ปราศจากความกลัว

เสียงเรียกของปัญญา

²⁰ปัญญาร้องเสียงดังอยู่ที่ถนน
 เธอเปล่งเสียงของเธอที่ลานเมือง
²¹เธอร้องเรียกอยู่ตามหัวถนนที่จอแจ
 เธอกล่าวถ้อยคำที่ทางเข้าประตูเมืองว่า
²²“คนรู้น้อยเอ๋ย พวกเจ้าจะรักความรู้น้อยไปนานเท่าไร?
 คนที่ชอบเยาะเย้ยจะพอใจในการเยาะเย้ยไปนานเท่าไร?
 และคนโง่จะเกลียดความรู้นานเท่าไร?
²³จงหันมาสนใจคำตักเตือนของข้า
 นี่แน่ะ ข้าจะเทความคิดของข้าให้เจ้าทั้งหลาย
 ข้าจะให้ถ้อยคำของข้าแจ้งแก่พวกเจ้า
²⁴เพราะข้าได้เรียกแล้ว แต่พวกเจ้าปฏิเสธ
 ข้ายื่นมือออก แต่ไม่มีใครใส่ใจ
²⁵พวกเจ้าเพิกเฉยคำแนะนำทุกอย่างของข้า
 และไม่ยอมรับคำตักเตือนของข้าเลย
²⁶ข้าเองจะหัวเราะเยาะความหายนะของพวกเจ้า
 ข้าจะเยาะเย้ยเมื่อความกลัวมาถึงพวกเจ้า
²⁷เมื่อความกลัวมากระทบพวกเจ้าอย่างพายุร้าย
 และความหายนะของพวกเจ้ามาถึงอย่างพายุหมุน
 เมื่อความทุกข์และความระทมใจมาเหนือพวกเจ้า
²⁸แล้วพวกเขาจะร้องเรียกข้า แต่ข้าจะไม่ตอบ
 พวกเขาจะแสวงหาข้า แต่จะไม่พบข้า
²⁹เพราะว่าพวกเขาเกลียดความรู้
 และไม่เลือกเอาความยำเกรงพระยาห์เวห์
³⁰พวกเขาไม่ยอมรับคำแนะนำของข้าเลย
 แต่กลับดูหมิ่นคำตักเตือนทุกอย่างของข้า
³¹เพราะฉะนั้น พวกเขาจะกินผลแห่งทางของตนเอง
 และอิ่มด้วยความคิดเห็นของพวกเขาเอง
³²เพราะการที่คนรู้น้อยหันเหจากทางที่ถูกต้องก็นำความพินาศมาสู่ตนเอง
 และการที่คนโง่หลงเพลิดเพลินก็ทำลายตนเอง
³³แต่ผู้ที่ฟังข้า จะอยู่อย่างปลอดภัย
 และอยู่อย่างสงบสุข ไม่กลัวสิ่งร้ายใดๆ ”

สาวกสิบสองคน

 ¹พระองค์ทรงเรียกสาวกสิบสองคนของพระองค์มา แล้วประทานสิทธิอำนาจให้พวกเขาขับผีโสโครกออกได้ และทรงให้รักษาโรคและความเจ็บป่วยทุกอย่างให้หายได้ ²อัครทูตสิบสองคนนั้นมีชื่อดังนี้ คนแรกชื่อซีโมนที่เรียกว่าเปโตร กับอันดรูว์น้องของเขา ยากอบบุตรเศเบดี กับยอห์นน้องของเขา ³ฟีลิป และบารโธโลมิว โธมัส และมัทธิวคนเก็บภาษี ยากอบบุตรอัลเฟอัสและเลบเบอัส ผู้ที่มีชื่ออีกว่าธัดเดอัส ⁴ซีโมนพรรคชาตินิยม และยูดาสอิสคาริโอท ที่ได้ทรยศพระองค์

พันธกิจของอัครทูตสิบสองคน

 ⁵สิบสองคนนี้ พระเยซูทรงใช้ให้ออกไปและมีรับสั่งพวกเขาว่า “อย่าไปยังที่อยู่ของพวกต่างชาติ และอย่าเข้าไปในเมืองของชาวสะมาเรีย ⁶แต่ว่าจงไปหาแกะหลงของวงศ์วานอิสราเอลนั้นดีกว่า ⁷จงไปพลางประกาศพลางว่า ‘แผ่นดินสวรรค์มาใกล้แล้ว’ ⁸จงรักษาคนเจ็บป่วยให้หาย จงทำให้คนตายแล้วเป็นขึ้น จงทำให้คนโรคเรื้อนหายสะอาด และจงขับผีออก ท่านทั้งหลายได้รับเปล่าๆ ก็จงให้เปล่าๆ ⁹อย่าหาเหรียญทองคำหรือเหรียญเงินหรือเหรียญทองแดงไว้ในเข็มขัดของพวกท่าน ¹⁰อย่าเอาย่าม หรือเสื้อสองตัว หรือรองเท้าอีกคู่ หรือไม้เท้า เพราะว่าคนที่ทำงานก็สมควรจะได้อาหารกิน ¹¹เมื่อท่านทั้งหลายมาถึงเมืองใดหรือหมู่บ้านใด จงสืบดูว่าใครเป็นคนเหมาะสมในที่นั้น แล้วจงไปอาศัยกับคนนั้น จนกว่าจะจากไป ¹²ขณะเมื่อขึ้นบ้าน จงให้พรแก่บ้านนั้น ¹³ถ้าบ้านนั้นสมควรรับพร ก็ให้สันติสุขของพวกท่านอยู่กับบ้านนั้น แต่ถ้าบ้านนั้นไม่สมควรรับพร ก็ให้สันติสุขนั้นกลับคืนมาสู่พวกท่านอีก ¹⁴ถ้าใครไม่ต้อนรับและไม่ฟังคำของท่าน เมื่อจะออกจากบ้านนั้นหรือเมืองนั้น จงสะบัดผงคลีที่ติดเท้าของพวกท่านออกเสีย ¹⁵เราบอกความจริงแก่ท่านว่า ในวันพิพากษานั้น โทษของเมืองโสโดม และเมืองโกโมราห์ จะเบากว่าโทษของเมืองนั้น

การข่มเหงที่จะมาถึง

 ¹⁶“นี่แน่ะ เราใช้ท่านทั้งหลายไปดุจแกะอยู่ท่ามกลางพวกหมาป่า เพราะฉะนั้นจงเฉลียวฉลาดเหมือนงู และไม่มีพิษมีภัยเหมือนนกพิราบ ¹⁷แต่จงระวังผู้คนให้ดี เพราะเขาทั้งหลายจะมอบท่านทั้งหลายไว้กับศาล และจะเฆี่ยนท่านในธรรมศาลาของพวกเขา ¹⁸และจะมอบพวกท่านให้เจ้าเมืองและกษัตริย์เพราะเรา เพื่อว่าพวกท่านจะได้เป็นพยานแก่พวกเขาและแก่พวกต่างชาติ ¹⁹แต่เมื่อพวกเขามอบตัวท่านนั้น อย่ากังวลว่าจะพูดอะไรหรืออย่างไร เพราะเมื่อถึงเวลานั้น คำที่พวกท่านจะพูดนั้น พระเจ้าจะประทานแก่พวกท่าน ²⁰เพราะว่าผู้ที่พูดไม่ใช่ตัวท่านเอง แต่เป็นพระวิญญาณแห่งพระบิดาของพวกท่านผู้ตรัสผ่านท่าน ²¹พี่จะมอบน้องให้ถึงแก่ความตาย พ่อจะมอบลูก และลูกก็จะทรยศต่อพ่อแม่ให้ถึงแก่ความตาย ²²คนทั้งปวงจะเกลียดชังท่านเพราะนามของเรา แต่ผู้ที่สู้ทนจนถึงที่สุดจะได้รับความรอด ²³เมื่อพวกเขาข่มเหงท่านในเมืองหนึ่ง จงหนีไปยังอีกเมืองหนึ่ง เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ก่อนที่ท่านจะไปทั่วเมืองต่างๆ ทั้งหมดในอิสราเอล บุตรมนุษย์จะเสด็จมา
 ²⁴“ศิษย์ไม่ใหญ่กว่าครู และทาสไม่ใหญ่กว่านายของตน ²⁵ซึ่งศิษย์จะได้รับการรับรองเสมอครู และทาสเสมอนายของตนก็พออยู่แล้ว ถ้าพวกเขาเรียกเจ้าบ้านว่าเบเอลเซบูล พวกเขาจะเรียกลูกบ้านมากยิ่งกว่านั้นเท่าใด

ผู้ที่เราควรกลัว

 ²⁶“เพราะฉะนั้นอย่ากลัวเขา เพราะว่าไม่มีสิ่งใดที่ปิดบังไว้ซึ่งจะไม่ถูกเปิดออก หรือความลับที่จะไม่ถูกเผยให้รู้ ²⁷สิ่งที่เรากล่าวแก่พวกท่านในที่มืด ท่านจงกล่าวในที่แจ้ง และสิ่งที่ได้ยินจากการกระซิบ จงตะโกนจากดาดฟ้าหลังคาบ้าน ²⁸อย่ากลัวผู้ที่ฆ่าได้แต่กาย แต่ไม่สามารถฆ่าจิตวิญญาณ แต่จงกลัวพระองค์ผู้ทรงสามารถทำลายทั้งจิตวิญญาณและกายในนรกได้ ²⁹นกกระจาบสองตัวเขาขายหนึ่งอาส์ซาริอันหนึ่งอาส์ซาริอันไม่ใช่หรือ? แต่ถ้าพระบิดาของท่านไม่โปรด นกเหล่านั้นจะไม่ตกลงถึงดินแม้แต่ตัวเดียว ³⁰ถึงผมของท่านทั้งหลาย ก็ทรงนับไว้แล้วทุกเส้น ³¹เพราะฉะนั้นอย่ากลัวเลย พวกท่านก็ประเสริฐกว่านกกระจาบหลายตัว

อับราฮัมแต่งงานกับนางเคทูราห์

 ¹อับราฮัมได้ภรรยาอีกคนหนึ่งชื่อเคทูราห์ ²นางให้กำเนิดบุตรหลายคนแก่ท่านชื่อ ศิมราน โยกชาน เมดาน มีเดียน อิชบากและชูอาห์ ³โยกชานให้กำเนิดเชบาและเดดาน บุตรชายของเดดาน คือ อัสชูริม เลทูชิมและเลอุมมิม ⁴บุตรชายของมีเดียนคือเอฟาห์ เอเฟอร์ ฮาโนค อาบีดาและเอลดาอาห์ ทั้งหมดนี้เป็นบุตรหลานของนางเคทูราห์ ⁵อับราฮัมมอบทุกสิ่งที่ท่านมีแก่อิสอัค ⁶แต่อับราฮัมให้ของขวัญแก่บุตรหลานของพวกภรรยาน้อยของท่าน เมื่อท่านยังมีชีวิตอยู่ ท่านให้พวกเขาแยกไปจากอิสอัคบุตรชายของท่าน ไปทางทิศตะวันออกยังดินแดนตะวันออก

มรณกรรมและการฝังศพอับราฮัม

⁷อายุของอับราฮัมคือ 175 ปี ⁸อับราฮัมสิ้นใจเมื่อแก่หง่อมแล้ว เป็นคนชรามีอายุมาก และถูกรวมไปอยู่กับบรรพบุรุษของท่าน ⁹อิสอัคและอิชมาเอลบุตรชายทั้งสองของอับราฮัมก็ฝังท่านไว้ในถ้ำมัคเป-ลาห์ ในนาของเอโฟรนบุตรชายของโศหาร์คนฮิตไทต์ซึ่งอยู่หน้ามัมเร ¹⁰เป็นนาที่อับราฮัมซื้อมาจากคนฮิตไทต์ พวกเขาก็ฝังอับราฮัมไว้ที่นั่น ให้อยู่กับซาราห์ภรรยาของท่าน ¹¹อยู่มาหลังจากที่อับราฮัมสิ้นชีวิตแล้ว พระเจ้าทรงอวยพรแก่อิสอัคบุตรของท่าน อิสอัคอาศัยอยู่ที่เบเออลาไฮรอย

เชื้อสายของอิชมาเอล

 ¹²ต่อไปนี้เป็นลำดับพงศ์ของอิชมาเอล บุตรชายของอับราฮัม ซึ่งเกิดจากนางฮาการ์คนอียิปต์สาวใช้ของซาราห์ ¹³ต่อไปนี้เป็นชื่อบรรดาบุตรชายของอิชมาเอล ตามลำดับการเกิดคือ เนบาโยธบุตรหัวปีของอิชมาเอล เคดาร์ อัดบีเอล มิบสัม ¹⁴มิชมา ดูมาห์ มัสสา ¹⁵ฮาดัด เทมา เยทูร์ นาฟิช และเคเดมาห์ ¹⁶คนเหล่านี้เป็นบุตรชายของอิชมาเอล ชื่อเหล่านี้เป็นชื่อของพวกเขาตามหมู่บ้าน และตามค่ายของพวกเขา เจ้านายสิบสองคนตามเผ่าของเขา ¹⁷(อายุของอิชมาเอลคือ 137 ปี อิชมาเอลสิ้นใจและถูกรวมไปอยู่กับบรรพบุรุษของเขา) ¹⁸พวกเขาอาศัยอยู่ตั้งแต่ฮาวิลาห์จนถึงชูร์ ซึ่งอยู่หน้าอียิปต์ไปทางอัสซีเรีย เขาอาศัยอยู่ตรงหน้าพี่น้องทั้งหมดของเขา

กำเนิดและวัยหนุ่มของเอซาวและยาโคบ

 ¹⁹ต่อไปนี้เป็นลำดับพงศ์ของอิสอัคบุตรชายของอับราฮัม คือ อับราฮัมเป็นบิดาของอิสอัค ²⁰อิสอัคมีอายุ 40 ปีเมื่อท่านได้ภรรยา คือ เรเบคาห์บุตรหญิงของเบธูเอล คนอารัมชาวเมืองปัดดานอารัม น้องสาวของลาบันคนอารัม ²¹อิสอัคอธิษฐานต่อพระยาห์เวห์เพื่อภรรยาของท่านเพราะนางเป็นหมัน พระเจ้าประทานตามคำอธิษฐานของท่าน เรเบคาห์ภรรยาของท่านก็ตั้งครรภ์ ²²ทารกทั้งสองก็เบียดเสียดกันอยู่ในครรภ์ของนาง นางจึงพูดว่า “ถ้าทุกอย่างดีอยู่ ทำไมฉันเป็นอย่างนี้?” นางจึงไปทูลถามพระยาห์เวห์ ²³พระยาห์เวห์ตรัสกับนางว่า

 “ชนสองชาติอยู่ในครรภ์ของเจ้า
  และประชาชนสองพวกเกิดจากเจ้า จะต้องแยกกัน
 พวกหนึ่งจะแข็งแรงกว่าอีกพวกหนึ่ง
  พี่จะรับใช้น้อง”

 ²⁴เมื่อกำหนดคลอดของนางมาถึงแล้วก็มีลูกแฝดอยู่ในครรภ์ของนาง ²⁵คนแรกคลอดออกมาตัวแดงมีขนอยู่ทั่วตัว เขาจึงตั้งชื่อว่า เอซาว ²⁶ภายหลังน้องของเขาก็คลอดออกมา มือของเขาจับส้นเท้าของเอซาวไว้ เขาจึงตั้งชื่อว่ายาโคบ เมื่อนางคลอดลูกแฝดนั้นอิสอัคมีอายุได้ 60 ปี

เอซาวขายสิทธิบุตรหัวปี

 ²⁷เมื่อเด็กชายทั้งสองนั้นโตขึ้นแล้ว เอซาวก็เป็นพรานที่ชำนาญ เป็นชาวทุ่ง ฝ่ายยาโคบเป็นคนเงียบๆ อยู่ในเต็นท์ ²⁸อิสอัครักเอซาว เพราะท่านรับประทานเนื้อที่เขาล่ามา แต่นางเรเบคาห์รักยาโคบ
 ²⁹วันหนึ่งขณะที่ยาโคบต้มอาหารอยู่ เอซาวกลับมาจากท้องทุ่งหิวจัด ³⁰เอซาวพูดกับยาโคบว่า “ขอให้ฉันกินของแดงนั้น ของแดงนั้นน่ะ เพราะฉันหิวจัด” (เพราะฉะนั้นเขาจึงเรียกชื่อว่าเอโดม) ³¹ยาโคบว่า “ขายสิทธิบุตรหัวปีของพี่ให้ฉันวันนี้ก่อนซี” ³²เอซาวว่า “ดูสิ ฉันกำลังจะตายอยู่แล้ว สิทธิบุตรหัวปีจะเป็นประโยชน์อะไรแก่ฉัน?” ³³ยาโคบว่า “สาบานให้ฉันวันนี้ก่อน” เอซาวจึงสาบานให้ และขายสิทธิบุตรหัวปีของเขาแก่ยาโคบ ³⁴ยาโคบจึงให้ขนมปังและถั่วแดงต้มแก่เอซาว เขาก็กินและดื่ม แล้วลุกไป ดังนี้เอซาวก็ดูหมิ่นสิทธิบุตรหัวปีของเขา

ปฐมกาล 26

อิสอัคกับอาบีเมเลค

 ¹อยู่มาเกิดการกันดารอาหารในดินแดนนั้น นอกเหนือจากการกันดารอาหารครั้งก่อนในสมัยอับราฮัม อิสอัคไปยังเก-ราร์ยังอาบีเมเลคพระราชาแห่งชาวฟีลิสเตีย ²พระยาห์เวห์ทรงปรากฏแก่ท่านและตรัสว่า “อย่าไปอียิปต์เลย อาศัยในแผ่นดินซึ่งเราจะบอกแก่เจ้าเถิด ³อาศัยอยู่ในดินแดนนี้ แล้วเราจะอยู่กับเจ้าและอวยพรเจ้า เพราะว่าเราจะให้ดินแดนเหล่านี้ทั้งหมดแก่เจ้า และแก่เชื้อสายของเจ้า เราจะทำให้คำสาบานซึ่งเราได้ปฏิญาณไว้กับอับราฮัมบิดาของเจ้านั้นสำเร็จ ⁴เราจะทวีเชื้อสายของเจ้าให้มากขึ้นดังดาวบนฟ้า และจะให้ดินแดนเหล่านี้ทั้งหมดแก่เชื้อสายของเจ้า ประชาชาติทั้งหมดในโลกจะได้รับพรก็เพราะเชื้อสายของเจ้า ⁵เพราะว่าอับราฮัมเชื่อฟังเรา และรักษาคำกำชับ คำบัญชา กฎเกณฑ์ และธรรมบัญญัติของเรา”
 ⁶อิสอัคจึงอาศัยอยู่ในเก-ราร์ ⁷เมื่อคนเมืองนั้นถามท่านเรื่องภรรยาของท่าน ท่านจึงว่า “เธอเป็นน้องสาวของข้าพเจ้า” เพราะท่านกลัวที่จะพูดว่า “ภรรยาของข้าพเจ้า” คิดไปว่า “ไม่อย่างนั้นแล้ว คนเมืองนี้จะฆ่าฉันเพื่อแย่งเอาเรเบคาห์” เพราะว่านางสวยงาม ⁸เมื่อท่านอยู่ที่นั่นนานแล้ว อาบีเมเลคกษัตริย์ชาวฟีลิสเตียทรงมองตามช่องหน้าต่าง เห็นอิสอัคกำลังเล้าโลมเรเบคาห์ภรรยาของท่าน ⁹อาบีเมเลคจึงทรงเรียกอิสอัคมาเข้าเฝ้า และตรัสว่า “นี่แน่ะ นางเป็นภรรยาของเจ้าแน่ๆ ทำไมเจ้าจึงพูดว่า ‘เธอเป็นน้องสาวของข้าพระบาท’ ” อิสอัคทูลพระองค์ว่า “เพราะข้าพระบาทคิดว่า ‘ไม่อย่างนั้นข้าพระบาทจะตายเพราะนาง’ ” ¹⁰อาบีเมเลคตรัสว่า “เจ้าทำอะไรแก่พวกเราอย่างนี้? ประชาชนคนหนึ่งอาจจะไปนอนกับภรรยาของเจ้าง่ายๆ แล้วเจ้าจะนำความผิดมาสู่พวกเรา” ¹¹อาบีเมเลคจึงทรงบัญชาประชาชนทั้งปวงว่า “ใครแตะต้องชายคนนี้และภรรยาของเขา จะต้องตายแน่”
 ¹²อิสอัคหว่านพืชในดินแดนนั้น ในปีเดียวกันก็เก็บผลได้หนึ่งร้อยเท่า พระยาห์เวห์ทรงอวยพรท่าน ¹³อิสอัคก็ร่ำรวยและมั่งมีขึ้นเรื่อยๆ จนท่านเป็นคนมั่งคั่ง ¹⁴ท่านมีฝูงแกะ ฝูงโคและมีบริวารมากมาย ชาวฟีลิสเตียก็อิจฉาท่าน ¹⁵(ชาวฟีลิสเตียได้อุดและเอาดินถมบ่อทุกบ่อซึ่งคนใช้ของบิดาท่านขุดไว้ในสมัยอับราฮัมบิดาของท่าน) ¹⁶อาบีเมเลคตรัสกับอิสอัคว่า “ไปเสียจากเราเถิด เพราะเจ้ามีกำลังมากยิ่งกว่าพวกเรา”
 ¹⁷อิสอัคจึงออกจากที่นั่น ไปตั้งค่ายอยู่ที่ลำห้วยเก-ราร์และอาศัยอยู่ที่นั่น ¹⁸อิสอัคขุดบ่อน้ำซึ่งขุดไว้ในสมัยของอับราฮัมบิดาของท่านอีก เพราะหลังจากอับราฮัมตายแล้ว ชาวฟีลิสเตียก็ถมเสีย แล้วท่านก็ตั้งชื่อตามชื่อที่บิดาของท่านตั้งไว้ ¹⁹แต่เมื่อคนใช้ของอิสอัคขุดในหุบเขาและพบน้ำพุที่นั่น ²⁰คนเลี้ยงสัตว์ของเก-ราร์ก็มาทะเลาะกับคนเลี้ยงสัตว์ของอิสอัค กล่าวว่า “น้ำนั้นเป็นของเรา” ท่านจึงเรียกชื่อบ่อน้ำนั้นว่า เอเสก เพราะพวกเขามาทะเลาะกับอิสอัค ²¹แล้วพวกเขาก็ขุดบ่อน้ำอีกบ่อหนึ่ง และทะเลาะกันอีกเรื่องบ่อนั้นด้วย ท่านจึงเรียกชื่อบ่อนั้นว่า สิตนาห์ ²²ท่านย้ายจากที่นั่นไปขุดอีกบ่อหนึ่ง แล้วก็ไม่ได้ทะเลาะกันเรื่องบ่อนั้น ท่านจึงเรียกชื่อบ่อนั้นว่า เรโหโบท กล่าวว่า “เพราะบัดนี้พระยาห์เวห์ทรงให้เรามีที่กว้าง และเราจะเกิดผลในดินแดนนี้”
 ²³อิสอัคก็ออกจากที่นั่นไปยังเบเออร์เชบา ²⁴พระยาห์เวห์ทรงปรากฏแก่ท่านในคืนนั้น ตรัสว่า “เราเป็นพระเจ้าของอับราฮัมบิดาของเจ้า อย่ากลัวเลย เพราะเราอยู่กับเจ้าและจะอวยพรเจ้า และทวีเชื้อสายของเจ้าให้มากขึ้น เพราะเห็นแก่อับราฮัมผู้รับใช้ของเรา” ²⁵ท่านจึงสร้างแท่นบูชาที่นั่น และนมัสการออกพระนามพระยาห์เวห์ และตั้งเต็นท์ของท่านที่นั่น คนใช้ของอิสอัคขุดบ่อน้ำบ่อหนึ่งที่นั่นด้วย ²⁶ฝ่ายอาบีเมเลคออกจากเก-ราร์พร้อมกับอาหุสซัทพระสหายของพระองค์ กับฟีโคล์ผู้บัญชาการทหารของพระองค์ไปหาอิสอัค ²⁷อิสอัคถามเขาทั้งหลายว่า “ทำไมท่านจึงมาหาข้าพเจ้า? เมื่อท่านเกลียดชังข้าพเจ้า และขับไล่ข้าพเจ้าไปจากท่าน” ²⁸พวกเขาตอบว่า “เราเห็นชัดเจนแล้วว่าพระยาห์เวห์ทรงอยู่กับท่าน เราจึงว่า ขอให้มีสัตย์สาบานระหว่างท่านกับเราทั้งหลาย และขอให้เราทำพันธสัญญากับท่าน ²⁹เพื่อว่าท่านจะไม่ทำอันตรายแก่เรา ดังที่เราไม่ได้แตะต้องท่าน และไม่ได้ทำสิ่งใดแก่ท่านเว้นแต่ความดี และได้ส่งท่านไปอย่างสันติ บัดนี้ท่านเป็นผู้ที่พระยาห์เวห์ทรงอวยพร” ³⁰อิสอัคจึงจัดงานเลี้ยงให้แก่พวกเขา และพวกเขาก็ได้กินและดื่ม ³¹เมื่อรุ่งเช้า ทั้งสองฝ่ายก็ตื่นแต่มืด และทำสัตย์สาบานต่อกัน อิสอัคส่งพวกเขาไป พวกเขาก็จากท่านไปอย่างสันติ ³²ในวันนั้นเองคนใช้ของอิสอัคมาบอกท่านถึงเรื่องบ่อน้ำ ซึ่งเขาได้ขุดและกล่าวแก่ท่านว่า “เราพบน้ำแล้ว” ³³ท่านเรียกบ่อนั้นว่า ชิบาห์ เมืองนั้นจึงมีชื่อว่า เบเออร์เชบา จนทุกวันนี้
 ³⁴เมื่อเอซาวมีอายุ 40 ปี เขารับยูดิธบุตรหญิงของเบเออรีคนฮิตไทต์ และรับบาเสมัทบุตรหญิงของเอโลนคนฮิตไทต์เป็นภรรยา ³⁵หญิงเหล่านั้นทำให้ชีวิตอิสอัคและนางเรเบคาห์ขมขื่น