พระคุณของพระเจ้ามีเพียงพอสำหรับคุณ

⁴⁰แล้วความกริ้วของพระยาห์เวห์ก็พลุ่งขึ้นต่อประชากรของพระองค์
 และพระองค์ทรงรังเกียจมรดกของพระองค์
⁴¹พระองค์ทรงมอบท่านไว้ในมือบรรดาประชาชาติ
 บรรดาผู้ที่เกลียดท่านจึงปกครองเหนือท่าน
⁴²บรรดาศัตรูของท่านได้บีบบังคับท่าน
 และท่านตกไปอยู่ใต้อำนาจของพวกเขา
⁴³พระองค์ทรงช่วยกู้ท่านหลายครั้ง
 แต่ท่านมักจงใจกบฏ
 และถูกเหยียดลงด้วยความชั่วของท่าน
⁴⁴ถึงอย่างไร พระองค์ก็ยังทอดพระเนตรความทุกข์ลำบากของท่าน
 เมื่อทรงสดับเสียงร้องทูลของท่าน
⁴⁵เพื่อเห็นแก่ท่าน พระองค์ทรงระลึกถึงพันธสัญญาของพระองค์
 และกลับทรงพระกรุณาตามความรักมั่นคงอันอุดมของพระองค์
⁴⁶พระองค์ทรงให้ท่านได้รับความกรุณา
 จากบรรดาผู้ที่จับท่านไปเป็นเชลย
⁴⁷ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย ขอทรง
  ช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้รอด
 และขอทรงรวบรวมข้าพระองค์ทั้งหลายจากประชาชาติต่างๆ
เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะยกย่องพระนามบริสุทธิ์ของพระองค์
 และเพื่อชื่นชมในการสรรเสริญพระองค์
⁴⁸สาธุการแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของอิสราเอล
 ตั้งแต่นิรันดร์กาลจนถึงนิรันดร์กาล
 และขอประชาชนทั้งสิ้นกล่าวว่า “อาเมน”

สรรเสริญพระยาห์เวห์

นิมิตและการสำแดง

 ¹ข้าพเจ้าจำเป็นต้องอวด แม้ว่าจะไม่มีประโยชน์ แต่ข้าพเจ้าจะพูดต่อไปถึงนิมิตและการสำแดงที่มาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า ²ข้าพเจ้ารู้จักชายคนหนึ่งที่อยู่ในพระคริสต์ เมื่อสิบสี่ปีที่แล้วเขาถูกรับขึ้นไปยังสวรรค์ชั้นที่สาม (จะไปทั้งร่างกายหรือไปโดยไม่มีร่างกายข้าพเจ้าไม่รู้ พระเจ้าทรงรู้) ³ข้าพเจ้ารู้ว่าชายคนนี้ (จะไปทั้งร่างกายหรือไม่มีร่างกายข้าพเจ้าไม่รู้ พระเจ้าทรงรู้) ⁴ถูกรับขึ้นไปยังเมืองบรมสุขเกษม และได้ยินถ้อยคำที่บอกไม่ได้ซึ่งไม่อนุญาตให้มนุษย์กล่าวถึง ⁵สำหรับชายคนนั้นข้าพเจ้าอวดได้ แต่สำหรับตัวข้าพเจ้าเอง ข้าพเจ้าจะไม่อวดเลย นอกจากจะอวดเรื่องความอ่อนแอของข้าพเจ้า ⁶เพราะว่าถ้าข้าพเจ้าอยากจะอวดข้าพเจ้าก็ไม่ใช่คนโง่เขลา เพราะว่าข้าพเจ้าจะพูดความจริง แต่ข้าพเจ้างดไว้ เพื่อจะไม่มีใครประเมินข้าพเจ้าสูงกว่าสิ่งที่เขาได้เห็นในตัวข้าพเจ้าหรือฟังจากข้าพเจ้า ⁷และเพื่อไม่ให้ข้าพเจ้ายกตัวเกินไป เนื่องจากการสำแดงอันยิ่งใหญ่ ก็ทรงให้มีหนามในเนื้อของข้าพเจ้า ซึ่งเป็นทูตของซาตานที่คอยโบยตีข้าพเจ้าเพื่อข้าพเจ้าจะไม่ยกตัวเกินไป ⁸เรื่องหนามนั้น ข้าพเจ้าวิงวอนต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าถึงสามครั้ง เพื่อขอให้มันหลุดไปจากข้าพเจ้า ⁹แต่พระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าแล้วว่า “การมีพระคุณของเราก็เพียงพอกับเจ้า เพราะว่าความอ่อนแอมีที่ไหน ฤทธานุภาพของเราก็ปรากฏเต็มที่ที่นั่น” เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจะอวดบรรดาความอ่อนแอของข้าพเจ้ามากขึ้นด้วยความยินดีอย่างยิ่ง เพื่อว่าฤทธานุภาพของพระคริสต์จะอยู่ในข้าพเจ้า ¹⁰เพราะเหตุนี้ เพื่อเห็นแก่พระคริสต์ ข้าพเจ้าจึงพอใจในบรรดาความอ่อนแอ ในการถูกเยาะเย้ยต่างๆ ในความลำบาก ในการถูกข่มเหง ในเหตุวิบัติต่างๆ เพราะว่าข้าพเจ้าอ่อนแอเมื่อใด ข้าพเจ้าก็จะเข้มแข็งมากเมื่อนั้น

การช่วยกู้อิสราเอล

 ¹ในวันนั้น พระยาห์เวห์จะทรงลงโทษเลวีอาธานที่หนีอยู่นั้นด้วยดาบแข็งแกร่ง ใหญ่โต และทรงพลังของพระองค์ เลวีอาธานคือพญานาคที่ขดตัว และพระองค์จะทรงสังหารมังกรที่อยู่ในทะเล

²ในวันนั้น
 สวนองุ่นแสนสุข จงร้องเพลงถึงสวนนั้น
³เราคือยาห์เวห์ เป็นผู้ดูแลสวนนั้น
 เรารดน้ำทุกเวลา
เกรงว่าผู้หนึ่งผู้ใดจะทำอันตรายสวนนั้น
 เราจึงดูแลสวนนั้นทั้งกลางคืนกลางวัน
⁴เราไม่มีความโกรธอีกแล้ว
 เราอยากให้มีหนามใหญ่หนามย่อยมาสู้รบกับเรา
เราจะได้ก้าวออกไปหามัน
 เราจะเผามันเสียด้วยกัน
⁵มิฉะนั้นให้มันยอมอยู่ใต้การปกป้องของเรา
 ให้มันสร้างสันติภาพกับเรา
 ให้มันสร้างสันติภาพกับเรา
⁶ในอนาคต ยาโคบจะหยั่งราก
 อิสราเอลจะแตกหน่อและเบ่งบาน
 แล้วทำให้พื้นพิภพเต็มด้วยผล
⁷พระองค์จะทรงฟาดอิสราเอลเหมือนอย่างฟาดผู้ฟาดเธอหรือ?
 อิสราเอลจะถูกฆ่าเหมือนอย่างผู้ฆ่าเธอนั้นถูกฆ่าหรือ?
⁸พระองค์จะทรงต่อสู้กับอิสราเอลด้วยการขับไล่ ด้วยการกวาดไปเป็นเชลย
 พระองค์ทรงกวาดอิสราเอลไปด้วยลมน่ากลัวของพระองค์ในวันที่มีลมตะวันออก
⁹เพราะฉะนั้น บาปของยาโคบจะได้รับการลบล้างด้วยการนี้
 และนี่จะเป็นผลลัพธ์เต็มขนาดในการขจัดบาปของเขา
คือเมื่อเขาทำให้ศิลาทั้งหมดของแท่นบูชา
 เป็นเหมือนหินปูนถูกทุบเป็นชิ้นๆ
 ไม่มีเสาอาเช-ราห์หรือแท่นเครื่องหอมตั้งอยู่อีก
¹⁰เพราะเมืองมีป้อมจะอยู่อย่างโดดเดี่ยว
 ที่อาศัยจะถูกทิ้งร้างและถูกละทิ้งเหมือนถิ่นทุรกันดาร
ลูกวัวหากินอยู่ที่นั่น
 มันนอนอยู่ที่นั่นและแทะกิ่งไม้
¹¹เมื่อกิ่งของมันแห้ง ก็ถูกหัก
 พวกผู้หญิงมาถึงและเอามันไปก่อไฟ
เพราะนี่เป็นชนชาติไร้ความเข้าใจ
 เพราะฉะนั้น ผู้ทรงสร้างเขาจะไม่สงสารเขา
 ผู้ทรงปั้นเขาจะไม่สำแดงพระกรุณาต่อเขา

 ¹²ในวันนั้น พระยาห์เวห์จะทรงนวดข้าวตั้งแต่แม่น้ำยูเฟรติส ไปจนถึงลำธารอียิปต์ ประชาชนอิสราเอลเอ๋ย เจ้าจะถูกรวบรวมเข้ามาทีละคน ¹³และในวันนั้นเขาจะเป่าเขาสัตว์ใหญ่ แล้วพวกที่กำลังพินาศที่อยู่ในแผ่นดินอัสซีเรีย และพวกถูกขับไล่ออกไปยังแผ่นดินอียิปต์จะมานมัสการพระยาห์เวห์ บนภูเขาบริสุทธิ์ที่กรุงเยรูซาเล็ม

อิสยาห์ 28

การพิพากษาผู้ปกครองประเทศ ปุโรหิต และผู้เผยพระวจนะที่เสื่อมทราม

¹วิบัติแก่มงกุฎยโสของพวกขี้เมาแห่งเอฟราอิม
 และแก่ดอกไม้งดงามและสง่าของเขาที่กำลังร่วงโรย
 ที่อยู่บนยอดเขาในที่ลุ่มอุดม ซึ่งล้มคว่ำด้วยเหล้าองุ่น
²นี่แน่ะ องค์เจ้านายทรงมีผู้หนึ่งซึ่งมีกำลังและแข็งแรง
 เหมือนพายุลูกเห็บ เหมือนลมพายุแห่งการทำลาย
เหมือนพายุฝนเชี่ยวกรากที่ไหลบ่า
 ซึ่งจะเหวี่ยงให้ลงกับดินด้วยมือของเขา
³มงกุฎยโสของพวกขี้เมาแห่งเอฟราอิม
 จะถูกเหยียบไว้ใต้เท้า
⁴และดอกไม้งดงามและสง่าของเขาที่กำลังร่วงโรย
 ที่อยู่บนยอดเขาในที่ลุ่มอุดม
จะเป็นเหมือนมะเดื่อแรกสุกก่อนฤดูร้อน
 ที่คนเห็นเข้าก็กินเสีย
 ทันทีที่ผลมาถึงมือของเขา
⁵ในวันนั้น พระยาห์เวห์จอมทัพ จะเป็นมงกุฎงดงาม
 และจะเป็นมกุฎสง่าแก่คนที่เหลืออยู่แห่งชนชาติของพระองค์
⁶ทั้งจะเป็นความสำนึกแห่งความยุติธรรมแก่ผู้ที่นั่งพิพากษา
 และเป็นกำลังแก่คนเหล่านั้นซึ่งชนะสงครามที่ประตูเมือง
⁷เขาเหล่านี้ซวนเซไปด้วยเหล้าองุ่นเช่นกัน
 และโซเซไปด้วยเมรัย
ปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะก็ซวนเซไปด้วยเมรัย
 เขาทั้งหลายมึนตื้อไปด้วยเหล้าองุ่น
เขาโซเซไปด้วยเมรัย
 พวกเขาเห็นนิมิตผิดไป
 เขาสะดุดในการตัดสินความ
⁸เพราะโต๊ะอาหารทุกโต๊ะล้วนเต็มด้วยสิ่งที่อาเจียนออกมา
 ไม่มีมุมไหนสะอาดเลย
⁹เขาจะสอนความรู้ให้กับใคร?
 เขาจะอธิบายเนื้อความกับผู้ใด?
ให้กับพวกเพิ่งหย่านม?
 หรือทารกเพิ่งผละจากอกแม่?
¹⁰เพราะเป็นเหมือนเสียงพึมพำที่ฟังไม่รู้เรื่อง
 เป็นเหมือนเสียงพร่ำบ่นที่ฟังไม่เข้าใจ
 มีแต่เสียงพร่ำบ่น เสียงพึมพำ
¹¹แท้จริง โดยริมฝีปากของคนต่างภาษา และด้วยลิ้นของคนต่างด้าว
 พระองค์จะตรัสกับชนชาตินี้
¹²คือกับพวกที่พระองค์ตรัสว่า
 “นี่คือการหยุดพัก
จงให้การหยุดพักแก่คนเหน็ดเหนื่อย
 และนี่คือการพักผ่อน”
 ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ฟัง
¹³ดังนั้น พระวจนะของพระยาห์เวห์จึงเป็นเช่นนี้ต่อเขา
 “คือเป็นเหมือนเสียงพึมพำที่ฟังไม่รู้เรื่อง
เป็นเหมือนเสียงพร่ำบ่นที่ฟังไม่เข้าใจ
 มีแต่เสียงพร่ำบ่น เสียงพึมพำ”
เพื่อว่าพวกเขาจะไปและสะดุดลื่นล้มไปข้างหลัง
 จะแตกหัก และติดบ่วง แล้วถูกจับไป
¹⁴เพราะฉะนั้น ท่านพวกคนชอบเยาะเย้ย จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์
 คือพวกผู้ปกครองชนชาตินี้ในกรุงเยรูซาเล็ม
¹⁵เพราะพวกท่านกล่าวว่า “เราได้ทำพันธสัญญากับความตายแล้ว
 และเราได้ทำข้อตกลงกับแดนคนตาย
เมื่อภัยพิบัติภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า เมื่อการเฆี่ยนตีไหลบ่าลงมา
 มันจะไม่มาถึงเรา
เพราะเราทำให้ความเท็จเป็นที่หลบภัยของเรา
 และเราถูกกำบังไว้ด้วยการโกหก”
¹⁶เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า
 “นี่แน่ะ เราวางศิลาก้อนหนึ่งในศิโยน
คือศิลาที่ทดสอบแล้ว
 เป็นศิลามุมเอกล้ำค่า เป็นรากฐานมั่นคง
 ‘เขาผู้นั้นที่วางใจจะไม่เร่งร้อน’
¹⁷และเราจะตั้งความยุติธรรมเป็นเชือกวัด
 และความชอบธรรมเป็นลูกดิ่ง
แล้วลูกเห็บจะกวาดความเท็จอันเป็นที่หลบภัยไปเสีย
 และน้ำจะไหลบ่าล้นที่กำบัง”
¹⁸แล้วพันธสัญญาของพวกท่านกับความตายจะเป็นโมฆะ
 และข้อตกลงของท่านกับแดนคนตายจะไม่ดำรงอยู่
เมื่อภัยพิบัติไหลบ่าลงมา
 พวกท่านจะถูกมันเหยียบย่ำ
¹⁹มันไหลผ่านไปบ่อยเพียงไร มันก็จะพาตัวท่านไปบ่อยเพียงนั้น
 เพราะมันจะไหลผ่านไปเช้าแล้วเช้าเล่า
ทั้งกลางวันและกลางคืน
 และจะมีแต่ความสยดสยองเมื่อเข้าใจเรื่องราว
²⁰เพราะที่นอนนั้นสั้นเกินกว่าจะเหยียดตัวบนนั้น  และผ้าห่มก็เล็กเกินกว่าจะคลุมตัว
²¹เพราะพระยาห์เวห์จะทรงลุกขึ้นเหมือนที่ภูเขาเปริซิม
 พระองค์จะกริ้วเหมือนที่หุบเขากิเบโอน
เพื่อทำพระราชกิจของพระองค์ อันเป็นพระราชกิจที่แปลก
 และเพื่อทำงานของพระองค์ อันเป็นงานที่ประหลาด
²²ดังนั้น อย่าเป็นคนชอบเยาะเย้ย
 มิฉะนั้นโซ่ตรวนของท่านจะแน่นยิ่งขึ้น
เพราะข้าพเจ้าได้ยินจากพระยาห์เวห์องค์เจ้านายผู้ทรงเป็นจอมทัพ
 เรื่องกฤษฎีกาทำลายล้างอย่างสิ้นเชิงทั้งแผ่นดิน
²³จงเงี่ยหู แล้วฟังเสียงข้าพเจ้า
 จงใส่ใจ แล้วฟังคำข้าพเจ้า
²⁴คนไถนาเพื่อหว่าน จะไถตลอดไปหรือ?
 เขาเบิกหน้าดินและคราดดินตลอดไปหรือ?
²⁵เมื่อเขาปราบผิวดินแล้ว
 จะไม่หว่านต้นเทียนแดงและยี่หร่าหรือ?
เขาไม่ปลูกข้าวสาลีเป็นแถว
 และปลูกข้าวบาร์เลย์ในที่ของมัน
 ทั้งปลูกข้าวสเปลต์ไว้ตามขอบหรือ?
²⁶เพราะพระองค์ทรงสอนเขาอย่างถูกต้อง
 พระเจ้าของเขาทรงสั่งสอนเขา
²⁷เพราะไม่มีใครนวดเทียนแดงด้วยเลื่อนนวดข้าว
 หรือใช้ล้อเกวียนกลิ้งทับยี่หร่า
แต่เขาเอาไม้พลองตีเทียนแดงให้หลุดออก
 และใช้ไม้ตะบองทุบยี่หร่า
²⁸ขนมปังได้จากการบดข้าว
 จึงไม่มีใครนวดข้าวไปตลอด
เขาขับล้อเกวียนเทียมม้าทับมัน
 แต่ก็ไม่ได้ทำให้มันแตกละเอียด
²⁹เรื่องนี้ก็มาจากพระยาห์เวห์จอมทัพด้วย
 พระองค์ทรงอัศจรรย์นักในการให้คำปรึกษา
 และวิเศษในเรื่องสติปัญญา