เกิดผลร้อยเท่า

¹³แต่ข้าพระองค์เหมือนคนหูหนวก ข้าพระองค์ไม่ได้ยิน
 และเหมือนคนใบ้ผู้ไม่อ้าปากของตน
¹⁴ข้าพระองค์เป็นเหมือนคนที่ไม่ได้ยิน
 ซึ่งในปากของเขาไม่มีการโต้แย้ง
¹⁵ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่ข้าพระองค์รอคอยพระองค์
 ข้าแต่องค์เจ้านายพระเจ้าของข้าพระองค์ คือพระองค์ผู้ที่จะตรัสตอบข้าพระองค์
¹⁶เพราะข้าพระองค์ทูลว่า “ขออย่าให้พวกเขายินดีเย้ยข้าพระองค์
 คือเขาผู้อวดตัวสู้ข้าพระองค์ เมื่อเท้าข้าพระองค์พลาดไป”
¹⁷เพราะข้าพระองค์จวนจะล้มแล้ว
 และความเจ็บปวดอยู่ต่อหน้าข้าพระองค์เสมอ
¹⁸ข้าพระองค์สารภาพความชั่วของข้าพระองค์
 ข้าพระองค์เป็นทุกข์เพราะบาปของข้าพระองค์
¹⁹บรรดาศัตรูของข้าพระองค์ก็ว่องไวและแข็งแรง
 และคนที่เกลียดข้าพระองค์อย่างไร้เหตุผลก็มีมาก
²⁰บรรดาผู้ที่ทำชั่วตอบแทนความดีของข้าพระองค์
 ก็เป็นปฏิปักษ์ของข้าพระองค์เพราะข้าพระองค์ทำความดี
²¹ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์
 ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขออย่าทรงอยู่ไกลจากข้าพระองค์
²²ข้าแต่องค์เจ้านาย ผู้ทรงเป็นความรอดของข้าพระองค์
 ขอทรงรีบมาช่วยข้าพระองค์เถิด

สตรีบางคนไปกับพระเยซู

 ¹ในเวลาต่อมาพระองค์เสด็จผ่านหมู่บ้านและเมืองต่างๆ ทรงประกาศและเผยแพร่ข่าวดีเรื่องแผ่นดินของพระเจ้า สาวกสิบสองคนนั้นก็อยู่กับพระองค์ ²พร้อมกับผู้หญิงบางคนที่ได้รับการรักษาให้พ้นจากวิญญาณชั่วและโรคภัยต่างๆ ได้แก่มารีย์ที่เรียกกันว่าชาวมักดาลา คนที่มีผีเจ็ดตนออกจากตัว ³โยอันนาภรรยาของคูซาซึ่งเป็นหัวหน้ากรมวังของเฮโรด สุสันนา และหญิงคนอื่นๆ อีกหลายคนที่เคยปรนนิบัติพระองค์และสาวกด้วยทรัพย์สิ่งของของพวกนาง

อุปมาเรื่องผู้หว่านพืช

 ⁴เมื่อมหาชนมาอยู่พร้อมกัน และเมื่อผู้คนจากเมืองนั้นเมืองนี้มาหาพระองค์ พระองค์ก็ตรัสเป็นอุปมาว่า ⁵“มีคนหนึ่งออกไปหว่านเมล็ดพืช เมื่อเขาหว่าน เมล็ดก็ตกตามหนทาง จึงถูกเหยียบย่ำ และนกในอากาศก็มากินเสีย ⁶บ้างตกที่หิน เมื่องอกขึ้นแล้วก็เหี่ยวแห้งไปเพราะที่ไม่ชื้น ⁷บ้างตกที่กลางต้นหนาม ต้นหนามก็งอกขึ้นมาปกคลุม ⁸บ้างตกที่ดินดี จึงงอกขึ้นเกิดผลร้อยเท่า” เมื่อพระองค์ตรัสอย่างนั้นแล้ว จึงทรงร้องบอกว่า “ใครมีหู จงฟังเถิด”

จุดประสงค์ของอุปมา

 ⁹พวกสาวกจึงทูลถามพระองค์ว่าอุปมานั้นหมายความว่าอย่างไร? ¹⁰พระองค์ตรัสว่า “ข้อความลึกลับเรื่องแผ่นดินของพระเจ้านั้นทรงให้พวกท่านรู้ได้ แต่ทรงให้เป็นอุปมาสำหรับคนอื่น เพื่อว่า

เมื่อพวกเขาดู ก็จะไม่เห็น
และเมื่อพวกเขาฟัง ก็จะไม่เข้าใจ

พระเยซูทรงอธิบายอุปมาเรื่อง ผู้หว่านเมล็ดพืช

 ¹¹“อุปมานั้นหมายถึงอย่างนี้ เมล็ดพืชหมายถึงพระวจนะของพระเจ้า ¹²ที่ตกตามหนทางหมายถึงคนเหล่านั้นที่ได้ยินแล้ว มารมาชิงเอาพระวจนะไปจากใจของเขาเพื่อไม่ให้เขาเชื่อและรับความรอด ¹³ที่ตกบนหินหมายถึงคนเหล่านั้นที่ได้ยินแล้วก็รับพระวจนะนั้นด้วยความยินดี แต่ไม่มีราก เชื่อได้เพียงชั่วคราว เมื่อถูกทดลองก็หลงไป ¹⁴ที่ตกกลางหนามหมายถึงคนเหล่านั้นที่ได้ยินแล้ว และขณะที่ดำเนินชีวิตอยู่ ความกังวล ทรัพย์สมบัติ และความสนุกสนานของชีวิตนี้ ก็รัดพวกเขาจนทำให้ผลไม่เติบโต ¹⁵ที่ตกในดินดีหมายถึงคนเหล่านั้นที่ได้ยินพระวจนะแล้วจดจำไว้ด้วยใจที่ซื่อสัตย์ดีงาม จึงเกิดผลโดยความทรหดอดทน

ตะเกียงที่ถูกภาชนะครอบไว้

 ¹⁶“ไม่มีใครจุดตะเกียงแล้วเอาภาชนะครอบไว้หรือวางไว้ใต้เตียง มีแต่จะตั้งไว้ที่เชิงตะเกียง เพื่อให้คนที่เข้ามาได้เห็นแสงสว่างนั้น ¹⁷เพราะว่าไม่มีอะไรที่ซ่อนไว้แล้วจะไม่ปรากฏให้เห็น และไม่มีอะไรที่ปิดบังแล้วจะไม่ถูกล่วงรู้หรือเผยให้ประจักษ์ ¹⁸เพราะฉะนั้น จงเอาใจจดจ่อต่อสิ่งที่พวกท่านได้ยินได้ฟัง คนที่มีอยู่แล้ว จะทรงเพิ่มเติมให้แก่คนนั้น แต่คนที่ไม่มี แม้แต่สิ่งที่เขาคิดว่ามีอยู่นั้น ก็จะทรงเอาไปจากเขา”

การแต่งตั้งโยชูวาสืบทอดหน้าที่โมเสส

 ¹²พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงขึ้นไปบนภูเขาอาบาริมนี้ แล้วมองดูแผ่นดินซึ่งเรามอบให้แก่คนอิสราเอล ¹³และเมื่อเจ้าได้เห็นแล้ว เจ้าจะจากภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ถูกรวบไปอยู่กับประชาชนของเจ้าด้วย เหมือนอย่างอาโรนพี่ชายของเจ้าที่จากไปนั้น ¹⁴เพราะว่าเจ้าทั้งสองกบฏต่อถ้อยคำของเราในถิ่นทุรกันดารศินระหว่างที่ชุมนุมชนมาโต้แย้ง เจ้าไม่ได้ถวายความศักดิ์สิทธิ์แก่เราต่อหน้าเขาทั้งหลายที่น้ำนั้น” (นี่คือน้ำที่เมรีบาห์แห่งคาเดชในถิ่นทุรกันดารศิน) ¹⁵โมเสสกราบทูลพระยาห์เวห์ว่า ¹⁶“ขอพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งจิตวิญญาณมนุษย์ทุกคน ทรงแต่งตั้งชายคนหนึ่งให้อยู่เหนือชุมนุมชนนี้ ¹⁷ผู้ซึ่งจะเข้าออกต่อหน้าเขาทั้งหลาย ผู้ซึ่งจะนำพวกเขาเข้าออก เพื่อว่าชุมนุมชนของพระยาห์เวห์จะไม่เป็นดุจฝูงแกะที่ปราศจากผู้เลี้ยง” ¹⁸และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงนำโยชูวา บุตรนูนผู้มีวิญญาณอยู่ในเขามา แล้วจงวางมือของเจ้าบนเขา ¹⁹และให้เขายืนต่อหน้าเอเลอาซาร์ปุโรหิตและต่อหน้าชุมนุมชนทั้งหมด แล้วเจ้าจงกำชับเขาต่อหน้าเขาทั้งหลาย ²⁰เจ้าจงมอบอำนาจของเจ้าแก่เขา เพื่อให้ชุมนุมชนอิสราเอลทั้งหมดเชื่อฟังเขา ²¹และเขาจะยืนอยู่ต่อหน้าเอเลอาซาร์ปุโรหิต ผู้ซึ่งจะทูลถามเพื่อเขาตามหลักตัดสินของอูริมอูริม กับ ทูมมิม คือ วัตถุสองชนิดที่ปุโรหิตใช้เพื่อแสวงหาพระประสงค์ของพระเจ้า เราไม่ทราบแน่ชัดว่ามีลักษณะรูปทรงอย่างไร เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และเขาทั้งหลายจะออกไป และเข้ามาตามคำของปุโรหิต ทั้งเขาและคนอิสราเอลทั้งหมดกับเขา คือชุมนุมชนทั้งหมด” ²²แล้วโมเสสก็ทำตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาท่าน ท่านจึงนำโยชูวามายืนต่อหน้าเอเลอาซาร์ปุโรหิตและต่อหน้าชุมนุมชนทั้งหมด ²³จากนั้นท่านเอามือวางบนโยชูวา และกำชับเขาฉธบ.31:23ตามที่พระยาห์เวห์ตรัสสั่งผ่านโมเสส

กันดารวิถี 28

การถวายบูชาประจำวัน

 ¹และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ²“จงสั่งคนอิสราเอลและพูดกับเขาทั้งหลายว่า ของถวายบูชาของเราคืออาหารของเราซึ่งเป็นเครื่องบูชาด้วยไฟอันเป็นกลิ่นที่พอใจเรานั้น เจ้าทั้งหลายจงเอาใจใส่ที่จะถวายบูชาแก่เราตามกำหนดเวลา ³และเจ้าจงกล่าวกับพวกเขาว่า นี่เป็นเครื่องบูชาด้วยไฟที่เจ้าทั้งหลายต้องถวายแด่พระยาห์เวห์ เป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวที่ถวายต่อเนื่องทุกๆ วัน ได้แก่ลูกแกะผู้อายุหนึ่งปี ไม่มีตำหนิสองตัว ⁴ลูกแกะตัวหนึ่งให้ถวายในเวลาเช้า และลูกแกะอีกตัวหนึ่งให้ถวายในเวลาเย็น ⁵พร้อมกับแป้งอย่างดีหนึ่งกิโลกรัมเคล้ากับน้ำมันที่สกัดมาหนึ่งลิตรเป็นธัญบูชา ⁶ให้เป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวที่ถวายต่อเนื่อง ซึ่งได้กำหนดไว้ที่ภูเขาซีนายอันเป็นกลิ่นที่พอพระทัย เป็นเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ ⁷ส่วนเครื่องดื่มบูชาที่คู่กันนั้นให้ถวายหนึ่งลิตรต่อลูกแกะหนึ่งตัว เจ้าจงเทเครื่องดื่มบูชาที่เป็นเหล้าถวายแด่พระยาห์เวห์ในที่บริสุทธิ์ ⁸ลูกแกะอีกตัวหนึ่งนั้นเจ้าจงถวายบูชาในเวลาเย็น และเจ้าจงถวายธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่คู่กันเช่นเดียวกับในเวลาเช้า ให้เป็นเครื่องบูชาด้วยไฟอันเป็นกลิ่นที่พอพระทัยพระยาห์เวห์

การถวายบูชาประจำวันสะบาโต

 ⁹“และในวันสะบาโตนั้นได้แก่ลูกแกะผู้อายุหนึ่งปีสองตัวที่ไม่มีตำหนิ และแป้งอย่างดี 2 กิโลกรัมเคล้ากับน้ำมันเป็นธัญบูชา และเครื่องดื่มบูชาที่คู่กัน ¹⁰นี่เป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวทุกวันสะบาโต นอกเหนือจากเครื่องบูชาเผาทั้งตัวที่ถวายต่อเนื่อง และเครื่องดื่มบูชาที่คู่กัน

การถวายบูชาประจำของทุกเดือน

 ¹¹“และในวันต้นเดือนของทุกเดือน เจ้าทั้งหลายจงถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวแด่พระยาห์เวห์ ได้แก่โคหนุ่มสองตัว แกะผู้หนึ่งตัว และลูกแกะผู้หนึ่งปีที่ไม่มีตำหนิเจ็ดตัว ¹²จงเอาแป้งอย่างดี 3 กิโลกรัมเคล้าน้ำมันเป็นธัญบูชาสำหรับโคหนึ่งตัว แป้งอย่างดี 2 กิโลกรัมเคล้าน้ำมันเป็นธัญบูชาสำหรับแกะผู้หนึ่งตัว ¹³และแป้งอย่างดีหนึ่งกิโลกรัมเคล้าน้ำมันเป็นธัญบูชาสำหรับลูกแกะหนึ่งตัว ให้เป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวซึ่งเป็นกลิ่นที่พอพระทัย เป็นเครื่องบูชาเผาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ ¹⁴ส่วนเครื่องดื่มบูชาที่คู่กันนั้น จงเอาเหล้าองุ่น 2 ลิตรสำหรับโคผู้หนึ่งตัว หนึ่งลิตรครึ่งสำหรับแกะผู้หนึ่งตัว และหนึ่งลิตรสำหรับลูกแกะหนึ่งตัว นี่เป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวประจำของทุกเดือน คือทุกๆ เดือนตลอดปี ¹⁵และเอาแพะผู้ตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาปถวายแด่พระยาห์เวห์ ให้นำมาบูชานอกเหนือจากเครื่องบูชาเผาทั้งตัวที่ถวายต่อเนื่องและเครื่องดื่มบูชาที่คู่กัน

การถวายบูชาในเทศกาลปัสกา

 ¹⁶“และวันที่สิบสี่ของเดือนที่หนึ่งนั้นเป็นปัสกาแด่พระยาห์เวห์ ¹⁷และวันที่สิบห้าของเดือนนี้เป็นเทศกาลเลี้ยง จงรับประทานขนมปังไร้เชื้อเจ็ดวัน ¹⁸ในวันแรกให้มีการประชุมบริสุทธิ์ ห้ามเจ้าทั้งหลายทำงานอาชีพในวันนั้น ¹⁹แต่จงถวายบูชาด้วยไฟ เป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวแด่พระยาห์เวห์ คือเอาโคหนุ่มสองตัว แกะผู้หนึ่งตัว และลูกแกะผู้อายุหนึ่งปีเจ็ดตัว ต้องไม่ให้มีตำหนิ ²⁰และเอาแป้งอย่างดีเคล้าน้ำมันเป็นธัญบูชาของสัตว์เหล่านี้ คือแป้ง 3 กิโลกรัมสำหรับโคผู้หนึ่งตัว แป้ง 2 กิโลกรัมสำหรับแกะผู้หนึ่งตัว ²¹และแป้งหนึ่งกิโลกรัมสำหรับลูกแกะหนึ่งตัวของลูกแกะทั้งเจ็ดตัว ²²และเอาแพะผู้ตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป เพื่อลบมลทินบาปของเจ้าทั้งหลาย ²³เจ้าจงถวายเครื่องบูชาเหล่านี้ นอกเหนือจากเครื่องบูชาเผาทั้งตัวในเวลาเช้า ซึ่งเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวที่ถวายต่อเนื่องนั้น ²⁴พวกเจ้าจงถวายเครื่องบูชาดังกล่าวนี้ทุกวันตลอดทั้งเจ็ดวัน คือถวายอาหารเป็นเครื่องบูชาด้วยไฟเป็นกลิ่นที่พอพระทัยพระยาห์เวห์ นอกเหนือจากเครื่องบูชาเผาทั้งตัวที่ถวายต่อเนื่อง และเครื่องดื่มบูชาที่คู่กัน ²⁵และในวันที่เจ็ดพวกเจ้าจงมีการประชุมบริสุทธิ์และเจ้าอย่าทำงานอาชีพทุกอย่างในวันนั้น

การถวายบูชาในเทศกาลสัปดาห์

 ²⁶“และในวันถวายผลรุ่นแรก เมื่อเจ้าทั้งหลายเอาธัญบูชาใหม่มาถวายแด่พระยาห์เวห์ในเทศกาลสัปดาห์นั้น เจ้าจงมีการประชุมบริสุทธิ์ ห้ามเจ้าทำงานอาชีพใดๆ ในวันนั้น ²⁷และจงถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัว ให้เป็นกลิ่นที่พอพระทัยแด่พระยาห์เวห์ คือถวายโคหนุ่มสองตัว แกะผู้หนึ่งตัว ลูกแกะผู้อายุหนึ่งปีเจ็ดตัว ²⁸และถวายแป้งอย่างดีเคล้าน้ำมันเป็นธัญบูชา คือแป้ง 3 กิโลกรัมสำหรับโคหนึ่งตัว แป้ง 2 กิโลกรัมสำหรับแกะผู้หนึ่งตัว ²⁹และแป้งหนึ่งกิโลกรัมสำหรับลูกแกะหนึ่งตัวของลูกแกะทั้งเจ็ดตัว ³⁰พร้อมกับถวายแพะผู้ตัวหนึ่งสำหรับลบมลทินของพวกเจ้า ³¹นอกเหนือจากเครื่องบูชาเผาทั้งตัวที่ถวายต่อเนื่องและธัญบูชาที่คู่กันนั้น เจ้าจงถวายพร้อมเครื่องดื่มบูชาด้วย แต่ต้องไม่ให้มีตำหนิ

กันดารวิถี 29

การถวายเครื่องบูชาในเทศกาลเป่าแตร

 ¹“ในวันที่หนึ่งเดือนที่เจ็ด เจ้าทั้งหลายจงมีการประชุมบริสุทธิ์ ห้ามพวกเจ้าทำงานอาชีพทุกอย่าง ให้เป็นวันซึ่งให้เจ้าทั้งหลายเป่าแตร ²เจ้าจงถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัว เป็นกลิ่นที่พอพระทัยพระยาห์เวห์ คือถวายโคหนุ่มหนึ่งตัว แกะผู้หนึ่งตัว ลูกแกะผู้หนึ่งปีที่ไม่มีตำหนิเจ็ดตัว ³และถวายแป้งอย่างดีเคล้าน้ำมันเป็นธัญบูชาที่คู่กัน คือ แป้ง 3 กิโลกรัมสำหรับโค แป้ง 2 กิโลกรัมสำหรับแกะผู้ ⁴และแป้งหนึ่งกิโลกรัมสำหรับลูกแกะแต่ละตัวของลูกแกะทั้งเจ็ดตัว ⁵และถวายแพะผู้ตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป เพื่อลบมลทินบาปของเจ้าทั้งหลาย ⁶นอกเหนือจากเครื่องบูชาเผาทั้งตัวในวันข้างขึ้นและธัญบูชาที่คู่กัน ทั้งเครื่องบูชาเผาทั้งตัวที่ถวายต่อเนื่อง กับธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่คู่กัน ตามกฎเกณฑ์ของเครื่องบูชาเหล่านี้ เป็นกลิ่นที่พอพระทัย เป็นเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์

การถวายเครื่องบูชาในวันลบมลทิน

 ⁷“ในวันที่สิบเดือนที่เจ็ดนี้ เจ้าทั้งหลายจงมีการประชุมบริสุทธิ์ เจ้าทั้งหลายจงอดอาหาร และห้ามทำงานอาชีพใดๆ ⁸แต่เจ้าจงถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวแด่พระยาห์เวห์ ให้เป็นกลิ่นที่พอพระทัย คือถวายโคหนุ่มหนึ่งตัว แกะผู้หนึ่งตัว และลูกแกะผู้อายุหนึ่งปีเจ็ดตัว ต้องไม่มีตำหนิ ⁹แล้วเอาแป้งอย่างดีเคล้าน้ำมันเป็นธัญบูชาที่คู่กัน คือแป้ง 3 กิโลกรัมสำหรับโค แป้ง 2 กิโลกรัมสำหรับแกะผู้หนึ่งตัว ¹⁰และแป้งหนึ่งกิโลกรัมสำหรับลูกแกะแต่ละตัวของลูกแกะทั้งเจ็ดตัว ¹¹และถวายแพะผู้ตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป นอกเหนือจากเครื่องบูชาลบล้างบาปในการลบมลทิน ทั้งเครื่องบูชาเผาทั้งตัวที่ถวายต่อเนื่อง กับธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่คู่กัน