การเป็นแบบอย่างของคุณ

¹⁸คนที่ดำเนินชีวิตอย่างไร้ตำหนิจะได้รับการช่วยกู้
 แต่คนคดโกงในทางของเขาจะล้มลงอย่างฉับพลัน
¹⁹คนที่ไถนาของตนจะมีอาหารบริบูรณ์
 แต่คนที่ติดตามสิ่งไร้ค่าจะยิ่งยากจน
²⁰คนซื่อสัตย์จะได้รับพระพรมากมาย
 แต่คนที่รีบเร่งรวยทางลัดจะถูกลงโทษ
²¹การลำเอียงนั้นไม่ดี
 คนอาจทำผิดเพราะอาหารชิ้นหนึ่งก็เป็นได้
²²คนตระหนี่เร่งหาทรัพย์สมบัติ
 และไม่ทราบว่าความขัดสนจะมาถึงเขา
²³ผู้ที่ตักเตือนคนอื่น จะได้รับความโปรดปรานภายหลัง
 มากกว่าผู้ที่ใช้ลิ้นป้อยอ
²⁴คนที่ขโมยของของบิดาหรือมารดาของตน
 และพูดว่า “อย่างนี้ไม่ผิด”
 เขาก็เป็นเพื่อนของนักทำลาย
²⁵คนโลภเร้าให้เกิดการวิวาท
 แต่ผู้ที่วางใจในพระยาห์เวห์จะเจริญรุ่งเรือง
²⁶คนที่เชื่อใจตัวเองเป็นคนโง่
 แต่คนที่ดำเนินชีวิตอย่างมีปัญญาจะปลอดภัย
²⁷ผู้ที่ให้แก่คนยากจนจะไม่ขัดสน
 แต่ผู้ที่เพิกเฉยจะถูกแช่งสาปมาก
²⁸เมื่อคนอธรรมเรืองอำนาจ คนก็ซ่อนตัวเสีย
 แต่เมื่อเขาทั้งหลายพินาศไป คนชอบธรรมก็ทวีขึ้น

ภรรยาและสามี

 ¹ส่วนพวกท่านที่เป็นภรรยาก็เช่นกัน จงยอมเชื่อฟังสามีของตน เพื่อว่าแม้สามีบางคนไม่เชื่อพระวจนะ แต่ความประพฤติของภรรยาก็อาจจะจูงใจพวกเขาให้เชื่อได้ โดยไม่ต้องพูดเลยสักคำเดียว ²คือเมื่อพวกเขาได้เห็นความประพฤติที่นอบน้อมและบริสุทธิ์ของพวกท่าน ³อย่าประดับตัวแต่ภายนอก ด้วยการถักผม การสวมใส่เครื่องทอง หรือการนุ่งห่มเสื้อผ้า ⁴แต่จงประดับด้วยบุคลิกที่ซ่อนอยู่ในใจ ด้วยเครื่องประดับซึ่งไม่รู้เสื่อมสลาย คือด้วยจิตใจที่สุภาพอ่อนโยนและจิตใจที่สงบ ซึ่งเป็นสิ่งล้ำค่ายิ่งนักในสายพระเนตรพระเจ้า ⁵เพราะว่าบรรดาสตรีผู้บริสุทธิ์ในสมัยก่อนนั้น ผู้ซึ่งหวังในพระเจ้า ก็ได้ประดับกายโดยยอมเชื่อฟังสามีของตน ⁶เช่นนางซาราห์เชื่อฟังอับราฮัมและเรียกท่านว่านาย ถ้าท่านทั้งหลายประพฤติดี และไม่มีความหวาดกลัวสิ่งใด พวกท่านก็เป็นบุตรหลานของนาง
 ⁷พวกท่านที่เป็นสามีก็เช่นกัน จงอยู่กินกับภรรยาด้วยความเข้าใจ ในฐานะที่เธอเป็นเพศที่อ่อนแอกว่า และจงให้เกียรติเธอในฐานะที่เป็นทายาทร่วมรับชีวิตอันเป็นพระคุณ เพื่อคำอธิษฐานของพวกท่านจะไม่ถูกขัดขวาง

ยอมทนทุกข์เพราะเห็นแก่ความชอบธรรม

 ⁸ในที่สุดนี้ ท่านทั้งหลายจงเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน เห็นอกเห็นใจกัน รักกันฉันพี่น้อง มีจิตใจอ่อนโยนและถ่อมตัว ⁹อย่าทำชั่วตอบแทนชั่ว หรืออย่าด่าตอบการด่า แต่ตรงกันข้าม จงอวยพร เพราะพระองค์ได้ทรงเรียกให้พวกท่านทำเช่นนั้น เพื่อพวกท่านจะได้รับพระพร ¹⁰เพราะว่า

ผู้ใดรักชีวิตและปรารถนา
 จะเห็นวันเวลาดี
ก็ให้ผู้นั้นยั้งลิ้นของตนไม่พูดชั่ว
 และห้ามปาก ไม่ให้พูดล่อลวง
¹¹ ให้เขาละความชั่วและทำความดี
 ให้เขาใฝ่หาสันติสุขและดำเนินตาม
¹² เพราะว่าพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้าเฝ้าดูคนชอบธรรม
 และพระกรรณของพระองค์สดับคำอ้อนวอนของพวกเขา
 แต่พระพักตร์ของพระองค์ต่อสู้กับคนเหล่านั้นที่ทำชั่ว

 ¹³ถ้าพวกท่านขวนขวายทำดี ใครจะทำร้ายพวกท่าน ¹⁴แต่ถ้าพวกท่านต้องทนทุกข์ เพราะทำสิ่งถูกต้อง พวกท่านก็เป็นสุข อย่ากลัวการข่มขู่ของพวกเขา และอย่าวิตกไปเลย ¹⁵แต่ในใจของพวกท่าน จงเคารพนับถือพระคริสต์ว่าเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า จงเตรียมพร้อมเสมอ ที่จะอธิบายกับทุกคนที่ขอทราบเหตุผลเกี่ยวกับความหวังของพวกท่าน ¹⁶แต่จงตอบด้วยความสุภาพอ่อนโยนและด้วยความนับถือ จงมีมโนธรรมที่บริสุทธิ์ เพื่อเมื่อพวกท่านถูกใส่ร้าย คนที่กล่าวร้ายความประพฤติดีของพวกท่านในพระคริสต์จะต้องอับอาย ¹⁷เพราะว่าการทนทุกข์เพราะทำดี ถ้าเป็นพระประสงค์ของพระเจ้า ก็ดีกว่าการทนทุกข์เพราะทำชั่ว ¹⁸เพราะพระคริสต์ทรงทนทุกข์ครั้งเดียวเป็นพอเพราะบาป คือพระองค์ผู้ชอบธรรมเพื่อผู้ไม่ชอบธรรม เพื่อจะนำพวกท่านไปถึงพระเจ้า ฝ่ายกายพระองค์จึงสิ้นพระชนม์ แต่ฝ่ายจิตวิญญาณทรงคืนพระชนม์ ¹⁹และโดยทางวิญญาณ พระองค์ได้เสด็จไปบอกพวกวิญญาณที่ติดคุกอยู่ ²⁰ซึ่งในสมัยก่อนไม่เชื่อฟังพระเจ้า คราวเมื่อพระเจ้าทรงอดทนรอคอยให้กลับใจในสมัยโนอาห์ ขณะที่ท่านกำลังต่อเรือใหญ่ ในเรือนั้นมีน้อยคน คือแปดชีวิตรอดผ่านน้ำ ²¹บัดนี้น้ำนั้นที่เล็งถึงพิธีบัพติศมาก็ช่วยพวกท่านให้รอดเช่นเดียวกัน ไม่ใช่เป็นการชำระมลทินทางกาย แต่เป็นการวิงวอนพระเจ้าเพื่อจะมีมโนธรรมที่ดี ความรอดนั้นมาโดยทางการคืนพระชนม์ของพระเยซูคริสต์ ²²พระองค์เสด็จสู่สวรรค์ และประทับเบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้าแล้ว มีพวกทูตสวรรค์และพวกวิญญาณที่มีอำนาจ และพวกวิญญาณที่มีฤทธานุภาพอยู่ใต้บังคับของพระองค์

พื้นที่บริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์

 ¹“เมื่อพวกเจ้าแบ่งแผ่นดินให้เป็นกรรมสิทธิ์นั้น เจ้าจงถวายที่ดินส่วนหนึ่งแด่พระยาห์เวห์ให้เป็นพื้นที่บริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ยาว 12.5 กิโลเมตร และกว้าง 10 กิโลเมตร ซึ่งจะเป็นที่บริสุทธิ์ตลอดบริเวณนั้น ²และในบริเวณนั้นให้มีพื้นที่สี่เหลี่ยมจัตุรัสแปลงหนึ่งยาว 250 เมตร และกว้าง 250 เมตรสำหรับสถานนมัสการ และให้มีบริเวณที่ว่างโดยรอบอีก 25 เมตร ³และจากพื้นที่บริสุทธิ์นี้ เจ้าจงวัดส่วนหนึ่งออกมาคือ ยาว 12.5 กิโลเมตร และกว้าง 5 กิโลเมตร ในบริเวณนี้จะเป็นที่ตั้งของสถานนมัสการ คือที่บริสุทธิ์ที่สุด ⁴ให้เป็นส่วนบริสุทธิ์ของแผ่นดิน ซึ่งจะให้เป็นของบรรดาปุโรหิตผู้ปรนนิบัติอยู่ในสถานนมัสการ และผู้เข้าใกล้พระยาห์เวห์เพื่อปรนนิบัติพระองค์ คือให้เป็นที่สำหรับปลูกบ้านเรือนของพวกเขา และเป็นที่บริสุทธิ์สำหรับสถานนมัสการ ⁵อีกส่วนหนึ่งซึ่งยาว 12.5 กิโลเมตรและกว้าง 5 กิโลเมตรนั้นเป็นที่ของคนเลวีผู้ปรนนิบัติอยู่ที่พระนิเวศ คือให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเขาที่จะสร้างเมืองเพื่ออาศัย
 ⁶“ใกล้ๆ กับส่วนที่ตั้งไว้เป็นพื้นที่บริสุทธิ์นั้น พวกเจ้าจะต้องกำหนดที่ดินอีกผืนหนึ่งยาว 12.5 กิโลเมตร และกว้าง 2.5 กิโลเมตร ให้เป็นกรรมสิทธิ์ของพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมดสำหรับสร้างเมือง
 ⁷“แผ่นดินด้านข้างทั้งสองด้านของพื้นที่บริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ และส่วนของเมืองนั้นให้เป็นของเจ้านาย โดยให้อยู่ติดกับพื้นที่บริสุทธิ์และส่วนของเมือง โดยวัดออกไปทางด้านตะวันตกและด้านตะวันออก ส่วนด้านยาวนั้นจะขนานไปกับเขตแดนจากตะวันตกไปทางตะวันออกของส่วนที่ยกให้กับเผ่าเผ่าหนึ่ง ⁸นี่เป็นส่วนของเจ้านายในอิสราเอล และบรรดาเจ้านายของเราจะไม่บีบคั้นประชากรของเราอีก แต่เขาจะยอมให้พงศ์พันธุ์อิสราเอลได้แผ่นดินตามส่วนของเผ่าตน
 ⁹“พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า โอ บรรดาเจ้านายของอิสราเอลเอ๋ย พอเสียทีเถิด จงทิ้งการทารุณและการบีบคั้นเสีย แล้วทำสิ่งที่ยุติธรรมและชอบธรรม จงเลิกขับไล่ประชากรของเราจากที่ดินอันเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ

ตาชั่งและเครื่องตวง

 ¹⁰“พวกเจ้าจงมีตาชั่ง เครื่องตวงของแห้งและของเหลวที่เที่ยงตรง ¹¹เครื่องตวงของแห้งและของเหลวนั้นให้เป็นขนาดเดียวกัน เครื่องตวงของเหลวขนาด 1 บัทนั้นเท่ากับหนึ่งในสิบของโฮเมอร์ และเครื่องตวงของแห้งขนาด 1 เอฟาห์นั้นเท่ากับหนึ่งในสิบของโฮเมอร์ ให้โฮเมอร์เป็นเครื่องตวงมาตรฐาน ¹²น้ำหนัก 1 เชเขลเท่ากับ 20 เก-ราห์ ตุ้มน้ำหนัก 20 เชเขล รวมกับตุ้มน้ำหนัก 25 เชเขล รวมกับตุ้มน้ำหนัก 15 เชเขล ทั้งหมดจะเท่ากับ 1 มินา

บรรดาเครื่องถวาย

 ¹³“ต่อไปนี้เป็นเครื่องถวายที่เจ้าทั้งหลายจะต้องถวาย คือ ข้าวสาลี 1 โฮเมอร์ ให้ถวายหนึ่งในหกเอฟาห์ ข้าวบาร์เลย์ 1 โฮเมอร์ให้ถวายหนึ่งในหกเอฟาห์ ¹⁴และส่วนกำหนดประจำของน้ำมัน คือ น้ำมันหนึ่งโคระ ให้ถวายหนึ่งในสิบบัท (เครื่องตวงขนาด 1 โคระก็เหมือนเครื่องตวงขนาด 1 โฮเมอร์ คือจุ 10 บัท) ¹⁵แกะฝูงหนึ่งจำนวน 200 ตัวจากทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ของอิสราเอลนั้น ให้ถวายหนึ่งตัว นี่แหละเป็นของถวายสำหรับธัญบูชา เครื่องบูชาเผาทั้งตัว และเครื่องศานติบูชา เพื่อทำการลบมลทินให้เขาทั้งหลาย พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ ¹⁶“ให้ประชาชนทุกคนของแผ่นดินนี้มอบเครื่องถวายเหล่านี้แก่เจ้านายของอิสราเอล ¹⁷ให้เป็นหน้าที่ของเจ้านายที่จะจัดเครื่องบูชาเผาทั้งตัว ธัญบูชา เครื่องดื่มบูชา ณ งานเทศกาลทั้งหลายในวันขึ้นค่ำและวันสะบาโต ในงานเทศกาลที่กำหนดไว้ของพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด ให้เขาจัดเครื่องบูชาลบล้างบาป ธัญบูชา เครื่องบูชาเผาทั้งตัว และเครื่องศานติบูชา เพื่อทำการลบมลทินให้แก่พงศ์พันธุ์อิสราเอล

บรรดาเทศกาล

 ¹⁸“พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ในวันที่ 1 ของเดือนที่ 1 เจ้าจงเอาโคหนุ่มที่ปราศจากตำหนิตัวหนึ่ง และเจ้าจงชำระสถานนมัสการเสีย ¹⁹ให้ปุโรหิตเอาเลือดของเครื่องบูชาลบล้างบาปมาบ้าง และจงพรมที่เสาประตูพระนิเวศ ที่สี่มุมของแท่นบูชาและบนเสาประตูของลานชั้นใน ²⁰ในวันที่ 7 ของเดือนนั้นเจ้าจงทำเช่นเดียวกัน เพื่อคนหนึ่งคนใดที่ทำบาปด้วยความพลั้งเผลอหรือด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการ เพื่อว่าเจ้าจะได้ลบมลทินพระนิเวศ
 ²¹“ในวันที่ 14 ของเดือนแรก เจ้าจงฉลองเทศกาลปัสกา จงกินขนมปังไร้เชื้อตลอดเทศกาล 7 วัน ²²ในวันนั้นให้เจ้านายจัดหาโคหนุ่มตัวหนึ่งสำหรับตนเองและประชาชนทั้งหมด เพื่อเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป ²³และตลอด 7 วันที่มีเทศกาลเลี้ยงนั้น ให้เจ้านายจัดหาโคหนุ่ม 7 ตัว กับแกะผู้ 7 ตัวที่ปราศจากตำหนิ ให้เป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวแด่พระยาห์เวห์ทุกๆ วันตลอด 7 วันนั้น และจัดหาแพะผู้ตัวหนึ่งทุกวันให้เป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป ²⁴และให้เจ้านายจัดหาธัญบูชาปริมาณ 17.5 ลิตรคู่กับโคผู้หนึ่งตัว และอีก 17.5 ลิตรคู่กับแกะผู้หนึ่งตัว รวมทั้งน้ำมัน 3 ลิตรต่อแป้ง 17.5 ลิตร ²⁵ในวันที่ 15 ของเดือนที่ 7 และตลอด 7 วันในเทศกาลเลี้ยงนั้น ให้เขาจัดทำแบบเดียวกันสำหรับเครื่องบูชาลบล้างบาป เครื่องบูชาเผาทั้งตัว ธัญบูชา และน้ำมัน

เอเสเคียล 46

กฎเกณฑ์อื่นๆ

 ¹“พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ประตูลานชั้นในที่หันหน้าไปทางตะวันออกนั้นให้ปิดไว้ระหว่างวันทำงานทั้งหกวัน แต่ในวันสะบาโตนั้นให้เปิด และในวันขึ้น 1 ค่ำก็ให้เปิด ²ตัวเจ้านายนั้นให้เข้ามาจากข้างนอกทางมุขของหอประตู แล้วมายืนอยู่ที่เสาประตู และให้ปุโรหิตถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวและเครื่องศานติบูชาของเขา และเขาจะนมัสการอยู่ที่ธรณีประตู แล้วเขาจะออกไป แต่อย่าปิดประตูนั้นจนกว่าจะถึงเวลาเย็น ³ประชาชนในแผ่นดินจะนมัสการเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ตรงทางเข้าประตูนั้น ทั้งในวันสะบาโตและในวันขึ้นค่ำ ⁴เครื่องบูชาเผาทั้งตัวที่เจ้านายจะต้องถวายแด่พระยาห์เวห์ในวันสะบาโตนั้น คือลูกแกะปราศจากตำหนิ 6 ตัว และแกะผู้ปราศจากตำหนิ 1 ตัว ⁵และธัญบูชาที่คู่กับแกะผู้นั้นได้แก่แป้ง 17.5 ลิตร ส่วนธัญบูชาที่คู่กับลูกแกะนั้นให้ถวายตามใจปรารถนาของเขา ทั้งให้ถวายน้ำมัน 3 ลิตรต่อแป้ง 17.5 ลิตร ⁶ในวันขึ้นค่ำเจ้านายจะต้องถวายโคหนุ่มปราศจากตำหนิ 1 ตัว พร้อมกับลูกแกะ 6 ตัว และแกะผู้ 1 ตัวซึ่งล้วนต้องปราศจากตำหนิ ⁷ส่วนธัญบูชานั้นเขาจะต้องจัดแป้ง 17.5 ลิตรคู่กับโคหนุ่มตัวนั้น และอีก 17.5 ลิตรคู่กับแกะผู้ตัวนั้น แต่ส่วนที่คู่กับลูกแกะนั้น ให้เขาจัดตามที่สามารถทำได้ ทั้งให้ถวายน้ำมัน 3 ลิตรต่อแป้ง 17.5 ลิตร ⁸เมื่อเจ้านายเข้ามา เขาจะเข้าทางมุขของหอประตู และกลับออกไปตามทางเดียวกันนั้น
 ⁹“เมื่อประชาชนของแผ่นดินจะเข้ามาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ณ เทศกาลเลี้ยงตามกำหนด ผู้ที่เข้ามาทางประตูเหนือเพื่อนมัสการจะต้องกลับออกไปทางประตูใต้ ส่วนผู้ที่เข้ามาทางประตูใต้จะต้องกลับออกไปทางประตูเหนือ อย่าให้ใครกลับออกไปตามประตูที่เขาเข้ามา แต่ให้เขาออกไปทางประตูฝั่งตรงข้าม ¹⁰เมื่อประชาชนเข้าไป เจ้านายจะเข้าไปพร้อมกัน และเมื่อประชาชนออกไป เจ้านายจะออกไปด้วย
 ¹¹“ธัญบูชาที่ใช้ในเทศกาลเลี้ยงและเทศกาลตามกำหนดนั้น ให้เป็นแป้ง 17.5 ลิตรคู่กับโคหนุ่มหนึ่งตัว และ 17.5 ลิตรคู่กับแกะผู้หนึ่งตัว ส่วนที่คู่กับลูกแกะก็ให้ถวายตามใจปรารถนาของเขา ทั้งให้ถวายน้ำมัน 3 ลิตรต่อแป้ง 17.5 ลิตร ¹²เมื่อเจ้านายถวายเครื่องบูชาตามใจสมัคร อาจจะเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว หรือเครื่องศานติบูชา เพื่อถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องบูชาตามใจสมัครนั้น ให้เปิดประตูที่หันหน้าไปทางตะวันออกแก่เขา แล้วเขาจะถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัว หรือเครื่องศานติบูชาของเขาเหมือนอย่างที่เขาทำในวันสะบาโต เสร็จแล้วเขาจะออกไป เมื่อเขาออกไปแล้วก็ให้ปิดประตูนั้นเสีย
 ¹³“เจ้านายจะต้องจัดหาลูกแกะตัวหนึ่งอายุหนึ่งปีปราศจากตำหนิถวายเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวแด่พระยาห์เวห์เป็นประจำวัน จะต้องจัดหาทุกๆ เช้า ¹⁴และให้จัดหาเครื่องธัญบูชาที่คู่กันทุกๆ เช้าด้วย คือแป้งประมาณ 3 ลิตรพร้อมกับน้ำมัน 1 ลิตร เพื่อเคล้าแป้งให้ชุ่มให้เป็นธัญบูชาแด่พระยาห์เวห์ นี่เป็นระเบียบตลอดไป ¹⁵ดังนี้แหละจะต้องจัดหาลูกแกะและเครื่องธัญบูชาพร้อมกับน้ำมันทุกๆ เช้า เพื่อเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวตลอดไป
 ¹⁶“พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ถ้าเจ้านายจะมอบของขวัญให้แก่บุตรชายคนใดคนหนึ่ง ก็ให้ส่วนนั้นตกเป็นมรดกของบุตรชายของเขา โดยเป็นส่วนหนึ่งของมรดกในกรรมสิทธิ์ของครอบครัวพวกเขา ¹⁷แต่ถ้าเขานำเอาส่วนหนึ่งจากมรดกของเขา มามอบให้คนใช้คนหนึ่งของเขาเป็นของขวัญ ส่วนนั้นจะเป็นของคนใช้นั้นจนถึงปีอิสรภาพ แล้วส่วนนั้นจะกลับมาเป็นของเจ้านาย มรดกของเจ้านายจะเป็นของบุตรของเขาเท่านั้น คือเป็นของครอบครัวพวกเขา ¹⁸แต่เจ้านายจะต้องไม่ยึดสิ่งใดจากมรดกของประชาชน โดยบีบคั้นให้ออกไปจากส่วนที่เป็นกรรมสิทธิ์ของเขาทั้งหลาย เจ้านายจะต้องมอบส่วนที่เป็นกรรมสิทธิ์ของตัวเองให้เป็นมรดกแก่บุตรของเขา เพื่อว่าจะไม่มีประชากรของเราสักคนหนึ่งที่ต้องพลัดพรากไปจากส่วนที่เป็นกรรมสิทธิ์ของตน”

ครัวของพระนิเวศ

 ¹⁹แล้วท่านก็นำข้าพเจ้ามาตามทางเข้าที่อยู่ข้างประตู มายังห้องบริสุทธิ์ของปุโรหิตที่หันหน้าไปทางเหนือ ณ ที่นั่นข้าพเจ้าเห็นที่หนึ่งซึ่งอยู่ตรงสุดปลายด้านตะวันตก ²⁰และท่านกล่าวกับข้าพเจ้าว่า “นี่เป็นสถานที่ซึ่งปุโรหิตจะใช้ต้มเครื่องบูชาชดใช้บาปและเครื่องบูชาลบล้างบาป และเป็นที่ซึ่งเขาจะปิ้งธัญบูชาเพื่อจะไม่ต้องนำออกไปยังลานชั้นนอก อันเป็นการนำสิ่งบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ไปถูกประชาชน”
 ²¹แล้วท่านจึงนำข้าพเจ้าออกมาที่ลานชั้นนอก และพาข้าพเจ้าไปยังมุมทั้งสี่ของลานนั้น และดูสิ ที่มุมลานแต่ละมุมก็มีลานเล็กอยู่อีกลานหนึ่ง ²²คือที่มุมทั้งสี่ของลาน มีลานเล็กๆ ยาว 20 เมตร กว้าง 15 เมตร ลานเล็กทั้งสี่มีขนาดเดียวกัน ²³ภายในลานเล็กทั้งสี่นั้นมีสิ่งที่ก่อเป็นกำแพงเตี้ยอยู่โดยรอบ มีเตาอยู่ด้านล่างของกำแพงเตี้ย ²⁴แล้วท่านกล่าวกับข้าพเจ้าว่า “ที่เหล่านี้เป็นครัว ซึ่งผู้ปรนนิบัติอยู่ในพระนิเวศจะใช้ต้มเครื่องสัตวบูชาของประชาชน”