เป็นของคุณเรียบร้อยแล้ว

³¹ปากของคนชอบธรรมให้ปัญญา
 แต่ลิ้นของคนตลบตะแลงจะถูกตัดออก
³²ริมฝีปากของคนชอบธรรมรู้จักสิ่งที่ดีที่ควร
 แต่ปากของคนอธรรมรู้จักความตลบตะแลง

สุภาษิต 11

¹พระยาห์เวห์ทรงเกลียดชังตาชั่งขี้โกง
 แต่ทรงปีติยินดีในตุ้มน้ำหนักที่ยุติธรรม
²เมื่อความโอหังมาถึง ความอัปยศก็มาด้วย
 แต่ปัญญาอยู่กับคนถ่อมตัว
³ความซื่อสัตย์ของคนเที่ยงธรรมย่อมนำเขา
 แต่ความคดโกงของคนทรยศย่อมทำลายเขา
⁴ความมั่งคั่งไม่มีประโยชน์ในวันแห่งพระพิโรธ
 แต่ความชอบธรรมช่วยให้พ้นจากความมรณา
⁵ความชอบธรรมของคนที่ดีพร้อมย่อมทำให้ทางของเขาตรง
 แต่คนอธรรมจะล้มลงด้วยความอธรรมของตน
⁶ความชอบธรรมของคนเที่ยงธรรมย่อมช่วยกู้เขา
 แต่คนทรยศจะถูกความอยากของตนจับเป็นเชลย
⁷เมื่อคนอธรรมตาย ความมุ่งหวังของเขาก็มลายไป
 และความใฝ่ฝันของผู้มีอิทธิพลก็สลาย
⁸คนชอบธรรมได้รับการช่วยเหลือให้พ้นจากความลำบาก
 และคนอธรรมเข้าไปแทนที่

พระเมษโปดกของพระเจ้า

 ²⁹วันรุ่งขึ้นยอห์นเห็นพระเยซูกำลังเสด็จมาหาท่าน ท่านจึงกล่าวว่า “จงดูพระเมษโปดก ผู้ทรงรับบาปของโลกไป ³⁰พระองค์นี้แหละที่ข้าพเจ้ากล่าวว่า ‘ภายหลังข้าพเจ้าจะมีผู้หนึ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าข้าพเจ้าเสด็จมา เพราะว่าพระองค์ทรงดำรงอยู่ก่อนข้าพเจ้า’ ³¹ข้าพเจ้าเองไม่รู้จักพระองค์ แต่เพื่อให้พระองค์เป็นที่ประจักษ์แก่อิสราเอล ข้าพเจ้าจึงให้บัพติศมาด้วยน้ำ” ³²และยอห์นกล่าวเป็นพยานว่า “ข้าพเจ้าเห็นพระวิญญาณเสด็จลงมาจากสวรรค์เหมือนดังนกพิราบ และสถิตกับพระองค์ ³³ข้าพเจ้าเองไม่รู้จักพระองค์ แต่พระองค์ผู้ทรงใช้ข้าพเจ้ามาให้บัพติศมาด้วยน้ำ ได้ตรัสกับข้าพเจ้าว่า ‘เมื่อเห็นพระวิญญาณเสด็จลงมาสถิตอยู่กับคนใด คนนั้นแหละจะเป็นคนให้บัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์’ ³⁴และข้าพเจ้าก็เห็นแล้วและเป็นพยานว่าพระองค์นี้แหละเป็นพระบุตรของพระเจ้า”

สาวกพวกแรกของพระเยซู

 ³⁵รุ่งขึ้น ยอห์นยืนอยู่ที่นั่นอีกกับศิษย์ของท่านสองคน ³⁶และท่านมองดูพระเยซูขณะที่พระองค์เสด็จผ่านไป และท่านกล่าวว่า “จงดูพระเมษโปดกของพระเจ้า” ³⁷ศิษย์สองคนนั้นได้ยินท่านพูดอย่างนี้ก็ติดตามพระเยซูไป ³⁸พระเยซูทรงเหลียวกลับและทอดพระเนตรเห็นเขาทั้งสองตามพระองค์มา จึงตรัสถามเขาว่า “ท่านหาอะไร?” เขาทั้งสองทูลพระองค์ว่า “รับบี (ซึ่งแปลว่าท่านอาจารย์) ท่านพักอยู่ที่ไหน?” ³⁹พระองค์ตรัสตอบพวกเขาว่า “มาดูเถิด” เขาก็ไปและเห็นที่ซึ่งพระองค์ประทับ และวันนั้นก็พักอยู่กับพระองค์ เพราะขณะนั้นประมาณสี่โมงเย็นแล้ว ⁴⁰คนหนึ่งในสองคนนั้นที่ได้ยินยอห์นพูดและติดตามพระองค์ไป คืออันดรูว์น้องชายของซีโมนเปโตร ⁴¹แล้วอันดรูว์ก็ไปหาซีโมนพี่ชายของตนก่อน และบอกเขาว่า “เราพบพระเมสสิยาห์แล้ว” (ซึ่งแปลว่าพระคริสต์) ⁴²อันดรูว์จึงพาซีโมนไปเฝ้าพระเยซู เมื่อพระเยซูทอดพระเนตรเขาแล้วก็ตรัสว่า “ท่านคือซีโมนบุตรยอห์น คนจะเรียกท่านว่าเคฟาส” (ซึ่งแปลว่าศิลา)

พระเยซูทรงเรียกฟีลิปและนาธานาเอล

 ⁴³รุ่งขึ้นพระเยซูตั้งพระทัยจะเสด็จไปยังแคว้นกาลิลี พระองค์ทรงพบฟีลิปจึงตรัสกับเขาว่า “จงตามเรามา” ⁴⁴ฟีลิปมาจากเบธไซดาเมืองของอันดรูว์และเปโตร ⁴⁵ฟีลิปไปหานาธานาเอลและบอกเขาว่า “เราพบคนที่โมเสสกล่าวถึงในหนังสือธรรมบัญญัติ และคนที่พวกผู้เผยพระวจนะกล่าวถึง คือ เยซูชาวนาซาเร็ธบุตรโยเซฟ” ⁴⁶นาธานาเอลถามเขาว่า “สิ่งดีๆ จะมาจากนาซาเร็ธได้หรือ?” ฟีลิปตอบว่า “มาดูเถอะ” ⁴⁷พระเยซูทอดพระเนตรเห็นนาธานาเอลมาหา พระองค์จึงตรัสเกี่ยวกับตัวเขาว่า “นี่แหละ ชาวอิสราเอลแท้ ในตัวเขาไม่มีอุบาย” ⁴⁸นาธานาเอลทูลพระองค์ว่า “ท่านรู้จักข้าพเจ้าได้อย่างไร?” พระเยซูตรัสตอบเขาว่า “เราเห็นท่านอยู่ใต้ต้นมะเดื่อก่อนที่ฟีลิปจะเรียกท่าน” ⁴⁹นาธานาเอลทูลตอบพระองค์ว่า “รับบี พระองค์เป็นพระบุตรของพระเจ้า พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ของอิสราเอล” ⁵⁰พระเยซูตรัสตอบเขาว่า “เพราะเราบอกท่านว่าเราเห็นท่านอยู่ใต้ต้นมะเดื่อท่านจึงเชื่อหรือ? ท่านจะเห็นเหตุการณ์ใหญ่กว่านั้นอีก” ⁵¹แล้วพระองค์ตรัสกับเขาว่า “เราบอกความจริงกับพวกท่านว่า ท่านจะเห็นท้องฟ้าแหวกออกและพวกทูตสวรรค์ของพระเจ้าขึ้นลงอยู่เหนือบุตรมนุษย์”

ดินแดนของคนมนัสเสห์อีกครึ่งเผ่า (ด้านตะวันตก)

 ¹นี่คือที่ดินตามฉลากของเผ่ามนัสเสห์ เพราะเป็นบุตรหัวปีของโยเซฟ ส่วนมาคีร์บุตรหัวปีของมนัสเสห์ บิดาของกิเลอาด ได้กิเลอาดและบาชานเป็นส่วนแบ่ง เพราะว่าเขาเป็นทหาร ²และที่ดินตามฉลากของคนเผ่ามนัสเสห์ที่เหลืออยู่ตามตระกูล คือพงศ์พันธุ์ของอาบีเยเซอร์ เฮเลค อัสรีเอล เชเคม เฮเฟอร์และเชมีดา บุคคลเหล่านี้เป็นพงศ์พันธุ์ผู้ชายของมนัสเสห์ ผู้เป็นบุตรของโยเซฟ ตามตระกูลของเขา
 ³ฝ่ายเศโลเฟหัดบุตรของเฮเฟอร์บุตรของกิเลอาดบุตรของมาคีร์บุตรของมนัสเสห์ ไม่มีบุตรผู้ชาย มีแต่บุตรี และต่อไปนี้เป็นชื่อบุตรีของเขาคือ มาลาห์ โนอาห์ ฮกลาห์ มิลคาห์ และทีรซาห์ ⁴พวกเขาเข้ามาหาเอเลอาซาร์ปุโรหิตและโยชูวาบุตรนูนและพวกผู้นำแล้วกล่าวว่า “พระยาห์เวห์ได้ทรงบัญชาโมเสส ให้ยกมรดกในหมู่ญาติพี่น้องของเราให้เรา” ดังนั้นท่านจึงให้มรดกแก่คนเหล่านี้ในหมู่พี่น้องของบิดาของเขาตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์ ⁵ดังนั้นส่วนที่ตกแก่คนมนัสเสห์จึงมีสิบส่วน นอกเหนือดินแดนกิเลอาดและบาชานซึ่งอยู่ฟากตรงข้ามของแม่น้ำจอร์แดน ⁶เพราะว่าบุตรีของมนัสเสห์ก็ได้รับมรดกท่ามกลางบุตรชายของท่านด้วย แผ่นดินกิเลอาดนั้นได้ตกเป็นส่วนของพงศ์พันธุ์มนัสเสห์ที่เหลืออยู่
 ⁷เขตแดนของมนัสเสห์ตั้งต้นจากอาเชอร์จนถึงมิคเมธัท ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกของเมืองเชเคม แล้วพรมแดนก็ยื่นไปทางทิศใต้ ถึงที่ของชาวเมืองเอนทัปปูวาห์ ⁸แผ่นดินเมืองทัปปูวาห์เป็นของมนัสเสห์ แต่ตัวเมืองทัปปูวาห์ซึ่งอยู่ที่พรมแดนของมนัสเสห์นั้นเป็นของพงศ์พันธุ์เอฟราอิม ⁹แล้วพรมแดนก็ลงไปถึงลำธารคานาห์ เมืองเหล่านี้ซึ่งอยู่ทางทิศใต้ลำธารท่ามกลางเมืองต่างๆ ของมนัสเสห์นั้นเป็นของเอฟราอิม แล้วพรมแดนของมนัสเสห์ก็ขึ้นไปทางด้านเหนือของลำธารไปสิ้นสุดลงที่ทะเล ¹⁰แผ่นดินทางด้านใต้เป็นของเอฟราอิม และแผ่นดินทางด้านเหนือเป็นของมนัสเสห์ มีทะเลเป็นพรมแดน ทางเหนือจดดินแดนอาเชอร์ และทางทิศตะวันออกจดอิสสาคาร์ ¹¹ในเขตอิสสาคาร์และในอาเชอร์นั้น มนัสเสห์ยังมีเมืองเบธชานกับหมู่บ้านรอบๆ เมืองนั้น และเมืองอิบเลอัมกับหมู่บ้านรอบๆ เมืองนั้น และชาวเมืองโดร์กับหมู่บ้านรอบๆ เมืองนั้น และชาวเมืองเอนโดร์กับหมู่บ้านรอบๆ เมืองนั้น และชาวเมืองทาอานาคกับหมู่บ้านรอบๆ เมืองนั้น และชาวเมืองเมกิดโดกับหมู่บ้านรอบๆ เมืองนั้น (เมืองที่สามคือ นาฟาท) ¹²แต่คนมนัสเสห์ยังไม่สามารถยึดครองเมืองเหล่านั้นได้ และคนคานาอันยังคงอาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้น ¹³เมื่อพงศ์พันธุ์อิสราเอลเข้มแข็งขึ้นแล้ว ก็ได้เกณฑ์คนคานาอันให้ทำงานโยธา แต่ไม่ได้ขับไล่พวกเขาออกไปเสียทั้งหมด

คนเผ่าโยเซฟประท้วง

 ¹⁴คนเผ่าโยเซฟได้พูดกับโยชูวาว่า “ทำไมท่านจึงแบ่งให้เราได้เพียงส่วนเดียวเป็นมรดก ในเมื่อเรามีคนมากมายเพราะว่าพระยาห์เวห์ได้ทรงอวยพรเรามาจนถึงบัดนี้?” ¹⁵ฝ่ายโยชูวาตอบพวกเขาว่า “ถ้าท่านมีคนมากมาย และแดนเทือกเขาของคนเอฟราอิมแคบไปสำหรับท่าน จงเข้าไปในป่าแผ้วถางเอาเองที่ในแผ่นดินของคนเปริสซีและคนเรฟาอิม” ¹⁶คนเผ่าโยเซฟพูดว่า “แดนเทือกเขานี้ไม่พอสำหรับพวกเรา แต่คนคานาอันทุกคนซึ่งอยู่ในที่ราบมีรถรบทำด้วยเหล็ก ทั้งพวกที่อยู่ในเบธชานกับหมู่บ้านรอบๆ เมืองนั้น และพวกที่อยู่ในหุบเขายิสเรเอล” ¹⁷แล้วโยชูวาจึงกล่าวแก่พงศ์พันธุ์โยเซฟ คือเอฟราอิมและมนัสเสห์ว่า “ท่านเป็นพวกที่มีคนมากและมีกำลังมหาศาล ท่านไม่ได้มีส่วนแบ่งเพียงส่วนเดียว ¹⁸แต่แดนเทือกเขาก็เป็นของท่าน ถึงแม้ว่าเป็นป่าดอน ท่านจงแผ้วถางและยึดครองไปจนสุดเขตเถิด แม้ว่าคนคานาอันจะมีรถรบทำด้วยเหล็ก และเป็นคนเข้มแข็ง ท่านก็จะขับไล่เขาออกไปได้”

โยชูวา 18

ดินแดนของเผ่าอื่นๆ

 ¹ชุมนุมชนอิสราเอลทั้งหมดได้มาประชุมกันที่ชิโลห์ และตั้งเต็นท์นัดพบขึ้นที่นั่น แผ่นดินนั้นก็ตกอยู่ในการครอบครองของพวกเขา
 ²ยังมีประชาชนอิสราเอลอีกเจ็ดเผ่าที่ยังไม่ได้รับมรดกเป็นส่วนแบ่ง ³ดังนั้นโยชูวาจึงกล่าวแก่ประชาชนอิสราเอลว่า “พวกท่านจะรอช้าอยู่อีกนานเท่าใดจึงจะเข้าไปยึดครองที่ดินซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของท่านประทานแก่พวกท่าน? ⁴จงเลือกคนเผ่าละสามคน และข้าพเจ้าจะใช้พวกเขาให้เดินทางไปทั่วแผ่นดินนั้น ให้เขียนแนวเขตที่ดินที่จะมอบเป็นมรดก แล้วมาหาข้าพเจ้า ⁵ให้พวกเขาแบ่งมันออกเป็นเจ็ดส่วน ให้ยูดาห์คงอยู่ในดินแดนของเขาทางภาคใต้ และพงศ์พันธุ์โยเซฟให้คงอยู่ในดินแดนทางภาคเหนือ ⁶ให้พวกท่านเขียนแนวเขตที่ดินเป็นเจ็ดส่วน แล้วนำมาให้ข้าพเจ้าที่นี่และข้าพเจ้าจะจับฉลากให้ท่านที่นี่ เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา ⁷แต่คนเลวีไม่มีส่วนแบ่งในหมู่พวกท่าน เพราะตำแหน่งปุโรหิตของพระยาห์เวห์เป็นมรดกของเขา ส่วนกาด และรูเบน กับครึ่งเผ่ามนัสเสห์ก็ได้รับมรดกของเขาทางฟากตะวันออกแม่น้ำจอร์แดน ซึ่งโมเสสผู้รับใช้ของพระยาห์เวห์ได้มอบให้พวกเขาแล้ว” ⁸คนเหล่านั้นจึงออกเดินทางและโยชูวากำชับพวกที่จะเขียนแนวเขตที่ดินว่า “จงเดินทางไปให้ทั่วแผ่นดิน และเขียนแนวเขตที่ดินนั้น แล้วกลับมาหาข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะจับฉลากให้ท่านเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ที่ชิโลห์” ⁹คนเหล่านั้นจึงเดินทางไปทั่วแผ่นดิน แล้วเขียนแนวเขตเมืองต่างๆ แบ่งเป็นเจ็ดส่วนลงในหนังสือ แล้วกลับมาหาโยชูวา ณ ค่ายที่ชิโลห์ ¹⁰แล้วโยชูวาก็จับฉลากให้พวกเขาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ โยชูวาได้จัดแบ่งที่ดินให้แก่ประชาชนอิสราเอลที่นั่น ตามส่วนแบ่งของแต่ละเผ่า

ดินแดนของเบนยามิน

 ¹¹จับได้ฉลากของเผ่าคนเบนยามินตามตระกูลของเขาขึ้นมา และดินแดนที่เป็นส่วนของพวกเขาอยู่ระหว่างพงศ์พันธุ์ยูดาห์กับพงศ์พันธุ์โยเซฟ ¹²ทางด้านเหนือพรมแดนของพวกเขาเริ่มต้นที่แม่น้ำจอร์แดน และพรมแดนก็ยื่นขึ้นไปถึงไหล่เขาตอนเหนือของเยรีโค แล้วขึ้นไปทางแดนเทือกเขาทางทิศตะวันตก และไปสิ้นสุดที่ถิ่นทุรกันดารเบธาเวน ¹³จากที่นั่นพรมแดนก็ยื่นไปทางทิศใต้ตรงไปยังลูสไปยังไหล่เขาที่เมืองลูส (เมืองเดียวกับเบธเอล) แล้วพรมแดนก็ลงไปถึงอาทาโรทอัดดาร์ บนภูเขาซึ่งอยู่ทางทิศใต้ของเบธโฮโรนล่าง ¹⁴แล้วพรมแดนก็ยื่นไปอีกทิศหนึ่งโค้งไปทางทิศใต้เป็นด้านตะวันตก จากภูเขาซึ่งอยู่ทิศใต้ตรงข้ามเบธโฮโรน และไปสิ้นสุดลงที่คีริยาทบาอัล (คือคีริยาทเยอาริม) อันเป็นเมืองของพงศ์พันธุ์ยูดาห์ นี่คือพรมแดนด้านตะวันตก ¹⁵ส่วนด้านใต้นั้นเริ่มต้นที่ชานเมืองคีริยาทเยอาริม และพรมแดนก็ยื่นจากที่นั่นไปทางตะวันตกถึงน้ำพุแห่งลำห้วยเนฟโทอาห์ ¹⁶แล้วพรมแดนก็ยื่นลงไปสุดเขตภูเขา ซึ่งมองลงมาเห็นหุบเขาเบนฮินโนม ซึ่งอยู่ทางปลายเหนือสุดของหุบเขาเรฟาอิม แล้วก็ลงไปที่หุบเขาฮินโนมใต้ไหล่เขาของคนเยบุส แล้วลงไปถึงเอนโรเกล ¹⁷แล้วโค้งไปทางทิศเหนือตรงไปถึงเอนเชเมช จากที่นั่นก็ตรงไปยังเกลิโลท ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับทางขึ้นเขาชื่ออดุมมิม แล้วลงไปยังโขดหินของโบฮันบุตรรูเบน ¹⁸แล้วผ่านไปทางทิศเหนือถึงไหล่เขาตรงข้ามอาราบาห์แล้วลงไปสู่อาราบาห์ ¹⁹แล้วพรมแดนก็ผ่านไปทางทิศเหนือถึงไหล่เขาที่เบธฮกลาห์ และพรมแดนไปสิ้นสุดลงที่อ่าวด้านเหนือของทะเลตาย ที่ปลายใต้ของแม่น้ำจอร์แดน นี่เป็นพรมแดนด้านใต้ ²⁰แม่น้ำจอร์แดนกั้นเป็นพรมแดนทางตะวันออก นี่เป็นมรดกของพงศ์พันธุ์เบนยามินตามตระกูลของเขา มีพรมแดนเหล่านี้ล้อมรอบ
 ²¹เมืองต่างๆ ของเผ่าคนเบนยามินตามตระกูลของเขาคือ เยรีโค เบธฮกลาห์ เอเมคเคซีส ²²เบธอราบาห์ เศมาราอิม เบธเอล ²³อัฟวิม ปาราห์ โอฟราห์ ²⁴เคฟารัมโมนี โอฟนี เกบา รวมเป็น 12 เมือง กับหมู่บ้านโดยรอบเมืองนั้นๆ ด้วย ²⁵กิเบโอน รามาห์ เบเอโรท ²⁶มิสปาห์ เคฟีราห์ โมซาห์ ²⁷เรเคม อิรเปเอล ทาระลาห์ ²⁸เศลา หะเอเลฟ เยบุส (คือเยรูซาเล็ม) กิเบอาห์และคีริยาท รวมเป็น 14 เมือง กับหมู่บ้านโดยรอบเมืองนั้นๆ ด้วย นี่เป็นมรดกของพงศ์พันธุ์เบนยามินตามตระกูลของเขา