เห็นความดีงามของพระองค์

คำอธิษฐานในยามยากลำบาก

¹ข้าแต่พระเจ้า ขอประทานความเป็นธรรมแก่ข้าพระองค์ และขอทรงสู้คดี
  เพื่อข้าพระองค์
 ต่อประชาชาติที่ไม่ใช่ผู้จงรักภักดี
ขอทรงช่วยข้าพระองค์
 ให้พ้นจากคนล่อลวงและอยุติธรรม
²เพราะพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าซึ่งข้าพระองค์เข้าลี้ภัย
 ไฉนพระองค์ทรงทอดทิ้งข้าพระองค์?
ไฉนข้าพระองค์ต้องดำเนินไปมาอย่างทุกข์โศก
 เพราะการบีบบังคับของศัตรู?
³ขอทรงส่งความสว่างและความจริงของพระองค์ออกไป
 ให้ทั้งสองนำข้าพระองค์
ให้ทั้งสองพาข้าพระองค์มายังภูเขาบริสุทธิ์ของพระองค์
 และมายังที่ประทับของพระองค์
⁴แล้วข้าพระองค์จะไปยังแท่นบูชาของพระเจ้า
 ไปยังพระเจ้าผู้ทรงเป็นความยินดีอย่างที่สุดของข้าพระองค์
และข้าแต่พระเจ้า พระเจ้าของข้าพระองค์
 ข้าพระองค์จะยกย่องพระองค์ด้วยพิณเขาคู่
⁵จิตใจของข้าเอ๋ย ไฉนเจ้าจึงฝ่ออยู่?
 ไฉนเจ้าจึงกระสับกระส่ายอยู่ภายใน?
จงหวังในพระเจ้า เพราะข้าจะยกย่องพระองค์อีก
 ผู้ทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดและพระเจ้าของข้า

บรรดาบ่าวที่เฝ้าระวัง

 ³⁵“ท่านทั้งหลายจงคาดเอวไว้ และให้ตะเกียงของท่านจุดอยู่ ³⁶จงเป็นเหมือนคนที่คอยรับนายของตน เมื่อนายจะกลับมาจากงานสมรส เพื่อว่าเมื่อนายมาเคาะประตูแล้วพวกเขาจะเปิดให้นายได้ทันที ³⁷บ่าวพวกนั้นซึ่งนายมาพบว่ากำลังคอยเฝ้าอยู่ก็เป็นสุข เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า นายผู้นั้นจะคาดเอวไว้และให้บ่าวพวกนั้นนั่งลง และท่านจะมาปรนนิบัติ ³⁸ถ้านายมาเวลาสองยามหรือสามยามและพบว่าบ่าวกำลังคอยเฝ้าอยู่ บ่าวพวกนั้นก็เป็นสุข ³⁹จงเข้าใจอย่างนี้เถอะว่า ถ้าเจ้าของบ้านรู้ก่อนว่าขโมยจะมาเวลาไหน เขาจะตื่นอยู่และระวังไม่ให้ทะลวงบ้านของเขาได้ ⁴⁰พวกท่านจงเตรียมตัวไว้ให้พร้อมด้วย เพราะในเวลาที่ท่านไม่คิดไม่ฝันนั้น บุตรมนุษย์จะเสด็จมา”
 ⁴¹เปโตรทูลว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ตรัสอุปมานั้นกับพวกข้าพระองค์หรือตรัสกับคนทั่วไป?” ⁴²องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ใครเป็นพ่อบ้านซื่อสัตย์และฉลาด ที่นายตั้งไว้เหนือพวกคนใช้เพื่อแจกอาหารตามเวลา ⁴³เมื่อนายมาพบเขาทำอย่างนั้น บ่าวคนนั้นก็จะเป็นสุข ⁴⁴เราบอกพวกท่านจริงๆ ว่า นายจะตั้งเขาไว้ให้ดูแลทรัพย์สิ่งของทั้งหมดของท่าน ⁴⁵แต่ถ้าบ่าวคนนั้นคิดในใจว่า ‘นายของข้าคงจะมาช้า’ แล้วเริ่มต้นโบยตีบรรดาบ่าวชายหญิงและกินดื่มเมามาย ⁴⁶นายของบ่าวคนนั้นจะมาในวันที่เขาไม่คาดคิด ในเวลาที่เขาไม่รู้ และจะลงโทษเขาอย่างหนัก และจะขับไล่ให้ไปอยู่ในที่ของพวกที่ไม่เชื่อ ⁴⁷บ่าวคนที่รู้ใจนายและไม่ได้เตรียมตัวไว้ ไม่ได้ทำตามใจนาย จะต้องถูกเฆี่ยนอย่างหนัก ⁴⁸แต่คนที่ไม่รู้ แล้วทำสิ่งที่สมควรจะถูกเฆี่ยน ก็จะถูกเฆี่ยนเพียงเล็กน้อย คนที่ได้รับมาก จะต้องเรียกเอาจากคนนั้นมาก และคนที่ได้รับฝากไว้มาก ก็จะต้องทวงเอาจากคนนั้นมาก

พระเยซูทรงเป็นเหตุของการแตกแยก

 ⁴⁹“เรามาเพื่อจะให้ไฟเกิดขึ้นที่แผ่นดินโลก เราอยากให้ไฟนั้นลุกขึ้นแล้ว ⁵⁰เราจะต้องรับบัพติศมาอย่างหนึ่ง เราเป็นทุกข์มากจนกว่าจะสำเร็จ ⁵¹พวกท่านคิดว่าเรามาเพื่อจะให้เกิดสันติภาพในโลกหรือ? เราบอกท่านว่า ไม่ใช่ แต่จะให้แตกแยกกันต่างหาก ⁵²เพราะว่าตั้งแต่นี้ไป ห้าคนในบ้านหลังหนึ่งก็จะแตกแยกกัน คือสามต่อสองและสองต่อสาม
⁵³พ่อจะแตกแยกกับลูกชาย
 และลูกชายจะแตกแยกกับพ่อ
แม่กับลูกสาว
 และลูกสาวกับแม่
แม่ผัวกับลูกสะใภ้
 และลูกสะใภ้กับแม่ผัว”

การคาดการณ์ความเป็นไปของยุคนี้

 ⁵⁴พระองค์ตรัสกับฝูงชนอีกว่า “เมื่อท่านทั้งหลายเห็นเมฆก่อตัวขึ้นทางทิศตะวันตก ท่านก็กล่าวทันทีว่า ‘ฝนจะตก’ และก็เป็นอย่างนั้นจริง ⁵⁵เมื่อเห็นลมทิศใต้พัดมา ท่านก็บอกว่า ‘จะร้อนจัด’ และก็เป็นจริง ⁵⁶โอ คนหน้าซื่อใจคด พวกท่านรู้จักวิจัยความเป็นไปของแผ่นดินและท้องฟ้า เพราะอะไรท่านถึงวิจัยความเป็นไปของยุคนี้ไม่ได้?

การปรองดองกับโจทก์ของท่าน

 ⁵⁷“ทำไมพวกท่านไม่ตัดสินเอาเองว่าสิ่งไหนเป็นสิ่งที่ถูก? ⁵⁸เพราะในขณะที่ท่านกับโจทก์พากันไปหาตุลาการ จงอุตส่าห์หาช่องที่จะปรองดองกับเขาเมื่อยังอยู่ระหว่างทาง เกรงว่าเขาจะฉุดลากท่านเข้าไปถึงตัวผู้พิพากษา และผู้พิพากษาจะมอบท่านไว้กับผู้คุม และผู้คุมจะขังท่านไว้ในคุก ⁵⁹เราบอกท่านว่า ท่านจะออกจากที่นั่นไม่ได้จนกว่าจะใช้หนี้ครบทุกบาททุกสตางค์”

รางวัลสำหรับการเชื่อฟัง

 ¹“ฉะนั้นท่านจงรักพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน จงรักษาพระดำรัสสั่ง กฎเกณฑ์ กฎหมาย และพระบัญญัติของพระองค์อยู่เสมอ ²ท่านทั้งหลายจงตระหนักในวันนี้เถิด เพราะข้าพเจ้าไม่ได้กล่าวกับลูกหลานของพวกท่าน ผู้ไม่เห็นการตีสอนของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ความยิ่งใหญ่ของพระองค์ พระหัตถ์อันทรงฤทธิ์และพระกรที่เหยียดออกของพระองค์ ³รวมทั้งหมายสำคัญและพระราชกิจของพระองค์ ซึ่งพระองค์ทรงกระทำในอียิปต์ต่อฟาโรห์กษัตริย์อียิปต์ และต่อแผ่นดินทั้งสิ้นของท่าน ⁴และซึ่งพระองค์ทรงทำต่อกองทัพอียิปต์ ต่อม้าของเขา และต่อรถรบของเขา เมื่อพระองค์ทรงทำให้น้ำในทะเลแดง ท่วมพวกเขา เมื่อเขาไล่ติดตามพวกท่าน และที่พระยาห์เวห์ทรงทำลายเขาทั้งหลายจนทุกวันนี้ ⁵และสิ่งที่พระองค์ทรงทำแก่พวกท่านในถิ่นทุรกันดาร จนพวกท่านมาถึงสถานที่นี้ ⁶และสิ่งที่ทรงทำต่อดาธานและอาบีรัมบุตรของเอลีอับ บุตรชายของรูเบน คือแผ่นดินได้อ้าปากกลืนพวกเขาเข้าไป ทั้งครัวเรือน เต็นท์ และสิ่งมีชีวิตทุกอย่างที่ติดตามเขาไปท่ามกลางคนอิสราเอลทั้งสิ้น ⁷เพราะนัยน์ตาของท่านทั้งหลายได้เห็นพระราชกิจอันยิ่งใหญ่ทั้งสิ้นของพระยาห์เวห์ซึ่งพระองค์ทรงกระทำนั้น
 ⁸“ดังนั้นท่านทั้งหลายจงรักษาพระบัญญัติทั้งสิ้นซึ่งข้าพเจ้าได้บัญชาท่านในวันนี้ เพื่อท่านทั้งหลายจะเข้มแข็ง และเข้ายึดครองแผ่นดินซึ่งพวกท่านกำลังจะข้ามไปยึดครองนั้น ⁹และเพื่อพวกท่านจะมีชีวิตยืนนานในแผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์ทรงปฏิญาณแก่บรรพบุรุษของพวกท่านว่าจะให้แก่พวกเขา และแก่เชื้อสายของเขา เป็นแผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์ ¹⁰เพราะว่าแผ่นดินซึ่งท่านกำลังเข้ายึดครองนั้น ไม่เหมือนแผ่นดินอียิปต์ ซึ่งพวกท่านได้จากมา ในที่นั้นท่านหว่านพืชและเอาเท้ารดน้ำเอาเท้ารดน้ำ แปลได้อีกว่า รดน้ำด้วยความยากลำบากเหมือนเป็นสวนผัก ¹¹แต่แผ่นดินซึ่งพวกท่านจะเข้ายึดครองนั้นเป็นแผ่นดินที่มีเนินเขาและหุบเขา ซึ่งมีน้ำฝนจากฟ้ารดอยู่ ¹²เป็นแผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงดูแล พระเนตรของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านอยู่เหนือแผ่นดินนั้นเสมอ ตั้งแต่ต้นปีจนถึงสิ้นปี
 ¹³“ถ้าท่านจะตั้งใจเชื่อฟังตามบัญญัติของข้าพเจ้าซึ่งข้าพเจ้าบัญชาท่านไว้ในวันนี้ ให้รักพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทั้งหลายและปรนนิบัติพระองค์ด้วยสุดจิตสุดใจของท่าน ¹⁴‘เราจะให้ฝนตกบนแผ่นดินของพวกเจ้าตามฤดูกาล คือฝนต้นฤดูและฝนชุกปลายฤดู เพื่อเจ้าจะได้เก็บข้าว เหล้าองุ่นใหม่ และน้ำมันของเจ้า ¹⁵และเราจะให้หญ้าในทุ่งสำหรับฝูงสัตว์ของเจ้า และเจ้าจะได้รับประทานจนอิ่ม’ ¹⁶จงระวังตัวอย่าให้จิตใจของท่านทั้งหลายลุ่มหลงและหันเหไปปรนนิบัตินมัสการพระอื่นๆ ¹⁷และพระยาห์เวห์จึงกริ้วพวกท่าน ทรงปิดฟ้าสวรรค์ไม่ให้ฝนตก และแผ่นดินก็ไม่งอกพืชผล และท่านทั้งหลายจะพินาศจากแผ่นดินดีซึ่งพระยาห์เวห์ประทานแก่ท่านนั้นอย่างรวดเร็ว
 ¹⁸“จงใส่ถ้อยคำเหล่านี้ของข้าพเจ้าไว้ในใจและในจิตของพวกท่าน จงผูกไว้ที่มือของท่านเป็นหมายสำคัญ และคาดไว้ที่หน้าผากของท่านเป็นสัญลักษณ์ ¹⁹และพวกท่านจงสอนถ้อยคำเหล่านี้แก่บุตรหลานของท่าน จงพูดถึงถ้อยคำเหล่านี้เมื่อท่านอยู่ในบ้าน และเมื่อท่านเดินอยู่ตามทาง เมื่อท่านนอนลงหรือลุกขึ้น ²⁰ท่านจงเขียนคำเหล่านี้ไว้ที่เสาประตูบ้าน และที่ประตูของท่าน ²¹เพื่ออายุของพวกท่านและอายุของบุตรหลานของท่านจะได้ยืนนานบนแผ่นดิน ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงปฏิญาณที่จะประทานแก่บรรพบุรุษของท่าน ตราบเท่าที่ฟ้าสวรรค์อยู่เหนือโลก ²²เพราะถ้าพวกท่านระวังที่จะทำตามพระบัญญัติทั้งปวงซึ่งข้าพเจ้าได้บัญชาท่าน คือรักพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ดำเนินในทางทั้งสิ้นของพระองค์ และติดสนิทกับพระองค์แล้ว ²³พระยาห์เวห์จะทรงขับไล่ประชาชาติทั้งสิ้นเหล่านี้ให้ออกไปพ้นหน้าท่านทั้งหลาย แล้วท่านจะเข้ายึดครองแผ่นดินของประชาชาติที่ใหญ่กว่าและมีกำลังมากกว่าท่าน ²⁴ทุกที่ที่ฝ่าเท้าของพวกท่านเหยียบลงจะเป็นของท่าน อาณาเขตของท่านจะเริ่มจากถิ่นทุรกันดารไปจนถึงเลบานอน และจากแม่น้ำ คือแม่น้ำยูเฟรติสไปจนถึงทะเลตะวันตก ²⁵จะไม่มีใครสามารถยืนหยัดต่อสู้พวกท่านได้ พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงทำให้พวกท่านเป็นที่เกรงขามและตกใจกลัวของแผ่นดินที่ท่านจะเหยียบย่ำไป ตามที่ทรงสัญญาไว้กับท่าน
 ²⁶“ดูสิ วันนี้ข้าพเจ้าได้นำคำอวยพรและคำสาปแช่งมาไว้ตรงหน้าท่านทั้งหลาย ²⁷เป็นคำอวยพร ถ้าพวกท่านเชื่อฟังพระบัญญัติของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ซึ่งข้าพเจ้าบัญชาท่านในวันนี้ ²⁸เป็นคำสาปแช่ง ถ้าท่านไม่เชื่อฟังพระบัญญัติของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน แต่หันเหไปจากทางซึ่งข้าพเจ้าได้บัญชาท่านในวันนี้ ไปติดตามพระอื่นซึ่งท่านไม่รู้จัก ²⁹และเมื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงนำท่านเข้าไปในแผ่นดินซึ่งท่านจะเข้ายึดครองนั้น ท่านจงตั้งคำอวยพรไว้บนภูเขาเกริซิม และตั้งคำสาปแช่งไว้บนภูเขาเอบาล ³⁰ภูเขาเหล่านี้อยู่ฟากแม่น้ำจอร์แดนข้างโน้น ไปทางทิศตะวันตกในแผ่นดินคนคานาอันผู้อาศัยอยู่ในที่ราบตรงหน้ากิลกาล ข้างหมู่ต้นโอ๊กคือ ต้นก่อซึ่งเป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ที่โมเรห์ไม่ใช่หรือ? ³¹เพราะพวกท่านจะต้องข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปยึดครองแผ่นดิน ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน และเมื่อท่านยึดครองและอาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้น ³²ท่านจงระวังที่จะทำตามกฎเกณฑ์และกฎหมายทั้งสิ้น ซึ่งข้าพเจ้าตั้งไว้ต่อหน้าท่านทั้งหลายในวันนี้

เฉลยธรรมบัญญัติ 12

แท่นบูชาของคนต่างด้าวต้องถูกทำลาย

 ¹“ต่อไปนี้เป็นกฎเกณฑ์และกฎหมายซึ่งพวกท่านจะต้องระวังที่จะทำตามในแผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของท่านประทานให้ท่านยึดครองตลอดวันคืนที่ท่านมีชีวิตอยู่ในโลก ²พวกท่านจงทำลายสถานที่ทุกแห่งซึ่งประชาชาติที่ท่านขับไล่ไปนั้นใช้เป็นที่ปรนนิบัติพระของเขา ซึ่งอยู่บนภูเขาสูงและบนเนินเขา และใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น ³พวกท่านจงรื้อแท่นบูชาของพวกเขา และทุบเสาศักดิ์สิทธิ์ของเขาให้แตกเป็นชิ้นๆ และเผาบรรดาเสาอาเช-ราห์ของเขาด้วยไฟ ท่านจงฟันทำลายรูปแกะสลักซึ่งเป็นรูปพระของเขาเสีย และลบชื่อของพระเหล่านั้นออกจากที่นั่น ⁴ห้ามทำอย่างนั้นต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ⁵พวกท่านจงแสวงหาและเข้าไปยังสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงเลือกจากเขตแดนของทุกเผ่าของท่าน เพื่อสถาปนาพระนามของพระองค์ไว้ให้เป็นที่ประทับของพระองค์ ⁶และท่านทั้งหลายจงนำเครื่องบูชาเผาทั้งตัวและเครื่องสัตวบูชาของท่านไปที่นั่น ทั้งทศางค์ร้อยละสิบและเครื่องถวาย ทั้งเครื่องบูชาแก้บน เครื่องบูชาตามความสมัครใจ และผลรุ่นแรกที่ได้จากฝูงโคและฝูงแพะแกะ ⁷ท่านทั้งหลายจงรับประทานที่นั่นเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ทั้งท่านและครอบครัวของท่านจงยินดีในกิจการทั้งสิ้นซึ่งท่านได้ทำนั้น ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงอวยพรท่าน ⁸ห้ามทำตามสิ่งสารพัดที่พวกเราทำที่นี่ทุกวันนี้ คือทุกคนต่างทำตามสิ่งที่ตาของตนเองเห็นว่าถูกต้อง ⁹เพราะพวกท่านยังไปไม่ถึงที่หยุดพัก และถึงมรดกซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน ¹⁰แต่เมื่อพวกท่านข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปแล้ว และอาศัยอยู่ในแผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานเป็นมรดกแก่ท่าน และเมื่อพระองค์ทรงให้ท่านพักจากศัตรูทั้งสิ้นรอบข้างท่าน ท่านจึงอยู่อย่างปลอดภัย ¹¹แล้วจงไปยังสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่านจะทรงเลือกไว้ให้พระนามของพระองค์ประทับที่นั่น จงนำทุกสิ่งซึ่งข้าพเจ้าได้บัญชาท่านไปด้วย คือเครื่องบูชาเผาทั้งตัวและเครื่องสัตวบูชาของท่าน ทั้งทศางค์และเครื่องถวาย ทั้งเครื่องบูชาแก้บนซึ่งท่านได้บนไว้ต่อพระยาห์เวห์ ¹²และพวกท่านจงยินดีเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ทั้งตัวท่านและบุตรชายบุตรสาวของท่าน ทั้งทาสทาสีของท่านและคนเลวีซึ่งอยู่ในเมืองของท่าน เพราะเขาไม่มีส่วนแบ่งหรือส่วนมรดกกับท่าน

สถานนมัสการที่กำหนดไว้

 ¹³“พวกท่านจงระวังให้ดีเกรงว่าท่านทั้งหลายจะถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวตามที่ใดๆ ซึ่งท่านเห็นชอบ ¹⁴แต่จงถวายในสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์จะทรงเลือกท่ามกลางเผ่าหนึ่งของท่าน ท่านจงถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวของท่านที่นั่น และ ณ ที่นั่นท่านจงทำทุกสิ่งที่ข้าพเจ้าบัญชาท่านไว้
 ¹⁵“อย่างไรก็ตาม ท่านจะฆ่าสัตว์และรับประทานเนื้อในเมืองใดๆ ของท่านตามที่ท่านปรารถนาก็ได้ ตามพระพรซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน ทั้งผู้ที่สะอาดและผู้ที่มลทินก็รับประทานได้ ดังที่รับประทานเนื้อละมั่งและเนื้อกวาง ¹⁶แต่ห้ามรับประทานเลือด ท่านจงเทลงบนดินเหมือนเทน้ำ ¹⁷ส่วนทศางค์ของข้าว หรือเหล้าองุ่นใหม่ หรือน้ำมัน หรือผลรุ่นแรกจากฝูงโคหรือฝูงแพะแกะ หรือของถวายแก้บนตามที่ท่านบนไว้ หรือของถวายตามความสมัครใจ หรือของที่ท่านนำมาถวาย ห้ามรับประทานในเมืองของท่าน ¹⁸แต่ท่านจงรับประทานของเหล่านี้เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ในสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกไว้ ทั้งตัวท่านและบุตรชายบุตรสาวของท่าน ทาสทาสีของท่านและคนเลวีผู้อยู่ในเมืองของท่าน และท่านจงยินดีเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านในกิจการทุกอย่างซึ่งมือท่านได้ทำนั้น ¹⁹ท่านจงระวัง เกรงว่าท่านจะทอดทิ้งคนเลวี ตลอดเวลาที่ท่านอาศัยอยู่ในแผ่นดินของท่าน
 ²⁰“เมื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงขยายอาณาเขตของท่าน ดังที่พระองค์ทรงสัญญาไว้กับท่านแล้วนั้น และท่านกล่าวว่า ‘ข้าจะกินเนื้อสัตว์’ เพราะใจท่านอยากรับประทานเนื้อ ท่านจะรับประทานเนื้อได้ตามใจปรารถนาของท่านทุกอย่าง ²¹ถ้าสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกไว้ เพื่อสถาปนาพระนามของพระองค์ที่นั่นนั้นห่างจากท่านเกินไป ท่านจงฆ่าสัตว์จากฝูงโคฝูงแพะแกะของท่าน ซึ่งพระยาห์เวห์ประทานแก่ท่าน ดังที่ข้าพเจ้าบัญชาท่านไว้แล้วนั้น ท่านจงรับประทานในเมืองของท่านตามที่ใจท่านปรารถนาทุกประการเถิด ²²ท่านจะรับประทานได้อย่างที่ท่านรับประทานเนื้อละมั่ง หรือเนื้อกวาง ทั้งผู้ที่มลทินและผู้ที่สะอาดก็รับประทานได้เช่นกัน ²³แต่ต้องแน่ใจว่าท่านไม่รับประทานเลือดเลย เพราะเลือดเป็นชีวิต ห้ามท่านรับประทานชีวิตพร้อมกับเนื้อ ²⁴ห้ามท่านรับประทานเลือด แต่จงเทเลือดลงบนดินเหมือนเทน้ ²⁵ห้ามรับประทานเลือด เพื่อจะเป็นการดีต่อท่านและบุตรหลานของท่านต่อไป เมื่อท่านทำสิ่งที่ถูกต้องในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ ²⁶แต่สิ่งบริสุทธิ์ซึ่งเป็นส่วนกำหนดจากท่านและของแก้บนของท่านนั้น ท่านจงนำไปยังสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์จะทรงเลือกไว้ ²⁷และถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวทั้งเนื้อและเลือดบนแท่นบูชาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ท่านจงเทเลือดของเครื่องสัตวบูชาลงบนแท่นบูชาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน แต่ส่วนเนื้อนั้นท่านรับประทานได้ ²⁸จงระวังที่จะเชื่อฟังถ้อยคำเหล่านี้ซึ่งข้าพเจ้าได้บัญชาท่านไว้ เพื่อจะเป็นการดีต่อท่านและลูกหลานของท่านเป็นนิตย์ เพราะท่านทำสิ่งที่ดีและถูกต้องในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน”

ตักเตือนไม่ให้นมัสการรูปเคารพ

 ²⁹“เมื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะขจัดประชาชาติซึ่งท่านจะเข้ายึดครองนั้นออกไปเสียต่อหน้าท่าน และเมื่อท่านเข้ายึดครองและเข้าอาศัยอยู่ในแผ่นดินของพวกเขานั้น ³⁰จงระวังตัวว่าท่านจะไม่หลงติดตามพวกเขา หลังจากที่พวกเขาถูกทำลายต่อหน้าท่านแล้วนั้น และจงระวังที่จะไม่ไต่ถามเรื่องพระของพวกเขาโดยกล่าวว่า ‘ประชาชาติเหล่านี้ปรนนิบัติพระของพวกเขาอย่างไร? เพื่อเราจะทำด้วยเช่นกัน’ ³¹ห้ามทำอย่างนั้นต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน เพราะว่าสิ่งพึงรังเกียจทุกอย่างซึ่งพระยาห์เวห์ทรงรังเกียจ พวกเขาได้ทำต่อพระของพวกเขา แม้แต่บุตรชายและบุตรสาวของพวกเขา พวกเขาก็เผาด้วยไฟบูชาแด่พระของเขา”
 ³²“ทุกสิ่งที่ข้าพเจ้าบัญชาพวกท่านไว้นั้น จงระวังที่จะทำตาม ห้ามเพิ่มอะไรเข้าหรือตัดอะไรออกไป