รู้ว่าเมื่อใดต้องคุกเข่า

พระพรแห่งการเป็นน้ำหนึ่งใจเดียว

บทเพลงใช้แห่ขึ้น ของดาวิด

¹ดูเถิด เป็นการดีและน่าชื่นใจมากสักเท่าใด
 ที่พี่น้องอาศัยอยู่ด้วยกันเป็นน้ำหนึ่งใจเดียว
²เหมือนน้ำมันประเสริฐอยู่บนศีรษะ ไหลลงมาบนหนวดเครา
 บนหนวดเคราของอาโรน ไหลลงมาบนคอเสื้อของท่าน
³เหมือนน้ำค้างของภูเขาเฮอร์โมน ซึ่งตกลงบนเทือกเขาศิโยน
 เพราะว่าพระยาห์เวห์ทรงบัญชาพระพรที่นั่น คือชีวิตยืนยาวเป็นนิตย์

ผู้รับมอบฉันทะที่ดีของพระเจ้า

 ¹ดังนั้น โดยเหตุที่พระคริสต์ได้ทรงทนทุกข์ทางพระกายแล้ว พวกท่านก็จงติดอาวุธตัวเองโดยมีความคิดเดียวกันกับพระองค์ เพราะว่าผู้ที่ทนทุกข์ทางกายก็เลิกข้องเกี่ยวกับบาปอีกต่อไป ²เพื่อจะไม่ดำเนินชีวิตที่เหลืออยู่ในโลกตามตัณหาของมนุษย์ แต่ตามพระประสงค์ของพระเจ้า ³จงให้เวลาที่ผ่านไปแล้วนั้น เพียงพอสำหรับการทำสิ่งที่คนต่างชาติชอบกระทำ คือการปล่อยตัวตามราคะตัณหา ตามใจปรารถนาชั่ว การเมาเหล้าองุ่น การเลี้ยงกันอย่างถึงใจ การกินเหล้าวุ่นวายกัน และการไหว้รูปเคารพอันน่ารังเกียจ ⁴พวกเขาแปลกใจที่เดี๋ยวนี้พวกท่านไม่ได้ร่วมสำมะเลเทเมาอย่างเดียวกับพวกเขา และพวกเขาก็กล่าวร้ายพวกท่าน ⁵คนเหล่านั้นจะต้องให้การต่อพระองค์ ผู้พร้อมแล้วที่จะทรงพิพากษาทั้งคนเป็นและคนตาย ⁶ด้วยเหตุนี้เอง ข่าวประเสริฐจึงได้ประกาศแม้แก่คนตาย เพื่อพวกเขาจะมีชีวิตทางจิตวิญญาณตามอย่างพระเจ้า แม้ว่าพวกเขาถูกพิพากษาเหมือนอย่างมนุษย์ปุถุชน
 ⁷อวสานของสิ่งทั้งปวงมาใกล้แล้ว เพราะฉะนั้น พวกท่านจงมีสติสัมปชัญญะ และจงรู้จักสงบใจเพื่อการอธิษฐาน ⁸เหนือสิ่งอื่นใดก็คือ จงรักกันและกันให้มาก เพราะความรักให้อภัยบาปมากมายได้ ⁹พวกท่านจงต้อนรับเลี้ยงดูกันและกันโดยไม่บ่น ¹⁰ตามที่แต่ละคนได้รับของประทาน ก็ให้ใช้ของประทานนั้นปรนนิบัติกันและกัน ดังเช่นผู้รับมอบฉันทะที่ดีเกี่ยวกับพระคุณนานาประการของพระเจ้า ¹¹ถ้าใครจะพูด ก็ให้พูดดังเช่นพูดพระวจนะของพระเจ้า ถ้าใครจะปรนนิบัติ ก็จงปรนนิบัติดังเช่นทำด้วยกำลังซึ่งพระเจ้าประทาน เพื่อพระเจ้าจะได้รับพระเกียรติในทุกสิ่ง ทางพระเยซูคริสต์ ขอพระสิริและอานุภาพจงมีแด่พระองค์ตลอดไปเป็นนิตย์ อาเมน

การยอมทนทุกข์อย่างคริสตชน

 ¹²ท่านที่รักทั้งหลาย อย่าแปลกใจกับความทุกข์ยากแสนสาหัสที่กำลังเกิดขึ้นกับพวกท่าน เพื่อทดสอบพวกท่านนั้น ราวกับว่าสิ่งประหลาดเกิดกับพวกท่าน ¹³แต่จงชื่นชมยินดีเสมอ ที่ได้มีส่วนร่วมในความทุกข์ยากของพระคริสต์ เพื่อว่าเมื่อพระสิริของพระองค์ปรากฏ พวกท่านก็จะชื่นชมยินดีจนเนื้อเต้น ¹⁴ถ้าพวกท่านถูกด่าเพราะพระนามของพระคริสต์ พวกท่านก็เป็นสุข เพราะว่าพระวิญญาณแห่งพระสิริคือพระวิญญาณของพระเจ้าสถิตกับพวกท่าน ¹⁵แต่อย่าให้ใครในพวกท่านทนทุกข์ฐานเป็นฆาตกร หรือเป็นขโมย หรือเป็นคนทำชั่ว หรือเป็นคนที่เที่ยวยุ่งกับธุระของคนอื่น ¹⁶แต่ถ้าทนทุกข์เพราะได้ชื่อว่าเป็นคริสตชน ก็อย่าให้คนนั้นละอายเลย แต่ให้ถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าเพราะชื่อนั้น ¹⁷เพราะถึงเวลาแล้ว ที่การพิพากษาจะเริ่มต้นที่ครอบครัวของพระเจ้า และถ้าเริ่มต้นที่พวกเราก่อน ปลายทางของคนเหล่านั้น ที่ไม่เชื่อฟังข่าวประเสริฐของพระเจ้าจะเป็นอย่างไร? ¹⁸และ

ถ้าคนชอบธรรมจะรอดได้อย่างยากเย็นแล้ว
 คนอธรรมและคนบาปจะไปอยู่ที่ไหน?

 ¹⁹ดังนั้น ขอให้คนทั้งหลายที่ทนทุกข์ตามพระประสงค์ของพระเจ้า ฝากวิญญาณจิตของตนไว้กับพระผู้สร้าง ผู้ซื่อสัตย์ และทำดีต่อไป

น้ำที่ไหลจากพระนิเวศ

 ¹แล้วท่านก็นำข้าพเจ้ากลับมาที่ทางเข้าพระนิเวศ และดูสิ มีน้ำไหลออกมาจากใต้ธรณีประตูพระนิเวศตรงไปทางทิศตะวันออก (เพราะพระนิเวศหันหน้าไปทางทิศตะวันออก) และน้ำไหลลงมาจากข้างล่างทางด้านทิศใต้ของพระนิเวศ คือทิศใต้ของแท่นบูชา ²แล้วท่านนำข้าพเจ้าออกมาทางประตูเหนือ และนำข้าพเจ้าอ้อมไปภายนอกถึงประตูชั้นนอกที่หันหน้าไปทางตะวันออก และน้ำนั้นไหลออกมาจากด้านใต้
 ³ชายผู้นั้นเดินไปทางตะวันออกมีเชือกวัดอยู่ในมือ ท่านวัดระยะออกไป 500 เมตร แล้วนำข้าพเจ้าลุยน้ำไป และน้ำลึกเพียงตาตุ่ม ⁴แล้วท่านก็วัดอีก 500 เมตร แล้วนำข้าพเจ้าลุยน้ำไปและน้ำลึกถึงเข่า แล้วท่านก็วัดอีก 500 เมตร แล้วนำข้าพเจ้าลุยน้ำไป น้ำนั้นลึกเพียงเอว ⁵แล้วท่านก็วัดอีก 500 เมตร และกลายเป็นแม่น้ำที่ข้าพเจ้าลุยข้ามไม่ได้ เพราะน้ำขึ้นแล้วลึกพอที่จะว่ายได้ เป็นแม่น้ำที่ลุยข้ามไม่ได้ ⁶และท่านพูดกับข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย เจ้าเห็นสิ่งนี้หรือ?”
 แล้วท่านก็พาข้าพเจ้ากลับมาตามฝั่งแม่น้ำ ⁷ขณะเมื่อข้าพเจ้ากลับ ดูสิ ข้าพเจ้าเห็นต้นไม้มากมายอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำทั้งสองฟาก ⁸และท่านพูดกับข้าพเจ้าว่า “น้ำนี้ไหลตรงไปในบริเวณตะวันออก และไหลลงไปถึงอารบาห์ และเมื่อน้ำไหลไปถึงทะเล น้ำที่ลงทะเลก็จะทำน้ำให้จืด ⁹แม่น้ำนั้นไปถึงที่ไหน สัตว์ทุกชนิดที่อยู่กันเป็นฝูงก็จะมีชีวิตอยู่ได้ และที่นั่นจะมีปลามากมาย เพราะว่าแม่น้ำนี้ไปถึงที่ไหนก็จะทำน้ำให้จืด แม่น้ำไปถึงไหน ทุกสิ่งก็มีชีวิตอยู่ได้ ¹⁰ชาวประมงก็ยืนอยู่ที่ข้างทะเล จากเอนเกดีถึงเอนเอก-ลาอิมจะเป็นที่สำหรับตากอวน ปลาในที่นั้นมีหลายชนิด เหมือนปลาในทะเลใหญ่ ¹¹แต่ส่วนที่เป็นบึงและหนองน้ำจะไม่จืด ต้องทิ้งไว้ให้เป็นเกลือ ¹²ตามสองฝั่งของแม่น้ำจะมีต้นไม้ทุกชนิดที่ใช้เป็นอาหารปลูกไว้ ใบของมันจะไม่เหี่ยวและผลของมันจะไม่วาย แต่จะเกิดผลใหม่ๆ ทุกเดือน เพราะว่าน้ำสำหรับต้นไม้นั้นไหลจากสถานนมัสการ ผลไม้นั้นใช้เป็นอาหารและใบก็ใช้รักษาโรค”

เขตแดนใหม่ของแผ่นดิน

 ¹³พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า “นี่เป็นเขตแดนซึ่งพวกเจ้าจะใช้แบ่งแผ่นดินให้เป็นมรดกท่ามกลางอิสราเอลทั้งสิบสองเผ่า โยเซฟจะได้สองส่วน ¹⁴และพวกเจ้าจงแบ่งให้เท่าๆ กัน เราปฏิญาณที่จะมอบให้แก่บรรพบุรุษของเจ้า และแผ่นดินนี้จะตกเป็นมรดกของเจ้าทั้งหลาย
 ¹⁵“ต่อไปนี้เป็นเขตแดนของแผ่นดินนี้ ด้านเหนือจากทะเลใหญ่ไปตามทางเมืองเฮทโลน ถึงทางเข้าเมืองฮามัท และต่อไปถึงเมืองเศดัด ¹⁶เมืองเบโรธาห์ เมืองสิบราอิม (ซึ่งอยู่ตรงพรมแดนระหว่างเมืองดามัสกัสกับเมืองฮามัท) จนถึงเมืองฮาเซอร์ฮัททิโคน ซึ่งอยู่ที่พรมแดนเมืองเฮาราน ¹⁷ดังนั้น เขตแดนจะยื่นจากทะเลถึงเมืองฮาซาเรโนน ซึ่งมีพรมแดนเมืองดามัสกัสอยู่ใต้ มีพรมแดนของเมืองฮามัทอยู่ทางทิศเหนือ นี่เป็นเขตแดนด้านเหนือ
 ¹⁸“ทางด้านตะวันออก เขตแดนจะยื่นจากบริเวณระหว่างเฮารานและดามัสกัส เรื่อยไปตามแม่น้ำจอร์แดน ระหว่างกิเลอาดกับแผ่นดินอิสราเอลถึงทะเลทางตะวันออก และไปจนถึงทามาร์ นี่เป็นเขตแดนด้านตะวันออก
 ¹⁹“ทางด้านใต้เขตแดนจะยื่นจากทามาร์จนถึงห้วงน้ำเมริบัทคาเดช เรื่อยไปตามลำธารอียิปต์ถึงทะเลใหญ่ นี่เป็นเขตด้านใต้
 ²⁰“ทางด้านตะวันตก ทะเลใหญ่เป็นเขตแดนเรื่อยไปจนถึงบริเวณที่อยู่ตรงข้ามเมืองเลอโบ-ฮามัท นี่เป็นเขตแดนด้านตะวันตก
 ²¹“ดังนั้น เจ้าทั้งหลายจงแบ่งแผ่นดินนี้ท่ามกลางพวกเจ้าตามเผ่าต่างๆ ของอิสราเอล ²²เจ้าทั้งหลายจงแบ่งส่วนเป็นมรดกให้กับพวกเจ้าเอง ทั้งให้กับคนต่างด้าวผู้มาอาศัยอยู่ท่ามกลางเจ้าและเกิดบุตรหลานอยู่ท่ามกลางเจ้า เขาทั้งหลายจะมีสัญชาติอิสราเอล ให้เขาได้รับส่วนมรดกพร้อมกับเจ้าท่ามกลางเผ่าต่างๆ ของอิสราเอล ²³คนต่างด้าวไม่ว่าอยู่ในที่ของเผ่าใด เจ้าจงกำหนดที่ดินให้เป็นมรดกของเขาที่นั่น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ

เอเสเคียล 48

ส่วนแบ่งของเผ่าต่างๆ

 ¹“ต่อไปนี้เป็นชื่อของเผ่าต่างๆ ตั้งต้นบริเวณพรมแดนทางเหนือด้านทะเลไปตามทางเฮทโลน ถึงเมืองเลอโบ-ฮามัทจนถึงฮาเซอเรโนน (ซึ่งอยู่ตรงพรมแดนทางเหนือด้านดามัสกัส กับเมืองฮามัท) โดยเริ่มจากด้านตะวันออกไปถึงด้านตะวันตกนั้นเป็นส่วนของเผ่าดาน ²ติดกับเขตแดนของดานเริ่มจากด้านตะวันออกไปถึงด้านตะวันตกนั้นเป็นส่วนของเผ่าอาเชอร์ ³ติดกับเขตแดนของอาเชอร์เริ่มจากด้านตะวันออกไปถึงด้านตะวันตกนั้นเป็นส่วนของเผ่านัฟทาลี ⁴ติดกับเขตแดนของนัฟทาลีเริ่มจากด้านตะวันออกไปถึงด้านตะวันตกนั้น เป็นหนึ่งส่วนของเผ่ามนัสเสห์ ⁵ติดกับเขตแดนของมนัสเสห์เริ่มจากด้านตะวันออกไปถึงด้านตะวันตกนั้น เป็นส่วนของเผ่าเอฟราอิม ⁶ติดกับเขตแดนเอฟราอิมเริ่มจากด้านตะวันออกไปถึงด้านตะวันตกนั้น เป็นส่วนของเผ่ารูเบน ⁷ติดกับเขตแดนรูเบนเริ่มจากด้านตะวันออกไปถึงด้านตะวันตกนั้นเป็นส่วนของเผ่ายูดาห์
 ⁸“ติดกับเขตแดนยูดาห์เริ่มจากด้านตะวันออกไปถึงด้านตะวันตกนั้น จะเป็นส่วนซึ่งพวกเจ้าจะต้องแยกไว้ต่างหาก กว้าง 12.5 กิโลเมตร และยาวเท่ากับส่วนของเผ่าเผ่าหนึ่ง เริ่มจากด้านตะวันออกไปถึงด้านตะวันตก และจะมีสถานนมัสการอยู่กลาง ⁹และส่วนที่เจ้าทั้งหลายจะแยกไว้เพื่อพระยาห์เวห์นั้น ให้มีด้านยาว 12.5 กิโลเมตร และด้านกว้าง 5 กิโลเมตร ¹⁰และส่วนแบ่งของส่วนบริสุทธิ์นี้เป็นเช่นนี้ คือปุโรหิตจะได้ส่วนแบ่งทางด้านเหนือยาว 12.5 กิโลเมตร ทางด้านตะวันตกกว้าง 5 กิโลเมตร ทางด้านตะวันออกกว้าง 5 กิโลเมตร ทางด้านใต้ยาว 12.5 กิโลเมตร และมีสถานนมัสการของพระยาห์เวห์อยู่ตรงกลาง ¹¹ส่วนนี้ให้เป็นส่วนของบรรดาปุโรหิตที่ชำระไว้ให้บริสุทธิ์ คือบรรดาบุตรของศาโดก ซึ่งได้รักษาคำสั่งของเรา และไม่ได้หลงไปเหมือนดังที่คนเลวีได้หลงไปเมื่อประชาชนอิสราเอลหลงไป ¹²และให้ที่ดินนี้เป็นของเขาทั้งหลายซึ่งเป็นส่วนหนึ่งจากส่วนถวายของแผ่นดิน เป็นบริเวณที่บริสุทธิ์ที่สุด ติดกับเขตของคนเลวี ¹³เคียงข้างกับเขตของปุโรหิตนั้น ให้เป็นส่วนแบ่งของคนเลวี ยาว 12.5 กิโลเมตร กว้าง 5 กิโลเมตร ส่วนยาวทั้งหมดจะเป็น 12.5 กิโลเมตร และส่วนกว้าง 5 กิโลเมตร ¹⁴ห้ามพวกเขาขาย และห้ามเขาแลกเปลี่ยนส่วนหนึ่งส่วนใดของที่ดินส่วนนี้ ห้ามเขาเปลี่ยนกรรมสิทธิ์ของที่ดินดีเยี่ยมนี้ เพราะเป็นส่วนบริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์
 ¹⁵“ส่วนที่เหลืออยู่ซึ่งยาว 12.5 กิโลเมตร และกว้าง 2.5 กิโลเมตรนั้น ให้เป็นที่ใช้สอยทั่วไปของตัวเมือง คือเป็นที่อยู่อาศัยและเป็นทุ่งหญ้า และตัวนครจะอยู่ตรงกลาง ¹⁶ต่อไปนี้เป็นขนาดของด้านต่างๆ ของนคร คือด้านเหนือ 2,250 เมตร ด้านใต้ 2,250 เมตร ด้านตะวันออก 2,250 เมตร และด้านตะวันตก 2,250 เมตร ¹⁷นครนั้นจะต้องมีบริเวณทุ่งหญ้า โดยวัดจากด้านเหนือออกไป 125 เมตร ด้านใต้ 125 เมตร ด้านตะวันออก 125 เมตร และด้านตะวันตก 125 เมตร ¹⁸ส่วนที่เหลืออยู่ซึ่งวัดไปตามด้านยาวของบริเวณนี้ซึ่งขนานไปกับส่วนที่บริสุทธิ์ โดยวัดออกไปทางตะวันออกยาว 5 กิโลเมตร และไปตะวันตกยาว 5 กิโลเมตร และให้อยู่ติดกับส่วนที่บริสุทธิ์ พืชผลที่ได้ในส่วนนี้จะเป็นอาหารของคนงานในนครนั้น ¹⁹คนงานของนครนั้นซึ่งมาจากอิสราเอลทุกเผ่า จะเป็นคนไถที่ผืนนี้ ²⁰ส่วนถวายทั้งหมดซึ่งพวกเจ้าจะต้องแบ่งไว้นั้นให้เป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัส ยาวด้านละ 12.5 กิโลเมตร ซึ่งก็คือส่วนบริสุทธิ์รวมกับส่วนของตัวนคร
 ²¹“บริเวณที่เหลือซึ่งอยู่ทั้งสองข้างของส่วนบริสุทธิ์และส่วนของตัวนครนั้นให้เป็นของเจ้านาย โดยวัดจากส่วนบริสุทธิ์ออกไปยาว 12.5 กิโลเมตรไปทางพรมแดนตะวันออก และวัดไปทางตะวันตก 12.5 กิโลเมตรไปทางพรมแดนตะวันตก ขนานไปกับส่วนต่างๆ ของเผ่า ส่วนนี้ให้เป็นของเจ้านาย โดยมีส่วนบริสุทธิ์พร้อมกับสถานนมัสการของพระนิเวศนั้นอยู่ตรงกลาง ²²ส่วนที่เป็นของคนเลวีและส่วนของนครนั้นจะอยู่ตรงกลางของที่ดินซึ่งเป็นของเจ้านายเช่นเดียวกัน และที่ดินของเจ้านายนี้จะอยู่ระหว่างเขตแดนของยูดาห์และเขตแดนของเบนยามิน
 ²³“ส่วนเผ่าที่เหลืออยู่นั้น เริ่มจากด้านตะวันออกไปด้านตะวันตก เป็นส่วนของเผ่าเบนยามิน ²⁴ติดกับเขตแดนของเบนยามินเริ่มจากด้านตะวันออกไปถึงด้านตะวันตก เป็นส่วนของเผ่าสิเมโอน ²⁵ติดกับเขตแดนของสิเมโอน เริ่มจากด้านตะวันออกไปถึงด้านตะวันตก เป็นส่วนของเผ่าอิสสาคาร์ ²⁶ติดกับเขตแดนของอิสสาคาร์ เริ่มจากด้านตะวันออกไปถึงด้านตะวันตก เป็นส่วนของเผ่าเศบูลุน ²⁷ติดกับเขตแดนของเศบูลุน เริ่มจากด้านตะวันออกไปถึงด้านตะวันตก เป็นส่วนของเผ่ากาด ²⁸และเขตแดนของกาดทางด้านใต้นั้นจะเริ่มจากเมืองทามาร์ ถึงห้วงน้ำเมรีบาห์ ที่คาเดช และเรื่อยไปตามลำธารอียิปต์ถึงทะเลใหญ่ ²⁹นี่เป็นแผ่นดินซึ่งพวกเจ้าจะแบ่งให้เป็นมรดกท่ามกลางเผ่าต่างๆ ของอิสราเอล นี่เป็นส่วนแบ่งของเขาทั้งหลาย” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
 ³⁰“ต่อไปนี้เป็นทางออกของนครทางด้านเหนือซึ่งวัดได้ 2,250 เมตร ³¹มีประตู 3 ประตู คือประตูรูเบน ประตูยูดาห์ และประตูเลวี ประตูทั้งหลายของนครนั้นตั้งชื่อตามชื่อเผ่าทั้งหลายของคนอิสราเอล ³²ทางออกด้านตะวันออกยาว 2,250 เมตร มี 3 ประตู คือประตูโยเซฟ ประตูเบนยามิน และประตูดาน ³³ทางออกด้านใต้ยาว 2,250 เมตร มีประตู 3 ประตู คือประตูสิเมโอน ประตูอิสสาคาร์ และประตูเศบูลุน ³⁴ทางออกด้านตะวันตกยาว 2,250 เมตร มีประตู 3 ประตู คือประตูกาด ประตูอาเชอร์ และประตูนัฟทาลี ³⁵นครนั้นวัดโดยรอบได้ความยาวรวม 9 กิโลเมตร ตั้งแต่นี้ไปนครนี้จะได้ชื่อว่า ‘พระยาห์เวห์สถิตที่นั่น’ ”