คุณให้สิ่งใดกับพระเจ้า พระองค์ทรงเพิ่มให้ทวีคูณ

¹⁶ขอทรงหันมายังข้าพระองค์ และมีพระกรุณาต่อข้าพระองค์
 เพราะข้าพระองค์ว้าเหว่และทุกข์ใจ
¹⁷ขอทรงบรรเทาความยากลำบากในใจของข้าพระองค์
 ขอทรงนำข้าพระองค์ออกจากความทุกข์ใจของข้าพระองค์
¹⁸ขอทอดพระเนตรดูความทุกข์ยากและความลำบากของข้าพระองค์
 และทรงอภัยบาปทั้งสิ้นของข้าพระองค์
¹⁹ขอทอดพระเนตรดูว่า ศัตรูของข้าพระองค์มีมากเท่าใด
 และพวกเขาเกลียดชังข้าพระองค์เข้ากระดูกดำสักเพียงใด
²⁰ขอทรงปกป้องชีวิตของข้าพระองค์ และช่วยกู้ข้าพระองค์
 ขออย่าให้ข้าพระองค์ต้องอับอาย เพราะข้าพระองค์ลี้ภัยอยู่ในพระองค์
²¹ขอให้ความซื่อสัตย์สุจริตและความเที่ยงธรรมปกป้องข้าพระองค์
 เพราะข้าพระองค์รอคอยพระองค์อยู่
²²ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงไถ่อิสราเอล
 ออกจากความยากลำบากทั้งสิ้นของเขา

การทรงรักษาคนหูหนวก

 ³¹ต่อมาพระองค์เสด็จจากเขตแดนเมืองไทระ และทรงผ่านเมืองไซดอนไปยังทะเลสาบกาลิลี ไปตามเขตแดนแคว้นทศบุรี ³²พวกเขาพาชายหูหนวกพูดติดอ่างคนหนึ่งมาเฝ้าพระองค์ และทูลขอให้พระองค์วางพระหัตถ์บนคนนั้น ³³พระองค์จึงทรงพาคนนั้นออกห่างจากฝูงชนไปอยู่ตามลำพัง แล้วทรงเอานิ้วพระหัตถ์แยงเข้าที่หูทั้งสองของชายคนนั้น และทรงบ้วนน้ำลาย เอานิ้วพระหัตถ์จิ้มแตะลิ้นของคนนั้น ³⁴แล้วพระองค์แหงนพระพักตร์ดูฟ้าสวรรค์ ถอนพระทัยและตรัสกับคนนั้นว่า “เอฟฟาธา” แปลว่า “จงเปิดออก” ³⁵แล้วหูของคนนั้นก็ปกติ สิ่งที่ขัดลิ้นนั้นก็หลุดและเขาพูดได้ชัด ³⁶พระองค์ทรงห้ามปรามคนทั้งหลายไม่ให้บอกเรื่องนี้กับใคร แต่พระองค์ยิ่งทรงห้ามปราม พวกเขาก็ยิ่งเล่าลือออกไป 37คนทั้งหลายก็ประหลาดใจอย่างยิ่ง พูดกันว่า “ท่านผู้นี้ทำทุกอย่างล้วนดีทั้งนั้น ท่านทำได้แม้กระทั่งให้คนหูหนวกได้ยิน และคนใบ้พูดได้”

มาระโก 8

การทรงเลี้ยงคนสี่พัน

 ¹คราวนั้น เมื่อมหาชนพากันมามากมายอีกครั้งและไม่มีอาหารจะรับประทาน พระเยซูจึงทรงเรียกพวกสาวก ตรัสกับพวกเขาว่า ²“เราสงสารฝูงชนนี้ เพราะพวกเขาค้างอยู่กับเราได้สามวันแล้ว และไม่มีอาหารจะกิน ³ถ้าเราจะให้พวกเขากลับบ้านขณะที่ยังอดอาหารอยู่ พวกเขาจะเป็นลมหมดแรงลงกลางทาง เพราะว่าบางคนมาไกล” ⁴พวกสาวกจึงทูลตอบพระองค์ว่า “ในถิ่นทุรกันดารแบบนี้จะหาอาหารให้พวกเขากินอิ่มได้ที่ไหน?” ⁵พระองค์ตรัสถามพวกเขาว่า “พวกท่านมีขนมปังกี่ก้อน?” พวกเขาทูลว่า “มีเจ็ดก้อนเจ้าข้า” ⁶พระองค์จึงตรัสสั่งให้ฝูงชนนั่งลงที่พื้น แล้วทรงรับขนมปังเจ็ดก้อนนั้นมา ขอบพระคุณ แล้วทรงหักส่งให้พวกสาวกเอาไปแจก พวกสาวกจึงแจกให้ฝูงชน ⁷พวกเขามีปลาเล็กๆ อยู่บ้างด้วย พระองค์จึงขอพระพร แล้วตรัสสั่งเหล่าสาวกให้เอาปลานั้นแจกด้วย ⁸คนทั้งหลายก็ได้รับประทานจนอิ่ม และเศษอาหารที่เหลือนั้นเก็บได้เจ็ดกระบุง ⁹คนที่อยู่ที่นั่นมีประมาณสี่พันคน เมื่อพระองค์ทรงให้พวกเขากลับไปแล้ว ¹⁰พระองค์ก็เสด็จลงเรือกับพวกสาวกของพระองค์ทันทีและไปยังเขตเมืองดาลมานูธา

การขอหมายสำคัญ

 ¹¹พวกฟาริสีมาเฝ้าและเริ่มโต้เถียงกับพระองค์ พวกเขาทูลขอให้พระองค์ทรงแสดงหมายสำคัญจากฟ้าสวรรค์ เพื่อจะทดสอบพระองค์ ¹²พระองค์ถอนพระทัยแล้วตรัสว่า “ทำไมคนยุคนี้ถึงแสวงหาหมายสำคัญ? เราบอกความจริงกับพวกท่านว่า จะไม่ประทานหมายสำคัญแก่คนยุคนี้” ¹³แล้วพระองค์เสด็จไปจากพวกเขาและเสด็จลงเรือข้ามฟากไปอีก

ระเบียบวันสะบาโต

 ¹โมเสสเรียกชุมนุมชนอิสราเอลทั้งหมดมาประชุมกันและกล่าวกับพวกเขาว่า “ต่อไปนี้เป็นสิ่งที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาให้ท่านทั้งหลายทำ ²จงทำงานหกวัน แต่วันที่เจ็ดจะเป็นวันบริสุทธิ์ของพวกท่าน เป็นสะบาโตแด่พระยาห์เวห์สำหรับหยุดพัก ทุกคนที่ทำงานในวันนั้นต้องถูกลงโทษถึงตาย ³ในวันสะบาโตนั้น ห้ามก่อไฟในที่อาศัยทุกแห่งของท่าน”

การตระเตรียมเพื่อสร้างพลับพลา

 ⁴โมเสสกล่าวกับชุมนุมชนทั้งสิ้นของอิสราเอลว่า “ต่อไปนี้เป็นสิ่งที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชา ⁵จงรับเครื่องถวายแด่พระยาห์เวห์จากพวกของท่าน ผู้ใดสมัครใจก็ให้ผู้นั้นนำของมาถวายพระยาห์เวห์ คือทองคำ เงิน และทองสัมฤทธิ์ ⁶ด้ายสีฟ้า สีม่วง สีแดงเข้ม ผ้าป่านเนื้อดี และขนแพะ ⁷หนังแกะตัวผู้ย้อมสีแดง หนังอย่างดี และไม้กระถินเทศ ⁸น้ำมันตะเกียง เครื่องเทศสำหรับปรุงน้ำมันไว้เจิม และสำหรับปรุงเครื่องหอม ⁹โอนิกซ์ และพลอยต่างๆ สำหรับฝังในเอโฟดและทับทรวง
 ¹⁰“จงให้ทุกคนที่มีความสามารถในพวกท่านพากันมาทำทุกสิ่งที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาให้ทำนั้น ¹¹คือพลับพลา เต็นท์ และผ้าคลุมเต็นท์ ขอเกี่ยวและกรอบไม้ กลอน เสา และฐานรองรับเสาของพลับพลานั้น ¹²หีบและไม้คานสำหรับหามหีบ พระที่นั่งกรุณากับม่านบังตา ¹³โต๊ะกับไม้คานสำหรับหามโต๊ะ เครื่องใช้ทุกอย่างสำหรับโต๊ะ และขนมปังเฉพาะพระพักตร์ ¹⁴คันประทีปที่ให้แสงสว่างกับเครื่องใช้สำหรับคันประทีปและตะเกียงกับน้ำมันตะเกียง ¹⁵แท่นเผาเครื่องหอมกับไม้คานสำหรับหามแท่นนั้น น้ำมันเจิม และเครื่องหอม และม่านบังตาสำหรับประตู ที่ประตูพลับพลา ¹⁶แท่นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวกับตาข่ายทองสัมฤทธิ์ ไม้คานหามและเครื่องใช้ของแท่น อ่างกับฐานรอง ¹⁷ผ้าม่านสำหรับกั้นลานพลับพลา กับเสา และฐานรองรับเสา และม่านบังตาสำหรับประตูเข้าลาน ¹⁸หลักหมุดสำหรับพลับพลา และหลักหมุดสำหรับลานพลับพลาพร้อมกับเชือก ¹⁹เสื้อตำแหน่งเย็บด้วยฝีมือประณีตสำหรับแต่งเวลาปรนนิบัติในสถานนมัสการ คือเสื้อตำแหน่งบริสุทธิ์สำหรับอาโรนปุโรหิต และเสื้อตำแหน่งสำหรับบุตรของท่าน เพื่อใช้ปฏิบัติงานในตำแหน่งปุโรหิต”

ของถวายสำหรับพลับพลา

 ²⁰แล้วชุมนุมชนอิสราเอลทั้งหมดก็แยกย้ายกันไปจากโมเสส ²¹ทุกคนที่หัวใจของเขาเรียกร้องก็นำสิ่งของมาถวายพระยาห์เวห์สำหรับเต็นท์นัดพบ และสำหรับงานปรนนิบัติทุกอย่าง และสำหรับเสื้อตำแหน่งบริสุทธิ์ ²²พวกเขาจึงพากันมาทั้งชายหญิง ทุกคนที่สมัครใจก็นำเข็มกลัด ตุ้มหู แหวนตรา และสร้อยคอ เครื่องประดับทุกชิ้นล้วนเป็นทองคำ คือทุกคนนำทองคำมาโบกถวายพระยาห์เวห์ ²³ส่วนทุกคนที่มีด้ายสีฟ้า สีม่วง สีแดงเข้ม หรือที่มีผ้าป่านเนื้อดี ขนแพะ หนังแกะตัวผู้ย้อมสีแดง และหนังอย่างดีก็เอาของเหล่านั้นมาถวาย ²⁴ทุกคนที่มีเงินหรือทองสัมฤทธิ์จะถวาย ก็นำมาถวายพระยาห์เวห์ และทุกคนที่มีไม้กระถินเทศที่ใช้กับงานใดได้ก็นำไม้นั้นมาถวาย ²⁵ส่วนผู้หญิงทุกคนที่ชำนาญก็ปั่นด้ายด้วยมือของตน แล้วนำด้ายที่ปั่นนั้นมาทั้งสีฟ้า สีม่วง สีแดงเข้ม และเส้นป่านปั่นอย่างดี ²⁶และผู้หญิงทุกคนที่เต็มใจและชำนาญก็ปั่นขนแพะ ²⁷พวกผู้นำก็นำโอนิกซ์ และพลอยอื่นๆ สำหรับฝังในเอโฟดและทับทรวงมา ²⁸พร้อมกับเครื่องเทศและน้ำมันตะเกียง น้ำมันเจิม และเครื่องเทศสำหรับปรุงเครื่องหอม ²⁹คนอิสราเอลทุกคนทั้งชายหญิงที่หัวใจของเขาเรียกร้องให้นำของมาถวายสำหรับการงานทุกอย่าง ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงบัญชาผ่านทางโมเสสให้พวกเขาทำ ต่างก็นำของมาถวายแด่พระยาห์เวห์ด้วยความสมัครใจ

เบซาเลลและโอโฮลีอับ

 ³⁰โมเสสจึงกล่าวกับคนอิสราเอลว่า “ดูสิ พระยาห์เวห์ทรงเลือกเบซาเลลบุตรอุรีผู้เป็นบุตรของเฮอร์แห่งเผ่ายูดาห์ ³¹และพระองค์ได้โปรดให้เขาเต็มเปี่ยมด้วยพระวิญญาณของพระเจ้าคือให้เขามีสติปัญญา ทักษะ และความรู้ในงานช่างทุกอย่าง ³²เพื่อจะคิดออกแบบในการทำเครื่องทอง เครื่องเงิน และเครื่องทองสัมฤทธิ์ ³³ในการเจียระไนอัญมณี สำหรับฝังในกระเปาะและในการแกะสลักไม้สำหรับงานช่างทุกอย่าง ³⁴อนึ่งพระองค์ทรงดลใจให้เขากับโอโฮลีอับบุตรอาหิสะมัคเผ่าดาน มีน้ำใจที่จะสอนคนอื่นด้วย ³⁵คนทั้งสองนี้พระองค์ประทานทักษะในการทำงานให้ทุกอย่าง เช่นงานฝีมือ งานออกแบบ และงานปักด้วยด้ายสีคือ สีฟ้า สีม่วง สีแดงเข้ม และเส้นป่านปั่นอย่างดี และช่างทอ คือทำการช่างฝีมือได้ทุกอย่าง และเป็นช่างออกแบบอย่างฉลาดด้วย

อพยพ 36

 ¹“เบซาเลลและโอโฮลีอับกับช่างฝีมือทุกคน ที่พระยาห์เวห์ประทานสติปัญญาและทักษะให้รู้จักทำงานทุกอย่างในการสร้างสถานนมัสการ พวกเขาก็ทำตามทุกอย่างที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาไว้แล้ว” ²โมเสสจึงเรียกเบซาเลลและโอโฮลีอับกับช่างฝีมือทุกคน ซึ่งพระยาห์เวห์ประทานสติปัญญาไว้ในใจของเขา คือทุกคนที่หัวใจของเขาเรียกร้องให้มาทำงาน ³พวกเขาได้รับเครื่องถวายทุกชิ้นจากโมเสส คือของถวายที่คนอิสราเอลนำมาถวายเพื่อสร้างสถานนมัสการ ประชาชนยังนำของมาถวายด้วยความสมัครใจอีกทุกเช้า ⁴ส่วนทุกคนที่มีสติปัญญาที่ได้ทำงานต่างๆ เพื่อสถานนมัสการนั้นมาถึง โดยต่างก็ผละจากงานของตน ⁵พวกเขาพากันมาเรียนโมเสสว่า “ประชาชนนำของมาถวายมากเกินความต้องการที่จะใช้ในงานซึ่งพระยาห์เวห์ทรงบัญชาให้ทำ” ⁶โมเสสจึงสั่งให้ประกาศไปทั่วค่ายว่า “อย่าให้ชายหญิงนำของสำหรับสร้างสถานนมัสการมาถวายอีกเลย” ดังนั้นประชาชนจึงไม่นำของมาถวายอีก ⁷เพราะของที่มีอยู่แล้วก็พอสำหรับงานทุกอย่าง และยังมีเหลืออีก

การสร้างพลับพลา

 ⁸ช่างฝีมือทุกคนในหมู่คนงานได้สร้างพลับพลาด้วยม่านสิบผืน ที่ทำจากผ้าป่านเนื้อดีและด้ายสีฟ้า สีม่วง สีแดงเข้ม และปักภาพเครูบซึ่งออกแบบไว้ที่ม่านนั้น ⁹ม่านผืนหนึ่งให้ยาว 12 เมตร กว้าง 2 เมตร ม่านทุกผืนให้มีขนาดเท่ากัน
 ¹⁰ม่านห้าผืนเขาทำให้เกี่ยวติดกัน และอีกห้าผืนนั้นก็ให้เกี่ยวติดกันด้วย ¹¹เขาทำหูม่านด้วยด้ายสีฟ้าติดไว้ตามขอบม่านด้านนอกสุดทั้งชุดที่หนึ่งและชุดที่สอง ¹²ม่านผืนหนึ่งเขาทำหูห้าสิบหู และตามขอบม่านชุดที่สอง เขาก็ทำหูห้าสิบหูให้ตรงกัน ¹³และเขาทำขอทองคำห้าสิบขอ และใช้มันเกี่ยวม่านให้เป็นพลับพลาเดียวกัน
 ¹⁴เขาทำม่านอีกสิบเอ็ดผืนด้วยขนแพะ สำหรับเป็นเต็นท์คลุมพลับพลา ¹⁵ม่านผืนหนึ่งยาว 13 เมตร กว้าง 2 เมตร ทั้งสิบเอ็ดผืนมีขนาดเท่ากัน ¹⁶เขาเกี่ยวม่านห้าผืนให้ติดกัน ส่วนม่านอีกหกผืนก็เกี่ยวติดกันแยกไว้ต่างหาก ¹⁷และเขาทำหูม่านห้าสิบหูติดกับขอบม่านด้านนอกสุดทั้งชุดที่หนึ่ง และชุดที่สอง ¹⁸เขาทำขอทองสัมฤทธิ์ห้าสิบขอ เกี่ยวขอเข้าที่หูม่านให้ติดกันเป็นเต็นท์หลังเดียว ¹⁹เขาทำผ้าคลุมเต็นท์ ด้วยหนังแกะตัวผู้ย้อมสีแดงชั้นหนึ่ง และคลุมทับด้วยหนังอย่างดีอีกชั้นหนึ่ง
 ²⁰เขาทำกรอบไม้สำหรับพลับพลาจากไม้กระถินเทศที่ตั้งตรง ²¹กรอบไม้นั้นยาวแผ่นละ 4 เมตร กว้าง 66 เซนติเมตร ²²กรอบไม้แต่ละอันมีสองเดือย เพื่อให้ยึดติดกัน เขาได้ทำกรอบไม้ทุกอันของพลับพลาอย่างนี้ ²³เขาทำกรอบไม้สำหรับพลับพลาดังนี้ ด้านใต้เขาทำยี่สิบอัน ²⁴เขาทำฐานสำหรับรองรับเดือยด้วยเงินจำนวนสี่สิบฐาน สำหรับกรอบไม้ยี่สิบอัน ใต้กรอบไม้อันหนึ่ง มีฐานรองรับเดือยสองฐานสำหรับสวมเดือยสองอัน ²⁵ด้านที่สองของพลับพลาข้างทิศเหนือนั้นเขาทำกรอบไม้ยี่สิบอัน ²⁶เขาทำฐานเงินรองรับเดือยสี่สิบฐาน ใต้กรอบไม้แต่ละอันมีฐานรองรับเดือยสองฐาน ²⁷ส่วนด้านหลังของพลับพลาทางทิศตะวันตกเขาทำกรอบไม้หกอัน ²⁸เขาทำกรอบไม้อีกสองอันสำหรับมุมพลับพลาด้านหลัง ²⁹ข้างล่างของกรอบไม้ให้จับเป็นคู่ๆ โดยข้างบนยอดติดกันที่ห่วงแรก เขาทำอย่างนี้ทำให้เกิดมุมสองมุม ³⁰คือรวมเป็นกรอบไม้แปดอันด้วยกันพร้อมกับฐานเงินสิบหกฐาน ใต้กรอบไม้แต่ละอันมีฐานรองรับเดือยสองฐาน
 ³¹เขาทำกลอนด้วยไม้กระถินเทศห้าอันสำหรับกรอบไม้ฝาพลับพลาด้านหนึ่ง ³²และกลอนอีกห้าอันสำหรับกรอบไม้ฝาพลับพลาอีกด้านหนึ่ง และสุดท้ายกลอนอีกห้าอันสำหรับกรอบไม้ฝาพลับพลาด้านหลัง คือด้านตะวันตก ³³เขาทำกลอนตัวกลางให้ร้อยตอนกลางของกรอบไม้ สำหรับขัดฝาตั้งแต่ปลายหนึ่งไปจดอีกปลายหนึ่ง ³⁴เขาหุ้มกรอบไม้เหล่านั้นด้วยทองคำ และทำห่วงทองคำสำหรับร้อยกลอน และกลอนนั้นเขาหุ้มด้วยทองคำเช่นกัน
 ³⁵เขาทำม่านผืนหนึ่งด้วยด้ายสีฟ้า สีม่วง สีแดงเข้ม และด้วยผ้าป่านเนื้อดี เขาปักภาพเครูบอย่างชำนาญที่ม่านนั้น ³⁶เขาทำเสาไม้กระถินเทศสี่เสาหุ้มด้วยทองคำ ขอติดเสานั้นก็เป็นทองคำ เขาหล่อฐานเงินสี่ฐานสำหรับรองรับเสา ³⁷และเขาทำม่านบังตาสำหรับประตูเต็นท์นั้นด้วยด้ายสีฟ้า สีม่วง สีแดงเข้มและผ้าป่านเนื้อดีตกแต่งด้วยงานปัก ³⁸และเขาทำเสาห้าต้นพร้อมด้วยขอเกี่ยวม่านนั้น ส่วนหัวเสาและราวยึดเสานั้นหุ้มด้วยทองคำ แต่ฐานทั้งห้าสำหรับรองรับเสานั้นทำด้วยทองสัมฤทธิ์