผู้นำจากคนเผ่าอิสสาคาร์
 ²⁷อาหิฮูดบุตรเชโลมี ผู้นำจากคนเผ่าอาเชอร์
 ²⁸เปดาเฮลบุตรอัมมีฮูด ผู้นำจากคนเผ่านัฟทาลี”
 ²⁹คนเหล่านี้เป็นผู้ที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาให้แบ่งมรดกแก่คนอิสราเอลในแผ่นดินคานาอัน