หมอนที่ใช้หนุนศีรษะที่อ่อนล้าของเรา

พันธสัญญาของพระเจ้าต่อดาวิด

มัสคิลบทหนึ่งของเอธาน ตระกูลเอศราค

¹ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์จะร้องเพลงถึงความรักมั่นคงของพระองค์เป็นนิตย์
 ปากของข้าพระองค์จะประกาศความซื่อสัตย์ของพระองค์ทุกชั่วชาติพันธุ์
²ข้าพระองค์กล่าวว่า ความรักมั่นคงของพระองค์จะตั้งอยู่เป็นนิตย์
 พระองค์จะทรงสถาปนาความซื่อสัตย์ของพระองค์ในฟ้าสวรรค์
³พระองค์ตรัสว่า “เราได้ทำพันธสัญญากับผู้ที่เราเลือก
 เราได้ปฏิญาณกับดาวิดผู้รับใช้ของเราว่า
⁴‘เราจะสถาปนาพงศ์พันธุ์ของเจ้าไว้เป็นนิตย์
 และจะสร้างบัลลังก์ของเจ้าไว้ทุกชั่วชาติพันธุ์’ ”
⁵ข้าแต่พระยาห์เวห์ ฟ้าสวรรค์จะยกย่องการอัศจรรย์ของพระองค์
 และสรรเสริญความซื่อสัตย์ของพระองค์ในที่ประชุมของผู้บริสุทธิ์
⁶เพราะผู้ใดบนฟ้าจะเปรียบกับพระยาห์เวห์ได้?
 ในบรรดาบุตรของพระเจ้าผู้ใดจะเหมือนพระยาห์เวห์?
⁷พระเจ้าทรงเป็นที่เกรงกลัวในสภาของผู้บริสุทธิ์
 ใหญ่ยิ่งและน่าเกรงขามกว่าทั้งสิ้นที่อยู่รอบพระองค์
⁸ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าจอมทัพ
 ผู้ใดทรงฤทธิ์เหมือนพระองค์?
 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ความซื่อสัตย์ของพระองค์ล้อมรอบพระองค์

 ¹⁸ข้าพเจ้าเห็นว่าความทุกข์ลำบากแห่งสมัยปัจจุบัน ไม่ควรจะเอาไปเปรียบกับศักดิ์ศรีซึ่งจะเผยให้แก่เราในอนาคต ¹⁹เพราะสรรพสิ่งที่ทรงสร้างแล้ว คอยด้วยความปรารถนาอย่างยิ่งให้บุตรทั้งหลายของพระเจ้าปรากฏ ²⁰เพราะว่าสรรพสิ่งเหล่านั้นต้องเข้าอยู่ในอำนาจของอนิจจัง ไม่ใช่ตามใจชอบของตนเอง แต่เป็นไปตามที่พระเจ้าได้ทรงให้เข้าอยู่นั้น ²¹ด้วยมีความหวังว่า สรรพสิ่งเหล่านั้นจะได้รอดจากอำนาจแห่งความเสื่อมสลาย และจะเข้าในเสรีภาพและศักดิ์ศรีแห่งลูกๆ ของพระเจ้า ²²เรารู้อยู่ว่าสรรพสิ่งที่ทรงสร้างทั้งหมดนั้นกำลังคร่ำครวญด้วยกัน และเจ็บปวดแบบหญิงคลอดลูกมาจนทุกวันนี้ ²³และไม่ใช่เท่านั้น แต่เราเองด้วย ผู้ได้รับพระวิญญาณเป็นผลแรก ตัวเราเองก็ยังคร่ำครวญคอยการที่พระเจ้าจะทรงให้มีฐานะเป็นบุตร คือที่จะทรงไถ่กายของเรา  ²⁴เพราะว่าเรารอดโดยความหวัง แต่ความหวังในสิ่งที่เราเห็นได้นั้นไม่ได้เป็นความหวังเลย ด้วยว่าใครเล่าจะยังหวังในสิ่งที่เขาเห็น ²⁵แต่ถ้าเราหวังว่าจะได้สิ่งที่ยังไม่เห็น เราจึงมีความอดทนคอยสิ่งนั้น
 ²⁶ในทำนองเดียวกัน พระวิญญาณก็ทรงช่วยเมื่อเราอ่อนกำลังด้วย เพราะเราไม่รู้ว่าควรจะอธิษฐานขออะไรอย่างไร แต่พระวิญญาณทรงช่วยขอแทน ด้วยการคร่ำครวญซึ่งไม่อาจกล่าวเป็นถ้อยคำ ²⁷และพระองค์ผู้ทรงชันสูตรใจมนุษย์ ก็ทรงทราบความหมายของพระวิญญาณ เพราะว่าพระวิญญาณทรงอธิษฐานขอเพื่อธรรมิกชนตามพระประสงค์ของพระเจ้า
 ²⁸เรารู้ว่าเหตุการณ์ทุกอย่างร่วมกันก่อผลดีแก่คนที่รักพระเจ้า คือแก่คนทั้งหลายที่พระองค์ทรงเรียกตามพระประสงค์ของพระองค์ ²⁹เพราะว่าทุกคนที่พระองค์ได้ทรงเลือกไว้แล้ว พระองค์ทรงกำหนดไว้ก่อนให้เป็นตามพระฉายาแห่งพระบุตรของพระองค์ เพื่อพระบุตรนั้นจะได้เป็นบุตรหัวปีท่ามกลางพี่น้องจำนวนมาก ³⁰และบรรดาผู้ที่พระองค์ทรงกำหนดไว้ก่อนนั้น พระองค์ทรงเรียกมาด้วย และผู้ที่พระองค์ทรงเรียกมานั้น พระองค์ทรงให้เป็นผู้ชอบธรรม และผู้ที่พระองค์ทรงให้เป็นผู้ชอบธรรมนั้น พระองค์ก็ทรงให้มีศักดิ์ศรีด้วย

ความรักของพระเจ้า

 ³¹ถ้าอย่างนั้น สิ่งเหล่านี้เราจะว่าอย่างไร? ถ้าพระเจ้าทรงอยู่ฝ่ายเรา ใครจะขัดขวางเราได้? ³²พระองค์ผู้ไม่ทรงหวงพระบุตรของพระองค์เอง แต่ประทานพระบุตรนั้นเพื่อเราทุกคน ถ้าเช่นนั้นพระองค์จะไม่ประทานสิ่งสารพัดให้เราด้วยกันกับพระบุตรนั้นหรือ ³³ใครจะฟ้องคนที่พระเจ้าได้ทรงเลือกไว้? พระเจ้าทรงทำให้พวกเขาเป็นคนชอบธรรมแล้ว ³⁴ใครจะเป็นผู้ลงโทษอีก? พระเยซูคริสต์หรือ? ผู้สิ้นพระชนม์แล้ว และยิ่งกว่านั้นอีกพระเจ้าทรงให้พระองค์เป็นขึ้นมาจากความตาย พระองค์สถิต ณ เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้า และทรงอธิษฐานขอเพื่อเราด้วย ³⁵แล้วใครจะให้เราขาดจากความรักของพระคริสต์ได้? จะเป็นความทุกข์ หรือความยากลำบาก หรือการเคี่ยวเข็ญ หรือการกันดารอาหาร หรือการเปลือยกาย หรือการถูกโพยภัย หรือการถูกคมดาบหรือ? ³⁶ตามที่เขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า

“เพราะเห็นแก่พระองค์ ข้าพระองค์จึงถูกประหารวันยังค่ำ   และนับว่าเป็นแกะสำหรับเอาไปฆ่า”

 ³⁷แต่ว่าในเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ เรามีชัยเหลือล้นโดยพระองค์ผู้ทรงรักเราทั้งหลาย ³⁸เพราะข้าพเจ้าแน่ใจว่า แม้ความตาย หรือชีวิต หรือบรรดาทูตสวรรค์ หรือเทพเจ้า หรือสิ่งซึ่งมีอยู่ในปัจจุบันนี้ หรือสิ่งซึ่งจะมีในภายหน้า หรือฤทธิ์เดชทั้งหลาย ³⁹หรือซึ่งสูง หรือซึ่งลึก หรือสิ่งใดๆ อื่นที่ได้ทรงสร้างแล้วนั้น จะไม่สามารถทำให้เราขาดจากความรักของพระเจ้า ซึ่งมีอยู่ในพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราได้

บาปของอิสราเอลและการตกเป็นเชลย

¹อิสราเอลเป็นเถาองุ่นงอกงาม
 ที่เกิดผลอุดม ยิ่งเกิดผลมากขึ้นเท่าใด
 ยิ่งสร้างแท่นบูชามากขึ้นเท่านั้น
เมื่อประเทศของเขาเฟื่องฟูขึ้น
 เขาก็ยิ่งให้เสาศักดิ์สิทธิ์ของเขาเจริญขึ้น
²จิตใจของเขาหลอกลวง
 บัดนี้เขาจึงต้องรับโทษของความผิด
พระองค์จะทรงพังแท่นบูชาของเขาลง
 และทำลายเสาศักดิ์สิทธิ์ของเขาเสีย
³คราวนี้เขาจะพูดเป็นแน่ว่า
 “เราไม่มีกษัตริย์
เพราะเราไม่ยำเกรงพระยาห์เวห์
 แล้วกษัตริย์จะทำประโยชน์อะไรแก่เราบ้างเล่า?”
⁴เขาพูดพล่อยๆ
 เขาทำพันธสัญญาด้วยคำสาบานเท็จ
ความยุติธรรมกลายเป็นเหมือนหญ้าพิษที่งอกขึ้น
 ตามรอยไถในทุ่งนา ⁵ชาวเมืองสะมาเรียก็กลัว
 เพราะรูปลูกวัวที่เบธาเวน
ประชาชนจะเศร้าโศกเพราะรูปนั้น
 และปุโรหิตของรูปเคารพจะร้องไห้เพราะรูปนั้น
 เพราะศักดิ์ศรีที่หมดไปจากรูปนั้น ⁶เออ รูปเคารพนั้นเองก็จะต้องถูกนำไปยังอัสซีเรีย
 เป็นบรรณาการแก่กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่
เอฟราอิมจะได้รับความอัปยศ
 อิสราเอลจะรู้สึกอับอายเพราะแผนการของตน
⁷กษัตริย์ของสะมาเรียจะพินาศ
 เหมือนเศษไม้ที่ลอยอยู่บนผิวน้ำ
⁸ปูชนียสถานสูงของเมืองอาเวนอันเป็นบาปของอิสราเอล
 จะต้องถูกทำลาย
ต้นหนามและพืชมีหนามงอกขึ้นบนแท่นบูชาของเขา
 เขาจะร้องบอกกับภูเขาว่า จงปกคลุมเราไว้
 และร้องบอกเนินเขาว่า จงล้มทับเราเถิด
⁹โอ อิสราเอลเอ๋ย เจ้าทำบาปตั้งแต่สมัยกิเบอาห์
 เขายังทำเรื่อยมา
 สงครามจะไม่มาทันบุตรแห่งความอยุติธรรมในกิเบอาห์หรือ?
¹⁰เราตั้งใจจะลงโทษเขา
 ชนชาติทั้งหลายจะประชุมกันสู้เขา
 เมื่อเขาถูกมัดเพราะความผิดสองประการของเขา
¹¹เอฟราอิมเป็นโคสาวที่ได้รับการฝึก
 มันชอบนวดข้าว
เราจึงวางแอกบนคออันงามของมัน
 เราจะให้เอฟราอิมลาก
ยูดาห์ก็ต้องไถ
 ยาโคบต้องคราดสำหรับตนเอง
¹²จงหว่านความชอบธรรมไว้สำหรับตัวเจ้า
 จงเกี่ยวผลของความรักมั่นคง
เจ้าจงไถดินที่ร้างอยู่
 เพราะเป็นเวลาที่จะแสวงหาพระยาห์เวห์
 เพื่อพระองค์จะเสด็จมาโปรยความชอบธรรมแก่เจ้า
¹³เจ้าทั้งหลายได้ไถความชั่วมาแล้ว
 เจ้าทั้งหลายได้เกี่ยวความผิดบาป
เจ้าได้รับประทานผลของการโกหก
 เพราะว่าเจ้าวางใจในทางของเจ้า
 และในจำนวนพลรบ
¹⁴เพราะฉะนั้นเสียงสงครามจะเกิดขึ้นท่ามกลางชนชาติของเจ้า
 ป้อมปราการทั้งสิ้นของเจ้าจะถูกทำลาย
อย่างกับกษัตริย์ชัลมันทำลายเมืองเบธาร์เบลในวันสงคราม
 แม่ถูกฟาดลงอย่างยับเยินพร้อมกับลูกๆ
¹⁵โอ เบธเอลเอ๋ย เขาจะทำกับเจ้าเช่นนี้
 เพราะความชั่วร้ายใหญ่หลวงของเจ้า
 ในเวลารุ่งเช้า กษัตริย์อิสราเอลจะถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง

โฮเชยา 11

พระเมตตาของพระเจ้าแก่อิสราเอลผู้เนรคุณ

¹เมื่ออิสราเอลยังเด็ก เราก็รักเขา
 เราได้เรียกบุตรของเราออกจากอียิปต์
²เรายิ่งเรียกพวกเขามากเท่าใด
 พวกเขาก็ยิ่งออกห่างจากเรามากเท่านั้น
พวกเขาถวายสัตวบูชาแก่พระบาอัล
 และเผาเครื่องหอมถวายแก่รูปเคารพอยู่เรื่อยไป
³แต่เรานี่แหละสอนเอฟราอิมให้เดิน
 เราอุ้มเขาทั้งหลายไว้
 แต่เขาไม่รู้ว่า เราเป็นผู้รักษาเขาให้หาย
⁴เราจูงเขาด้วยสายแห่งความเมตตา
 ด้วยเชือกแห่งความรัก
เราเป็นผู้ทำให้แอกที่ขากรรไกรของเขาเบาลง
 และเราก้มลงเลี้ยงเขา
⁵เขาจะไม่กลับไปแผ่นดินอียิปต์
 แต่อัสซีเรียจะเป็นกษัตริย์ของเขา
 เพราะเขาปฏิเสธไม่ยอมกลับมาหาเรา
⁶ดาบจะรุกรานบรรดาเมืองของเขา
 จะทำลายดาลประตูของเขา
 และผลาญเขาเสียเพราะแผนการของเขา
⁷ประชากรของเราตั้งใจจะเหินห่างจากเรา
 เขาร้องทูลองค์ผู้สูงสุด
 แต่พระองค์มิได้ทรงยกชูเขาเลย
⁸โอ เอฟราอิมเอ๋ย เราจะให้เจ้าแก่ผู้อื่นได้อย่างไร?
 โอ อิสราเอลเอ๋ย เราจะมอบเจ้าแก่ผู้อื่นได้อย่างไร?
เราจะให้เจ้าเหมือนเมืองอัดมาห์ได้อย่างไร?
 เราจะทำให้เจ้าเหมือนเมืองเศโบยิมได้อย่างไร?
จิตใจของเราปั่นป่วนอยู่ภายใน
 ความเอ็นดูของเราก็คุกรุ่นขึ้น
⁹เราจะไม่จัดการด้วยความกริ้วอันร้อนแรง
 เราจะไม่ทำลายเอฟราอิมอีก
เพราะเราเป็นพระเจ้าไม่ใช่มนุษย์
 เราเป็นผู้บริสุทธิ์ท่ามกลางพวกเจ้า
 เราจะไม่มาด้วยความโกรธ
¹⁰เขาทั้งหลายจะติดตามพระยาห์เวห์ไป
 ผู้เปล่งพระสุรเสียงดั่งราชสีห์
เออ พระองค์จะเปล่งพระสุรเสียง
 และบรรดาบุตรของพระองค์จะตัวสั่นสะท้านจากทิศตะวันตก
¹¹เขาจะตัวสั่นสะท้านมาเหมือนวิหคจากอียิปต์
 และเหมือนนกพิราบจากแผ่นดินอัสซีเรีย
 เราจะให้เขากลับบ้าน พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ