ตระหนักว่าคุณเป็นใคร

ความซื่อสัตย์ของพระเจ้าต่ออิสราเอล

¹จงขอบพระคุณพระยาห์เวห์ จงร้องออกพระนามพระองค์
 จงประกาศบรรดากิจการของพระองค์แก่ชนชาติทั้งหลาย
²จงร้องเพลงถวายพระองค์ ร้องเพลงสดุดีถวายพระองค์
 จงเล่าถึงการอัศจรรย์ทั้งสิ้นของพระองค์
³จงสรรเสริญพระนามบริสุทธิ์ของพระองค์
 ให้ใจของบรรดาผู้แสวงหาพระยาห์เวห์ยินดี
⁴จงแสวงหาพระยาห์เวห์ และพระกำลังของพระองค์
 แสวงหาพระพักตร์ของพระองค์เสมอ
⁵จงระลึกถึงการอัศจรรย์ซึ่งพระองค์ทรงกระทำ
 หมายสำคัญและคำพิพากษาจากพระโอษฐ์ของพระองค์
⁶โอ พงศ์พันธุ์ของอับราฮัมผู้รับใช้ของพระองค์
 ลูกหลานของยาโคบ บรรดาผู้ที่พระองค์ทรงเลือกสรร ⁷พระองค์คือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา
 คำพิพากษาของพระองค์อยู่ทั่วทั้งแผ่นดินโลก
⁸พระองค์ทรงระลึกถึงพันธสัญญาของพระองค์อยู่เป็นนิตย์
 คือพระวจนะที่พระองค์ทรงบัญชาไว้ตลอดหนึ่งพันชั่วอายุคน
⁹คือพันธสัญญาซึ่งทรงทำไว้กับอับราฮัม
 และคำปฏิญาณที่ทรงให้ไว้แก่อิสอัค
¹⁰ซึ่งพระองค์ทรงยืนยันอีกกับยาโคบให้เป็นกฎเกณฑ์
 กับอิสราเอล ให้เป็นพันธสัญญานิรันดร์
¹¹ว่า “เราจะให้แผ่นดินคานาอันแก่เจ้า”
 เป็นส่วนมรดกของเจ้าทั้งหลาย

พันธกิจแห่งการคืนดีกัน

 ¹¹เพราะฉะนั้น ในเมื่อเรารู้จักเกรงกลัวองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้ว เราจึงชักชวนคนทั้งหลาย เราเป็นอย่างไรก็ปรากฏชัดต่อพระเจ้า และข้าพเจ้าหวังว่าจะปรากฏชัดต่อมโนธรรมของท่านด้วย ¹²เราไม่ได้ยกย่องตัวเองกับท่านทั้งหลายอีก แต่จะให้ท่านมีโอกาสเอาเราไปอวด เพื่อพวกท่านจะมีข้อโต้ตอบพวกที่ชอบอวดสิ่งที่ปรากฏ แทนที่จะอวดสิ่งที่อยู่ในจิตใจ ¹³เพราะว่าถ้าเราเป็นเหมือนคนเสียสติ ก็เพราะเห็นแก่พระเจ้า หรือถ้าเราเป็นเหมือนคนปกติก็เพราะเห็นแก่ท่านทั้งหลาย ¹⁴เพราะว่าความรักของพระคริสต์ควบคุมเราอยู่ เรามั่นใจเช่นนี้ว่ามีผู้หนึ่งสิ้นพระชนม์เพื่อทุกคน ดังนั้นทุกคนจึงตายแล้ว ¹⁵และพระองค์สิ้นพระชนม์เพื่อทุกคน เพื่อบรรดาคนที่มีชีวิตอยู่จะไม่อยู่เพื่อตัวเองอีกต่อไป แต่จะอยู่เพื่อพระองค์ที่สิ้นพระชนม์ และทรงเป็นขึ้นมาเพราะเห็นแก่เขาทั้งหลาย ¹⁶เพราะฉะนั้นตั้งแต่นี้ไป เราจะไม่พิจารณาใครตามมาตรฐานของโลก แม้ว่าเมื่อก่อนเราเคยพิจารณาพระคริสต์ตามมาตรฐานของโลกก็จริง แต่เดี๋ยวนี้เราจะไม่พิจารณาพระองค์เช่นนั้นอีก ¹⁷ฉะนั้นถ้าใครอยู่ในพระคริสต์ เขาก็เป็นคนที่ถูกสร้างใหม่แล้ว สิ่งสารพัดที่เก่าๆ ก็ล่วงไป นี่แน่ะกลายเป็นสิ่งใหม่ทั้งนั้น ¹⁸สิ่งทั้งหมดนี้เกิดจากพระเจ้า ผู้ทรงให้เราคืนดีกับพระองค์โดยทางพระเยซูคริสต์ และประทานพันธกิจในเรื่องการคืนดีนี้แก่เรา ¹⁹คือพระเจ้าทรงให้โลกนี้คืนดีกับพระองค์โดยพระคริสต์ ไม่ทรงถือโทษในความผิดของพวกเขา และทรงมอบเรื่องราวการคืนดีนี้ให้เราประกาศ ²⁰เพราะฉะนั้นเราจึงเป็นทูตของพระคริสต์โดยที่พระเจ้าทรงขอร้องท่านทั้งหลายผ่านทางเรา เราจึงวิงวอนท่านในนามของพระคริสต์ให้คืนดีกับพระเจ้า ²¹พระเจ้าทรงทำพระองค์ผู้ทรงไม่มีบาปให้บาป เพราะเห็นแก่เรา เพื่อเราจะได้เป็นคนชอบธรรมของพระเจ้าทางพระองค์

2 โครินธ์ 6

¹ในเมื่อเราทำงานร่วมกับพระเจ้า เราจึงขอร้องท่านทั้งหลายว่า อย่ารับพระคุณของพระเจ้าโดยไม่เกิดประโยชน์ ²เพราะว่าพระองค์ตรัสว่า

 “ในเวลาโปรดปรานเราได้ฟังเจ้า
  ในวันแห่งความรอดเราได้ช่วยเจ้า”

นี่แน่ะ บัดนี้เป็นเวลาแห่งความโปรดปราน นี่แน่ะ บัดนี้เป็นวันแห่งความรอด

 ¹นิมิตเกี่ยวกับยูดาห์และเยรูซาเล็มที่อิสยาห์บุตรอามอสได้เห็นในรัชกาลของอุสซียาห์ โยธาม อาหัส และเฮเซคียาห์ บรรดากษัตริย์ของยูดาห์

ความชั่วทั้งหลายของยูดาห์

²ฟ้าสวรรค์เอ๋ย จงฟัง แผ่นดินโลกเอ๋ย จงเงี่ยหู
 เพราะพระยาห์เวห์ตรัสว่า
“เราได้เลี้ยงลูกและทำให้เติบโตขึ้น
 แต่พวกเขาได้กบฏต่อเรา
³โคยังรู้จักเจ้าของของมัน
 และลาก็รู้จักรางหญ้าของนายมัน
แต่อิสราเอลไม่รู้จัก
 ชนชาติของเราไม่เข้าใจ”
⁴เออ ประชาชาติบาปหนา
 ชนชาติที่แบกภาระหนักของความชั่ว
เชื้อสายของพวกเลวทราม
 ลูกที่ทำความเสื่อมเสีย
เขาทั้งหลายละทิ้งพระยาห์เวห์
 พวกเขาดูหมิ่นองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล
 เขาทั้งหลายหันหลังให้พระองค์
⁵ทำไมพวกเจ้ายังอยากถูกเฆี่ยนอีก?  ทำไมพวกเจ้ากบฏอยู่เรื่อยไป?
ศีรษะก็เจ็บไปหมด
 ใจก็อ่อนเปลี้ยไปสิ้น
⁶ตั้งแต่ฝ่าเท้าถึงศีรษะ
 ไม่มีตรงไหนปรกติเลย
ล้วนแต่ฟกช้ำและเป็นรอยเฆี่ยน
 ทั้งยังเป็นแผลเลือดไหล
ไม่ได้บีบออกหรือพันไว้
 หรือบรรเทาปวดด้วยน้ำมัน
⁷ประเทศของพวกเจ้าก็ร้างเปล่า
 เมืองทั้งหลายของเจ้าก็ถูกไฟเผา
ส่วนแผ่นดินของเจ้าทั้งหลาย
 คนต่างด้าวก็ทำลายเสียต่อหน้าพวกเจ้า
 มันจึงร้างไปเหมือนถูกทำลายล้างด้วยคนต่างด้าว
⁸ส่วนธิดาศิโยนก็ถูกทิ้งไว้
 เหมือนเพิงในสวนองุ่น
เหมือนกระท่อมในไร่แตงกวา  เหมือนเมืองที่ถูกปิดล้อม
⁹ถ้าพระยาห์เวห์จอมทัพ
 ไม่ได้เหลือคนไว้ให้เราบ้าง
เราก็จะเป็นเหมือนเมืองโสโดม
 และเหมือนเมืองโกโมราห์
¹⁰จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์
 พวกผู้ปกครองเมืองโสโดม
จงเงี่ยหูฟังธรรมบัญญัติของพระเจ้าของเรา
 พวกประชาชนเมืองโกโมราห์
¹¹พระยาห์เวห์ตรัสว่า
 “เครื่องบูชามากมายของเจ้านั้นเป็นประโยชน์อะไรกับเรา?
แกะตัวผู้ที่เป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวนั้นเรามีเกินพอแล้ว
 รวมทั้งไขมันของสัตว์ทั้งหลายที่ขุนไว้นั้น
เราไม่ปีติยินดีในเลือดของวัวผู้
 หรือของลูกแกะหรือของแพะผู้ ¹²“เมื่อเจ้าเข้ามาปรากฏตัวต่อหน้าเรา
 ใครขอให้พวกเจ้าทำเช่นนี้
 ในการเหยียบเข้ามาในบริเวณของเรา?
¹³อย่านำของถวายอนิจจังมาอีกเลย
 เครื่องหอมก็เป็นสิ่งน่าสะอิดสะเอียนต่อเรา
วันเทศกาลเลี้ยงข้างขึ้น วันสะบาโตและการเรียกมาชุมนุม
 เราทนไม่ได้กับการทำชั่วพร้อมกับการประชุมศักดิ์สิทธิ์
¹⁴ใจของเราเกลียดชัง
 วันเทศกาลเลี้ยงข้างขึ้นและวันเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดของเจ้า
มันกลายเป็นภาระหนักบนตัวเรา
 เราแบกจนเหน็ดเหนื่อยแล้ว
¹⁵เมื่อพวกเจ้ากางมือของเจ้าออก
 เราจะปิดตาของเราจากเจ้า
แม้ว่าเจ้าจะอธิษฐานมากมาย
 ด้วยมือของพวกเจ้าเต็มด้วยเลือด
¹⁶จงชำระตัว และทำตัวเจ้าให้สะอาด
 จงเอาความชั่วของเจ้าไปให้พ้นจากสายตาเรา
 จงเลิกทำชั่ว
¹⁷จงฝึกทำดี
 จงเสาะหาความเป็นธรรม
จงแก้ไขการบีบบังคับ
 จงแก้ต่างให้ลูกกำพร้าพ่อ
 จงสู้ความเพื่อหญิงม่าย”
¹⁸พระยาห์เวห์ตรัสว่า
 “มาเถิด ให้พวกเราสู้ความกัน
ถึงบาปของเจ้าเป็นเหมือนสีแดงเข้ม
 ก็จะขาวอย่างหิมะ
ถึงมันจะแดงเหมือนผ้าแดง
 ก็จะเป็นอย่างขนแกะ
¹⁹ถ้าพวกเจ้าเต็มใจและเชื่อฟัง
 เจ้าจะได้กินผลดีแห่งแผ่นดิน
²⁰แต่ถ้าพวกเจ้าปฏิเสธและกบฏ
 เจ้าจะถูกกลืนกินด้วยคมดาบ”
เพราะว่าพระโอษฐ์ของพระยาห์เวห์ตรัสไว้แล้ว
 นครเสื่อมทราม
²¹นครซื่อสัตย์
 กลายเป็นเมืองแพศยาแล้วหนอ
เธอเคยเปี่ยมด้วยความยุติธรรม
 ความชอบธรรมเคยพำนักอยู่ในเธอ
 แต่บัดนี้มีแต่ฆาตกร
²²เงินของเจ้ากลายเป็นขี้เงินไปแล้ว
 เหล้าองุ่นของเจ้าก็เจือด้วยน้ำ ²³เจ้านายของเจ้าเป็นพวกกบฏ
 และเป็นพรรคพวกกับโจร
ทุกคนรักสินบน
 และไล่ตามของกำนัล
เขาไม่ได้แก้ต่างให้ลูกกำพร้าพ่อ
 และคดีของหญิงม่ายก็มาไม่ถึงพวกเขา ²⁴ฉะนั้น องค์เจ้านายคือพระยาห์เวห์จอมทัพ
 ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ของอิสราเอลตรัสว่า “ดูเถิด เราจะระบายความโกรธเหนือคู่อริของเรา
 และเราจะแก้แค้นศัตรูของเราให้ตัวเอง
²⁵เราจะหันมือของเรามาสู้เจ้า
 เราจะถลุงไล่ขี้แร่ของเจ้าออกเหมือนล้างด้วยน้ำด่าง
 เราจะเอาสิ่งเจือปนของเจ้าออกให้หมด
²⁶เราจะทำให้ผู้พิพากษาของเจ้าเป็นเหมือนเดิม
 และจะให้ที่ปรึกษาของเจ้าเหมือนอย่างครั้งแรก
ภายหลัง เขาจะเรียกเจ้าว่านครชอบธรรม
 เมืองซื่อสัตย์”
²⁷ศิโยนจะได้รับการไถ่ด้วยความยุติธรรม
 และคนที่กลับใจในนครนั้นจะรับการไถ่ด้วยความชอบธรรม
²⁸แต่พวกกบฏและพวกคนบาปจะถูกทำลายด้วยกัน
 และพวกที่ละทิ้งพระยาห์เวห์จะถูกล้างผลาญ
²⁹เพราะพวกเจ้าจะอับอายเรื่องต้นโอ๊ก
 ที่เจ้าทั้งหลายชื่นชอบนั้น
ทั้งจะอับอายเรื่องสวน
 ซึ่งเจ้าทั้งหลายได้เลือกนั้น
³⁰เพราะเจ้าทั้งหลายจะเป็นเหมือนต้นโอ๊ก
 ที่ใบเหี่ยวแห้ง
 และเหมือนสวนที่ขาดน้ำ
³¹และคนแข็งแรงจะกลายเป็นใยป่าน
 และกิจการของเขากลายเป็นประกายไฟ
แล้วทั้งสองอย่างจะไหม้ไปด้วยกัน
 และไม่มีใครดับได้

อิสยาห์ 2

พระนิเวศของพระเจ้าในอนาคต

 ¹ถ้อยคำเกี่ยวกับยูดาห์และเยรูซาเล็มที่อิสยาห์บุตรอามอสได้เห็น

²ในวาระสุดท้ายจะเป็นดังนี้
 คือภูเขาแห่งพระนิเวศของพระยาห์เวห์
จะถูกสถาปนาขึ้นเป็นที่สูงสุดของภูเขาทั้งหลาย
 และจะถูกยกขึ้นให้อยู่เหนือบรรดาเนินเขา
 ประชาชาติทั้งหมดจะหลั่งไหลเข้ามาหา
³และชนชาติจำนวนมากจะมาและกล่าวว่า
 “มาเถิด ให้เราขึ้นไปยังภูเขาของพระยาห์เวห์
ไปยังพระนิเวศของพระเจ้าของยาโคบ
 แล้วพระองค์จะทรงสอนวิถีของพระองค์แก่เรา
และเพื่อเราจะเดินในมรรคาแปลว่า ทางของพระองค์”
 เพราะว่าธรรมบัญญัติจะออกมาจากศิโยน
 และพระวจนะของพระยาห์เวห์จะออกมาจากเยรูซาเล็ม
⁴พระองค์จะทรงวินิจฉัยระหว่างประชาชาติทั้งหลาย
 และจะทรงตัดสินความให้ชนชาติจำนวนมาก
และพวกเขาจะตีดาบของเขาให้เป็นผาลไถนา
 และหอกของเขาทั้งหลายให้เป็นขอลิดแขนง
ประชาชาติจะไม่ยกดาบขึ้นต่อสู้กัน
 และเขาจะไม่ศึกษายุทธศาสตร์อีกต่อไป
 การพิพากษาคนเย่อหยิ่ง
⁵โอ เชื้อสายของยาโคบเอ๋ย
 มาเถิด ให้เราดำเนิน
 ในความสว่างของพระยาห์เวห์
⁶เพราะว่าพระองค์ทรงละทิ้งชนชาติของพระองค์เสีย
 คือเชื้อสายของยาโคบ
เพราะว่าเขาเต็มด้วยผู้ทำนายจากตะวันออก
 และเต็มด้วยหมอดูเหมือนคนฟีลิสเตีย
 และพวกเขาตีสนิทกับคนต่างชาติ
⁷แผ่นดินของเขาเต็มด้วยเงินและทองคำ
 ทรัพย์สมบัติของพวกเขาไม่มีที่สิ้นสุด
แผ่นดินของเขาเต็มด้วยพวกม้าศึก
 รถรบทั้งหลายของพวกเขาไม่มีที่สิ้นสุด
⁸แผ่นดินของเขาเต็มด้วยรูปเคารพ
 พวกเขากราบไหว้ผลงานจากมือของเขา
 และกราบไหว้สิ่งที่นิ้วมือของเขาได้ทำ
⁹มนุษย์จึงตกต่ำ
 และคนก็ต่ำต้อยลง
 อย่าอภัยเขาทั้งหลายเลย
¹⁰จงหลบเข้าไปอยู่ในหิน
 และซ่อนตัวในผงคลี
ให้พ้นจากความน่าเกรงกลัวของพระยาห์เวห์
 และจากพระรัศมีแห่งความโอ่อ่าตระการของพระองค์
¹¹ท่าทีอันผยองของมนุษย์จะต่ำต้อยลง
 และความจองหองของคนจะตกต่ำ
 พระยาห์เวห์องค์เดียวจะเป็นที่เทิดทูนในวันนั้น
¹²เพราะว่าพระยาห์เวห์จอมทัพทรงเตรียมวันหนึ่ง
 ซึ่งจะต่อสู้กับสารพัดที่เย่อหยิ่งและโอหัง
 ทั้งกับสารพัดที่ถูกยกชูขึ้นซึ่งจะต่ำต้อยลง
¹³ที่จะสู้กับต้นสนสีดาร์ทั้งหมดของเลบานอน
 ซึ่งสูงและชูขึ้น
 และกับต้นโอ๊กทั้งหมดแห่งบาชาน
¹⁴ซึ่งจะต่อสู้กับภูเขาสูงทุกลูก
 กับเนินเขาทั้งหมดที่ถูกยกขึ้น
¹⁵กับหอคอยสูงทุกแห่ง
 และกำแพงที่เข้มแข็งทั้งหมด
¹⁶ที่จะสู้กับกำปั่นทั้งหมดของทารชิช
 และกับเรืองดงามทุกลำ
¹⁷ความผยองของมนุษย์จะตกต่ำลง
 และความจองหองของคนจะต่ำต้อยลง และพระยาห์เวห์องค์เดียวจะเป็นที่เทิดทูนในวันนั้น
¹⁸และพวกรูปเคารพจะสูญสิ้นไป
¹⁹คนจะเข้าไปในถ้ำของหินผา
 และในโพรงของพื้นดิน
ให้พ้นจากความน่าเกรงกลัวของพระยาห์เวห์
 และจากพระรัศมีแห่งความโอ่อ่าตระการของพระองค์
 เมื่อพระองค์ทรงลุกขึ้นทำให้โลกสั่นสะเทือน
²⁰ในวันนั้นคนจะเหวี่ยง
 รูปเคารพของเขาที่ทำด้วยเงินและรูปเคารพที่ทำด้วยทองคำ
ซึ่งพวกเขาทำให้กับตัวเองเพื่อใช้กราบไหว้นั้นออกไป
 ยังตัวตุ่นและตัวค้างคาว
²¹เพื่อจะเข้าถ้ำหิน
 และเข้าซอกผา
ให้พ้นจากความน่าเกรงกลัวของพระยาห์เวห์
 และพ้นจากพระรัศมีแห่งความโอ่อ่าตระการของพระองค์
 เมื่อพระองค์ทรงลุกขึ้นทำให้โลกสั่นสะเทือน
²²จงหยุดยึดถือมนุษย์
 ซึ่งมีเพียงลมหายใจในจมูกของเขา
 ด้วยเขามีคุณค่าอะไรเล่า?