ชื่นชมยินดีไปกับชีวิตบนความโปรดปรานได้อย่างไร

คำขอบพระคุณพระเจ้า เพราะพ้นจากโรคร้าย

เพลงสดุดีของดาวิด บทเพลงในพิธีถวายพระวิหาร

¹ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์จะยกย่องพระองค์
 เพราะพระองค์ทรงดึงข้าพระองค์ขึ้นมา
 และมิได้ทรงให้ศัตรูของข้าพระองค์ยินดีเพราะข้าพระองค์
²ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ได้ทูลขอความช่วยเหลือจากพระองค์
 และพระองค์ทรงรักษาข้าพระองค์ให้หาย
³ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงนำข้าพระองค์ขึ้นมาจากแดนคนตาย
 ทรงให้ข้าพระองค์มีชีวิต จึงไม่ต้องลงไปยังหลุมมรณา
⁴ท่านผู้จงรักภักดีต่อพระยาห์เวห์เอ๋ย จงร้องเพลงสดุดีพระองค์
 ยกย่องพระนามบริสุทธิ์ของพระองค์
⁵เพราะความกริ้วของพระองค์นั้นเป็นแต่ชั่วขณะหนึ่ง
 แต่ความโปรดปรานของพระองค์นั้นตลอดชีวิต
การร้องไห้อาจจะคงอยู่สักคืนหนึ่ง
 แต่ความยินดีจะมาเวลาเช้า
⁶ส่วนข้าพระองค์ ข้าพระองค์พูดในความเจริญรุ่งเรืองของข้าพระองค์ว่า
 “ข้าพเจ้าจะไม่หวั่นไหวเลย”
⁷ข้าแต่พระยาห์เวห์ โดยความโปรดปรานของพระองค์
 พระองค์ทรงสถาปนาข้าพระองค์ไว้อย่างภูเขาแข็งแกร่ง
พอพระองค์ซ่อนพระพักตร์
 ข้าพระองค์ก็ใจเสีย

การส่งส่วยให้กับซีซาร์

 ¹³พวกเขาใช้บางคนในพวกฟาริสีและพวกเฮโรดไปเฝ้าพระองค์เพื่อจะคอยจับผิดถ้อยคำของพระองค์ ¹⁴เมื่อพวกเขามาถึงแล้ว จึงทูลพระองค์ว่า “ท่านอาจารย์ เราทราบว่าท่านเป็นคนซื่อสัตย์และไม่ชอบเอาใจใคร และท่านไม่เห็นแก่หน้าใครเลย แต่สั่งสอนทางของพระเจ้าตามความจริง การส่งส่วยให้ซีซาร์นั้นสมควรหรือไม่? ¹⁵เราควรจะส่งหรือไม่ส่งดี?” แต่พระองค์ทรงทราบอุบายของพวกเขาจึงตรัสว่า “ท่านทั้งหลายมาจับผิดเราทำไม? จงเอาเดนาริอันเหรียญหนึ่งมาให้เราดู” ¹⁶พวกเขาก็เอามาให้ พระองค์จึงตรัสถามว่า “รูปและคำจารึกนี้เป็นของใคร?” พวกเขาทูลตอบพระองค์ว่า “ของซีซาร์” ¹⁷พระเยซูจึงตรัสกับพวกเขาว่า “ของของซีซาร์จงถวายแด่ซีซาร์ และของของพระเจ้าจงถวายแด่พระเจ้า” พวกเขาก็ประหลาดใจในพระองค์อย่างยิ่ง

คำถามเรื่องการเป็นขึ้นจากตาย

 ¹⁸มีพวกสะดูสีบางคนมาเฝ้าพระองค์ พวกนี้สอนว่าการเป็นขึ้นจากตายนั้นไม่มี พวกเขาทูลถามพระองค์ว่า ¹⁹“ท่านอาจารย์ โมเสสเขียนสั่งพวกเราว่า ‘ถ้าชายคนใดตาย และภรรยายังอยู่ แต่ไม่มีบุตร ก็ให้น้องชายรับพี่สะใภ้เป็นภรรยา เพื่อมีบุตรสืบตระกูลให้พี่ชาย’ ²⁰มีพี่น้องผู้ชายอยู่เจ็ดคน พี่ชายคนแรกมีภรรยาแล้วตายโดยไม่มีบุตร ²¹น้องคนที่สองจึงรับหญิงนั้นมาเป็นภรรยา แล้วก็ตายโดยยังไม่มีบุตร และน้องคนที่สามก็รับไว้เหมือนกัน แต่ก็ตายโดยไม่มีบุตร ²²ไม่มีพี่น้องสักคนในเจ็ดคนนี้ที่มีบุตร ในที่สุดหญิงคนนั้นก็ตายด้วย ²³เพราะฉะนั้นในวันที่เป็นขึ้นจากตาย หญิงคนนั้นจะเป็นภรรยาของใคร? เพราะนางเป็นภรรยาของชายทั้งเจ็ดแล้ว”
 ²⁴พระเยซูจึงตรัสกับเขาว่า “นี่ไม่ใช่หรือที่แสดงให้เห็นว่าพวกท่านผิดแล้ว? เพราะท่านทั้งหลายไม่รู้พระคัมภีร์หรือฤทธิ์เดชของพระเจ้า ²⁵ตอนที่มนุษย์เป็นขึ้นจากตายนั้น จะไม่มีการสมรสหรือยกให้เป็นสามีภรรยากัน แต่จะเป็นเหมือนทูตในฟ้าสวรรค์ ²⁶ส่วนเรื่องคนที่ตายและถูกทำให้เป็นขึ้นอีกนั้น ท่านทั้งหลายไม่เคยอ่านคัมภีร์ของโมเสสเรื่องพุ่มไม้หรือ? ที่พระเจ้าตรัสไว้กับโมเสสว่า ‘เราเป็นพระเจ้าของอับราฮัม พระเจ้าของอิสอัค และพระเจ้าของยาโคบ’ ²⁷พระองค์ไม่ได้เป็นพระเจ้าของคนตาย แต่เป็นพระเจ้าของคนเป็น ท่านทั้งหลายเข้าใจผิดมากทีเดียว”

เนื้อสัตว์ที่สะอาดและเนื้อสัตว์ที่เป็นมลทิน

 ¹พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสและอาโรนว่า ²“จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ที่ถูกแยกจากบรรดาสัตว์อื่นที่อยู่ในโลก เจ้าทั้งหลายรับประทานได้คือ ³บรรดาสัตว์ที่แยกกีบ มีกีบผ่า และเคี้ยวเอื้องด้วย เจ้ารับประทานได้ ⁴อย่างไรก็ตาม ห้ามรับประทานสัตว์ต่อไปนี้ที่เคี้ยวเอื้องหรือแยกกีบอย่างเดียวคือ อูฐ เพราะมันเคี้ยวเอื้องแต่ไม่แยกกีบ เป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า ⁵ตัวกระจงผา เพราะว่ามันเคี้ยวเอื้องแต่ไม่แยกกีบ เป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า ⁶กระต่าย เพราะว่ามันเคี้ยวเอื้องแต่ไม่แยกกีบ เป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า ⁷หมู เพราะมันเป็นสัตว์แยกกีบและมีกีบผ่าแต่ไม่เคี้ยวเอื้อง จึงเป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า ⁸ห้ามรับประทานเนื้อของสัตว์เหล่านี้ และห้ามแตะต้องซากของมัน มันเป็นสิ่งที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า
 ⁹“สัตว์เหล่านี้ที่ถูกแยกจากสัตว์ที่อยู่ในน้ำทั้งหมด เจ้ารับประทานได้ คือ ทุกสิ่งซึ่งอยู่ในน้ำซึ่งมีครีบและมีเกล็ด ไม่ว่าจะอยู่ในทะเลหรือในแม่น้ำก็ตาม เจ้ารับประทานได้ ¹⁰แต่ทุกสิ่งที่อยู่ในน้ำทะเลหรือแม่น้ำ ซึ่งไม่มีครีบและเกล็ด จะเป็นสัตว์ที่เคลื่อนที่ติดพื้น หรือสัตว์อื่นที่มีชีวิตในน้ำ เป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจสำหรับเจ้า ¹¹ให้คงเป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจสำหรับเจ้า ห้ามรับประทานเนื้อของมัน และจงรังเกียจซากของมัน ¹²ทุกสิ่งที่อยู่ในน้ำซึ่งไม่มีครีบและเกล็ด เป็นสิ่งพึงรังเกียจสำหรับเจ้า
 ¹³“ต่อไปนี้เป็นนกซึ่งเจ้าพึงรังเกียจ ห้ามรับประทาน มันเป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจ คือ นกอินทรี นกแร้ง นกออก ¹⁴นกเหยี่ยวหางยาว เหยี่ยวดำตามชนิดของมัน 15นกกาทั้งหมดตามชนิดของมัน ¹⁶นกกระจอกเทศ นกเค้าโมง นกนางนวล เหยี่ยวนกเขาตามชนิดของมัน ¹⁷นกเค้าแมวเล็ก นกอ้ายงั่ว นกทึดทือ ¹⁸นกอีโก้ง นกกระทุง แร้งเล็ก ¹⁹นกกระสาดำ นกกระสาตามชนิดของมัน นกหัวขวาน และค้างคาว
 ²⁰“แมลงมีปีกซึ่งคลานสี่ขา เป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจสำหรับเจ้า ²¹แต่ในบรรดาแมลงมีปีกที่คลานสี่ขานี้ เจ้าจะรับประทานจำพวกที่มีขาพับใช้กระโดดไปบนดินได้ ²²ในจำพวกแมลงต่อไปนี้เจ้ารับประทานได้ ตั๊กแตนปาทังก้าตามชนิดของมัน จิ้งหรีดตามชนิดของมัน จักจั่นตามชนิดของมัน และตั๊กแตนตามชนิดของมัน ²³แต่แมลงมีปีกอย่างอื่นซึ่งมีสี่ขา เป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจสำหรับเจ้า

สัตว์ที่ทำให้เป็นมลทิน

 ²⁴“สิ่งต่อไปนี้ทำให้เจ้าเป็นมลทินได้ คือคนที่แตะต้องซากของมันจะเป็นมลทินไปถึงเวลาเย็น ²⁵คนที่ถือซากสัตว์ส่วนใดๆ ไป ต้องซักเสื้อผ้าของตน และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น ²⁶สัตว์แยกกีบแต่ไม่มีกีบผ่าไม่เคี้ยวเอื้อง เป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า คนที่แตะต้องสัตว์เหล่านี้จะเป็นมลทิน ²⁷ในบรรดาสัตว์สี่เท้าทุกอย่างซึ่งเดินด้วยอุ้งเท้า เป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า ผู้ที่แตะต้องซากสัตว์นี้จะต้องเป็นมลทินไปถึงเวลาเย็น ²⁸ผู้ที่แบกซากมันไปจะต้องซักเสื้อผ้าของตน และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น สิ่งเหล่านี้เป็นมลทินสำหรับเจ้า
 ²⁹“บรรดาสัตว์เล็กที่เคลื่อนไปเป็นฝูงๆ บนแผ่นดินชนิดต่อไปนี้ เป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า คือ อีเห็น หนู ตัวเงินตัวทอง ตามชนิดของมัน ³⁰ตุ๊กแก ตะกวด แย้ จิ้งเหลน และกิ้งก่า ³¹บรรดาสัตว์ที่เคลื่อนที่ติดพื้นดินเหล่านี้เป็นมลทินสำหรับเจ้า คนที่แตะต้องเมื่อมันตายแล้ว คนนั้นจะเป็นมลทินไปถึงเวลาเย็น ³²และเมื่อมันตายตกทับสิ่งใด สิ่งนั้นก็เป็นมลทิน ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่เป็นไม้ หรือเสื้อผ้า หรือหนังสัตว์ หรือกระสอบ หรือภาชนะใดๆ ที่ใช้เพื่อประโยชน์อย่างใด จะต้องแช่น้ำ และจะเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น หลังจากนั้นก็นับว่าสะอาดได้ ³³และถ้ามันตกลงไปในภาชนะดิน สิ่งที่อยู่ในภาชนะนั้นจะเป็นมลทิน จงทุบภาชนะนั้นเสีย ³⁴อาหารที่เคยนับว่าสะอาด แต่ถูกน้ำจากภาชนะนั้น ก็เป็นมลทิน และน้ำดื่มทั้งสิ้นจากภาชนะอย่างนี้จะเป็นมลทิน ³⁵ถ้าส่วนของซากสัตว์ตกใส่สิ่งใดๆ สิ่งนั้นๆ ก็เป็นมลทิน ไม่ว่าจะเป็นเตาอบหรือฐานเตา ต้องทุบเสีย สิ่งเหล่านี้เป็นมลทิน และเป็นของที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า ³⁶อย่างไรก็ตาม น้ำพุหรือน้ำในแอ่งเก็บน้ำเป็นของสะอาด แต่สิ่งใดที่แตะต้องซากสัตว์ที่ตกในน้ำนั้นจะเป็นมลทิน ³⁷ถ้าส่วนใดของซากสัตว์ตกใส่เมล็ดพืชที่ใช้หว่าน เมล็ดพืชนั้นนับว่าสะอาด ³⁸ถ้าเทน้ำใส่เมล็ดพืชนั้น แล้วซากสัตว์ส่วนใดตกใส่เมล็ดพืชนั้น ก็เป็นมลทินสำหรับเจ้า
 ³⁹“ถ้าสัตว์ซึ่งเจ้ารับประทานได้นั้นตายเอง คนที่แตะต้องซากสัตว์นั้นจะเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น ⁴⁰และคนที่รับประทานซากนั้นจะต้องซักเสื้อผ้าของเขาเสีย และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น คนที่แบกซากนั้นไปก็ต้องซักเสื้อผ้าของตน และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น
 ⁴¹“บรรดาสัตว์ที่เคลื่อนที่ติดพื้นดินเป็นสิ่งพึงรังเกียจ ห้ามรับประทาน ⁴²สัตว์ชนิดใดๆ ที่เลื้อยไปด้วยท้อง หรือที่เดินสี่ขา หรือที่มีหลายขาคือ บรรดาสัตว์ที่เคลื่อนที่ติดพื้นดิน ห้ามเจ้ารับประทาน เพราะเป็นสิ่งพึงรังเกียจสำหรับเจ้า ⁴³อย่าทำให้ตัวเองเป็นที่พึงรังเกียจด้วยบรรดาสัตว์เล็กที่เคลื่อนไปเป็นฝูงๆ บนแผ่นดิน ห้ามทำตัวให้เป็นมลทินด้วยสิ่งเหล่านี้ เกรงว่าเจ้าจะเป็นมลทินไปด้วย ⁴⁴เพราะเราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า จงชำระตัวให้บริสุทธิ์เพื่อเจ้าจะบริสุทธิ์ เพราะเราบริสุทธิ์ เจ้าอย่าทำตัวให้เป็นมลทินด้วยบรรดาสัตว์เล็กที่เคลื่อนไปเป็นฝูงๆ บนแผ่นดิน ⁴⁵เพราะเราคือยาห์เวห์ผู้นำเจ้าออกจากแผ่นดินอียิปต์ เพื่อเป็นพระเจ้าของเจ้า เพราะฉะนั้นเจ้าจึงต้องบริสุทธิ์ เพราะเราบริสุทธิ์”
 ⁴⁶เหล่านี้เป็นกฎกล่าวถึงเรื่องสัตว์และนก และสิ่งมีชีวิตที่เคลื่อนไหวไปมาในน้ำ และสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่เลื้อยคลานบนแผ่นดิน 47เพื่อให้แยกแยะระหว่างสิ่งที่เป็นมลทินและสิ่งที่สะอาด และระหว่างสิ่งมีชีวิตที่รับประทานได้ และสิ่งมีชีวิตที่รับประทานไม่ได้

เลวีนิติ 12

การชำระผู้หญิงหลังคลอดบุตร

 ¹พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ²“จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ถ้าหญิงคนใดตั้งครรภ์และคลอดบุตรเป็นชาย นางต้องเป็นมลทินไปเจ็ดวัน นางจะเป็นมลทินอย่างเดียวกับเวลาที่เป็นมลทินเมื่อมีประจำเดือน ³ในวันที่แปดให้ตัดหนังปลายองคชาตของเด็กนั้น เพื่อเข้าสุหนัต ⁴ให้นางคอยอยู่อีกสามสิบสามวันเพื่อชำระโลหิตของนาง ห้ามนางแตะต้องของบริสุทธิ์ใดๆ หรือเข้าไปในสถานนมัสการ จนกว่าจะครบวันชำระของนาง ⁵แต่ถ้านางคลอดบุตรเป็นหญิง นางจะเป็นมลทินอย่างเดียวกับเมื่อมีประจำเดือนไปสองสัปดาห์ และนางจะต้องคอยอยู่หกสิบหกวัน เพื่อชำระโลหิตของนาง
 ⁶“และเมื่อวันชำระของนางครบแล้ว ไม่ว่าเป็นกำหนดของบุตรชายหรือบุตรหญิง ให้นางไปหาปุโรหิตที่ประตูเต็นท์นัดพบ นำลูกแกะอายุหนึ่งปีตัวหนึ่งไปเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว และนกพิราบตัวหนึ่งหรือนกเขาตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป ⁷ให้ปุโรหิตนำถวายแด่พระยาห์เวห์ และลบมลทินให้นาง แล้วนางจะสะอาดในเรื่องโลหิตตกของนาง นี่เป็นกฎการคลอดบุตร ไม่ว่าเป็นชายหรือหญิง ⁸และถ้านางไม่สามารถถวายลูกแกะตัวหนึ่งได้ ก็ให้นางนำนกเขาสองตัวหรือนกพิราบสองตัว ตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว และอีกตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป และให้ปุโรหิตลบมลทินให้นาง แล้วนางจะสะอาด”