¹⁹ความดีของพระองค์มีมากสักเท่าใด
 ซึ่งพระองค์ทรงสะสมให้ผู้ที่ยำเกรงพระองค์
และทรงทำไว้เพื่อผู้ที่ลี้ภัยอยู่ในพระองค์
 ต่อหน้ามนุษย์ทั้งหลาย
²⁰พระองค์ทรงกำบังเขาไว้ในที่กำบังเฉพาะพระพักตร์พระองค์
 ให้พ้นจากการปองร้ายของมนุษย์
พระองค์ทรงซ่อนเขาไว้ในพลับพลาของพระองค์
 ให้พ้นจากลิ้นที่ทะเลาะวิวาท
²¹สาธุการแด่พระยาห์เวห์
 เพราะพระองค์ทรงสำแดงความรักมั่นคงแก่ข้าพระองค์อย่างอัศจรรย์
 เมื่อข้าพระองค์อยู่ในเมืองที่ถูกล้อม
²²ข้าพระองค์ตกใจ กล่าวว่า
 “ข้าพระองค์ถูกตัดขาดไปพ้นสายพระเนตรของพระองค์แล้ว”
แต่พระองค์ทรงสดับเสียงวิงวอนของข้าพระองค์
 เมื่อข้าพระองค์ทูลขอความช่วยเหลือจากพระองค์
²³ท่านผู้จงรักภักดีทั้งสิ้นของพระองค์ จงรักพระยาห์เวห์
 พระยาห์เวห์ทรงปกป้องคนซื่อสัตย์
 แต่ทรงตอบแทนผู้ทำการยโสอย่างเต็มขนาด
²⁴จงเข้มแข็ง และให้ใจของพวกท่านกล้าหาญเถิด
 ท่านทุกคนผู้รอคอยพระยาห์เวห์

พระเยซูทรงอยู่ต่อหน้าปีลาต

 ¹ทันทีที่ฟ้าสาง เมื่อพวกหัวหน้าปุโรหิตกับพวกผู้ใหญ่และพวกธรรมาจารย์ และบรรดาสมาชิกสภาได้ปรึกษากันและมัดพระเยซู แล้วจึงพาไปมอบไว้แก่ปีลาต ²ปีลาตจึงถามพระองค์ว่า “เจ้าเป็นกษัตริย์ของพวกยิวหรือ?” พระองค์ตรัสตอบเขาว่า “ท่านเป็นคนพูดเองนะ”แปลได้อีกว่า ท่านว่าถูกแล้ว ³แล้วพวกหัวหน้าปุโรหิตก็กล่าวหาพระองค์หลายอย่าง ⁴ปีลาตจึงถามพระองค์อีกว่า “เจ้าไม่ตอบอะไรเลยหรือ? ดูซิ พวกเขากล่าวหาเจ้าหลายประการทีเดียว” ⁵แต่พระเยซูไม่ได้ตรัสตอบอะไรอีก ปีลาตจึงประหลาดใจ

การทรงถูกพิพากษาให้ประหารชีวิต

 ⁶ในช่วงเทศกาล ปีลาตเคยปล่อยนักโทษคนหนึ่งให้ตามที่พวกเขาขอ ⁷เวลานั้นมีคนหนึ่งชื่อบารับบัส ถูกจำคุกพร้อมกับพวกกบฏที่ฆ่าคนตายระหว่างก่อความไม่สงบ ⁸ฝูงชนจึงไปขอให้ปีลาตทำในสิ่งที่ท่านเคยทำให้พวกเขานั้น ⁹ปีลาตจึงถามว่า “พวกท่านต้องการจะให้เราปล่อยกษัตริย์ของพวกยิวหรือ?” ¹⁰เพราะท่านรู้อยู่แล้วว่า พวกหัวหน้าปุโรหิตมอบตัวพระองค์ไว้ด้วยความอิจฉา ¹¹แต่พวกหัวหน้าปุโรหิตยุยงฝูงชนให้ขอปีลาตปล่อยบารับบัสแทน ¹²ปีลาตจึงถามพวกเขาว่า “แล้วพวกท่านจะให้เราทำอย่างไรกับคนนี้ที่พวกท่านเรียกว่ากษัตริย์ของพวกยิว?” ¹³เขาทั้งหลายร้องตะโกนว่า “ตรึงเขาที่กางเขน” ¹⁴ปีลาตจึงถามว่า “ตรึงทำไม? เขาทำผิดอะไร?” แต่ประชาชนยิ่งตะโกนว่า “ตรึงเขาที่กางเขน” ¹⁵ปีลาตต้องการจะเอาใจฝูงชนจึงปล่อยบารับบัสให้แก่พวกเขา และเมื่อให้โบยตีพระเยซูแล้ว จึงมอบให้พวกเขาเอาไปตรึงที่กางเขน

พวกทหารล้อเลียนพระเยซู

 ¹⁶พวกทหารจึงนำพระองค์เข้าไปยังลานของราชสำนัก (คือกองบัญชาการปรีโทเรียม) แล้วเรียกพวกทหารทั้งกองมาประชุมกัน ¹⁷พวกเขาเอาเสื้อสีม่วงมาสวมให้พระองค์ เอาหนามสานเป็นมงกุฎมาสวมพระเศียรพระองค์ ¹⁸แล้วคำนับพระองค์กล่าวว่า “ข้าแต่กษัตริย์ของพวกยิว ขอทรงพระเจริญ” ¹⁹แล้วพวกเขาเอาไม้อ้อตีพระเศียรของพระองค์ ถ่มน้ำลายรดพระองค์ และคุกเข่าลงนมัสการพระองค์ ²⁰เมื่อเยาะเย้ยพระองค์แล้ว พวกเขาก็ถอดเสื้อสีม่วงนั้นออก แล้วเอาเสื้อผ้าของพระองค์มาสวมให้ และนำพระองค์ออกไปเพื่อตรึงที่กางเขน

การตรึงพระเยซูที่กางเขน

 ²¹มีคนหนึ่งชื่อซีโมนชาวไซรีน เป็นบิดาของอเล็กซานเดอร์และรูฟัส เดินทางจากบ้านนอกมาตามเส้นทางนั้น พวกเขาจึงเกณฑ์ซีโมนให้แบกกางเขนของพระองค์ ²²พวกเขาพาพระองค์มาถึงที่แห่งหนึ่งชื่อกลโกธา (แปลว่ากะโหลกศีรษะ) ²³แล้วพวกเขาเอาเหล้าองุ่นผสมกับมดยอบให้พระองค์เสวย แต่พระองค์ไม่ทรงรับ ²⁴แล้วพวกเขาก็ตรึงพระองค์ที่กางเขน
และเอาฉลองพระองค์ของพระองค์
 มาจับฉลากแบ่งกัน เพื่อจะรู้ว่าใครได้อะไร
 ²⁵ขณะที่พวกเขาตรึงพระองค์นั้นเป็นเวลาสามโมงเช้า ²⁶มีคำจารึกข้อหาที่ลงโทษพระองค์ไว้ว่า “กษัตริย์ของพวกยิว” ²⁷และพวกเขาเอาโจรสองคนมาตรึงพร้อมกับพระองค์ ข้างขวาคนหนึ่งข้างซ้ายคนหนึ่ง ²⁸ต้องสำเร็จตามพระคัมภีร์ที่ว่า ท่านถูกนับเข้ากับคนล่วงเกิน ²⁹คนทั้งหลายที่เดินผ่านไปมานั้นก็พูดหมิ่นประมาทพระองค์ สั่นศีรษะเยาะเย้ย ว่า “เฮ้ย เจ้าเป็นคนที่จะทำลายพระวิหารแล้วสร้างขึ้นภายในสามวันนี่นา ³⁰ จงช่วยตัวเองให้รอดเถอะ แล้วก็ลงจากกางเขนเสียทีสิ” ³¹ท่ามกลางพวกหัวหน้าปุโรหิตกับพวกธรรมาจารย์ก็มีการเยาะเย้ยพระองค์เหมือนกันว่า “เขาช่วยคนอื่นให้รอดได้ แต่ช่วยตัวเองไม่ได้ ³²ขอเชิญพระคริสต์กษัตริย์แห่งอิสราเอลลงมาจากกางเขนเดี๋ยวนี้เถอะ พวกเราจะได้เห็นและเชื่อ” และสองคนนั้นที่ถูกตรึงพร้อมกับพระองค์ก็กล่าวคำหยาบช้าต่อพระองค์

ความบริสุทธิ์ของปุโรหิต

 ¹พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงกล่าวแก่บรรดาปุโรหิต คือบุตรหลานของอาโรน และสั่งพวกเขาว่า ห้ามผู้ใดทำตัวเป็นมลทินด้วยเรื่องศพในหมู่ญาติของตน ²เว้นแต่ญาติสนิทที่สุดคือ มารดา บิดา บุตรชายหญิง พี่ชายน้องชาย ³หรือพี่สาวน้องสาวพรหมจารี(ผู้ที่ยังสนิทกับเขา เพราะเธอยังไม่มีสามี เขาจึงยอมตัวเป็นมลทินเพราะเธอได้) ⁴ห้ามเขามีมลทินเพราะเขาเป็นผู้นำในหมู่ชนชาติของเขา โดยทำตัวให้เป็นมลทิน ⁵ห้ามโกนศีรษะหรือกันเครา หรือเชือดเนื้อตัวเอง⁶พวกปุโรหิตต้องเป็นคนบริสุทธิ์ต่อพระเจ้าของตน และไม่ทำให้พระนามของพระเจ้าเป็นที่เหยียดหยาม เพราะเขาทั้งหลายถวายเครื่องบูชาด้วยไฟแด่พระยาห์เวห์ เป็นพระกระยาหารแห่งพระเจ้าของเขาทั้งหลาย เพราะฉะนั้นเขาทั้งหลายจึงต้องบริสุทธิ์ ⁷ปุโรหิตจะแต่งงานกับหญิงโสเภณีหรือหญิงมีมลทินไม่ได้ หรือจะแต่งงานกับหญิงที่หย่าจากสามีก็ไม่ได้ เพราะปุโรหิตจะต้องบริสุทธิ์แด่พระเจ้าของเขา ⁸เจ้าจงชำระเขาให้บริสุทธิ์ เพราะเขาถวายพระกระยาหารแห่งพระเจ้าของเจ้า เขาจะต้องบริสุทธิ์สำหรับเจ้า เพราะเราคือยาห์เวห์ผู้ชำระเจ้าทั้งหลายให้บริสุทธิ์นั้น เป็นผู้บริสุทธิ์ ⁹บุตรสาวของปุโรหิตคนใด ทำตัวให้เป็นมลทินโดยไปเป็นหญิงโสเภณีก็ทำให้บิดาเป็นมลทิน จะต้องเผาเธอเสียด้วยไฟ
 ¹⁰“ปุโรหิตที่เป็นใหญ่ในหมู่พวกพี่น้อง ผู้ถูกเจิมศีรษะด้วยน้ำมัน และผู้ได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ที่จะสวมเสื้อตำแหน่ง ห้ามปล่อยผมหรือฉีกเสื้อตำแหน่งของตน ¹¹ห้ามเข้าไปถูกต้องศพหรือทำตัวให้เป็นมลทิน แม้ว่าศพนั้นเป็นบิดาหรือมารดา ¹²ห้ามออกไปจากสถานนมัสการ หรือทำสถานนมัสการของพระเจ้าให้เป็นมลทิน เพราะว่าการชำระให้บริสุทธิ์ด้วยน้ำมันเจิมของพระเจ้าอยู่บนตัวเขา เราคือยาห์เวห์ ¹³เขาจะต้องแต่งงานกับหญิงพรหมจารีเท่านั้น ¹⁴ห้ามเขาแต่งงานกับหญิงม่าย แม่ร้าง หญิงที่มีมลทิน หรือหญิงโสเภณี เขาจะต้องหาหญิงพรหมจารีในชนชาติของเขามาเป็นภรรยา ¹⁵เพื่อเขาจะไม่ทำให้ลูกหลานของเขาที่อยู่ท่ามกลางชนชาติของเขาเป็นมลทิน เพราะเราคือยาห์เวห์ผู้ชำระเขาให้บริสุทธิ์”
 ¹⁶พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ¹⁷“จงกล่าวแก่อาโรนว่า ในบรรดาพงศ์พันธุ์ของเจ้า ตลอดทุกชั่วชาติพันธุ์ของเขาทั้งหลาย ห้ามคนพิการเข้าไปถวายพระกระยาหารแห่งพระเจ้าของเขา ¹⁸เพราะว่าผู้ใดพิการจะเข้าใกล้ไม่ได้ ไม่ว่าเป็นคนตาบอดหรือเป็นคนเขยก หรือที่หน้ามีแผลเป็นหรือแขนขายาวเกิน ¹⁹หรือมีเท้าพิการหรือมือพิการ ²⁰คนหลังค่อม คนแคระ คนตาพิการ คนเป็นขี้กลากหรือหิด หรือคนมีลูกอัณฑะฝ่อ ²¹ผู้ใดในพงศ์พันธุ์ของอาโรนที่มีตำหนิ ห้ามเข้ามาถวายเครื่องบูชาด้วยไฟแด่พระยาห์เวห์ เพราะว่าเขาเป็นคนมีตำหนิ ห้ามถวายพระกระยาหารแห่งพระเจ้าของเขา ²²เขาจะรับประทานพระกระยาหารแห่งพระเจ้าของเขาได้ ทั้งของที่บริสุทธิ์ที่สุดและของบริสุทธิ์ ²³แต่ห้ามเขาเข้ามาใกล้ม่านหรือใกล้แท่นบูชา เพราะเขาพิการ เพื่อเขาจะไม่ทำให้สถานนมัสการของเราเป็นมลทิน เพราะเราคือยาห์เวห์ ผู้ตั้งเขาไว้ให้บริสุทธิ์” ²⁴โมเสสจึงบอกอาโรนและบุตรหลานของอาโรนและคนอิสราเอลดังนั้น

เลวีนิติ 22

การใช้ของถวายที่บริสุทธิ์

 ¹พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ²“จงบอกอาโรนกับบุตรหลานของเขาให้ปฏิบัติต่อของถวายที่บริสุทธิ์ของคนอิสราเอล ที่ถวายแก่เราด้วยความระมัดระวัง เพื่อว่าเขาทั้งหลายจะไม่ทำให้นามของเราเป็นมลทิน เราคือยาห์เวห์ ³จงกล่าวแก่พวกเขาว่า ‘ถ้าชายคนใดในพงศ์พันธุ์ของเจ้าตลอดชั่วชาติพันธุ์เข้าใกล้ของถวายที่บริสุทธิ์ซึ่งคนอิสราเอลถวายแด่พระยาห์เวห์ ขณะที่เขามีมลทินอยู่จะต้องไล่คนนั้นออกไปให้พ้นหน้าเรา เราคือยาห์เวห์ ⁴ห้ามเชื้อสายของอาโรนคนใดที่เป็นโรคเรื้อนหรือมีสิ่งไหลออกมารับประทานของถวายที่บริสุทธิ์ จนกว่าเขาจะสะอาด ผู้ใดแตะต้องสิ่งที่เป็นมลทิน โดยแตะต้องศพหรือผู้มีน้ำกามไหลออก ⁵ผู้ใดแตะต้องบรรดาสัตว์ที่เคลื่อนที่ติดพื้นดิน ซึ่งทำให้เขาเป็นมลทิน หรือแตะต้องคนซึ่งอาจทำให้เขาเป็นมลทิน ไม่ว่าจะเป็นมลทินแบบใดก็ตาม ⁶บุคคลผู้แตะต้องสิ่งเหล่านี้ ต้องเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น และจะรับประทานของถวายบริสุทธิ์ไม่ได้ นอกจากเขาจะอาบน้ำชำระตัวเสียก่อน ⁷เมื่อดวงอาทิตย์ตกเขาก็สะอาด ภายหลังเขาจึงรับประทานของถวายบริสุทธิ์ได้ เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นอาหารของเขา ⁸สิ่งใดที่ตายเอง หรือถูกสัตว์กัดตาย ห้ามรับประทาน และทำให้ตัวเองเป็นมลทินด้วยสิ่งเหล่านี้ เราคือยาห์เวห์’ ⁹เพราะฉะนั้นเขาทั้งหลายต้องรักษาคำบัญชาของเรา เพื่อเขาจะไม่ต้องรับโทษเพราะการทำให้ตนเองเป็นมลทิน และตาย เมื่อพวกเขาทำของถวายที่บริสุทธิ์เป็นมลทิน เราคือยาห์เวห์ ผู้ชำระพวกเขาให้บริสุทธิ์
 ¹⁰“ห้ามคนภายนอกรับประทานของถวายที่บริสุทธิ์ ห้ามผู้มาอาศัยอยู่กับปุโรหิตหรือลูกจ้างรับประทานของถวายที่บริสุทธิ์นั้น ¹¹แต่ถ้าปุโรหิตคนหนึ่งซื้อทาสมาด้วยเงินที่เป็นทรัพย์ของตน ทาสนั้นจะรับประทานก็ได้ และผู้เกิดในครัวเรือนของปุโรหิตรับประทานอาหารนั้นได้ ¹²ถ้าบุตรสาวของปุโรหิตไปแต่งงานกับคนภายนอก เธอก็รับประทานเครื่องถวายที่บริสุทธิ์นั้นไม่ได้ ¹³ถ้าบุตรสาวของปุโรหิตเป็นแม่ม่ายหรือแม่ร้างและไม่มีบุตร และกลับมาอยู่บ้านบิดาอย่างเมื่อยังสาว นางรับประทานอาหารของบิดาได้ แต่คนภายนอกรับประทานไม่ได้ ¹⁴ถ้าคนใดรับประทานของถวายบริสุทธิ์โดยไม่เจตนา เขาจะต้องเพิ่มค่าของนั้นหนึ่งในห้า และมอบของถวายบริสุทธิ์นั้นแก่ปุโรหิต ¹⁵ห้ามปุโรหิตทำของถวายที่บริสุทธิ์ของคนอิสราเอลที่นำมาถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นมลทิน ¹⁶ซึ่งจะทำให้เขารับโทษด้วยความผิดที่รับประทานของถวายที่บริสุทธิ์ เพราะเราคือยาห์เวห์ ผู้ชำระเขาให้บริสุทธิ์”

เครื่องบูชาที่พระเจ้าโปรดปราน

 ¹⁷พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ¹⁸“จงกล่าวแก่อาโรนและบุตรหลานของเขา และแก่คนอิสราเอลทั้งหมดว่า เมื่อคนอิสราเอลหรือคนต่างด้าวในอิสราเอลคนใดถวายเครื่องบูชา เป็นเครื่องแก้บนหรือเครื่องบูชาด้วยใจสมัคร ซึ่งถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว ¹⁹เพื่อให้พวกเจ้าเป็นที่โปรดปราน จงถวายสัตว์ตัวผู้ปราศจากตำหนิ คือโคผู้หรือแกะหรือแพะ ²⁰ห้ามถวายสิ่งใดที่มีตำหนิ เพราะพวกเจ้าจะไม่เป็นที่โปรดปราน ²¹เมื่อคนใดถวายเครื่องศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์เพื่อแก้บนหรือถวายด้วยใจสมัคร เป็นสัตว์ที่ได้มาจากฝูงโค หรือฝูงแพะแกะ สัตว์นั้นต้องไม่มีตำหนิจึงจะเป็นที่โปรดปราน สัตว์นั้นจะต้องไม่มีตำหนิเลย ²²สัตว์ที่ตาบอดหรือพิการ หรือมีแผล หรือมีสิ่งไหลออก หรือเป็นขี้กลาก หรือเป็นสะเก็ดผิวหนัง ห้ามนำมาถวายแด่พระยาห์เวห์ หรือนำมาเป็นเครื่องบูชาด้วยไฟบนแท่นถวายแด่พระยาห์เวห์ ²³โคหรือลูกแกะที่มีอวัยวะยาวเกินไป หรือสั้นเกินไปสักส่วนหนึ่ง ท่านจะนำมาถวายเป็นเครื่องบูชาด้วยใจสมัครก็ได้ แต่ถ้าเป็นเครื่องบูชาแก้บนจะไม่เป็นที่โปรดปราน ²⁴สัตว์ตัวใดที่มีลูกอัณฑะช้ำ หรือถูกทุบ หรือฉีกขาด หรือมีรอยตัด ห้ามนำมาถวายแด่พระยาห์เวห์ ให้เป็นเครื่องบูชาในแผ่นดินของพวกเจ้า ²⁵ห้ามนำสัตว์เหล่านี้ซึ่งได้มาจากคนต่างด้าวถวายเป็นพระกระยาหารแห่งพระเจ้าของเจ้า เพราะสัตว์นั้นมีตำหนิด้วยความพิการ พวกเจ้าจึงไม่เป็นที่โปรดปราน”
 ²⁶พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ²⁷“เมื่อโค หรือแกะ หรือแพะเกิดมา ให้อยู่กับแม่เจ็ดวัน ตั้งแต่วันที่แปดเป็นต้นไปจะใช้เป็นเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ก็เป็นที่โปรดปราน ²⁸ไม่ว่าแม่สัตว์นั้นจะเป็นโค หรือแกะก็ดี ห้ามฆ่ามันพร้อมกับลูกของมันในวันเดียวกัน ²⁹เมื่อถวายเครื่องสัตวบูชาเป็นเครื่องบูชาขอบพระคุณแด่พระยาห์เวห์ จงถวายเครื่องสัตวบูชานั้นให้เป็นที่โปรดปราน ³⁰จงรับประทานเครื่องบูชานั้นในวันถวายเครื่องบูชา ห้ามเหลือไว้จนรุ่งเช้า เราคือยาห์เวห์
 ³¹“เพราะฉะนั้นเจ้าจงรักษาบัญญัติของเราและทำตาม เราคือยาห์เวห์ ³²ห้ามทำให้นามบริสุทธิ์ของเราเป็นที่เหยียดหยาม แต่ให้เราเป็นที่สรรเสริญในหมู่คนอิสราเอล เราคือยาห์เวห์ ผู้ชำระเจ้าให้บริสุทธิ์ ³³ผู้นำเจ้าออกจากแผ่นดินอียิปต์เพื่อเป็นพระเจ้าของเจ้า เราคือยาห์เวห์”