ถวายพระเกียรติในความพ่ายแพ้

¹⁷ข้าพเจ้าจะไม่ตาย แต่ข้าพเจ้าจะเป็นอยู่
 และประกาศพระราชกิจของพระยาห์เวห์
¹⁸พระยาห์เวห์ทรงตีสอนข้าพเจ้าอย่างหนัก
 แต่พระองค์ไม่ทรงมอบข้าพเจ้าไว้กับความตาย
¹⁹ขอเปิดประตูความชอบธรรมให้ข้าพเจ้า
 ข้าพเจ้าจะเข้าประตูนั้น
 ข้าพเจ้าจะขอบพระคุณพระยาห์เวห์
²⁰นี่คือประตูของพระยาห์เวห์
 คนชอบธรรมจะเข้าไปทางนี้
²¹ข้าพระองค์จะขอบพระคุณพระองค์ เพราะพระองค์ทรงตอบข้าพระองค์
 และทรงเป็นความรอดของข้าพระองค์
²²ศิลาซึ่งช่างก่อได้ทอดทิ้งเสีย
 ได้เป็นศิลามุมเอกแล้ว
²³การนี้เป็นมาจากพระยาห์เวห์
 เป็นสิ่งอัศจรรย์ในสายตาเรา
²⁴วันนี้เป็นวันที่พระยาห์เวห์ได้ทรงสร้าง
 ให้เราเปรมปรีดิ์และยินดีในวันนั้น
²⁵ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้รอดเถิด
 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอประทานความสำเร็จแก่ข้าพระองค์ทั้งหลายเถิด
²⁶ขอท่านผู้เข้ามาในพระนามของพระยาห์เวห์ จงได้รับพระพร
 เราอวยพรพวกท่านจากพระนิเวศของพระยาห์เวห์
²⁷พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้า
 และพระองค์ประทานความสว่างแก่เรา
จงเริ่มเทศกาลเลี้ยงด้วยกิ่งไม้
 ไปถึงเชิงงอนของแท่นบูชา
²⁸พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ และข้าพระองค์จะขอบพระคุณพระองค์
 พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะยกย่องพระองค์
²⁹จงขอบพระคุณพระยาห์เวห์เพราะพระองค์ประเสริฐ
 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์

การตักเตือน

 ²จงอุทิศตัวในการอธิษฐาน จงเฝ้าระวังในเรื่องนี้ด้วยการขอบพระคุณ ³และอธิษฐานเผื่อเราด้วย เพื่อว่าพระเจ้าจะทรงเปิดประตูให้เราสำหรับพระวจนะนั้น คือให้กล่าวความล้ำลึกของพระคริสต์ (ข้าพเจ้าถูกล่ามโซ่ก็เพราะเหตุนี้) ⁴เพื่อว่าข้าพเจ้าจะได้ชี้แจงเรื่องนี้ตามที่ข้าพเจ้าควรจะกล่าวนั้น
 ⁵จงปฏิบัติต่อคนภายนอกด้วยสติปัญญา โดยใช้โอกาสให้เป็นประโยชน์ ⁶จงให้ถ้อยคำของท่านทั้งหลายประกอบด้วยเมตตาคุณเสมอ ปรุงด้วยเกลือให้มีรส เพื่อท่านจะได้รู้ว่าควรจะตอบแต่ละคนอย่างไร

คำทักทายสุดท้าย

 ⁷ทีคิกัส ผู้เป็นพี่น้องที่รัก เป็นผู้ปรนนิบัติที่ซื่อสัตย์ และเป็นเพื่อนร่วมงานในองค์พระผู้เป็นเจ้า จะบอกให้พวกท่านทราบถึงเรื่องทั้งหมดของข้าพเจ้า ⁸ข้าพเจ้าส่งเขาไปหาท่านก็เพราะเหตุนี้ คือเพื่อให้พวกท่านทราบความเป็นอยู่ของเรา และเพื่อให้เขาหนุนใจพวกท่าน ⁹โอเนสิมัส ผู้เป็นพี่น้องที่รักและซื่อสัตย์ซึ่งเป็นคนหนึ่งในพวกท่านก็จะไปด้วย เขาทั้งสองจะเล่าให้ท่านทราบถึงเรื่องทั้งหมดของที่นี่
 ¹⁰อาริสทารคัส ผู้ที่ถูกขังร่วมกับข้าพเจ้า ฝากคำทักทายมายังพวกท่าน มาระโกซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของบารนาบัสก็ฝากคำทักทายเช่นกัน (ท่านทั้งหลายได้รับคำสั่งเกี่ยวกับเขาแล้ว ถ้าเขามาหาท่าน จงต้อนรับเขาไว้) ¹¹เยซูผู้มีอีกชื่อหนึ่งว่ายุสทัสก็ฝากคำทักทายมาด้วย ในบรรดาผู้ร่วมงานของข้าพเจ้าเพื่อแผ่นดินของพระเจ้า คนพวกนี้เท่านั้นที่เข้าสุหนัต และพวกเขาเป็นผู้ชูใจข้าพเจ้า ¹²เอปาฟรัส ซึ่งเป็นคนหนึ่งในท่านและเป็นผู้รับใช้ของพระเยซูคริสต์ ก็ฝากคำทักทายมายังพวกท่านเช่นกัน เขาเพียรพยายามอธิษฐานเผื่อท่านอยู่เสมอ เพื่อว่าพวกท่านจะมั่นคง เป็นผู้ใหญ่และมีความมั่นใจในพระประสงค์ของพระเจ้าทั้งหมด ¹³ข้าพเจ้าเป็นพยานได้ว่าเขาทำงานหนักมากเพื่อท่านทั้งหลาย เพื่อบรรดาคนที่อยู่ในเมืองเลาดีเซียและเมืองฮีเอราบุรี ¹⁴ลูกา แพทย์ที่รัก กับเดมา ก็ฝากคำทักทายมายังพวกท่าน ¹⁵ขอให้ท่านช่วยฝากคำทักทายไปยังพี่น้องที่อยู่ในเมืองเลาดีเซีย ไปยังนางนุมฟา และคริสตจักรที่อยู่ในบ้านของนางด้วย ¹⁶และเมื่อท่านทั้งหลายอ่านจดหมายฉบับนี้แล้ว ก็จงส่งให้คริสตจักรที่อยู่ในเมืองเลาดีเซียได้อ่านด้วย และจดหมายที่มาจากเมืองเลาดีเซียฉบับนั้น ก็จงอ่านด้วย ¹⁷และจงบอกอารคิปปัสว่า “งานปรนนิบัติที่เขารับไว้ในองค์พระผู้เป็นเจ้านั้น จงตั้งใจทำให้สำเร็จ”
 ¹⁸คำทักทายนี้เป็นลายมือของข้าพเจ้าเปาโล ขอให้ท่านระลึกถึงโซ่ตรวนของข้าพเจ้า ขอให้พระคุณดำรงอยู่กับท่านทั้งหลาย

ชีวิตโสดและถ้อยคำของเยเรมีย์

 ¹พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า ²“เจ้าอย่ามีภรรยา เจ้าอย่ามีบุตรชายหรือบุตรหญิงที่นี่ ³เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้เรื่องบุตรชายและบุตรหญิงที่เกิดที่นี่ และเรื่องพวกมารดาที่คลอดบุตรเหล่านั้น และพวกบิดาที่ให้กำเนิดคนเหล่านั้นในแผ่นดินนี้ว่า ⁴เขาทั้งหลายจะตายด้วยโรคร้าย จะไม่มีการคร่ำครวญอาลัยเขา และจะไม่มีใครจัดการฝังเขา เขาจะเป็นเหมือนมูลสัตว์ ที่อยู่บนพื้นแผ่นดิน เขาทั้งหลายจะพินาศด้วยดาบและการกันดารอาหาร และศพของเขาจะเป็นอาหารของนกในอากาศและสัตว์บนแผ่นดินโลก
 ⁵“เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า อย่าเข้าไปในเรือนที่โศกเศร้า หรือไปคร่ำครวญ หรือไปเสียใจด้วย เพราะเราได้เอาพรสวัสดิภาพของเราไปจากชนชาตินี้แล้ว พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ ทั้งความรักมั่นคงและความกรุณาของเรา ⁶ทั้งผู้ใหญ่ผู้น้อยจะตายในแผ่นดินนี้ จะไม่มีใครจัดการฝังเขา ไม่มีใครมาคร่ำครวญอาลัยเขา หรือมากรีดตัว หรือมาโกนศีรษะเพื่อเขา ⁷ไม่มีใครหักขนมปังให้แก่คนไว้ทุกข์ เพื่อจะปลอบโยนเขา เรื่องคนที่ตายนั้น และไม่มีใครมอบถ้วยแห่งการปลอบใจให้เขาดื่มเพื่อบิดาหรือมารดาของเขา ⁸เจ้าอย่าเข้าไปนั่งกินและดื่มกับเขาในบ้านที่มีการเลี้ยง ⁹เพราะพระยาห์เวห์จอมทัพพระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะทำให้เสียงบันเทิงและเสียงรื่นเริง เสียงเจ้าบ่าวและเสียงเจ้าสาวขาดไปจากสถานที่นี้ ต่อหน้าต่อตาของพวกเจ้าและในวันของเจ้า
 ¹⁰“เมื่อเจ้าบอกถ้อยคำเหล่านี้แก่ชนชาตินี้ และเขาทั้งหลายพูดกับเจ้าว่า ‘ทำไมพระยาห์เวห์จึงทรงประกาศโทษใหญ่ยิ่งทั้งสิ้นนี้ให้ตกแก่เรา? ความผิดบาปของเราคืออะไร? เราได้ทำบาปอะไรต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราเล่า?’ ¹¹แล้วเจ้าจงกล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสว่า เพราะบรรพบุรุษของเจ้าได้ละทิ้งเรา และได้ไปติดตามพระอื่นๆ และได้ปรนนิบัติ และนมัสการพระเหล่านั้น และได้ละทิ้งเรา และไม่ได้รักษาธรรมบัญญัติของเรา ¹²และเพราะพวกเจ้าได้ทำชั่วเสียยิ่งกว่าบรรพบุรุษของเจ้า เพราะดูสิ เจ้าทุกคนได้ติดตามเจตนาชั่วร้ายดื้อดึงของตนเอง ปฏิเสธไม่ยอมฟังเรา ¹³เพราะฉะนั้น เราจะเหวี่ยงเจ้าออกเสียจากแผ่นดินนี้เข้าไปในแผ่นดินซึ่งเจ้าหรือบรรพบุรุษของเจ้าไม่รู้จักและที่นั่นเจ้าจะปรนนิบัติพระอื่นๆ ทั้งกลางวันและกลางคืนเพราะเราจะไม่สำแดงความกรุณาแก่เจ้าเลย’

พระเจ้าจะทรงบูรณะอิสราเอล

¹⁴“พระยาห์เวห์ตรัสว่า เพราะฉะนั้น นี่แน่ะ วันเวลาจะมาถึง เมื่อไม่มีใครกล่าวต่อไปอีกว่า ‘พระยาห์เวห์ผู้ทรงนำประชาชนอิสราเอลออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’ ¹⁵แต่จะพูดว่า ‘พระยาห์เวห์ผู้ทรงนำประชาชนอิสราเอลออกมาจากแดนเหนือและออกมาจากบรรดาประเทศ ซึ่งพระองค์ได้ทรงขับไล่เขาให้ไปอยู่นั้นทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’ เพราะเราจะนำพวกเขากลับมาสู่แผ่นดินของเขาเอง ซึ่งเราได้ยกให้บรรพบุรุษของเขาแล้วนั้น
 ¹⁶“พระยาห์เวห์ตรัสว่า นี่แน่ะ เราจะส่งชาวประมงมาเป็นจำนวนมาก และพวกเขาจะจับเขาทั้งหลาย ภายหลังเราจะให้เขาส่งพรานจำนวนมากมา พรานจะล่าเขาทั้งหลายตามภูเขาทุกแห่งและตามเนินเขาทุกลูกและตามซอกหิน ¹⁷เพราะว่าเรามองดูทางทั้งสิ้นของพวกเขา ซึ่งจะปิดบังไว้จากเราไม่ได้ และความผิดบาปของพวกเขาซึ่งจะซ่อนพ้นตาเราไม่ได้ ¹⁸และเราจะทบการตอบสนองความผิดบาปและบาปของเขาเป็นสองเท่า เพราะเขาได้ทำให้แผ่นดินของเรามลทินไปด้วยซากของสิ่งน่าสะอิดสะเอียน และทำให้มรดกของเราเต็มไปด้วยสิ่งน่าเกลียดน่าชังของพวกเขา”

¹⁹ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระกำลังและที่กำบังเข้มแข็งของข้าพระองค์
 ที่ลี้ภัยของข้าพระองค์ในวันยากลำบาก
บรรดาประชาชาติจะมาเฝ้าพระองค์
 จากที่สุดปลายแผ่นดินโลก และทูลว่า
“บรรพบุรุษของเราไม่ได้รับมรดกใดใด นอกจากสิ่งมุสา
 คือสิ่งไร้ค่าซึ่งไม่มีประโยชน์อะไร
²⁰มนุษย์จะสร้างพระไว้สำหรับตนเองได้หรือ?
 สิ่งเหล่านั้นไม่ใช่พระ”

 ²¹“เพราะฉะนั้น นี่แน่ะ ครั้งนี้เราจะทำให้เขารู้จัก เราจะทำให้เขารู้จักฤทธิ์เดชและฤทธานุภาพของเรา และเขาทั้งหลายจะรู้ว่านามของเราคือยาห์เวห์”

เยเรมีย์ 17

บาปของยูดาห์และการลงโทษ

 ¹“บาปของยูดาห์นั้นบันทึกไว้ด้วยปากกาเหล็ก ด้วยปลายเพชรจารึกไว้บนแผ่นแห่งจิตใจของเขาและบนเชิงงอนที่แท่นบูชาของเขาทั้งหลาย ²บุตรหลานของเขาก็ระลึกถึงแท่นบูชาและอาเช-ราห์ทั้งหลายของเขาข้างต้นไม้เขียวสดทุกต้นและบนเนินเขาสูง ³บนภูเขาที่อยู่กลางทุ่ง เราจะให้ทรัพย์สินและสมบัติทั้งสิ้นของเจ้าเป็นของริบ และปูชนียสถานสูงแห่งบาปของเจ้าตลอดทั่วแผ่นดินของเจ้า ⁴โดยการกระทำของเจ้าเอง เจ้าจะต้องสละมรดกซึ่งเราได้ยกให้แก่เจ้า และเราจะทำให้เจ้าปรนนิบัติศัตรูของเจ้าในแผ่นดินซึ่งเจ้าไม่รู้จัก เพราะเจ้าได้จุดไฟความโกรธของเราขึ้นซึ่งจะไหม้อยู่เป็นนิตย์”

⁵พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า
 “คนที่วางใจในมนุษย์
และให้เนื้อหนังเป็นกำลังของเขา
 และใจของเขาหันออกจากพระยาห์เวห์
 คนนั้นก็เป็นที่แช่งสาป
⁶เขาเป็นเหมือนพุ่มไม้ที่อยู่ในทะเลทราย
 และจะไม่เห็นสิ่งดีที่มาถึง
เขาจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินที่แตกระแหงในถิ่นทุรกันดาร
 ในแผ่นดินเค็มที่ไม่มีคนอาศัย
⁷“คนที่วางใจในพระยาห์เวห์ย่อมได้รับพระพร
 คือผู้ที่ความวางใจของเขาอยู่ในพระยาห์เวห์
⁸เขาเป็นเหมือนต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมนำ้
 ซึ่งหยั่งรากของมันออกไปข้างลำน้ำ
เมื่อแดดส่องมาถึงก็ไม่กลัว
 เพราะใบของมันคงเขียวอยู่เสมอ
และไม่กระวนกระวายในปีที่แห้งแล้ง
 เพราะมันไม่หยุดที่จะเกิดผล”
⁹จิตใจก็เป็นตัวล่อลวงเหนือกว่าสิ่งใดทั้งหมด
 มันเสื่อมทรามอย่างร้ายทีเดียว
 ใครจะรู้จักใจนั้นเล่า?
¹⁰“เราคือพระยาห์เวห์ตรวจค้นดูจิต
 และทดสอบดูใจ เพื่อให้แก่ทุกคนตามพฤติการณ์ของเขา
 ตามผลแห่งการกระทำของเขา”
¹¹เหมือนนกกระทาที่ฟักไข่ซึ่งมันไม่ได้ออกเอง
 คนที่ได้ความมั่งมีมาอย่างไม่เป็นธรรมก็เช่นกัน
พอถึงวัยกลางคน มันก็พรากจากเขาไป
 และในตอนปลายของเขา เขาจะเป็นคนโฉดเขลา
¹²ที่ตั้งแห่งสถานนมัสการของเราทั้งหลาย
 เป็นพระที่นั่งรุ่งเรืองซึ่งตั้งอยู่สูงตั้งแต่เดิมนั้น
¹³ข้าแต่พระยาห์เวห์ ความหวังแห่งอิสราเอล
 บรรดาคนเหล่านั้นที่ละทิ้งพระองค์จะต้องอับอาย
บรรดาคนทั้งปวงในแผ่นดินที่หันไปจากเรา จะต้องถูกจารึกไว้
 เพราะเขาได้ละทิ้งพระยาห์เวห์ผู้เป็นแหล่งน้ำแห่งชีวิตเสีย

เยเรมีย์อธิษฐานขอการช่วยกู้

¹⁴ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงรักษาข้าพระองค์ แล้วข้าพระองค์จะได้รับการรักษา
 ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอด ข้าพระองค์จึงจะรอดได้
 เพราะพระองค์ทรงเป็นที่สรรเสริญของข้าพระองค์
¹⁵ดูสิ เขาทั้งหลายพูดกับข้าพระองค์ว่า
 “พระวจนะของพระยาห์เวห์อยู่ที่ไหน?
 ขอให้มาเถิด”
¹⁶ข้าพระองค์ไม่ได้รีบหนีไปจากการเป็นผู้เลี้ยงที่ติดตามพระองค์
 ข้าพระองค์ไม่ประสงค์วันแห่งความหายนะ
พระองค์ทรงทราบถึงสิ่งซึ่งออกมาจากริมฝีปากของข้าพระองค์
 มันอยู่ต่อพระพักตร์ของพระองค์
¹⁷ขออย่าทรงเป็นเหตุให้ข้าพระองค์หวาดกลัว
 พระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์ในวันร้าย
¹⁸ขอให้ผู้ที่ข่มเหงข้าพระองค์ต้องอับอาย
 แต่ขออย่าให้ข้าพระองค์ต้องอับอาย
ขอให้เขาครั่นคร้าม
 แต่อย่าให้ข้าพระองค์ครั่นคร้าม
ขอทรงนำวันร้ายมาตกเหนือเขา
 ขอทรงทำลายเขาด้วยการทำลายซับซ้อน
 รักษาวันสะบาโตให้บริสุทธิ์
¹⁹พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า “จงไปยืนในประตูประชาชน ซึ่งบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์เสด็จเข้าและเสด็จออก และในประตูทั้งหลายของเยรูซาเล็ม ²⁰และกล่าวแก่พวกเขาว่า ‘จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์ ท่านทั้งหลายผู้เป็นกษัตริย์ของยูดาห์ และบรรดาคนยูดาห์และชาวเยรูซาเล็มทั้งสิ้น ผู้ซึ่งเข้าทางประตูเหล่านี้ ²¹พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า จงระวังเพื่อเห็นแก่ชีวิตของพวกเจ้า อย่าได้หาบหามอะไรในวันสะบาโต หรือนำของนั้นเข้าทางบรรดาประตูเยรูซาเล็ม ²²และอย่าหาบหามของของเจ้าออกจากบ้านในวันสะบาโต หรือทำงานใดๆ แต่จงรักษาวันสะบาโตให้บริสุทธิ์ดังที่เราได้บัญชาบรรพบุรุษของเจ้าไว้ ²³แต่พวกเขาก็ไม่ฟังหรือเงี่ยหูฟัง แต่ทำคอของเขาให้แข็ง เพื่อจะไม่ได้ยินและไม่รับคำตักเตือน’
 ²⁴“พระยาห์เวห์ตรัสว่า ถ้าพวกเจ้าเชื่อฟังเรา และไม่นำภาระใดๆ เข้ามาทางประตูเมืองนี้ในวันสะบาโต แต่รักษาวันสะบาโตให้บริสุทธิ์ และไม่ทำงานในวันนั้น ²⁵แล้วจะมีบรรดากษัตริย์ผู้ประทับบนบัลลังก์ของดาวิดและเจ้านาย เสด็จเข้าทางประตูทั้งหลายของเมืองนี้ โดยรถรบและม้า ทั้งบรรดากษัตริย์และเจ้านาย ทั้งคนยูดาห์และชาวเยรูซาเล็ม และเมืองนี้จะมีคนอาศัยอยู่เป็นนิตย์ ²⁶และประชาชนจะมาจากเมืองต่างๆ ของยูดาห์และจากที่ซึ่งอยู่รอบเยรูซาเล็ม จากแผ่นดินเบนยามิน จากเนินเชเฟลาห์ จากเมืองเทือกเขา และจากเนเกบเมืองทางใต้นำเอาเครื่องบูชาเผาทั้งตัว และเครื่องสัตวบูชา เครื่องธัญบูชาและกำยาน และนำเครื่องบูชาขอบพระคุณมายังนิเวศของพระยาห์เวห์ ²⁷แต่ถ้าเจ้าทั้งหลายไม่ฟังเราที่จะรักษาวันสะบาโตให้บริสุทธิ์ และที่จะไม่แบกภาระเข้าทางประตูทั้งหลายของเยรูซาเล็มในวันสะบาโต แล้วเราจะก่อไฟไว้ในประตูเมืองเหล่านั้น และไฟนั้นจะเผาผลาญราชวังทั้งหลายของเยรูซาเล็ม และจะดับก็ไม่ได้”